بیوگرافی و زندگینامه کریم باقری

بیوگرافی کریم باقری

کریم باقری، بازیکن سابق و مربی کنونی فوتبال ایران، در اولین روز از ماه اسفند سال ۱۳۵۲ به دنیا آمد. از تاریخ دوم دی ماه ۱۴۰۳، او به صورت موقت هدایت تیم فوتبال پرسپولیس را بر عهده گرفت.

او همچنین با ۵۰ گل که برای تیم ملی ایران به ثمر رسانده، در رده چهارم بهترین گلزنان تاریخ این تیم قرار دارد. در مراسمی که برای انتخاب بهترین‌های لیگ فوتبال ایران برگزار شد، کریم باقری به عنوان «مرد اخلاق دهه هشتاد» فوتبال کشور انتخاب گردید.

منوی دسترسی سریع

خلاصه‌ای از سرگذشت
داستان زندگی
پیوند زناشویی
صفحات مجازی
دوران ورزشی
فعالیت به عنوان مربی
ارقام و عملکرد در تیم ملی
دستاوردها و نشان‌ها
گفت‌وگوها

خلاصه زندگینامه

نام: کریم
نام خانوادگی: باقری
تاریخ تولد: اول اسفندماه ۱۳۵۲
محل تولد: شهر تبریز، ایران
قد: ۱۸۶ سانتی‌متر
محل بازی: هافبک دفاعی
فرزندان: دو پسر به نام‌های امید و امیر
باشگاه فعلی: پرسپولیس (به عنوان سرمربی موقت)

زندگینامه

زندگی شخصی:

کریم باقری در یک روز زمستانی در اسفندماه سال ۱۳۵۲ در شهر تبریز چشم به جهان گشود. او چهار برادر و یک خواهر دارد. یکی از برادرانش که در زمینه خرید و فروش فرش فعالیت می‌کند، امروز به عنوان یک تاجر معروف فرش در ایران و شهر تبریز شناخته می‌شود.

رستوران داری:

کریم باقری در یک مقطع، یک رستوران در تهران افتتاح کرد که به عنوان یکی از شعبه‌های رستوران‌های زنجیره‌ای KFC در ایران فعالیت می‌کرد. اما پس از مدتی، به دلیل برخی مشکلات و موانع، اجازهٔ ادامهٔ کار به این رستوران داده نشد و محل آن پلمب شد. این بازیکن فوتبال بعداً نام رستوران را به SOOGOOD تغییر داد.

دوستان نزدیک:

به جز زمانی که با خانواده‌ام هستم، بقیهٔ اوقات فراغتم را در کنار دوستان صمیمی‌ام مثل احمدرضا عابدزاده، افشین پیروانی و علی دایی می‌گذرانم. ما با هم رابطه‌ای بسیار نزدیک و صمیمی داریم و معمولاً به دیدن هم می‌رویم و با یکدیگر معاشرت می‌کنیم.

غذای مورد علاقه:

این بازیکن فوتبال اهل ایران، کباب را غذای مورد علاقه خود معرفی کرده و گفته است هر وقت فرصت پیدا کند، به کبابی محبوبش در تهران سر می‌زند. او همچنین بارها تأکید کرده که به هیچ وجه حاضر نیست کبابی قدیمی حاج علی در بازار تبریز را با هیچ رستوران یا کبابی دیگری جایگزین کند.

کامیون داری:

در دوران بازیگری کریم باقری در زمین فوتبال، او علاقه‌ی شدیدی به کامیون‌های زردرنگ سوئدی ولوو پیدا کرد. به همین دلیل، همراه با پدرش تمام پس‌انداز و پول نقد خود را جمع‌آوری کرد و آن را صرف خرید چند دستگاه از این کامیون‌ها نمود.

تاجر فرش:

این بازیکن فوتبال در زمینه خرید و فروش فرش، با پدر همسرش که از تاجران معروف و شناخته‌شده این حوزه در تبریز و ایران است، همکاری می‌کند. علاوه بر این، او در زمینه صادرات خشکبار، غلات و نیز خرید و فروش املاک در کشورهای عربی فعالیت دارد.

ازدواج

این بازیکن فوتبال در دوران جوانی با بانویی به نام لیلا ازدواج کرد و زندگی مشترک خود را با او آغاز نمود. ثمره این پیوند، تولد دو پسر بود که نام‌های امیر و امید را برای آن‌ها برگزیدند. پسران این فوتبالیست، همانند پدرشان، به دنیای فوتبال قدم گذاشته‌اند و در این رشته ورزشی فعالیت می‌کنند.

