بیوگرافی و زندگینامه امین تارخ

بیوگرافی امین تارخ

امین تارخ، بازیگر توانا و مشهور ایران، در سن ۶۹ سالگی از دنیا رفت. او کار بازیگری را سال‌ها قبل از پیروزی انقلاب اسلامی شروع کرد و با بازی در سریال “سربداران” در میان مردم به چهره‌ای آشنا تبدیل شد.

این هنرمند علاوه بر بازیگری، به آموزش هنرجویان در رشته بازیگری نیز مشغول بود. یکی از محبوب‌ترین و معروف‌ترین نقش‌هایی که او بازی کرد، نقش بوعلی سینا در سریال “ابن سینا” بود.

اولین بار در سال ۱۳۵۴ با بازی در مجموعه “شهر من شیراز” در تلویزیون ظاهر شد. همچنین در سال ۱۳۶۰ با بازی در فیلم سینمایی “مرگ یزدگرد” ساخته بهرام بیضایی، پا به دنیای سینما گذاشت.

امین تارخ در طول سال‌ها فعالیت هنری، شخصیت‌های مهم تاریخی مانند حسن جوری در سریال “سربداران” در سال ۱۳۶۲ و ابن سینا در سریال “بوعلی سینا” در سال ۱۳۶۴ را به تصویر کشید.

این بازیگر سرشناس به خاطر بازی در فیلم “ماه و خورشید” در سال ۱۳۷۵، جایزه سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد را از جشنواره فیلم فجر دریافت کرد.

از دیگر نقش‌های مهم او می‌توان به فیلم‌ها و سریال‌های “سرب” (۱۳۶۷)، “مادر” (۱۳۶۸)، “سارا” (۱۳۷۱)، “معصومیت از دست رفته” (۱۳۸۲)، “پرونده هاوانا” (۱۳۸۴) و سریال “اغما” (۱۳۸۶) اشاره کرد.

منوی دسترسی سریع

خلاصه‌ای از زندگی
داستان زندگی
پیمان زناشویی
عمر هنری
فهرست فیلم‌ها
جایزه‌ها و موفقیت‌ها
گفت‌وگو

خلاصه زندگینامه

نام: امین
نام خانوادگی: تارخ
تاریخ تولد: بیستم مردادماه ۱۳۳۲
شهر تولد: شیراز، ایران
رشته تحصیلی: مدیریت فرهنگی
همسر: منصوره شادمنش (ازدواج: ۱۳۵۶)
درگذشت: دوم مهرماه ۱۴۰۱ (در سن ۶۹ سالگی) – تهران، ایران
آرامگاه: قطعه هنرمندان، بهشت زهرا
دانشگاه: دانشگاه تهران
حرفه: بازیگری
سال‌های فعالیت: از ۱۳۵۴ تا ۱۴۰۱
از بستگان: پری امیرحمزه (مادر همسر)
قد: ۱۷۷ سانتیمتر
نام پدر: صفرعلی تارخ
نوه: مانیسا تارخ

زندگینامه

امین تارخ در بیستمین روز مرداد سال ۱۳۳۲ در محله سردوزک شیراز متولد شد. او پنجمین فرزند خانواده بود و وقتی شش ساله شد، به خاطر شغل پدرش، مجبور شد به همراه خانواده شیراز را ترک کند و به سیستان و بلوچستان برود.

او سه سال اول دبستان را در آنجا گذراند و بعد دوباره به شیراز بازگشت. این هنرمند دوران دبستان و راهنمایی را در شیراز به پایان رساند.

امین تارخ در آزمون دانشگاه تهران قبول شد و در سال ۱۳۵۱، در سن ۱۹ سالگی، به تهران رفت. او در سال ۱۳۵۴ با بازی در سریال «شهر من شیراز» وارد تلویزیون ملی ایران شد.

سپس در سال ۱۳۵۶ تحصیلاتش را در دانشکده هنرهای نمایشی دانشگاه تهران به پایان رساند و مدرکش را گرفت. بعد از آن در رشته مدیریت فرهنگی در دانشگاه فارابی ادامه تحصیل داد و فوق لیسانس خود را دریافت کرد.

پس از پایان تحصیلات در رشته هنرهای نمایشی، در فیلم سینمایی «ارثیه» نقش آفرینی کرد.

امین تارخ درباره حمایت خانواده‌اش از حرفه بازیگری گفته است: مادر و برادر بزرگم همیشه پشتیبان من بودند و دوست داشتند در این زمینه موفق شوم.

به یاد دارم وقتی برای کنکور درس می‌خواندم، برادرم گفت: چرا پیشنهادهای بازی در تئاتر را قبول نمی‌کنی؟ وقتی موضوع را برایش توضیح دادم، گفت: من از این چیزها سر در نمی‌آورم، اما درس را رها کن، مشکلی نیست. فقط از تئاتر دست برندار!

پدر و مادرم می‌گویند من اصلاً بچه شیطانی نبودم. به نظر می‌رسد دوران کودکی من با آرامی و سکوت زیادی گذشت.

یکی از برادران امین تارخ، حمید تارخ نام دارد. پسر او حامد نام دارد که در زمینه کاری عمویش امین تارخ فعالیت می‌کند.

درگذشت:

امین تارخ، هنرمند توانا و با تجربه کشورمان، در روز بیست و هشتم شهریور سال ۱۴۰۱ به دلیل ایست قلبی و تنفسی، با آمبولانس به بیمارستان منتقل شد. بلافاصله پس از رسیدن، اقدامات پیشرفته پزشکی برای احیای قلب و ریه‌های او آغاز شد.

پس از یک ساعت، ضربان قلب او دوباره شروع به کار کرد، اما به دلیل توقف طولانی‌مدت قلب و تنفس، پزشکان مجبور شدند از دستگاه برای تنفس او استفاده کنند. متأسفانه، سطح هوشیاری او نیز بسیار پایین بود.

