داستان فیلم پلتفرم

فیلم «پلتفرم» (The Platform) به کارگردانی گالدر گازتلو اوروتیا، اثری اسپانیایی در ژانر علمی‌تخیلی و ترسناک است که در سال ۲۰۱۹ منتشر شد. این فیلم با داستانی نمادین و تأمل‌برانگیز، به بررسی نابرابری‌های اجتماعی و رفتار انسانی در شرایط بحرانی می‌پردازد.

خلاصه داستان فیلم پلتفرم

داستان فیلم در یک زندان عمودی چندصد طبقه‌ای رخ می‌دهد که در هر طبقه دو زندانی حضور دارند. در مرکز این زندان، سکویی حاوی غذا از بالاترین طبقه به پایین‌ترین طبقه حرکت می‌کند و در هر طبقه برای مدت کوتاهی توقف می‌کند. زندانیان طبقات بالاتر به غذاهای فراوان دسترسی دارند، در حالی که با پایین آمدن سکو، مقدار غذا کاهش می‌یابد و زندانیان طبقات پایین‌تر با گرسنگی مواجه می‌شوند. این سیستم باعث ایجاد نابرابری شدید و رقابت بی‌رحمانه برای بقا می‌شود.

شخصیت اصلی و تلاش برای تغییر

شخصیت اصلی فیلم، گورنگ (با بازی ایوان ماساگوئه)، به‌طور داوطلبانه وارد این زندان می‌شود تا سیگار کشیدن را ترک کند و کتاب «دن کیشوت» را بخواند. او با تریماگاسی، یک زندانی مسن و بدبین، هم‌سلولی می‌شود که قوانین بی‌رحمانه بقای این سیستم را برای او توضیح می‌دهد. با جابجایی گورنگ در طبقات مختلف و تجربه فراوانی و محرومیت، او به تدریج شروع به پرسیدن سوال‌هایی درباره اخلاقیات این سیستم و نقش خود در آن می‌کند. در نهایت، گورنگ تصمیم می‌گیرد با همکاری باهارات، یکی دیگر از زندانیان، غذا را به‌طور منصفانه بین طبقات تقسیم کند و پیامی به مدیریت زندان ارسال کند.

پایان فیلم و پیام آن

در انتهای فیلم، گورنگ و باهارات تصمیم می‌گیرند که یک دسر به نام پاناکوتا را به‌عنوان پیام به طبقه اول ارسال کنند تا نشان دهند که سیستم فعلی ناعادلانه است. در مسیر، آن‌ها با دختربچه‌ای در پایین‌ترین طبقه مواجه می‌شوند که گرسنه است. آن‌ها پاناکوتا را به او می‌دهند و تصمیم می‌گیرند که دختربچه را به‌عنوان پیام به طبقه اول بفرستند. در نهایت، گورنگ متوجه می‌شود که نمی‌تواند همراه دختربچه به طبقه اول برگردد و او را به‌تنهایی به بالا می‌فرستد. این پایان باز، مخاطب را به تفکر درباره نابرابری‌های اجتماعی و نقش فرد در تغییر سیستم دعوت می‌کند.

تحلیل و مفاهیم نمادین

فیلم «پلتفرم» با استفاده از نمادها و استعاره‌ها، به نقد سیستم‌های اجتماعی و اقتصادی می‌پردازد. زندان عمودی نمادی از ساختار طبقاتی جامعه است که در آن منابع به‌طور ناعادلانه توزیع می‌شوند. سکوی غذا نشان‌دهنده منابع محدود است که در دسترس طبقات بالاتر قرار می‌گیرد و طبقات پایین‌تر از آن محروم می‌شوند. شخصیت گورنگ نماینده فردی است که به دنبال تغییر و عدالت است، در حالی که تریماگاسی نماد پذیرش و تسلیم در برابر سیستم است.

نتیجه‌گیری

فیلم «پلتفرم» با داستانی تأمل‌برانگیز و نمادین، مخاطب را به تفکر درباره نابرابری‌های اجتماعی و نقش فرد در تغییر سیستم دعوت می‌کند. این فیلم با استفاده از عناصر علمی‌تخیلی و ترسناک، به بررسی رفتار انسانی در شرایط بحرانی می‌پردازد و پیام‌های عمیقی درباره عدالت و همبستگی اجتماعی ارائه می‌دهد.