بیوگرافی و زندگینامه طناز طباطبایی

بیوگرافی طناز طباطبایی

طناز طباطبایی، بازیگر شناخته‌شده سینما و تلویزیون، کار خود را از سال ۱۳۷۹ آغاز کرد. او پس از چند سال فعالیت در جلوی دوربین، پا به دنیای تئاتر گذاشت و در این عرصه نیز به تجربه‌اندوزی پرداخت.
اگرچه خودش اعتراف کرده که بازی در تئاتر فرصت‌های یادگیری زیادی برایش ایجاد می‌کرد، اما به دلیل علاقه بیشتر به سینما، در نهایت تمرکز خود را بر بازی در فیلم‌ها گذاشت و این مسیر را با جدیت بیشتری ادامه داد.
پس از پانزده سال حضور مستمر در سینما، در سال ۱۳۹۸ و در سن ۳۶ سالگی، اولین سیمرغ بلورین خود را در بخش بهترین بازیگر نقش مکمل زن دریافت کرد و ثمره زحماتش را دید.
همچنین او با بازی در فیلم «بی‌رویا» (محصول سال ۱۴۰۰) توانست سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن را از جشنواره فیلم فجر کسب کند.
طناز طباطبایی در آثاری مانند «صداها»، «رخ دیوانه» و «خشم و هیاهو» نیز ایفای نقش کرده و چندین بار نامزد دریافت سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر شده است.

منوی دسترسی سریع

خلاصه‌ای از زندگی
درباره من
صفحات مجازی
فعالیت‌های هنری
کارهای سینمایی
تقدیرها و موفقیت‌ها
ویژگی‌های شخصیتی
حواشی و رویدادها
گفت‌وگوها

خلاصه زندگینامه

نام: طناز طباطبایی قمی
تاریخ تولد: ۲۰ اردیبهشت ۱۳۶۲ (سن: ۴۱ سال)
زادگاه: تهران، ایران
ملیت: ایرانی
مدرک تحصیلی: کارشناسی در رشتهٔ کارگردانی تئاتر
دانشگاه: دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی
شغل: بازیگر
حوزه فعالیت: بازی در سینما، تلویزیون و تئاتر
سال‌های فعالیت: از سال ۱۳۷۹ تا امروز

زندگینامه

زندگی شخصی:

طناز طباطبایی در بیستم اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۶۲ در تهران، در محله نیاوران و در یک خانواده چهارنفره به دنیا آمد.
پدرش در زمینه خرید و فروش فرش فعالیت دارد و همین شغل را تا امروز ادامه داده است. علاوه بر این، شنیده شده که او در عرصه موسیقی نیز تجربه‌هایی دارد. طناز طباطبایی نیز علاوه بر بازیگری، تا حدی به دلیل ارتباط با کار پدر، به امور بازرگانی می‌پردازد.
مادرش قبلاً معلم بود و اکنون بازنشسته شده است. طناز علاقه‌ی عمیقی به مادرش دارد و احساس مسئولیت زیادی نسبت به او می‌کند.

او یک خواهر به نام لیلا طباطبایی دارد. لیلا در حوزه ترجمه زبان تحصیل کرده و علاوه بر آن، مدرک دکترای روانشناسی نیز دارد.
طناز با خواهرش رابطه‌ای بسیار صمیمی و نزدیک دارد و این دوستی عمیق میان آنها به خوبی دیده می‌شود.

تحصیلات:

طناز طباطبایی تحصیلات دانشگاهی خود را در دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی گذرانده و در رشته کارگردانی تئاتر ادامه تحصیل داده است. او توانست مدرک کارشناسی خود را در همین رشته از این دانشگاه دریافت کند.
اگر بخواهیم جزئیات بیشتری از دوران تحصیل او بیان کنیم، باید گفت که وی در سال ۱۳۸۱ وارد دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد تهران شد. از جمله استادان برجسته‌ای که در طول این دوره از محضرشان بهره برد، می‌توان به مرحوم حمید سمندریان، کیومرث مرادی، احمد دامود، فرهاد ناظرزاده کرمانی و … اشاره کرد.

طناز طباطبایی در شبکه های اجتماعی

اینستاگرام:

tannaz.tabatabaei.official@

زندگی هنری

ورود به عرصه بازیگری:

طناز طباطبایی در سال ۱۳۷۹ و در ۱۷ سالگی، تصمیم گرفت بازیگری را به صورت جدی دنبال کند. او در کلاس‌های آزاد بازیگریِ هیوا نام‌نویسی کرد و شروع به یادگیری اصول و فنون بازیگری کرد. تنها یک ماه پس از شروع این کلاس‌ها، او برای بازی در مجموعهٔ «ذبیح» انتخاب شد.