با کمال تأسف، این هنرمند محبوب و سرشناس در دومین روز از مهرماه سال ۱۴۰۱، در ۶۹ سالگی چشم از جهان فروبست. روحش قرین رحمت و خاطرش پاینده باد.

ازدواج

امین تارخ در سال ۱۳۵۶ و در ۲۴ سالگی، هنگام فعالیت در تئاتر و دانشگاه، با منصوره شادمنش آشنا شد. این آشنایی به تدریج جدی‌تر شد و در نهایت، آن دو با هم ازدواج کردند و زندگی مشترک خود را آغاز نمودند.

ثمره این ازدواج، سه پسر به نام‌های نیما، مانی و نامی است. همه فرزندان این خانواده هنری، در عرصه‌های هنری فعالیت دارند.
نیما و مانی تارخ در ابتدا به بازیگری علاقه داشتند و مدتی در این حرفه کار کردند، اما پس از مدتی، مسیر هنری خود را به سمت کارگردانی تغییر دادند. نامی تارخ، که کوچک‌ترین فرزند خانواده است، به موسیقی گرایش دارد و در این زمینه فعالیت می‌کند.

گفتنی است پری امیرحمزه، مادر همسر امین تارخ، از بازیگران پیشکسوت و با سابقه سینما و تئاتر ایران محسوب می‌شود.

منصوره شادمنش همسر امین تارخ:

منصوره شادمنش، همسر امین تارخ، در سال ۱۳۳۳ در تهران به دنیا آمد. مادرش پری امیرحمزه، از بازیگران قدیمی سینما، و خواهرش فرخنده شادمنش نیز بازیگر است. او تحصیلاتش را در دانشکده هنرهای زیبای تهران گذراند و در سال ۱۳۵۷ مدرک لیسانس خود را دریافت کرد. فعالیت هنری او از سال ۱۳۴۷ و با بازی در تئاتر آغاز شد.

از جمله فیلم‌هایی که منصوره شادمنش در آن‌ها نقش آفرینی کرده، می‌توان به این موارد اشاره کرد: «روز کارنامه» (۱۳۸۱)، «پاتال و آرزوهای کوچک» (۱۳۶۸)، «صعود» (۱۳۶۶) و «بن بست» (۱۳۵۷).

نسبت خویشاوندی با سایر هنرمندان:

پری امیرحمزه (مادر همسر)
منصوره شادمنش (همسر)
مسعود کرامتی (همسر خواهر همسر)
فرخنده شادمنش (خواهر همسر)
نیما تارخ (فرزند)
مانی تارخ (فرزند)
نامی تارخ (فرزند)
مهدی تارخ (برادر)

زندگی هنری

ورود به عرصه بازیگری:

امین تارخ برای اولین بار در سال ۱۳۵۲ به شکل حرفه‌ای در یک نمایش تئاتر روی صحنه رفت. بعد از آن، در سال ۱۳۶۰، در فیلم سینمایی «مرگ یزدگرد» که بهرام بیضایی آن را نوشته و کارگردانی کرده بود، بازی کرد و به این ترتیب پا به دنیای سینما گذاشت.
در این فیلم، او همراه با بازیگران بزرگی مثل سوسن تسلیمی، علیرضا خمسه و بابک بیات ظاهر شد. انتخاب او برای بازی در نقش شیخ حسن در مجموعه تلویزیونی «سربداران» یک اتفاق مهم در زندگی هنری او بود.
بعد از آن، امین تارخ در سریال «بوعلی سینا» که توسط کیهان رهگذار نوشته، تدوین و کارگردانی شده بود، بازی کرد و بین مردم بسیار مشهور و محبوب شد.
حضور او در این سریال باعث شد تا به الگویی برای کسانی تبدیل شود که تازه می‌خواستند وارد عرصه بازیگری شوند. او در «بوعلی سینا» نقش اصلی را بر عهده داشت و در کنار هنرمندانی مانند فیروز بهجت محمدی، جمشید لایق، اسماعیل محرابی، چنگیز وثوقی، سرور نجات‌الهی و دیگران، یک مجموعه زیبا و به یاد ماندنی خلق کردند. این سریال بارها از شبکه‌های مختلف تلویزیون پخش شد.
وقتی امین تارخ در فیلم «دلشدگان» در نقش جلال‌الدین بازی درخشان و بی‌نظیری از خود نشان داد، برای کارگردان و بقیه دست‌اندرکاران روشن شد که هیچ کس جز او نمی‌توانست این نقش را به این زیبایی اجرا کند.
بعد از این بازی‌های ماندگار، او در فیلم‌های «پرنده کوچک خوشبختی» و «سرب» نیز ایفای نقش کرد و تا آخرین سال‌های دهه نود به فعالیتش ادامه داد.
این بازیگر پس از بازی در فیلم‌ها و سریال‌هایی مانند «مرگ یزدگرد»، «سربداران» و «بوعلی سینا»، در سال ۱۳۶۵ در فیلم سینمایی «چمدان» در کنار پروانه معصومی و فرخنده شادمنش (خواهر همسرش) ظاهر شد.
امین تارخ در طول ۲۵ سال فعالیت هنری، به عنوان بازیگر آزاد کار کرد و نقش‌های مختلف و زیادی را در فیلم‌های سینمایی و مجموعه‌های تلویزیونی بر عهده گرفت.
او علاوه بر بازیگری، در چندین جشنواره ملی به عنوان داور شرکت کرد و عضو هیئت مدیره خانه سینما نیز بود. همچنین به جشنواره‌هایی در کشورهای مختلف مانند روسیه، ژاپن و آلمان دعوت شد و در آن‌ها حاضر گردید.
در سال ۱۳۷۶، امین تارخ به عنوان یکی از چهره‌های مؤثر در احیای تئاتر ایران شناخته شد. او در هجدهمین دوره جشنواره بین‌المللی تئاتر و فیلم فجر هم به عنوان داور و هم به عنوان یکی از کارگردانان هنری شرکت داشت. در سال ۱۳۷۸ نیز لوح افتخار هنرمند ملی به او اهدا شد.
خبرگزاری فارس پس از درگذشت او، امین تارخ را نمادی موفق و برجسته از هنر ارزشمند پس از انقلاب معرفی کرد.