امیر باقری، فرزند:

پسر بزرگ کریم باقری، امیر نام دارد و عاشق فوتبال است. او با پای چپ بازی می‌کند و در زدن شوت، مهارت زیادی دارد؛ درست مانند پدرش. بی‌شک امیر باقری تلاش می‌کند تا با سختکوشی، مانند پدرش یک فوتبالیست استثنایی شود. اما شاید شما هم با من موافق باشید که آقا کریم یک نفر بیشتر نبوده و تکرارنشدنی است.

امیر باقری برای ادامه فعالیت در زمینه فوتبال، با تیم امیدهای پرسپولیس قرارداد بست. او هم مثل پدرش، شماره ۶ را برای خود انتخاب کرد. این بازیکن جوان تلاش دارد تا از تیم امیدها به تیم اصلی پرسپولیس برسد و در آنجا به جایگاهی برسد که پدرش داشت.

کریم باقری در شبکه های اجتماعی

اینستاگرام:

karimbagherii666@

زندگی ورزشی

بازیکن محبوب جهان:

کریم باقری در سال ۱۳۷۸ به عنوان بهترین بازیکن فوتبال ایران انتخاب شد. همچنین، بر اساس یک تحقیق و نظرسنجی که توسط وب‌سایت فدراسیون بین‌المللی تاریخ و آمار فوتبال (IFFHS) انجام شد، او به عنوان محبوب‌ترین فوتبالیست در سراسر جهان شناخته شد.

فعالیت ورزشی:

کریم باقری در دوران بازیگری خود، در تیم‌های مختلفی در ایران و خارج از ایران حضور داشته است. او برای باشگاه‌هایی مانند تراکتورسازی، کشاورز، آرمینیا بیله‌فِلد آلمان، النصر امارات، چارلتون انگلستان، السد قطر و پرسپولیس تهران بازی کرده است.

مرد سال فوتبال ایران:

در مراسم انتخاب بهترین‌های فوتبال ایران، کریم باقری با کسب بیشترین رأی از میان نامزدهای این عنوان، به عنوان مرد سال فوتبال ایران در سال ۱۳۸۷ شناخته شد.

گفتنی است این بازیکن، اولین بازی ملی خود را در تاریخ شانزدهم خرداد ۱۳۷۲، در بازی بین تیم ملی ایران و تیم ملی پاکستان در جام اکو انجام داد. او در ادامه، مجموعاً ۸۰ بازی ملی انجام داد و ۴۷ گل برای تیم ملی ایران به ثمر رساند.

خداحافظی از فوتبال:

در سال ۱۳۸۷، کریم باقری از تیم ملی ایران خداحافظی کرد. اما به دلیل بازی‌های فوق‌العاده‌ای که در آن سال در لیگ برتر برای پرسپولیس انجام داد، علی دایی که سرمربی تیم ملی بود، اصرار کرد که او به تیم ملی برگردد تا در بازی‌های مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰ از تیم حمایت کند.

سپس، کریم باقری در یک بازی دوستانه بین ایران و برزیل، که در پانزدهم مهر ۱۳۸۹ برگزار شد، برای همیشه از تیم ملی خداحافظی کرد.

او یکی از محبوب‌ترین و دوست‌داشتنی‌ترین بازیکنان تاریخ فوتبال ایران است. در ادامه، در هشتم آذر ۱۳۸۹، در یک بازی به‌یادماندنی مقابل استرالیا، از دنیای فوتبال خداحافظی کرد. به این ترتیب، کریم باقری پس از هجده سال بازی در باشگاه‌های مختلف، کفش‌هایش را برای همیشه آویخت.

تراکتورسازی تبریز:

کریم باقری کار خود را به طور رسمی در ترکیب تیم تراکتورسازی شروع کرد. او اولین بازی خود را در ۱۷ سالگی و در هفتهٔ پنجم لیگ آزادگان انجام داد، جایی که در ورزشگاه آزادی به مصاف تیم استقلال رفت.
در آن بازی، تراکتورسازی با نتیجه دو بر یک شکست خورد، اما کریم باقری عملکرد درخشانی از خود نشان داد. او در آن فصل در ۱۵ بازی حاضر شد و یک گل هم به ثمر رساند. اولین گل او از روی پنالتی به تیم سپاهان زده شد.
وقتی کریم باقری دومین سال حضورش در تراکتورسازی را می‌گذراند، به تیم ملی جوانان دعوت شد. در آن زمان، او در پست دفاع بازی می‌کرد.