چند ماه بعد از ورودش به عرصهٔ بازیگری، فرصت خوبی برایش پیش آمد تا آنچه آموخته بود را در فضایی حرفه‌ای و جلوی دوربین به نمایش بگذارد. با این حال، خودش می‌گوید در آن زمان هیچ تجربهٔ عملی در بازیگری نداشته است.

بعدها، طناز طباطبایی برای بازی در سریال «جوانی» انتخاب شد. این سریال را سعید سلطانی کارگردانی کرده بود، احمد بهبهانی نویسندهٔ آن بود و اسماعیل عفیفه تهیه‌کنندگی آن را بر عهده داشت. او در این مجموعه، نقش «افسانه سرمد» را ایفا کرد.

با حضور در این سریال، او شانس این را پیدا کرد که alongside هنرمندان بزرگی مانند محمدعلی کشاورز، ثریا قاسمی و سیما تیرانداز بازی کند و اولین تجربه‌های بازیگری خود را در کنار چنین چهره‌های نامآشنایی کسب نماید.

شهرت:

طناز طباطبایی برای اولین بار در سال ۱۳۸۳ و در سن ۲۱ سالگی با بازی در فیلم اجتماعی «دیشب باباتو دیدم آیدا» به کارگردانی رسول صدر عاملی شناخته شد. این فیلم اولین تجربه سینمایی او بود که با استقبال بسیار خوبی روبرو شد.

او در این فیلم، فرصت همکاری با بازیگرانی مانند صوفی کیانی، شراره دولت‌آبادی و شاهرخ فروتنیان را پیدا کرد و مورد توجه دوستداران سینما قرار گرفت.

هرچند بازی در فیلم «دیشب باباتو دیدم آیدا» برای طناز طباطبایی موفقیت بزرگی بود، اما اوج شهرت او با ایفای نقش در سریال «میوه ممنوعه» به دست آمد.

او در سال ۱۳۸۵ در مجموعه تلویزیونی «میوه ممنوعه» به کارگردانی حسن فتحی حاضر شد و شخصیت غزاله فتوحی را بازی کرد. در این سریال، او در کنار بازیگرانی چون علی نصیریان، هانیه توسلی، گوهر خیراندیش و امیر جعفری قرار گرفت.

طناز طباطبایی در سال ۱۳۹۱ در فصل سوم مجموعه «قلب یخی» و در سال ۱۳۹۲ در سریال «شاهگوش» بازی کرد. حضور در این دو مجموعه نمایش خانگی، محبوبیت او را بیشتر کرد و بر شهرتش افزود.

او در فیلم «شاهگوش» نقش گندم شجاعت را بر عهده داشت و با هنرمندانی مانند فرهاد اصلانی، مرجانه گلچین، حمیدرضا آذرنگ، احمد مهرانفر و شهرام حقیقت‌دوست همکاری کرد. این همکاری چنان نتیجه درخشانی داشت که باعث شد نام او بیش از پیش در دنیای بازیگری بدرخشد.

بی رویا:

طناز طباطبایی در فیلم «بی‌رویا» بازی کرده است. این فیلم را آرین وزیردفتری کارگردانی و نویسندگی کرده و تهیه‌کنندگی آن بر عهده سعید سعدی و هومن سیدی بوده است.

فیلم «بی‌رویا» در سال ۱۴۰۰ ساخته شده و از بازیگران اصلی آن می‌توان به طناز طباطبایی، صابر ابر و شادی کرم رودی اشاره کرد.

داستان فیلم درباره یک زوج جوان است که قصد ترک ایران و مهاجرت را دارند. در پی این تصمیم، اتفاقاتی برایشان رخ می‌دهد که فیلم به روایت این حوادث می‌پردازد. این فیلم برای اولین بار در چهلمین جشنواره فیلم فجر به نمایش عمومی درآمد.

طناز طباطبایی برای بازی در این فیلم، موفق به دریافت سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اصلی زن در چهلمین دوره جشنواره فیلم فجر شد.