سریال سربداران:

مجموعه سربداران داستان قیام گروهی از مردم خراسان را روایت می‌کند که زیر نظر شیخ حسن جوری علیه حکومت وقت به پا خاستند. در این فیلم، امین تارخ نقش شیخ حسن جوری را بر عهده دارد. هدف اصلی قیام سربداران، دفاع از سرزمین ایران در برابر حملات بی‌امان مغول‌ها بود.

امین تارخ در این سریال در کنار سوسن تسلیمی که نقش همسرش را بازی می‌کرد، هنرنمایی چشمگیری داشت. همچنین علی نصیریان با ایفای نقش قاضی شارع، اجرای به‌یادماندنی و تأثیرگذاری از خود به نمایش گذاشت.

سریال سربداران به کارگردانی محمدعلی نجفی در سال ۱۳۶۲ ساخته شد.

سریال بوعلی سینا:

در سال ۱۳۶۴، کیهان رهگذار کارگردانی مجموعه تلویزیونی «بوعلی سینا» را بر عهده گرفت.
در آن زمان، پس از پیروزی انقلاب اسلامی، بسیاری از مخالفان گمان می‌کردند که صدا و سیما رو به افول گذاشته و دیگر هنرمندان بزرگ و شناخته‌شده‌ای در آن حضور نخواهند داشت.
اما حضور امین تارخ با چهره‌ای جذاب و دوست‌داشتنی در نقش ابوعلی سینا، همه را شگفت‌زده کرد. او در این مجموعه با توانایی زیادی بازی کرد و استعدادهای خود را به خوبی نشان داد.
این مجموعه تا به امروز بارها از شبکه‌های مختلف تلویزیون پخش شده است.

در این سریال، داستان زندگی دانشمند، فقیه و پزشک نامدار ایرانی، بوعلی سینا، و ارتباط او با حکومت سامانیان و آل بویه به تصویر کشیده شده است.
همچنین، نحوه درمان‌های این دانشمند بزرگ و هوش و ذکاوت او در تشخیص و معالجه بیماری‌ها بسیار جالب و قابل توجه است.
در کنار امین تارخ، بازیگرانی مانند جمشید لایق، چنگیز وثوقی و فاضل اجبوری نیز در این مجموعه ایفای نقش کرده‌اند.

فیلم پرنده کوچک خوشبختی:

فیلم سینمایی “پرنده کوچک خوشبختی” ساخته پوران درخشنده است که در سال ۱۳۶۶ ساخته شد.
داستان فیلم درباره دختر نوجوانی است که پدرش آقای سهرابی ـ با بازی امین تارخ ـ نام دارد. این دختر در اثر یک حادثه که برای مادرش پیش می‌آید، قدرت حرف زدن خود را از دست می‌دهد.
حتی با کوچکترین ناراحتی یا فشار اطرافیان، حالش بد می‌شود و دچار تشنج می‌گردد. متأسفانه رابطه او با پدرش نیز چندان صمیمی نیست. در ادامه، یکی از معلمان مدرسه با او دوست می‌شود و سعی می‌کند به او کمک کند.
در این فیلم، امین تارخ در کنار هما روستا بازی کرده است.

فیلم سرب:

یکی از نقش‌های به‌یادماندنی امین تارخ در فیلم سینمایی «سرب» به کارگردانی مسعود کیمیایی است که در سال ۱۳۶۷ ساخته شد.
این فیلم داستان مردی یهودی به نام دانیال را روایت می‌کند که نقش او را امین تارخ بازی می‌کند. دانیال و همسرش قصد دارند به سرزمین موعود سفر کنند، اما خانواده و عموی او که مخالف صهیونیسم هستند، با این سفر مخالفت می‌کنند و مشکلاتی برایشان پیش می‌آید.
ماجرا وقتی پیچیده‌تر می‌شود که عموی دانیال، یعقوب، توسط یکی از اعضای حزب صهیونیست کشته می‌شود. دانیال قاتل را می‌شناسد، اما از ترس، چیزی نمی‌گوید. در نتیجه، همسایه‌ای معتمد و مؤمن یعقوب به اشتباه متهم می‌شود.
در ادامه، یک روزنامه‌نگار به نام نوری سعی می‌کند موضوع را بررسی کند و دانیال را تشویق می‌کند تا در دادگاه شهادت دهد.
از دیگر بازیگران این فیلم می‌توان به هادی اسلامی، جمشید مشایخی و فریماه فرجامی اشاره کرد.

فیلم مادر:

فیلم سینمایی “مادر” به کارگردانی علی حاتمی در سال ۱۳۶۸ ساخته شد. این فیلم داستان مادر پیری را روایت می‌کند که در روزهای پایانی زندگی‌اش از آسایشگاه به خانه بازمی‌گردد و فرزندانش را دور هم جمع می‌کند.

او سه پسر دارد. پسر وسطی، جلال‌الدین، که امین تارخ نقش او را بازی می‌کند، پزشک و شاعری است که آنقدر درگیر کارهایش شده که رابطه‌اش با همسرش سرد شده است. جلال‌الدین در خانه مادر در برابر رفتارهای زورگویانه برادر بزرگتر نسبت به برادر کوچکتر که مشکل ذهنی دارد، می‌ایستد و از او دفاع می‌کند.

در این فیلم، امین تارخ همراه با هنرمندانی چون رقیه چهره‌آزاد، محمدعلی کشاورز، فریماه فرجامی، جمشید آریا، اکبر عبدی و حمید جبلی به ایفای نقش پرداخته‌اند.

