بازی های محلی تنکابن

بازی‌های محلی تنکابن، بخشی از میراث فرهنگی غنی این منطقه هستند که نسل‌ها به عنوان سرگرمی و وسیله‌ای برای تقویت روابط اجتماعی و مهارت‌های فردی مورد استفاده قرار گرفته‌اند. در ادامه، به معرفی و توضیح چند نمونه از این بازی‌ها می‌پردازیم.

بازی بشین و پاشو

روش بازی

در این بازی، بازیکنان در محوطه‌ای نزدیک به هم می‌ایستند. مربی کلماتی مانند «بشین»، «پاشو»، «نشین» و «پانشو» را به طور تصادفی و نامرتب ادا می‌کند و بازیکنان موظف به اجرای حرکات دستور داده‌شده هستند. تأخیر و اشتباه در اجرا به منزله خطاست و بازیکن خاطی از بازی خارج می‌شود. لازم به ذکر است که لفظ «نشین» به معنای «پاشو» یا «ایستاده بمان» و لفظ «پانشو» به معنای «بشین» یا «نشسته بمان» است.

تاریخچه بازی

این بازی سنتی در مناطق مختلف ایران، از جمله تنکابن، رواج داشته و به عنوان وسیله‌ای برای تقویت دقت، تمرکز و سرعت عمل کودکان مورد استفاده قرار می‌گرفته است.

بازی بیست سوالی

روش بازی

دو گروه بازیکن روبه‌روی هم قرار می‌گیرند. گروه اول بین خودشان چیزی را به عنوان موضوع انتخاب می‌کنند. گروه دوم با مطرح کردن حداکثر ۲۰ سوال باید به آن موضوع برسند. پاسخ سوال‌ها فقط باید «بله» یا «نه» باشد. گروهی که بتواند با سوالات کمتر به پاسخ دست پیدا کند، برنده است.

تاریخچه بازی

بیست سوالی یکی از بازی‌های فکری و آموزشی است که در مناطق مختلف ایران، از جمله تنکابن، برای تقویت مهارت‌های استدلال و پرسشگری کودکان و نوجوانان استفاده می‌شده است.

بازی تاپ تاپ خمیر

روش بازی

یک نفر بزرگ‌تر (اوستا) یکی از بچه‌ها را به حالت سجده می‌خواباند و به او می‌گوید چشم‌هایش را ببندد. سپس دست یکی از بچه‌ها را بالا می‌برد و در حالی که آرام‌آرام به پشت او می‌زند، این شعر را می‌خواند:

«تاپ تاپ خمیر، شیشه پر پنیر، دست کی بالا؟»

در این موقع، بازیکن باید حدس بزند که دست چه کسی بالا برده شده است. اگر درست بگوید، برنده است و یک امتیاز می‌گیرد و شخصی که دستش بالا برده شده بود، باید جای او را بگیرد. اگر اشتباه بگوید، یک امتیاز منفی می‌گیرد و باید خودش بازی را تکرار کند. این بازی همچنان ادامه دارد تا زمانی که بازیکن درست حدس بزند و در پایان، امتیاز شماری می‌کنند و امتیاز هر کس بیشتر بود، برنده است.

تاریخچه بازی

تاپ تاپ خمیر از بازی‌های سنتی و محبوب در مناطق مختلف ایران، از جمله تنکابن، است که به عنوان وسیله‌ای برای سرگرمی و تقویت حافظه و دقت کودکان مورد استفاده قرار می‌گرفته است.

بازی دستمال پشتی

روش بازی

تعداد شرکت‌کنندگان این بازی از ۴ تا ۱۵ نفر یا حتی بیشتر است. کودکان به شکل دایره روی زمین می‌نشینند. یکی از بچه‌ها گرگ می‌شود و دور دایره پشت سر دیگران می‌چرخد. او بی‌سروصدا و بدون اینکه کسی بفهمد، دستمالی را که در دست دارد، پشت سر یکی از کودکان می‌اندازد. آن‌ها باید حواس‌شان را جمع کنند و او را زیر نظر داشته باشند تا اگر دستمال را پشت سرشان انداخت، بفهمند. نفری که گرگ دستمال را پشتش می‌اندازد، باید آن را بردارد و دنبال گرگ بدود. اگر او را بگیرد، برنده می‌شود و نفر اول در جای او می‌نشیند. در حال تعقیب و گریز گرگ، بچه‌ها با هلهله و هیجان دوست‌شان را تشویق می‌کنند که گرگ را بگیرد. حالا برنده جای گرگ را می‌گیرد و دور دایره می‌چرخد و دستمال را پشت یکی از بچه‌های دیگر می‌اندازد. اگر کودکی که دستمال پشتش انداخته شده، نفهمد و بازیکن یک دور بچرخد، بچه‌ها با هم می‌خوانند:

«تخم‌مرغ گندیده، یکی ز ما رنجیده»

و آنکه نفهمیده دستمال را پشت سر او انداخته‌اند، باید در وسط دایره بنشیند.

تاریخچه بازی

دستمال پشتی یکی از بازی‌های سنتی و محبوب در مناطق مختلف ایران، از جمله تنکابن، است که به عنوان وسیله‌ای برای سرگرمی و تقویت سرعت عمل، دقت و کنجکاوی کودکان مورد استفاده قرار می‌گرفته است.

بازی الک دولک

روش بازی

بازیکنان به دو گروه تقسیم می‌شوند. یکی از گروه‌ها بازی را شروع می‌کند؛ یعنی چوب کوچک (پیل) را روی یک چاله کوچک یا وسط دو عدد آجر قرار داده و با سر چوب بزرگ (دسته) که در زیر آن قرار داده، با قدرت به طرف نفرات گروه حریف که در محوطه هستند پرتاب می‌کند. اگر پیل در هوا گرفته شود، پرتاب‌کننده اخراج می‌شود، وگرنه باید آن را از روی زمین بردارند و به طرف چاله (یا آجرها) بیندازند. بازیکن دسته به دست، با تمرکز حواس، آن را در دست می‌گرداند تا پیلی را که به طرف چاله‌اش می‌آید با ضربه دور سازد. اگر نتواند و فاصله پیل با چاله کمتر از قد دسته باشد، باز سوخته است. اگر توانسته باشد که با ضربه دور سازد، فاصله را از چاله با طول دسته می‌شمارند: یک، دو، سه،… دوباره ارسال پیل و دریافت پیل و شمارش فاصله با دسته تا به حد نصاب برسند؛ وگرنه، همه آن‌ها این کار را به نوبت انجام می‌دهند تا برسند. بدیهی است چنانچه اگر نتوانسته باشند، بازی را به گروه حریف واگذار می‌کنند.

تاریخچه بازی

الک دولک یکی از بازی‌های سنتی و محبوب در مناطق مختلف ایران، از جمله تنکابن، است که به عنوان وسیله‌ای برای سرگرمی و تقویت مهارت‌های جسمانی و هماهنگی حرکتی کودکان و نوجوانان مورد استفاده قرار می‌گرفته است.

این بازی‌ها نه تنها به عنوان سرگرمی، بلکه به عنوان وسیله‌ای برای تقویت مهارت‌های اجتماعی، جسمانی و ذهنی کودکان و نوجوانان در تنکابن مورد استفاده قرار می‌گرفته‌اند.