هیس! دخترها فریاد نمی‌زنند:

طناز طباطبایی در فیلم “هیس دخترها فریاد نمی‌زنند” به کارگردانی پوران درخشنده، نقش شیرین نعیمی را ایفا کرده است.
او در این فیلم در کنار بازیگران مطرحی مانند شهاب حسینی، مریلا زارعی و بابک حمیدیان ظاهر شد و توانست نقش خود را به شکلی قابل قبول و تأثیرگذار بازی کند.
طناز طباطبایی در یکی از گفت‌وگوهایش دربارهٔ این فیلم بیان کرده که در سال ۱۳۹۱ تصور می‌کرد به خاطر بازی در این اثر، حداقل نامزد دریافت جایزهٔ بهترین بازیگر نقش اول زن در جشنواره فجر خواهد شد، اما حتی به عنوان نامزد هم انتخاب نشد.
این اتفاق برای او کمی ناامیدکننده بود، چون نامزدی در آن جشنواره می‌توانست مسیرش را هموارتر کند یا حداقل به او دلگرمی بدهد.
این فیلم از نخستین کارهای سینمایی او محسوب می‌شد و اگر در آن موفق می‌شد، بدون شک راه پیشرفتش آسان‌تر می‌گردید.
بازی طناز طباطبایی در این فیلم چنان طبیعی و گیراست که اگر فیلم را ببینید، بی‌شک تحت تأثیر قرار می‌گیرید و داستان آن را فراموش نخواهید کرد.
در همین رابطه، یکی از مجله‌های معتبر آمریکایی نیز از این فیلم تمجید کرده است.

شنای پروانه:

فیلم سینمایی «شنای پروانه» به کارگردانی محمد کارت ساخته شده و بازیگرانی چون جواد عزتی، طناز طباطبایی، امیر آقایی، علی شادمان، مه لقا باقری، مهدی حسینی‌نیا، ایمان صفا، ناهید مسلمی و دیگران در آن ایفای نقش کرده‌اند.

در این فیلم، طناز طباطبایی در نقش پروانه ظاهر می‌شود که همسر هاشم و نیز همسر برادر حجت است. داستان فیلم درباره زندگی این زن به نام پروانه است که فیلمی از شنای او در فضای مجازی منتشر می‌شود و در نهایت توسط همسرش به قتل می‌رسد. پس از این اتفاق، برادر شوهر پروانه به همراه پدرش نزد پدر پروانه می‌روند تا رضایت او را جلب کنند. برای گرفتن رضایت، مجبور می‌شوند کارهای دشواری انجام دهند و فیلم به روایت جزئیات این ماجراها می‌پردازد.

این فیلم برای نخستین بار در بهمن‌ماه سال ۱۳۹۸ اکران شد. «شنای پروانه» در دو بخش «سودای سیمرغ» و «نگاه نو» در سی و هشتمین دوره جشنواره فیلم فجر حضور داشت و در مجموز نامزد دریافت ۱۴ جایزه شد. سرانجام توانست ۶ جایزه را از آن خود کند که از جمله آن‌ها می‌توان به جوایز بهترین بازیگر نقش مکمل مرد، بهترین بازیگر نقش مکمل زن (برای طناز طباطبایی) و بهترین تدوین اشاره کرد.

ویلایی ها:

فیلم سینمایی «ویلایی‌ها» به کارگردانی منیر قیدی و تهیه‌کنندگی سعید ملکان در سال ۱۳۹۵ ساخته شد. در این فیلم، طناز طباطبایی به همراه بازیگرانی چون پریناز ایزدیار، آناهیتا افشار، گیتی قاسمی، علی شادمان، صابر ابر و ثریا قاسمی ایفای نقش کرده‌اند و گروه اصلی بازیگران این اثر را تشکیل می‌دهند.

این فیلم برای نخستین بار در سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر به نمایش درآمد و موفق شد در هشت رشته نامزد دریافت جایزه شود و در نهایت سه جایزه را از آن خود کند. علاوه بر این، «ویلایی‌ها» در جشنواره‌های داخلی و بین‌المللی مختلفی حضور یافت و موفقیت‌های فراوانی کسب کرد. این فیلم در نهایت در روز بیستم اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۹۶ در سینماهای سراسر کشور اکران عمومی شد.

طناز طباطبایی در این فیلم، نقش سیما را بازی می‌کند؛ زنی که همسرش در جبهه حضور دارد. سیما برای بازپس‌گیری فرزندانش از مادرشوهرش و بردن آن‌ها به خارج از کشور، به یک ویلا می‌رود؛ اما در این میان اتفاقاتی رخ می‌دهد که داستان فیلم، روایتگر آن‌هاست.

موضوع اصلی فیلم درباره دفاع مقدس است. این اثر برخلاف بسیاری از فیلم‌های هم‌ژانر خود، تنها به دلاوری‌های مردان در طول هشت سال مقاومت نمی‌پردازد، بلکه نقش زنان و همسران رزمندگان را نیز در این دوران به تصویر می‌کشد.

خشم و هیاهو:

طناز طباطبایی در فیلم “خشم و هیاهو” ایفای نقش کرده است. این فیلم را هومن سیدی کارگردانی و فیلمنامه‌اش را نوشته و سعید سعدی نیز تهیه‌کننده آن بوده است. او در این پروژه با بازیگران مطرحی مانند نوید محمدزاده، سعید چنگیزیان، بهناز جعفری، رضا بهبودی، رعنا آزادی‌ور و بهزاد عمرانی همکاری داشته است.

