بازی محلی رابط
بازی‌های محلی بخش مهمی از فرهنگ و تاریخ هر منطقه را تشکیل می‌دهند و نقش بسزایی در تقویت روحیه همکاری، نشاط و سرگرمی دارند. در این مقاله، به معرفی و توضیح چند بازی محلی ایرانی می‌پردازیم که در گذشته‌های نه چندان دور، محبوبیت زیادی داشته‌اند.
بازی قلعه
بازی «قلعه» یکی از بازی‌های محبوب در مدارس ابتدایی پسرانه ایران بوده است.
روش انجام بازی
در این بازی، بازیکنان به دو گروه تقسیم می‌شوند. پس از یارکشی و تعیین گروه‌ها، با استفاده از شیر یا خط، یکی از گروه‌ها به عنوان گروه مهاجم انتخاب می‌شود. هدف گروه مهاجم، دستگیری اعضای گروه مدافع و انتقال آن‌ها به مکانی به نام «قلعه» است. اگر یکی از اعضای گروه مدافع بتواند به قلعه نزدیک شده و دستش را به یکی از افراد دستگیرشده بزند، آن‌ها آزاد می‌شوند. بازی تا زمانی ادامه می‌یابد که تمام اعضای یک گروه دستگیر شوند و سپس نقش‌ها عوض می‌شوند.
تاریخچه بازی
بازی قلعه در مدارس ابتدایی پسرانه ایران بسیار رواج داشته و به عنوان یکی از بازی‌های محبوب در میان کودکان شناخته می‌شده است.
بازی هب هب
«هب هب» یک بازی گروهی است که به تقویت دقت، تمرکز و تمرین حفظ مضارب اعداد کمک می‌کند.
روش انجام بازی
ابتدا یک نفر به عنوان استاد انتخاب می‌شود و عددی را (مثلاً ۵) تعیین می‌کند. بازیکنان به ترتیب از عدد یک شروع به شمارش می‌کنند، اما به جای مضارب عدد انتخاب‌شده (مثلاً ۵، ۱۰، ۱۵ و…) باید کلمه «هب» را بگویند. هر بازیکنی که اشتباه کند، از بازی خارج می‌شود. بازی تا زمانی ادامه می‌یابد که تنها یک نفر باقی بماند و او به عنوان برنده شناخته می‌شود.
تاریخچه بازی
این بازی در مناطق مختلف ایران به عنوان یک سرگرمی آموزشی برای کودکان و نوجوانان اجرا می‌شده است و به تقویت مهارت‌های ذهنی آن‌ها کمک می‌کرده است.
بازی تاپ تاپ خمیر
«تاپ تاپ خمیر» یک بازی سنتی است که به تقویت حافظه و دقت بازیکنان کمک می‌کند.
روش انجام بازی
یک نفر به عنوان اوستا انتخاب می‌شود و یکی از بازیکنان را به حالت سجده می‌خواباند و از او می‌خواهد چشمانش را ببندد. سپس دست یکی از بازیکنان را بالا میبرد و در حالی که به آرامی به پشت او می‌زند، این شعر را می‌خواند: «تاپ تاپ خمیر، شیشه پر پنیر، دست کی بالا؟» بازیکن باید حدس بزند که دست چه کسی بالا بوده است. اگر درست حدس بزند، برنده است و یک امتیاز می‌گیرد؛ در غیر این صورت، یک امتیاز منفی می‌گیرد و بازی تکرار می‌شود.
تاریخچه بازی
این بازی در بسیاری از مناطق ایران به عنوان یک سرگرمی محبوب در میان کودکان و نوجوانان شناخته می‌شده است و به تقویت مهارت‌های شناختی آن‌ها کمک می‌کرده است.
بازی کلاه برک
«کلاه برک» یکی از بازی‌های محلی است که در برخی روستاهای اصفهان رواج داشته است.
روش انجام بازی
در این بازی، دایره بزرگی در وسط میدان رسم می‌شود و یک گروه ده نفره داخل آن نشسته و گروه ده نفره دیگری خارج دایره و دور آن می‌چرخند. هدف گروه بیرونی، برداشتن کلاه یکی از افراد داخل دایره و فرار است. سپس کلاه را پنهان کرده و به محل تعیین‌شده می‌روند. اگر گروه داخل دایره بتواند کلاه را بگیرد، برنده است؛ در غیر این صورت، اگر کلاه به زمین افتاده و خاکی شود، آن تیم بازنده محسوب می‌شود.
تاریخچه بازی
این بازی در برخی روستاهای اصفهان به عنوان یک سرگرمی گروهی محبوب شناخته می‌شده است و به تقویت مهارت‌های حرکتی و همکاری تیمی کمک می‌کرده است.
بازی خرپلیس
«خرپلیس» یک بازی گروهی خنده‌دار و سرگرم‌کننده است که حداقل به ۶ نفر نیاز دارد.
روش انجام بازی
ابتدا با گچ یا وسیله‌ای مشابه، یک دایره بزرگ کشیده می‌شود و بازیکنان به دو گروه تقسیم می‌شوند. گروه بازنده قرعه‌کشی به داخل دایره می‌رود و یک نفر به عنوان پلیس خرها و سایر افراد نیز دست خود را به دوش هم‌تیمی‌های خود گذاشته و یک حلقه را تشکیل می‌دهند. سپس بازی شروع شده و بازیکنان تیم بیرونی به دور دایره می‌چرخند و در انتظار فرصتی مناسب هستند تا سوار یکی از افراد داخل دایره شوند. پلیس خرها باید مراقب باشد و قبل از اینکه خر سواران سوار خرهای خود شوند، پای آن‌ها را بزند تا آن‌ها بازنده شوند و نوبت به گروه بعدی برسد.
تاریخچه بازی
این بازی در گذشته‌های نه چندان دور به عنوان یک سرگرمی گروهی محبوب در میان کودکان و نوجوانان ایرانی شناخته می‌شده است و به تقویت مهارت‌های حرکتی و همکاری تیمی کمک می‌کرده است.
بازی چمچه گلین
«چمچه گلین» یک بازی سنتی است که توسط کودکان ۷ تا ۱۵ ساله اجرا می‌شده است.
روش انجام بازی
با شروع بهار، کودکان با استفاده از یک قاشق چوبی (چمچه) و پارچه‌های رنگارنگ، عروسکی می‌ساختند و با خواندن شعرهای کودکانه، در کوچه‌ها و محله‌ها حرکت می‌کردند و از آسمان و ابرها تقاضای باران می‌کردند. بزرگ‌ترها نیز با پاشیدن آب به سر و صورت آن‌ها و توزیع نقل و نبات، در این مراسم شرکت می‌کردند.
تاریخچه بازی
این بازی به عنوان یک مراسم سنتی برای درخواست باران در فصل بهار در بسیاری از مناطق ایران اجرا می‌شده است و به تقویت روحیه همکاری و نشاط در میان کودکان کمک می‌کرده است.
بازی‌های محلی نه تنها به عنوان سرگرمی، بلکه به عنوان بخشی از فرهنگ و تاریخ هر منطقه اهمیت دارند. این بازی‌ها به تقویت مهارت‌های حرکتی، ذهنی و اجتماعی کودکان و نوجوانان کمک کرده و نقش بسزایی در حفظ و انتقال فرهنگ‌های محلی ایفا می‌کنند.