کشاورز تهران:

در سال ۱۳۷۳، کریم باقری تیم تراکتورسازی تبریز را ترک کرد و به تیم کشاورز تهران پیوست. در همان اولین سالی که در این تیم جدید بازی می‌کرد، به تیم ملی ایران دعوت شد. در مسابقات مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۴، وقتی که عملکرد او در پست دفاع چندان چشمگیر نبود، به خط هافبک منتقل شد و این بازیکن ۲۱ ساله در این پست جدید، بازی درخشانی از خود نشان داد.

پرسپولیس تهران:

کریم باقری در زمستان سال ۱۳۷۴ به تیم پرسپولیس پیوست. او در مسابقات جام ملت‌های آسیا به عنوان یکی از سه بازیکن برتر ایران انتخاب شد. اما فقط یک فصل برای پرسپولیس بازی کرد و بعد از قهرمانی با این تیم، به عنوان یکی از اولین چهره‌های نسل جدید فوتبال ایران، راهی آلمان شد.

آرمینیا بیله فلد آلمان:

در تابستان سال ۱۳۷۶، همزمان با سال ۱۹۹۷ میلادی، کریم باقری به همراه علی دایی به لیگ معروف آلمان، بوندس لیگا، رفت و به تیم آرمینیا بیله فلد پیوست.

او تنها دو هفته بعد از پیوستن، در بازی مقابل اشتوتگارت برای اولین بار در این لیگ به میدان رفت. سپس در هفته بیستم، در دیدار با تیم کارلسروهه، توانست اولین گل خود را برای بیله فلد بزند.

در پایان آن فصل، تیم بیله فلد با کمترین امتیاز، به لیگ پایین‌تر سقوط کرد. با این حال، کریم باقری در اولین فصل حضورش در آلمان، در ۱۸ بازی شرکت کرد و سه گل به ثمر رساند.

در فصل دوم، که در بوندس لیگای دو برگزار شد، او در ۲۲ بازی حاضر شد و دو گل زد. همچنین به دلیل یک خطای شدید، برای یک بازی از حضور در زمین محروم شد.

پس از برگشت بیله فلد به بوندس لیگا، او فقط یک فصل دیگر در آن تیم ماند و سپس به پرسپولیس بازگشت. مدتی بعد، کریم باقری از پرسپولیس به لیگ امارات نقل مکان کرد.

النصر امارات:

کریم باقری در سال ۲۰۰۰ به صورت قرضی و برای نیم فصل، برای باشگاه النصر امارات بازی کرد. در این مدت، عملکرد درخشانی از خود نشان داد. در همین دوران، پیشنهادی از طرف باشگاه چارلتون انگلستان به او داده شد. به این ترتیب، کریم باقری اولین فوتبالیست آسیایی شد که در لیگ برتر انگلیس حضور پیدا کرد.

چارلتون انگلیس:

این بازیکن فوتبال در سال ۲۰۰۰ به تیم چارلتون در کشور انگلستان پیوست. او فقط یک بار توانست در ترکیب اصلی این تیم به میدان برود. با اینکه قراردادش سه ساله بود، اما در پایان همان فصل به ایران بازگشت. پس از بازگشت، دوباره بازی برای تیم پرسپولیس را آغاز کرد.

السد قطر:

پس از پایان مرحله انتخابی جام جهانی ۲۰۰۲، کریم باقری به عنوان باارزش‌ترین بازیکن تاریخ باشگاه السد شناخته شد و با این تیم قطری قرارداد بست. او در مسابقات جام باشگاه‌های عربی شرکت کرد و در پنج بازی، پنج گل برای السد به ثمر رساند. به همین دلیل، عنوان بهترین بازیکن این مسابقات را از آن خود کرد. علاوه بر این، در لیگ قطر نیز حضور یافت و در یازده بازی، موفق شد پنج گل برای تیمش به ثمر برساند.