“خشم و هیاهو” در سال ۱۳۹۴ ساخته شده و در سی‌وچهارمین دوره جشنواره فیلم فجر، جایزه بهترین فیلمبرداری را دریافت کرده است. هومن سیدی، کارگردان این اثر، نیز جایزه ویژه هیئت داوران را برای کارگردانی این فیلم کسب کرد.

داستان فیلم، یک ماجرای پیچیده جنایی است که بیننده را به فکر فرو می‌برد و ذهن او را درگیر می‌کند. طناز طباطبایی در این فیلم، نقش شخصیتی به نام حنا سرافراز را بازی می‌کند.

یاغی:

«یاغی» یک مجموعه نمایش خانگی ایرانی با موضوع درام اجتماعی است که محمد کارت کارگردانی آن را بر عهده داشته. این مجموعه با استقبال چشمگیر منتقدان و بینندگان روبرو شد.

این اثر برای اولین بار در سال ۱۴۰۱ در ۲۰ قسمت پخش شد و داستان زندگی پرفراز و نشیب یک جوان از طبقه محروم و کارگر را روایت می‌کند که با دشواری‌های زیادی دست و پنجه نرم می‌کند و در راه رسیدن به آرزوهایش، بارها زمین می‌خورد و دوباره بلند می‌شود.

بازیگران اصلی این مجموعه عبارتند از: پارسا پیروزفر، علی شادمان، طناز طباطبایی، امیر جعفری، نیکی کریمی، فرهاد اصلانی، مهدی حسینی‌نیا، آبان عسکری، مه لقا باقری، عباس جمشیدی‌فر، جواد خواجوی و الیکا ناصری.

طناز طباطبایی در این مجموعه، نقش شخصیت «طلا» را ایفا کرده است. همچنین این سریال در مراسم جشن حافظ، نامزد دریافت جایزه بهترین سریال تولید شده برای تلویزیون و پلتفرم‌های پخش آنلاین شده است.

فیلم شناسی

سینما:

سریال:

تئاتر:

جوایز و افتخارات

خصوصیات و ویژگی ها

علاقه‌مند به ازدواج:

طناز طباطبایی می‌گوید قبلاً فکر می‌کردم اگر ازدواج کنم، دیگر نمی‌توانم آزادانه به کارهای هنری بپردازم و در نتیجه از هدف‌هایم عقب می‌افتم. اما حالا با بالا رفتن سنم، نگاهم به ازدواج و زندگی مشترک عوض شده است.

از زمانی که وارد سی‌سالگی شدم، احساس آرامش بیشتری دارم و دیگر آن نگرانی‌های سابق را ندارم. بیشتر به فکر زندگی شخصی‌ام هستم. البته منظورم این نیست که بروم دنبال پیدا کردن یک همسر ثروتمند یا خوش‌قیافه، چون این روش را اصلاً قبول ندارم و با آن موافق نیستم. به نظر من، ازدواج به شیوه سنتی، دید بهتری دارد و من این روش را بیشتر می‌پسندم.

رفیق روزهای سخت:

طناز طباطبایی انسانی با وفا و دل مهربان است و همیشه نسبت به دوستانش احساس دِین می‌کند. او در روزهای خوب و سخت، کنار دوستانش می‌ماند و حتی در سخت‌ترین شرایط نیز آن‌ها را تنها نمی‌گذارد. همیشه تلاش می‌کند که برای دوستانش مثل یک مشوق و حامی باشد.

طناز برای شاد کردن دوستانش، هیچ تلاشی را دریغ نمی‌کند و هر کاری که از دستش بربیاید برای آن‌ها انجام می‌دهد تا بتواند حالشان را کمی بهتر کند. در واقع، او کسی است که نزدیکانش می‌توانند در لحظات دشوار به او تکیه کنند و با اطمینان از کمکش حساب باز کنند.

مستعد در دیگر زمینه های هنری:

طناز طباطبایی در زمینه هنر بسیار با استعداد و چیره‌دست است. او نه تنها در عرصه بازیگری موفق عمل کرده، بلکه در دیگر رشته‌های هنری مانند نقاشی و موسیقی نیز فعال است.
او ساز گیتار را می‌نوازد و کسانی که با دنیای هنر آشنا هستند و کارهای او را دیده‌اند، بر این باورند که او در زمینه موسیقی نیز توانایی و مهارت قابل توجهی دارد.