فیلم دلشدگان:

فیلم سینمایی “دلشدگان” یکی دیگر از آثار به یاد ماندنی امین تارخ است که کارگردانی آن را علی حاتمی بر عهده داشت و در سال ۱۳۷۰ ساخته شد.
داستان این فیلم درباره یک گروه موسیقی در زمان قاجار است که برای ضبط یک صفحه موسیقی به خارج از کشور سفر می‌کنند. اما در میانه راه، پولی که قرار بود از ایران برایشان فرستاده شود، قطع می‌شود و اعضای گروه مجبور می‌شوند با هزینه شخصی خود، با دشواری‌ها و مشکلات روبرو شوند تا کار ضبط را به پایان برسانند.
خواننده گروه، مردی به نام طاهر است که امین تارخ این نقش را بازی می‌کند و صدای زیبا و دلنشینی مانند بلبل دارد. پس از آن، یکی از شاهزاده‌های خانم‌های ترکی، وقتی صدای طاهر را می‌شنود، به او دل می‌بندد. اما طاهر به بیماری سل مبتلا می‌شود.
امین تارخ در این فیلم در کنار بازیگرانی مانند سعید پورصمیمی، اکبر عبدی، فرامرز صدیقی و لیلا حاتمی ایفای نقش کرده است.

فیلم سارا:

داریوش مهرجویی در سال ۱۳۷۱ فیلمی به نام سارا ساخت.
داستان این فیلم درباره مردی به نام حسام است که فردی مغرور ولی در ظاهر خوب است و شغل مهمی در یک بانک دارد.
او ناگهان بیمار می‌شود و همسرش سارا برای کمک به او، مجبور می‌شود از همکارش، گشتاسب، پول قرض بگیرد. اما گشتاسب آدم درستکاری نیست.
وقتی حسام بهبود پیدا می‌کند و متوجه کارهای خلاف گشتاسب می‌شود، تصمیم می‌گیرد او را از کار اخراج کند. در این موقع، گشتاسب شروع به تهدید سارا می‌کند و می‌گوید اگر شوهرت دست از کارهایم برندارد، موضوع قرض را به او خواهم گفت.
سارا بسیار نگران و مضطرب می‌شود. وقتی حسام از ماجرا باخبر می‌شود، با غرور شروع به سرزنش سارا می‌کند و پس از حل شدن مشکل، فکر می‌کند می‌تواند او را ببخشد. اما سارا که پیش از این زنی مطیع بود، کمکم تغییر می‌کند و …
از دیگر بازیگران این فیلم می‌توان به نیکی کریمی و خسرو شکیبایی اشاره کرد.

فیلم عشق+۲:

یک فیلم دیگر با بازی امین تارخ، “عشق +۲” نام دارد که کارگردانی آن را رضا کریمی در سال ۱۳۷۷ بر عهده داشت.

اگرچه این فیلم به موفقیت چشمگیری دست نیافت، اما از آنجا که امین تارخ در طول دوران حرفه‌ای خود کمتر در نقش‌های کمدی ظاهر شده، بررسی این اثر جالب توجه است.

داستان فیلم درباره مردی است که به دلایلی مجبور می‌شود با همسر پیشین خود ملاقات کند. در این دیدار، زن سابق سعی می‌کند با رفتارهای دلبرانه توجه او را جلب کند و این موضوع، همسر دوم را دچار احساس jealousy و ناراحتی می‌کند. از دیگر بازیگران این فیلم می‌توان به فاطمه معتمد آریا و ویشکا آسایش اشاره کرد.

سریال معصومیت از دست رفته:

یکی از مجموعه‌های تلویزیونی پربیننده در ژانر تاریخی و مذهبی، سریال «معصومیت از دست رفته» است که کارگردانی آن را داوود میرباقری بر عهده داشت و در سال ۱۳۸۲ ساخته شد.

پس از موفقیت چشمگیر میرباقری در ساخت مجموعه امام علی، توانایی او در ساختن آثار مذهبی برای همگان آشکار شد.
سریال «معصومیت از دست رفته» نیز در همین زمینه ساخته شده و داستان زندگی مردی به نام شوذب را روایت می‌کند که امین تارخ نقش او را بازی می‌کند. شوذب عاشق زنی مسیحی به نام ماریا می‌شود، اما پس از آن، زن یهودی دیگری به نام حمیرا با وعده رسیدن به مقام و قدرت در حکومت بنی‌امیه، او را فریب داده و از راه درست منحرف می‌کند.

امین تارخ در این مجموعه در کنار بازیگرانی مانند سارا خویینی‌ها، فریبا کوثری و داریوش فرهنگ به ایفای نقش پرداخته است.

سریال اغما:

یکی از مجموعه‌های جذاب تلویزیونی که امین تارخ در آن نقش دکتر پژوهان را بازی کرد و عملکرد فوق‌العاده‌ای داشت، سریال «اغما» است. این سریال را سیروس مقدم کارگردانی و رضا جودی تهیه‌کنندگی کرده و در ماه رمضان سال ۱۳۸۷ از شبکه یک پخش شد. بر اساس نظرسنجی‌ای که در سایت صدا و سیما انجام شد، سریال اغما به عنوان محبوب‌ترین سریال ماه رمضان در سال ۱۳۸۶ شناخته شد.

داستان این مجموعه درباره یک پزشک متخصص جراحی مغز و اعصاب به نام دکتر پژوهان است که امین تارخ این نقش را بازی می‌کند.
او در زمان جنگ، عمل‌های جراحی بسیار موفقی روی رزمندگان انجام داده و به همین دلیل به «پنجه طلا» معروف شده است. اما حالا به دلیل بیماری جدی همسرش مولود، که شیرین بیتا نقش آن را بازی می‌کند، زندگی‌اش دچار آشفتگی شده است.
بر اساس قوانین پزشکی، او اجازه ندارد خودش عمل همسرش را انجام دهد، اما مولود اصرار دارد که فقط توسط همسرش جراحی شود. از طرف دیگر، تنها فرزندشان به نام پری، با بازی نفیسه روشن، با عمل جراحی توسط پدرش مخالف است.