پرسپولیس تهران:

در طول مسابقات لیگ برتر ایران از سال ۱۳۸۱ تا ۱۳۸۹، کریم باقری در تیم پرسپولیس حضور داشت. او از شروع فصل ۱۳۸۵ و با هدایت مربی‌گری مصطفی دنیزلی، دوباره نمایش‌های درخشانی از خود نشان داد و به عنوان یکی از بازیکنان کلیدی در قهرمانی پرسپولیس در سال ۱۳۸۷ شناخته شد.

در سال ۱۳۸۷، این بازیکن پس از هفت سال دوری، دوباره به تیم ملی ایران بازگشت. پس از خداحافظی افشین پیروانی و بهروز رهبری‌فر از فوتبال، کریم باقری از فصل ۸۴ بازوبند کاپیتانی پرسپولیس را بر بازو بست. او با زدن ۲۷ گل، به عنوان بهترین گلزن پرسپولیس در تاریخ لیگ برتر شناخته می‌شود.

این بازیکن در هشتم آذر ۱۳۸۹، همزمان با بازی به‌یادماندنی تیم ملی ایران برابر تیم برزیل، با اعلام تصمیم خود برای خداحافظی از فوتبال، پس از هجده سال حضور در بالاترین سطح فوتبال ایران و جهان، برای همیشه با دنیای فوتبال خداحافظی کرد.

بازی در برابر تراکتورسازی:

در نهمین دوره رقابت‌های لیگ فوتبال ایران، شایعاتی مبنی بر عدم تمایل کریم باقری برای حضور در بازی مقابل تیم زادگاهش، تراکتورسازی، شنیده می‌شد.
این بازیکن در مصاحبه‌ای درباره دلیل غیبتش در مقابل تراکتورسازی گفت: «الان چند سالی می‌شود که هیچ وقت برابر تراکتورسازی بازی نکرده‌ام، من احترام خاصی برای مردم شهرم و هواداران تیم تراکتورسازی که خاطرات زیادی از آن دارم قائلم و دلیلم برای بازی نکردن مقابل تیم سابقم همین بوده است.»
او در بازی رفت پرسپولیس مقابل تراکتورسازی که در تهران برگزار شد، حضور نداشت و در مسابقه برگشت در تبریز نیز فقط یک نیمه در زمین بود.
همچنین، این بازیکن در یک بازی مقابل استقلال، از بیرون محوطه جریمه گلی به ثمر رساند که به تساوی‌های پیاپی در دربی‌های آن دوره پایان داد.

دوران ملی پوشی:

کریم باقری به عنوان بهترین هافبک گلزن تیم ملی ایران شناخته می‌شود. او اولین بازی ملی خود را در سن ۱۷ سالگی، در تاریخ ۱۶ خرداد ۱۳۷۲، در مسابقه‌ای مقابل تیم ملی پاکستان در جام اکو انجام داد. او در مجموع در ۸۷ بازی ملی، ۵۰ گل برای ایران به ثمر رساند.

بیشتر این گل‌ها در بازی‌های مقابل تیم‌های ضعیف‌تر آسیا بوده است. حدود ۲۳ گل از این تعداد شامل شش گل به تیم گوام، نه گل به مالدیو، چهار گل به سریلانککا و چهار گل نیز به تیم نپال بوده است.

در سال ۱۹۹۷ میلادی، از او برای بازی در تیم منتخب آسیا دعوت به عمل آمد تا در یک بازی دوستانه در مقابل تیم منتخب جهان بازی کند. در این بازی که با نتیجه ۵ بر ۳ به سود تیم جهانی به پایان رسید، کریم باقری یک گل برای تیم آسیا زد.

این بازیکن در سن ۲۷ سالگی و در سال ۱۳۸۰، پس از بازی مقابل ایرلند جنوبی، از تیم ملی خداحافظی کرد. دلیل این تصمیم او در آن زمان مشخص نشد. اما وقتی علی دایی سرمربی تیم ملی ایران شد، کریم باقری اعلام کرد که حاضر است دوباره به تیم ملی برگردد و در اردوهای تیم شرکت کرد.

سرانجام پس از هفت سال، در یک بازی دوستانه در ۱۹ آبان ۱۳۸۷ مقابل قطر، او دوباره پیراهن تیم ملی ایران را بر تن کرد. سپس در ۲۹ آبان همان سال، در بازی مقدماتی جام جهانی ۲۰۱۰ مقابل امارات، توانست چهل و هشتمین گل ملی خود را ثبت کند.