آراستگی:

با نگاهی به سبک پوشش طناز طباطبایی متوجه می‌شویم که او همیشه ظاهری آراسته و ساده دارد و تلاش می‌کند با پوششی متین و باوقار دیده شود.

او در مورد انتخاب لباس‌هایش می‌گوید که مهم‌ترین نکته برایش راحتی و سادگی است و همیشه سعی می‌کند لباس‌هایی بپوشد که در آن احساس آسایش کند. همچنین به لباس‌های پرزرق‌وبرق علاقه‌ای ندارد و اشاره می‌کند که تا جایی که ممکن است، اجازه نمی‌دهد لباس‌های خیلی رنگارنگ یا با پارچه‌های پرنقش‌و‌نگار برایش دوخته شود.

لجبازی:

نزدیکان خانم طناز طباطبایی می‌گویند او آدم لجبازی نیست، اما ممکن است در طول سال، یک یا حداکثر دو بار، بخواهد مخالفت کند و کمی سرسختی نشان دهد. خود ایشان نیز به عنوان یک بازیگر معتقدند که این حالت معمولاً در شرایط خاص و پیچیده به وجود می‌آید. در چنین موقعیت‌هایی ممکن است این لجبازی بیشتر شود و برای مدتی نیز ادامه پیدا کند.

حاشیه های زندگی طناز طباطبایی

نسبت با دیگر بازیگران:

طناز طباطبایی قمی با این که اسمش شبیه بهنوش طباطبایی و مرحوم علی طباطبایی است، اما هیچ‌گونه رابطه خویشاوندی با آن‌ها ندارد و این فقط یک تشابه اسمی ساده است. او خود در یک گفت‌وگو به این موضوع اشاره کرده و آن را توضیح داده است.

بارداری:

چندی پیش، عکسی از طناز طباطبایی در فضای مجازی پخش شد که در آن، او کمی افزایش وزن داشت. این موضوع باعث شد برخی افراد چنین برداشت کنند که او ممکن است باردار باشد.
گروهی که به دنبال جلب توجه بیشتر بودند، این عکس را دستمایه قرار داده و شایعه بارداری او را مطرح کردند. اما باید در نظر داشت که طناز طباطبایی ازدواج نکرده است و این تغییر ظاهر، تنها به دلیل کمی اضافه وزن بوده است.

حمایت از روحانی:

گفته می‌شود که طناز طباطبایی در سال ۱۳۹۲ به همراه گروهی از هنرمندان، که روی هم ۱۴۰ نفر بودند، نامه‌ای را امضا کردند.
آنان در این نامه، همراه با دیگر چهره‌های اصلاح‌طلب و اعتدال‌گرا، از کنار کشیدن محمدرضا عارف، سیاستمدار، به سود حسن روحانی در رقابت‌های ریاست‌جمهوری قدردانی کردند و به طور آشکار از نامزدی حسن روحانی در انتخابات ریاست‌جمهوری سال ۱۳۹۲ پشتیبانی کردند.
طناز طباطبایی در سال ۱۳۹۶ نیز در میان هنرمندانی بود که از نامزدی حسن روحانی حمایت کردند.

مصاحبه

طناز طباطبایی در مصاحبه‌ای راجع به خصوصیات اخلاقی خود چنین می‌گوید:

“از آنجایی که زیاد آدم معاشرتی نیستم دوستان اندکی دارم. با اینکه دوستان اندکی دارم اما تک به تک آنها برای من ارزشمند بوده و با وسواس خاصی آنها را گزینش کرده و تصمیم گرفتم آنها را در کنار خودم نگه دارم. بسیار به روانشناسی علاقه داشته و همواره در حال تفکر راجع به آینده هستم. انسان جسوری بوده و از اینکه در راه‌های جدید قدم گذارم و مسیر پیشرفت را در پیش گیرم هراسی ندارم، چیزی که از آن هراس دارم داشتن یک زندگی عادی می‌باشد و عمیقاً از زندگی عادی متنفر هستم و به شهرت علاقه ای ندارم.

از آنجایی که علاقه زیادی به هنر دارم، زمان اوقات فراغت به گالری‌های عکاسی و نقاشی رفته و زمانم را آنجا سپری می‌کنم. کتاب خواندن را خیلی دوست دارم  و خیلی کتاب می‌خوانم اما همیشه سعی می‌کنم زمانی هم برای دیدن فیلم‌های مختلف اختصاص دهم.”

طناز طباطبایی درباره علت انتخاب رشته کارگردانی تئاتر چنین می‌گویند:

“پدرم مرد بسیار دانا و روشنفکری بوده و زمانی که به ایشان گفتم می‌خواهم در مسیر بازیگری قدم گذارم، ایشان به من گفتند دوست ندارم تو از کوچه و بازار بازیگر شوی بلکه دوست دارم تحصیلات آکادمیک داشته باشی به همین دلیل من تصمیم گرفتم تا در دانشگاه رشته کارگردانی نمایش و تئاتر را انتخاب کرده و ادامه تحصیل دهم.”