کارگاه ها و کلاس های آموزش بازیگری:

امین تارخ در سال ۱۳۷۳ اولین آموزشگاه بازیگری را با نام «کارگاه آزاد بازیگری» در تهران تأسیس کرد. این مرکز از نخستین مؤسسات آموزشی سینما در ایران محسوب می‌شود.

تا سال ۱۳۸۷، بسیاری از دانش‌آموختگان این کارگاه توانستند جایزه‌های مهم بازیگری را در جشنواره‌های مختلف کسب کنند. همچنین در سال ۱۳۷۹، این مؤسسه با چند آکادمی بین‌المللی هنرپیشگی ارتباط برقرار کرد و امین تارخ از سوی مرکز فیلیندرز درامای استرالیای جنوبی دعوت به همکاری شد.

وی به مدت دو سال در این مرکز به تدریس پرداخت. پس از آن، از سال ۱۳۷۶، امین تارخ به عنوان یکی از شخصیت‌های مؤثر در احیای تئاتر ایران شناخته شد.

از جمله بازیگران شناخته‌شده‌ای که از مدرسه امین تارخ فارغ‌التحصیل شده‌اند، می‌توان به حبیب رضایی، رامین حاج عظیمی، مهتاب کرامتی، ترانه علیدوستی، پوریا پورسرخ، گلاره عباسی، مجید واشقانی، فرهاد فاتحی و شبنم مقدمی اشاره کرد.

شاگردان مشهور:

همانطور که پیش از این هم اشاره شد، امین تارخ نقش بسیار مهم و به‌یادماندنی در برگزاری دوره‌های آموزش بازیگری در ایران داشت و در این راه توانست بازیگران سرشناسی را به سینمای کشور معرفی کند. در ادامه نگاهی می‌اندازیم به برخی از این هنرمندان.

شبنم مقدمی از جمله بازیگرانی است که با یادگیری اصول بازیگری در کلاس‌های امین تارخ، پا به دنیای سینما گذاشت.

رامین راستاد، از بازیگران شناخته‌شده ایران، اغلب نقش‌های منفی را بازی می‌کند. او نیز اولین بار در دوره‌های آموزشی امین تارخ نام‌نویسی کرد و پس از آموختن فنون بازیگری، توانست وارد سینما شود.

حبیب رضایی، یکی از بازیگران خوب سینمای ایران، با شرکت در کلاس‌های امین تارخ، اصول و روش‌های بازیگری را فرا گرفت.

ترانه علیدوستی، از دیگر چهره‌های مشهور سینما، با حضور در دوره‌های آموزشی امین تارخ، راه خود را به دنیای فیلم باز کرد.

مهتاب کرامتی نیز که امروز از بازیگران پرطرفدار سینمای ایران است، با شرکت در کلاس‌های امین تارخ و یادگیری اصول بازیگری، توانست به عرصه سینما وارد شود.

مریم بوبانی در سال ۱۳۷۳ با نام‌نویسی در دوره‌های بازیگری امین تارخ، آموزش این هنر را آغاز کرد و پس از چند سال، فعالیت سینمایی خود را شروع نمود.

بیتا سحرخیز نیز با حضور در کلاس‌های امین تارخ و فراگیری بازیگری، توانست در سینما و تلویزیون ایران مشغول به کار شود.

مجید مشیری، بازیگر نام آشنای تلویزیون، در سال ۱۳۷۳ با شرکت در کلاس‌های امین تارخ، اصول بازیگری را آموخت و زمینه را برای ورود به سینما فراهم کرد. او با بازی در مجموعه تلویزیونی «خط قرمز» به چهره‌ای آشنا برای مردم تبدیل شد.

لعیا زنگنه نیز که از برترین و محبوب‌ترین بازیگران زن سینمای ایران به شمار می‌رود، مدیون نقش مؤثر امین تارخ در آغاز فعالیت سینمایی‌اش است.

پوریا پورسرخ با نام‌نویسی در دوره‌های آموزش بازیگری امین تارخ، امکان ورود به سینما و تلویزیون ایران را پیدا کرد.

مهدی امینی‌خواه نیز از دیگر بازیگرانی است که با شرکت در کلاس‌های امین تارخ، راهی سینما شد.

شهرام قائدی، از بازیگران توانای ایران، با حضور در دوره‌های آموزشی امین تارخ، به فعالیت در سینمای ایران پرداخت.

گلاره عباسی نیز با معرفی امین تارخ به مسعود جعفری جوزانی، کارگردان مجموعه تلویزیونی «در چشم باد»، در این سریال حاضر شد. او پس از بازی در این اثر تاریخی و ارزشمند، به چهره‌ای شناخته‌شده تبدیل شد.

فیلم شناسی

سینما:

به عنوان تهیه کننده:

مجموعه تلویزیونی:

برنامه های تلویزیونی:

تئاتر:

دکلمه و موسیقی:

گویندگی:

جوایز و نامزدی ها

مصاحبه

گفت‌وگویی که خبرنگار تسنیم با امین تارخ انجام داده است را به طور کامل و با جزئیات در ادامه می‌خوانید.