او در نهایت در ۱۵ مهر ۱۳۸۹، در یک بازی دوستانه مقابل تیم ملی برزیل در ابوظبی، هشتاد و هفتمین و آخرین بازی ملی خود را انجام داد و برای همیشه از تیم ملی خداحافظی کرد.

سایت فیفا در گزارشی مفصل، بازگشت کریم باقری به تیم ملی را با بازگشت زین‌الدین زیدان، ستاره بزرگ فوتبال اروپا، مقایسه کرد. همچنین در مراسم انتخاب بهترین‌های فوتبال ایران در سال ۱۳۸۷، کریم باقری با کسب بیشترین آرا، به عنوان مرد سال فوتبال ایران انتخاب شد.

علاوه بر این، در یک نظرسنجی که توسط برنامه نود انجام شد، او به عنوان بهترین هافبک دفاعی فوتبال ایران پس از انقلاب اسلامی معرفی گردید.

گل در ملبورن استرالیا:

بازی برگشت تیم ملی ایران و تیم ملی استرالیا، که بخشی از مسابقات مقدماتی جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه بود، در تاریخ ۸ آذر ۱۳۷۶ (مصادف با ۲۹ نوامبر ۱۹۹۷) انجام شد.
در آن بازی، وقتی ایران دو گل از استرالیا خورده بود و تقریباً همه ناظران و طرفداران مطمئن بودند که استرالیا به جام جهانی صعود خواهد کرد، در دقیقه ۷۱ اتفاقی بزرگ افتاد. کریم باقری با استفاده از یک موقعیت مناسب، توانست اولین گل ایران را به تیم استرالیا بزند.
این گل، روحیه و انگیزه بازیکنان ایران را به شکل قابل توجهی افزایش داد. تنها چهار دقیقه بعد، در دقیقه ۷۵، با پاس به یاد ماندنی علی دایی و حرکت سریع خداداد عزیزی، گل دوم ایران به ثمر رسید. با این دو گل، صعود تیم ملی ایران به جام جهانی پس از بیست سال قطعی شد.
این یک اتفاق تاریخی بود، زیرا ایران قبل از آن فقط یک بار در سال ۱۹۷۸ (جام جهانی آرژانتین) به این رقابت‌ها راه پیدا کرده بود. بنابراین، گل‌های این بازی، دومین صعود ایران به جام جهانی را ممکن کردند.

مربی گری

در فصل‌های ۱۳۹۵ و ۱۳۹۶، این تیم به عنوان قهرمان لیگ برتر ایران شناخته شد.
همچنین در سال ۱۳۹۶، عنوان قهرمانی در سوپر جام فوتبال ایران نیز به دست آمد.

آمار بازی‌های باشگاهی:

در ادامه، تمامی مسابقاتی که کریم باقری در طول دوران حضورش در تیم‌های مختلف باشگاهی تجربه کرده، آورده شده است:

آمار ملی

بازی‌های ملی:

فهرست گل‌های ملی:

جوایز و افتخارات

مصاحبه

سال ۱۳۷۶ برای فوتبال ایران یک بهار واقعی بود. در آن سال، چندین بازیکن تیم ملی یکی پس از دیگری از تیم‌های اروپایی دعوتنامه دریافت کردند و به قاره اروپا نقل مکان کردند. این نقل‌وانتقال‌ها بسیار مهم و سرنوشت‌ساز بودند. در میان این بازیکنان، کریم باقری و علی دایی، دو ستاره اهل آذربایجان، به لیگ آلمان (بوندس لیگا) دعوت شدند و به تیم اتحاد پیوستند.

کریم باقری دو سال در لیگ آلمان بازی کرد و سپس برای مدت کوتاهی به تیم النصر امارات رفت. این انتخاب درآمد خوبی برای او به ارمغان آورد، اما امروز بسیاری فکر می‌کنند که این تصمیم درستی نبود.

پس از آن، او به عنوان یکی از اولین بازیکنان آسیایی راهی انگلیس شد و پیراهن تیم چارلتون را پوشید. اما نتوانست مانند دوران حضور در آلمان بازی‌های درخشانی ارائه دهد و فقط در یک مسابقه برای این تیم به میدان رفت. سپس به قطر رفت و به تیم السد پیوست.

در گفت‌وگویی که با کریم باقری انجام شد، مشخص شد که او می‌توانست مدت بیشتری در اروپا بماند و بازی کند. بسیاری معتقدند که مشکل زبان یکی از دلایل خروج او از اروپا بود، اما مهم‌تر از آن، تصمیمات شخصی او در طول زندگی حرفه‌ای‌اش بود.