ایشان درباره فعالیت در عرصه تلویزیون چنین می‌گویند:

“من تا به حال چندین پیشنهاد تلویزیونی داشتم به خصوص اوایل بازیگری تعداد این پیشنهادها بیشتر بود اما چون به سینما علاقه بیشتری داشتم، روی پیشنهادات تلویزیونی تمرکز نمی‌کردم اما زمانی که آقای فتحی پیشنهاد بازی در سریال میوه ممنوعه را به من دادند به خاطر علاقه زیادی که به ایشان داشتم نقش آفرینی در این سریال را پذیرفتم.

ناگفته نماند که ایشان برای نقش آفرینی در دو مجموعه ترانه مادری و دلنوازان انتخاب شدند اما قبول نکردند.

ایشان درباره تجربه همکاری با آقای فتحی صحبت کرده و می‌گویند تجربه کار با ایشان بسیار فوق العاده بود. ایشان کارگردان بسیار باهوش و خلاقی هستند و من به عنوان بازیگر از بازی در کار ایشان عمیقاً لذت بردم و تجربیات زیادی کسب کردم.

از آنجایی که زمان کافی نداشتیم و هرچه سریع‌تر باید سریال را به مرحله پخش می‌رساندیم، اختیار چندانی برای اظهار نظر یا بداهه گویی نداشتم. من برای اینکه بیشتر از چند برداشت بازی کنم یا خودم حرکتی را اجرا نمایم، زمان کافی نداشتم البته تقریباً برای همه همینطور بود. آقای فتحی اعتقاد داشتند که باید این سریال را هرچه سریع‌تر به مرحله پخش برسانند به همین دلیل به روش‌های خودشان که روش‌های بسیار سالم و درستی هم بود کار را پیش برده و همانطور که می‌بینید نتیجه هم بسیار رضایتبخش بوده است.

من به واسطه بازی در این فیلم توانستم در کنار بازیگران حرفه‌ای از جمله آقای نصیریان و خانم خیراندیش قرار بگیرم و از آنجایی که بیشتر با این دو نفر بازی داشتم، برای من فرصت بسیار خوبی بود که بتوانم بازی در کنار این دو هنرمند را تجربه کنم و بودن در کنارشان احساس آرامش زیادی به من می‌داد و ‌می توانم بگویم که هیچ ترسی از حضور در کنار این دو بزرگوار نداشتم و سعی می‌کردم تا حد توان تمام تلاشم را بکنم.

سکانس‌هایی که در مقابل آقای نصیریان و خانم خیراندیش بازی می‌کردم این احساس را داشتم که این عزیزان انرژی‌های زیادی به من منتقل می‌کنند. این انرژی مثبت باعث می‌شد تا اگر نقصی در کار من باشد یک دفعه ده پله بالا بیایم و نقصم را برطرف بکنم. انرژی مثبت آنها آنقدر زیاد بود که روی من تاثیر می‌گذاشت و من به نوعی خود را موظف می‌دیدم تا پاسخ این انرژی مثبت را بدهم و به همان اندازه تلاش می‌کردم تا کاراکترم را بهتر بازی کنم، ناگفته نماند که بازی نیما رئیسی هم خیلی خوب بود و واقعاً لذت بردم.

بازی در سریال میوه ممنوعه باعث شد که توقع مخاطبان از من بالاتر برود بنابراین باید تلاش خود را دوچندان کرده و پاسخ این توقعات را با حرکت مثبت میدادم. من موظف بودم در کار بعدی ام چند پله قوی‌تر از این سریال ظاهر شوم و این مسوولیت بزرگی برایم بود که باید آن را انجام می‌دادم.”

طناز طباطبایی درباره معیار خود برای انتخاب نقش چنین می‌گوید:

“طرز تفکر و جسارتی که در آن کاراکتر وجود دارد برای من بسیار مهم است، اینکه کاراکتر تا چه اندازه ویژه و منحصر به فرد است نیز برایم حائز اهمیت می‌باشد برای مثال در سریال میوه ممنوعه ویژه بودن کاراکتر و اینکه نقش غزاله می‌توانست حرف‌هایی را بزند که کاراکترهای دیگر نمی‌توانستند، برایم بسیار قابل توجه بود. کاراکتر غزاله در سریال میوه ممنوعه بسیار جسور بوده و این شهامت را داشت تا حرف‌هایش را به زبان بیاورد. از نظر من کاراکتر غزاله در این فیلم با بقیه نقش‌ها بسیار فرق داشت و این تفاوت، نقش آفرینی در این کاراکتر را برای من بسیار جذاب می‌نمود و دلیلی بود تا آن را انتخاب نمایم، اگر بخواهم خلاصه کنم باید بگویم که به خاطر نقش آفرینی در این سریال بسیار خوشحال و راضی هستم.