این روزها از گزیده کار بودن شما حرف‌های زیادی به میان می‌آید. چرا که اعتقاد دارند قبلاً بیشتر در سریال‌های تلویزیونی و فیلم‌های سینمایی نقش‌آفرینی می‌کردید. دلیل این حساسیت در انتخاب به کم‌کیفیت شدن فیلمنامه‌ها یا پیشنهاد سوژه‌ها و نقش‌های تکراری برمی‌گردد یا دلایلی دیگر دارد؟

حقیقت چنین است که من همواره کارهایم را به صورت گزیده انتخاب می کنم. چرا که من هیچ پافشاری برای انجام سریعتر کارها ندارم. ولی چنانچه فیلمنامه‌های مناسبی جهت مجموعه‌های تلویزیونی و یا فیلم های سینمایی ارائه شود که دست اندرکاران به این نتیجه برسند چنانچه من در آن بازی کنم رخداد صحیحی شکل می گیرد، به یقین بازی در آن را قبول می‌کنم.

به عبارت دیگر به طور قطع لازم است در ابتدا فیلمنامه هنرپیشه را بر سر ذوق آورد تا او کار مذکور را بپذیرد. چنانچه قرار بود به همین ترتیب به طور مستمر کار انجام شود، به این منظور که سطح درآمد خود را افزایش دهم، به طور طبیعی پس از چندی به اندازه ذره‌ای حرمت و اعتباری که برای من وجود داشت، از بین می‌رفت. در حقیقت من چندان کم کار نیستم.

در سال گذشته من در فیلم سینمایی به نام پشت دیوار سکوت به کارگردانی مسعود جعفری جوزانی ایفای نقش کردم. در عین حال بن‌بست وثوق نام فیلم دیگری از حمید کاویانی است که من در آن نقش پردازی کردم. پیش از آن نیز در مجموعه گاهی به پشت سر نگاه کن ساخته مازیار میری مشتمل بر ۳۰ قسمت همکاری کردم.

در همین سال نیز در فیلم رهایم نکن ایفای نقش نمودم. با این تفاسیر چندان هم کم کار به نظر نمی‌رسم. در حال حاضر پیشنهاد سه مجموعه و یک فیلم سینمایی به من ارائه شده که هنوز موفق نشدم خودم را جهت حضور در این آثار متقاعد کنم.

علت قبول نکردن بازی در این آثار چنین است که از فیلمنامه چندان خوبی برخوردار نبوده و یا هر یک از نقش ها دچار مشکل هستند که قادر نیستند من را به حضور در آنها تشویق کنند.

پس برخی می‌گویند برای انتخاب کارها به خصوص در تلویزیون با طیف خاصی از کارگردانان کار می‌کنید، درست است؟ یعنی به عبارتی بیشتر کارگردان برایتان مهم است یا آن فیلمنامه‌ای که در اختیار شما قرار می‌دهند؟

به طور معمول کارگردان اهمیت زیادی دارد. در وهله اول فیلمنامه، دوم کارگردان و در آخر دست‌اندرکاران و هنرپیشگان مهم هستند. بسیار اهمیت دارد که اثر مذکور توسط چه کارگردانی خلق خواهد شد و پس از آن لازم است به طور کامل فیلمنامه را مد نظر قرار دهیم.

از نظر من هنرپیشه نیز مهم است که در یک اثر با چه بازیگرانی همکار خواهم شد. هر چند تا به حال در پی نقش پردازی در کنار سوپر استارها نبوده و یا این موضوع برایم دل مشغولی نیست. ولی مهم است که در برابر چه بازیگرانی بازی کرده و حتی اگر شخصیت‌های برجسته‌ای نیستند، حداقل هنرپیشه خوبی باشند.

جنابعالی اشاره کردید که فیلمنامه، انتخاب بازیگر و کارگردان مهم برای یک انتخاب اثر مهم است. فیلمسازان جوان هم دوست دارند با امثال شما کار کنند، تکلیف این فیلمسازان جوان چه می‌شود؟

من هیچگاه یک کار مطلوب با فیلمنامه مناسب که از طرف فیلمساز جوان ارائه شده را کنار نگذاشتم. خاطرم هست در نخستین اثر بهرام توکلی ایفای نقش کردم با وجودی که نقش اول به عهده من نبود.

با توجه به اینکه فیلمنامه بسیار مطلوب بوده و در یک گردهمایی یک الی دو ساعته متوجه شدم با یک کارگردان کارآمد مواجه هستم که روزگار پرآتیه ای در مقابل خود دارد. پس از چندی مشاهده کردم تحلیل و بررسی من به حقیقت رسید.

برای نمونه من در فیلم بن بست وثوق در کنار حمید کاویانی همکاری کردم که نخستین کار او محسوب می‌شد. از نظر من شرکت فیلم سازان فیلم اولی و جوان در سینمای ایران، موجب بالا رفتن سطح اعتبار سینما خواهد شد.

برای نمونه سینما به کشف یک فیلم ساز جوان به اسم سعید روستایی پرداخته و او با تولید یک اثر بی‌نظیر، توانمندی و قابلیت خود را در فیلمسازی نمایان می‌کند. همچنین بهتاش صناعی ها که بر حسب اتفاق از هنرجویان کارگاه آزاد هنرپیشگی بوده، شروع به ساخت فیلم احتمال باران اسیدیک کرده که در جشنواره‌های متعدد مورد تمجید و استقبال قرار گرفت.

جای بسی خوشحالی برای من است که مشاهده می‌کنم جوانان کشورم در حوزه‌های مختلف حرفه‌ای سینما با اقتدار، جلال و هنرمندانه وارد شده و این موضوع یک موقعیت بی‌نظیر است.

در صورتی که یادتان باشد زمانی که فیلم قیصر تهیه شد، مسعود کیمیایی جوانی بود که در سن ۲۲ سالگی قرار داشته و بسیاری از هنرپیشگان با سابقه با او همکاری کردند. و یا اینکه داریوش مهرجویی در حین تهیه فیلم گاو تنها در سن ۲۳ سالگی بود.