پس از خروج از تیم السد و پیوستن به پرسپولیس، فصل جدیدی در زندگی حرفه‌ای او آغاز شد. این انتقال باعث افزایش محبوبیت او و رسیدن به جایگاهی بهتر در پرسپولیس شد؛ جایگاهی که امروز برای بسیاری از بازیکنان این تیم دست‌نیافتنی است.

این تصمیمات فقط مربوط به دوران حرفه‌ای او نیست. کریم باقری خاطرات زیادی از دوران کودکی و نوجوانی در تبریز دارد. او در خانواده‌ای کم‌درآمد بزرگ شد و مجبور بود بین درس خواندن و کار کردن یکی را انتخاب کند. اما به جای انتخاب یکی از این دو راه، راه سوم را در پیش گرفت و فوتبال را انتخاب کرد. امروز او نه‌تنها باعث افتخار خانواده‌اش، که باعث مباهات تمام شهر و کشورش است.

کریم باقری که یکی از با سابقه‌ترین اعضای کادر فنی پرسپولیس است، با توجه به پیشینه بازی در این تیم، به عنوان مربی نیز با پرسپولیس همکاری کرده است. اگر از طرفداران قدیمی فوتبال باشید، به خاطر دارید که او در سال‌های پایانی حضورش در زمین سبز گفته بود به مربیگری علاقه‌ای ندارد. اما حالا به این عرصه وارد شده و به نظر می‌رسد پرسپولیس هنوز به او نیاز دارد.

در ادامه می‌توانید شرح کامل گفت‌وگو با کریم باقری را بخوانید.

شما محبوب‌ترین هافبک تاریخ می‌شوید.

خیر، فکر می‌کنم شما این عنوان را خودتان تعیین کرده‌اید. چون این موضوع صحت ندارد.

آقا کریم، در نسل شما همه هم تیمی‌هایشان را با آقا صدا می‌کردند. انگار در دوره شما در اوج صمیمی، یک احترامی وجود دارد.

به نظر همین گونه است. ما دورهمی‌های زیادی با یکدیگر داریم. درست است. در دوره و نسلی که من به بازی فوتبال می‌پرداختم، سایرین سن و سالی کمتر از من داشتند.‌ ولی تمامی بزرگان تیم نیز به همین شیوه رفتار کرده و حرمت زیادی به هم قائل بودند، هم در قبال افراد بزرگترشان و هم در مواجهه با کوچکترها. آگاه هستید که تفاوتی ندارد از دیگران کوچکتر باشید یا بزرگتر، ولی لازم است احترام دیگران را نگه دارید، به این ترتیب مورد احترام دیگران واقع می‌شوید.

به نظر می‌رسد در آن دوران نه تنها در میان فعالان رشته‌های مختلف ورزشی بلکه در سطح جامعه نیز این موضوع رایج بوده و حرمتگذاری‌ها به مراتب بیشتر بود. هم اکنون موقعیت دچار تغییراتی شده و نسل جوان دارای شرایط ویژه‌ای بوده و قابل قیاس با نسل ما نیست.

یک دعوایی وجود دارد که بهترین نسل فوتبال چه نسلی بوده است. آقای طارمی می‌گوید ما بودیم و آقا خداداد می‌گوید ما بودیم. انگار احترام‌ها هم در این بحث حفظ نمی‌شود.

من عقاید فردی خود را نقل می‌کنم. به نظرم میان ما و نسل حاضر چنین رویکردهایی رخ دهد. همانطور که خودتان می‌دانید هر زمان دارای بازیکنان مختص به خود بوده و در همه ادوار برترین بازیکنان دیده می‌شوند. پیش از دوره ما نیز این موضوع جریان داشته و در دوره ما جلوه بیشتری داشت.

هم اکنون در شبکه‌ها و فضای مجازی این رخدادها شکل می‌گیرد. گویا بیشتر این اختلافات مختص فضای مجازی است. به عقیده من چنانچه افراد هم دوره ما چنین رفتارهایی را انجام ندهند، مناسب‌تر است. در زمان ما نیز بازیکنان بی‌نظیری وجود داشتند. برای نمونه در آن دوران، چهار نفر از برترین فوتبالیست‌ها به عنوان بهترین بازیکنان آسیایی معرفی شدند.