اضافه کنم که داشتن جسارت و طرز تفکر متفاوت تنها برای کاراکتر غزاله، جزو معیارهای انتخابم بود اما نقش‌های متفاوت وابسته به حال و هوای آن فیلم و داستان میتوانند به شکل های مختلف مورد ارزیابی من قرار گیرند. نمی‌توانم به طور قطع بگویم که شیوه انتخاب ثابتی دارم چون معیار من وابسته به فیلمنامه می‌تواند متفاوت باشد و اولویت‌هایم عوض می‌شوند.”

طناز طباطبایی از سختی‌های نقش آفرینی در فیلم میوه ممنوعه صحبت کرده و می‌گویند:

“سختی‌های کار وحشتناک بود! عوامل فنی کار خیلی زحمت می‌کشیدند و خسته می‌شدند زیرا کار آنها بدنی بود و باید در عرض دو ماه این کار را به پخش می‌رساندیم. اینکه باید فیلم در عرض دو ماه به مرحله پخش برسد به بازیگرها و بقیه عوامل خصوصا آقای فتحی استرس روانی زیادی وارد می‌کرد در این بین من دوست داشتم در عین خوب بازی کردن یک آرامش درونی نیز داشته باشم و در چنین شرایطی آرامش داشتن واقعاً کار سخت و دشواری بود.

تلفیق استرس و آرامش مشکل بود، اینکه ما سر صحنه استرس داشتیم که امشب باید این سکانس تمام شود و از یک طرف باید این آرامش را در خودمان برقرار می‌کردیم که کار خوب تمام شود. ناگفته نماند که درایت و مدیریت آقای فتحی باعث شد که یک کار خوبی انجام دهیم و پشت صحنه ای مملو از انرژی مثبت داشته داشته باشیم و همه با انرژی کار کنیم. این فیلم خستگی‌های خودش را داشت به حدی که می‌توان گفت برخی بچه‌ها روزانه ۱۶ الی ۱۷ ساعت کار می‌کردند. با وجود تمام این سختی‌ها وقتی الان واکنش مردم را نسبت به فیلم می‌بینم خیلی خوشحال می‌شوم و احساس می‌کنم انرژی مثبت مردم باعث می‌شود تا انرژی‌های از دست رفته مان دوباره احیا شود.”

طناز طباطبایی در پاسخ به این سوال مصاحبه‌گر که می‌پرسد آیا کار فشرده می‌تواند مخاطب داشته باشد چنین پاسخ می‌دهد:

“قطعاً کار فشرده هم می‌تواند مخاطب‌های خودش را داشته باشد. از نظر من مقایسه کردن سریال میوه ممنوعه با سریال‌های دیگر تلویزیون کار اشتباهی است. از نظر من سریال میوه ممنوعه باید با کارهای ماه رمضانی دیگر مقایسه شود. این مجموعه ۳۰ قسمت بیشتر نداشته و تمام عوامل مجبور بودند که در عرض دو ماه کار را جمع کنند و به مرحله پخش برسانند بنابراین از نظر من منطقی‌تر است که این مجموعه را با مجموعه‌های ماه رمضانی مقایسه کنیم. در چنین مجموعه‌هایی دست کارگردان در ساخت و پرداخت خیلی از مسائل بسته بوده و از آنجایی که ما تایم کافی نیز نداشتیم نمی‌توانستیم آنطور که دوست داریم به برخی مفاهیم بپردازیم و اضافه‌تر کار کنیم. در واقع بازیگران هم مجبور بودند خیلی سریع کار کنند و کار را به پخش برسانند. چنانچه این سریال را با دیگر سریال‌های ماه رمضان مقایسه کنیم متوجه می‌شویم که این سریال در مقایسه با دیگر سریال‌ها مخاطبان بسیار خوبی به دست آورد و دیده شد.”