در طول تاریخ همواره مشاهده شده، ورود و فعالیت قشر جوان در عرصه سینما تحول عظیمی را به همراه داشته و یا تغییراتی را در سینما ایجاد می‌کنند. من اغلب مواقع با روی گشاده می‌پذیرم که فیلمنامه‌ای را از یک فیلمساز اولی دریافت کرده و به طور قطع آن را قبول می‌کنم.

برخی از منتقدین اعتقاد دارند که امین تارخ در رسول تکراری شده است؛ شما قبول دارید؟

به هیچ وجه این دیدگاه برای من پذیرفته شده نیست. افرادی که تمایل به هنرنمایی در فضای مجازی دارند، مشتاق ایجاد موضوعات بامزه هستند.

در عین حال که در این ایام گفته می‌شود؛ در همه ماه رمضان‌ها گول می‌خوری مرد، حواست رو جمع کن … در حقیقت مردم برخی مسائل را تصور کرده و شروع به شوخی با اهل هنر می‌کنند که نامطلوب نبوده و به هیچ وجه تلقی اهانت نمی‌شود.‌ ولی شخصیت رسول به هیچ وجه تکراری نیست.

شما توجه کنید تا به اکنون چهار مجموعه های اغما، جراحت، گاهی به پشت سر نگاه نکن و رهایم نکن در زمره ۴ سریالی قرار دارد که ر طی این سال‌ها به مناسبت ایام ماه مبارک رمضان از تلویزیون به نمایش درآمد.

هرچند در این میان سریال گاهی به پشت سر نگاه کن ساخته مازیار میری مقرر نبود در ماه مبارک رمضان به روی آنتن رود که بر حسب تصادف این موضوع صورت گرفته و من نقش اول را در آن بازی کردم. حقیقتاً در مجموعه جراحت در کدام مرحله من فریب شیطان را خوردم؟ و یا در سریال گاهی به پشت سر نگاه کن در کدام قسمت شیطان حضور فعال داشته است؟

موضوع این است که به هیچ وجه نقش رسول با نقش دکتر پژوهان در سریال اغما قابل سنجش نیست. پژوهان در حقیقت یک پزشک جراح مغز بوده که به پنجه طلایی شهرت دارد.

سریال اغما یک دیدگاه نمادین و استعاره‌ای از وجود و معنای شیطان در وجود هر فرد را به نمایش می‌گذارد. ولی در نقش حاج رسول در سریال رهایم نکن، هیچ شیطانی وجود نداشته و یک انسان در بحبوحه جوانی دچار اشتباه شده و تصور می‌کند حرام‌خواری کرده است.

این دو مقوله کاملاً از یکدیگر مجزا است. در برخی مواقع گروهی از افراد فعال در فیلمسازی، روزنامه نگاری و یا حتی فضای مجازی تمایل دارند موضوعی را بسیار برجسته کنند.

به طور معمول این افراد در پی چالش و مسائل حرکت می‌کنند. مگر خلاف این است که چهار سریال مذکور به هیچ وجه از نظر مفهوم و موضوع ارتباطی با یکدیگر ندارند.

در زمینه چهره و گریم نیز گریمور کار چهره پردازی را انجام می دهد. شخصی همچون مهرداد میرکیانی که دارای چندین کارتون جایزه بوده و او چنین انتخابی را انجام داده است. این امر که برای حاج رسول محاسن در نظر گرفته شده، از آن جهت که حاجی است. ولی در شخصیت دکتر پژوهان داشتن محاسن به منزله رویکرد مذهبی نقش مذکور می‌باشد.

همچنین در سریال جراحت نقش مردی به نام بزرگ را عهده‌دار شدم، تنها به علت باورهای مذهبی شخص مذکور. بسیاری از نقش‌ها در یک موضوع اشتراک دارند و قابل به چالش کشیدن نیست.

در حقیقت ویژگی‌های نقش رسول تفاوت زیادی با شخصیت بزرگ در سریال جراحت دارد. در عین حال ویژگی‌های شخصیت دکتر پژوهان بسیار متمایز بوده با شخصیتی که در مجموعه گاهی به پشت سر نگاه کن به نمایش درآمد.

با همه این تفاسیر برخی از افراد تمایل دارند محض سرگرمی در فضای مجازی مطالبی را بیان کنند. هرچند این موضوع از نظر من مانعی ندارد. آنچه مهم بوده، چنین است که هر کدام از این مجموعه‌ها نشان دادند زمانی که کارهای محبوب و عامه پسند بدون دنبال کردن شعار تهیه شده و مردم قادر باشند پاسخ ابهامات، چالش‌ها و مشکلات خود را به واسطه آنها دریافت کنند، به عبارت دیگر بتوانند این سریال‌ها را در زندگیشان مرتبط کنند، به مراتب وقت و ارزشی به تمامی مجموعه‌های پر زرق و برق جنسی ترکیه‌ای قائل نخواهند شد.

مردم ما همواره به مجموعه‌های سطح میانی کشورمان توجه بیشتری دارند تا در قبال سریال‌های خارجی خصوصاً مربوط به کشور ترکیه و کره باشد و این موضوع بسیار مهم و ارزشمند است.

لازم است صدا و سیما این موضوع را مد نظر قرار دهد که مردم همواره مهیای قبول کردن یک اثر مطلوب هستند. از این رو توصیه می‌شود مسئولان تا حدودی به سطح دیدگاه و گرایش مردم توجه داشته و همواره آن را در جهت بهینه بالا ببرد. در عین حال بتوانند احتیاجات و سطح علاقه و گرایش مردم را تامین کنند.

موضوع بعدی محافظه‌کاری در رسانه ملی است که بسیاری درباره آن صحبت می‌کنند. از طرفی می‌گویند فضا را بازتر کنید تا هنرمندان بیشتری به میدان بیایند؛ نظر شما درباره این موضوع چیست؟

لازم است تلویزیون بتواند به گروه هنرمندان اطمینان بیشتری کند. در حقیقت این موضوع لازمه اعتماد به مردم جامعه است. به این ترتیب تعیین نکند که مردم به چه چیزی تماشا کنند. و یا اینکه در خصوص چه جریان و موضوعی گفتگو کنند.

