بازی محلی خوزستان

بازی‌های محلی خوزستان، بازتابی از فرهنگ غنی و تاریخ پربار این منطقه هستند که نسل‌ها به عنوان سرگرمی و تقویت روحیه جمعی اجرا شده‌اند. در ادامه، به معرفی و توضیح چند نمونه از این بازی‌ها می‌پردازیم.

قم قمبه

در این بازی، بازیکنان فرفره‌ای را روی سطحی صاف می‌چرخانند. هر کس که بتواند فرفره را برای مدت زمان بیشتری بچرخاند، برنده بازی محسوب می‌شود.

کی دارِ ایزِ نِه

در این بازی، بازیکنان نام‌های مستعاری برای خود انتخاب می‌کنند. یکی از بازیکنان نقش گرگ را بر عهده می‌گیرد و باید نام مستعار دیگران را حدس بزند. اگر گرگ نام کسی را درست حدس بزند، آن فرد باید به سمت تپه‌ای (تُل) بدود. اگر گرگ پیش از رسیدن او به تُل، او را بگیرد، نقش‌ها عوض می‌شوند.

قطور (گُروک)

این بازی با پنج سنگ کوچک انجام می‌شود. بازیکن سنگ‌ها را در کف دست نگه داشته و آن‌ها را به هوا پرتاب می‌کند، سپس سعی می‌کند با پشت دست خود آن‌ها را بگیرد. اگر موفق شود، باید دوباره سنگ‌ها را به هوا پرتاب کرده و این بار با کف دست آن‌ها را بگیرد. در ادامه، بازیکن سنگ‌ها را یکی‌یکی به هوا پرتاب کرده و سنگ‌های افتاده را جمع می‌کند.

اطلاعات جامع‌تری در مورد این موضوع را در بازی محلی تبریز پیدا کنید.

در این مقاله بازی محلی کلاوریزان اطلاعات مفیدی آمده است.

برای اطلاعات بیشتر، به مقاله بازی محلی خرم آباد مراجعه کنید.

برای اطلاعات بیشتر، به مقاله بازی محلی سمنان مراجعه کنید.

برای گسترش دانش خود، مقاله بازی های محلی تنکابن را مطالعه کنید.

در صورت علاقه‌مندی، مطلب بازی محلی مشهد را از دست ندهید.

توصیه می‌کنیم حتماً مقاله بازی های محلی کره جنوبی را مطالعه کنید.

در این مقاله بازی محلی یزد اطلاعات مفیدی آمده است.

کی گل بره

این بازی در آب انجام می‌شود و بازیکنان به صورت گروهی وارد رودخانه می‌شوند. هر کس که بتواند مسافت بیشتری را زیر آب طی کند و نفس کم نیاورد، برنده است. این بازی بین دختران و پسران و در سنین ۱۰ تا ۲۰ سال رایج است.

برای گسترش دانش خود، مقاله رقص محلی چوب بازی سبزواری را مطالعه کنید.

رنگم رنگم ری لاسیه

این بازی توسط دختران انجام می‌شود. یک نفر با سینی بزرگی در دست جلو می‌ایستد و بقیه با گرفتن طنابی در دست و عبور دادن آن از پاهای خود، به صورت یک ستون پشت سر او قرار می‌گیرند. آن‌ها اشعاری را می‌خوانند و در نهایت، کسی که به زمین بیفتد، بازنده است.

این موضوع را بهتر بشناسید با مطالعه بازی های محلی تربت جام.

سوار سوار

این بازی به صورت دو نفره انجام می‌شود. پس از قرعه‌کشی، یک نفر روی کول دیگری سوار می‌شود و به در خانه‌ها می‌روند. از صاحب خانه می‌پرسند: “سوار سوار؟ یا پیاده سوار؟” اگر صاحب خانه بگوید “پیاده سوار”، آن دو جای خود را عوض می‌کنند و بازی ادامه می‌یابد.

اگر سوالاتی دارید، مقاله بازی محلی لوگوش به شما کمک خواهد کرد.

برای درک عمیق‌تر این موضوع، مطلب بازی محلی جورابین را بخوانید.

تپ تپ گا

در این بازی، یک نفر چشم می‌گذارد و دیگران پنهان می‌شوند. پس از مدتی، فرد چشم‌بسته به دنبال دیگران می‌گردد و هر کس را که پیدا کند، با دست به سر او می‌زند و آن شخص از بازی خارج می‌شود. هر کس که بتواند بدون دیده شدن به محل بازی برسد، برنده است.

اطلاعات جامع‌تری در مورد این موضوع را در بازی محلی استان هرمزگان پیدا کنید.

اَروِیع

بازیکنان به دو گروه مساوی تقسیم می‌شوند و روی زمین مستطیلی رسم می‌کنند که از طول به دو نیمه تقسیم شده است. گروه بازنده روی خط وسط می‌ایستند و بازیکنان گروه برنده سعی می‌کنند از مقابل صف بازنده‌ها عبور کرده و به انتهای زمین برسند. بازیکنان بازنده باید مانع حرکت آن‌ها شوند و با دست آن‌ها را بزنند. بازیکنان برنده می‌توانند به‌طور مارپیچ حرکت کنند تا از دست بازنده‌ها فرار کنند.

در صورت علاقه‌مندی، مطلب بازی محلی دارکلکا را از دست ندهید.

بردبرد گرکی

در این بازی، بازیکنان به دو گروه تقسیم می‌شوند و آتشی روشن می‌کنند. سنگی را در آتش می‌گذارند تا داغ شود. سپس قرعه‌کشی می‌کنند تا گروهی که باید از آتش نگهبانی کند، مشخص شود. چشم‌های افراد گروه دیگر را می‌بندند و سنگ را در دوردست پرتاب می‌کنند. سپس چشم‌های آن‌ها را باز می‌کنند تا به دنبال سنگ بگردند. اگر گروه نگهبان سنگ را پیدا کند، آن را مجدداً در آتش می‌اندازد؛ اما اگر گروه مقابل سنگ را پیدا کند، جای دو گروه عوض می‌شود.

این بازی‌ها نه تنها به عنوان سرگرمی، بلکه به عنوان بخشی از فرهنگ و هویت مردم خوزستان نقش مهمی ایفا می‌کنند و نشان‌دهنده خلاقیت و همبستگی اجتماعی در این منطقه هستند.

برای اطلاعات بیشتر، به مقاله چوب بازی محلی بیرجندی مراجعه کنید.