خانم بازیگر درباره اینکه چقدر صدا و گریم در بازی بازیگر تاثیر می‌گذارد چنین اظهار نظر می‌کنند:

“البته گریم و صدا هر کدام بحث خود را دارد ولی من به عنوان بازیگر معتقدم که باید بازی خودم را به بهترین شکل انجام دهم. گاهی گریم هم می‌تواند کمک کننده باشد. چهره پردازی نیز در جایگاه خودش خیلی خوب است و می‌تواند  تاثیر مثبتی بگذارد اما اگر نظر من را بخواهید چهره پردازی آنقدرها هم معجزه نکرده و تاثیر مثبتش بسیار محدود است به خصوص در سریالی مشابه سریال میوه ممنوعه که هیچ کدام چهره پردازی خاصی نداشتیم و همگی با چهره خودمان در فیلم نقش آفرینی می‌کردیم. تنها کاری که روی صورت‌هایمان انجام شده بود یک چهره پردازی متعادل سازی بود.”

طناز طباطبایی در پاسخ به این پرسش مصاحبه‌گر که از ایشان می‌پرسد آیا خودشان سریال را دیده‌اند و اگر دیده‌اند چه نقاط قوت و ضعفی در این سریال پیدا کرده‌اند چنین می‌گویند:

“بله من خودم سریال را دیدم. معمولاً افرادی که برای کارشان تلاش می‌کنند نسبت به آن کار غیرت نشان می‌دهند و روی آن تعصب خاصی دارند. من به عنوان یکی از عوامل این فیلم وقتی شرایط سخت کار را می‌بینم می‌توانم بگویم به نظرم بهترین چیزی بوده است که می‌توانست در بیاید و از کل سریال راضی هستم اما خودم را در جایگاهی نمی‌بینم که بخواهم نقد کنم زیرا به کار خودم غیرت دارم و نمی‌توانم در موردش صحبت کنم پس بهتر است این نقد و بررسی‌ها را به دیگران واگذار کنم.”

طناز طباطبایی در پاسخ به این سوال که چه تفاوت ها و شباهت‌هایی بین نقش‌هایی که ایفا کرده است وجود دارد چنین پاسخ می‌دهد:

“اعتقادم بر این است که هر کاراکتری که یک بازیگر بازی می‌کند دنیای روانی خاصی برای خود دارد، برای مثال در چهار انگشتی کاراکتری را بازی کردم، با اینکه این کاراکتر نقش آفرینی بسیار کوتاهی داشت اما بازی کردن در نقش یک دختر معتاد باعث شد تا تغییرات گسترده ای در من ایجاد شود و این نقش آفرینی روی من خیلی تاثیرگذار بود.”

ایشان درباره علاقه خود نسبت به سینما و تلویزیون چنین توضیح می‌دهند:

“سینما سبک بازی و ژانر و مدل متفاوتی از بازی را می‌طلبد به همین دلیل نمی‌توانیم این دو را با هم مقایسه کنیم زیرا شبیه به هم نیستند ولی اگر بخواهم نظر شخصی خودم را مطرح کنم باید بگویم که علاقه‌ام نسبت به سینما بیشتر است و عاشق پرده نقره‌ای هستم و از این به بعد هم بیشتر برای علاقه‌ام تلاش می‌کنم.”

طناز طباطبایی درباره اینکه کدام یک از صحنه‌های سریال میوه ممنوعه را بیشتر دوست دارد چنین پاسخ می‌دهد:

“در قسمت دوم کار که خانم خیراندیش وارد اتاق من می‌شوند در حالی که من خود را حبس کرده‌ام و آنها می‌خواستند من را راضی کنند از ازدواج منصرف شوم، فکر می‌کنم در آن سریال ارتباط مادر و دختری بسیار عمیق و واقعی میان ما برقرار شد ارتباطی که به دل تماشاچی نشست و خیلی باورپذیر بود. من این سکانس را خیلی دوست داشتم البته یک سکانس دیگری هم بود که حتی در تمرین‌هایی که داشتم ناخودآگاه اشک از چشمانم جاری می‌شد، زمانی که من بعد از ازدواج در خانه خودم بودم و پدرم می‌آید من را به خانه برگرداند اما من نرفتم و ایشان مرا نفرین می‌کند و می‌گوید که بدون دعای شب برای تو، روزم روز نمی‌شد و بعد می‌گوید که تو خیر نمی‌بینی بابا! این جمله را که گفتند من واقعاً احساس کردم چقدر این حرف سنگین است و آنجا بود که با تمام وجود از حاج یونس شرمنده شدم. این سکانس را نیز بسیار دوست داشتم.”

طناز طباطبایی در مصاحبه‌ای دیگر راجع به علاقه خود نسبت به تیپ و قیافه دیوید بکهام صحبت کرده و می‌گویند:

“با اینکه علاقه خاصی به فوتبال ندارم و تمام تمرکزم را روی کار بازیگری گذاشته‌ام اما از فوتبالیست مشهور دیوید بکهام خوشم می‌آید و در گذشته گاهی بازی‌های منچستر یونایتد را به خاطر او دنبال می‌کردم.”