هیچ وقت انجام سانسور موجب افزایش طرز فکر، بالا بردن چگونگی اثر هنری و در نهایت به وقوع پیوستن رخدادهای مطلوب نخواهد شد. به عبارت دیگر هرگونه سانسور موجب آسیب رسانی به معانی مورد اطمینان در سریال خواهد شد.

شخصیت رسول در مجموعه رهایم نکن در سال‌های بسیار قبل دچار خطا شده که همچنان اثرات این جرم و جنایت را در دوران معاصر خود مشاهده می‌کند که در میان آنها دست اندازی و اختلاف میان زن و شوهر و یا رخدادهای نابهنجاری است که برای پسرش ایجاد شده و یا سانحه ای که باعث فلج شدن شوهر خواهرش گردید.‌

عامل و باعث تمامی این رخدادها، بدعهدی و خیانت‌هایی است که در درون یک خانواده شکل گرفته و همگی تاوان آن را پس می‌دهند. حتی تجاوز موجود نیز به این موضوع مرتبط است. لذا بهتر است عواقب حرام‌خواری را به اطلاع و گوش مردم برسانیم. ولی چنانچه در اینجا اقدام به سانسور نماییم، گویا در حال ترویج حرام‌خواری هستیم.

قبلاً در خانه سینما بیشتر فعالیت داشتید. دلیل خاصی دارد که این روزها دیگر این فعالیت ادامه ندارد؟

همه افراد اطلاع دارند در حدود دو دهه قبل، من نخستین رئیس انجمن هنرپیشگان بودم.‌ در عین حال در جایگاه نخستین عضو هیئت مدیره خانه سینما انتخاب شدم. به این ترتیب دومین هنرپیشه‌ای بودم که عهده‌دار مسئولیت دبیری جشن خانه سینما گردید.‌

پس از آن برای بار دوم به توصیه و درخواست همکاران و اطرافیان، مدیریت انجمن بازیگران را تقبل کردم. در حقیقت تصور می‌کنم از نظر مسئولیت و تکالیف هنری هر آنچه که بر ذمه‌ام قرار داشت را به انجام رسانده و حتی به اندازه کافی در این حوزه اقداماتی را به سرانجام رساندم.

پس از آن مناسب است افراد پرتوان که سابقه انجام کار صنفی دارند، در این عرصه وارد شوند تا جریان تازه‌ای در بخش‌های فعالیت صنفی از منظر طرز فکر، باور و عقاید شکل بگیرد.‌

به عنوان سوال پایانی بفرمایید چرا کارگردانی نمی‌کنید؟

تا به امروز شهامتی برای این کار نداشتم. همین که قادر باشم هنرپیشگی را به انجام برسانم، دستاورد بزرگی محسوب می‌شود. همواره خدا خدا می‌کنم فیلمنامه مطلوب، کارگردان و گروه مناسبی در کنار نقش‌های اثرگذار برایم مهیا شود.

برای من در اختیار داشتن زبان هنرپیشگی در دنیای تصویر و هنر اهمیت و ارزش زیادی دارد. به طور کلی من عجله‌ای برای انجام کار ندارم، ولی چنانچه کار مطلوب باشد تمایل دارم روزانه وقتم را برای آن بگذارم.

شهرت:

شهرت و آوازه یک جریان خوب و خوشایند است. ولی مانند هر رویکرد دیگری در جهان، شما تعیین می‌کنید که چگونه از آن بهره گرفته و یا به چه نحو با عواقب و حواشی آن روبرو شوید.

فعالیت و شهرت من، از همان ابتدای کار در دوران تحصیل در دانشگاه با شرکت در نمایش ایاگو که مورد توجه و استقبال زیادی قرار گرفت، آغاز شده و جراید و نشریات نیز به آن پرداختند.

راه دستیابی به خوشبختی و آرامش:

من معتقدم با افسار زدن بر خشم و تندخویی، مبارزه با امیال و هوس‌های موقتی، کنار زدن هرگونه رخوت و تنبلی، توجه به موهبت‌ها و سپاسگزار بودن در زندگی، نیکبختی و آرامش در زندگی حاکم می‌شود.‌

مطمئن باشید که هیچ کدام از جملات من، رویکرد شعار گونه ندارند. هر یک از آنها جنبه‌های حقیقی زندگی بوده که با کمال تاسف به حاشیه رانده شده‌اند.

زندگی در زابل و خاش:

با توجه به اینکه در سال ۱۳۳۸ که من در سن ۶ سالگی بودم، محل کار پدرم از شهر شیراز به استان سیستان و بلوچستان منتقل گردید و ما به همراه خانواده به آنجا جابجا شدیم. تصور کنید در دهه ۱۳۴۰ این منطقه در چه شرایطی بود. در محل زندگی ما حشرات متعددی شامل عقرب و شپش وجود داشتند.

به هر صورت برای مدت سه سال در شهر زابل و خاش با این شرایط کنار آمده و سپس به شیراز بازگشتیم.

شروع با تئاتر مدرسه:

زمانی که در مقطع دبیرستان مشغول به تحصیل بودم، در یکی از روزها به دیدن نمایشی در مدرسه پرداختم که تا حد بسیار زیادی این نمایش برایم مطلوب و خوشایند بود. حتی به طور غیر ارادی تصور کردم من نیز بخشی از این نمایش هستم.

پس از آن از بچه‌های گروه نمایش مدرسه درخواست کردم، چنانچه در آینده برنامه‌ای اجرا می‌کردند، من نیز به آنها ملحق شوم. به فاصله خیلی کوتاهی من نیز به این گروه پیوسته و موفق شدم در جایگاه برترین هنرپیشه تئاتر در استان برگزیده شوم.