این موضوع به این معناست که اشخاص موجود در آن نسل بسیار خاص و بی‌نظیر بودند. در نسل فعلی نیز فوتبالیست‌های بسیار مطلوبی وجود داشته و تیم ملی توانست به نتایج بسیار عالی دست یابد. به هیچ وجه نباید این دو نسل را با یکدیگر مقایسه کرد. بهتر از این موضوع را به مردم واگذار کنیم که مناسب‌ترین و برترین تماشاگران و قضاوت کنندگان هستند.

یک موضوع بین مردم این است که نتایج تیم ملی خوب است و به جام جهانی رفت، اما بازی‌ها دلچسب نیست. شما هم نظرتان همین است؟

شما هر رفتار و رویکردی که داشته باشید، یک ایراد و انتقادی از آن انجام می‌دهند. عده‌ای معتقدند بازی خوبی نداریم. ولی اگر بازی مطلوبی انجام داده و منجر به نتیجه نشود، ادعای دیگری می‌کنند. هم اکنون تیم ملی حائز شرایط خوبی است. چرا که بیشتر بازی‌ها را به پیروزی رسانده و مشکل خاصی در آن وجود ندارد.

هم اکنون نیز لازم است تمام دغدغه و تمرکز خود را بر روی صعود به مرحله بعدی اختصاص داده و جهت آن برنامه ریزی کنند. هم اکنون هر تیم سهمیه بیشتری را در آسیا داشته و دشواری بیشتری جهت صعود در جام دارند.‌ ولی لازم است ازی‌های مقدماتی جام جهانی ا کیفیت و نتایج عالی صورت گیرد تا تیم قادر باشد با قدرت بیشتری در رقابت‌های جهانی حضور یافته و برای نخستین مرتبه به مرحله بعد صعود کند.

اگر در یک زمان دیگر به شما پیشنهاد تیم ملی را بدهند، می‌پذیرید؟

خیر.

چرا؟

این موضوع در اندازه من نیست.

به این کار علاقه دارید؟

در چند سال گذشته گفتگویی با من صورت گرفت که بیان کردم هیچ رغبت و گرایشی به عهده‌دار شدن کار مربیگری ندارم.‌ ولی در دوران مربیگری علی دایی موقعیت ایجاد شد که به من پیشنهاد دادند به همراه آنها حضور داشته باشم. در آن زمان من به تازگی فوتبال را به کنار گذاشته بودم، ولی دوباره در کنار او حضور داشته و از آن دوران در دوره‌های آموزش مربیگری شرکت کردم. هر چند که قصد داشتم در این حوزه کار نکنم، ولی هم اکنون فعالیت دارم.

بازیکنان پرسپولیس می‌گویند کسی جرئت روی حرف شما حرف بزند. صحنه‌هایی هم می‌شود که بازیکنان را می‌زنید.

موضوع جرأت و شهامت مطرح نیست. بحث حرمت است.‌ من تلاش دارم حتی با کوچک‌ترین شخص در باشگاه نیز با کمال احترام گفتگو کنم. این موضوع موجب می‌شود آنها نیز متقابلاً احترام بگذارند. این سخنان تنها از من نیست و … در برخی مواقع نیز چنین رخدادهایی اتفاق افتاده است.

کتک را زده‌اید.

کتک و ضرب و شتم نبوده، اغلب جنبه انضباطی دارد! هرچند این کار به منظور شخص و تیم انجام می‌شود. خودتان آگاه هستید تیم‌های فوتبال استقلال و پرسپولیس به قدری دچار حاشیه هستند که این حواشی در این موضوعات نیز شکل گرفته و افزایش می‌یابد.‌

حسین کنعانی از شما ناراحت نیستید؟

از جهت چه موضوعی؟

تنبیه‌های انضباطی‌ای که کردید.

یک مرتبه اتفاق افتاده است. خیر، به چه علت دلخور باشد؟ برعکس، کاملاً باعث خوشحالی او شد.

در خانه بچه هایتان را تنبیه انضباطی می کنید؟

خیر.

دو پسر دارید که یکی از آنها به سربازی رفته است.

دوران خدمت سربازی را به پایان برده است.

یعنی از ارتباطاتتان استفاده نکردید که معاف شود؟

خیر، دوره آموزشی را در اصفهان سپری کرد و سپس به تهران منتقل شد.

می‌گویند شما را در معلم آلمانی زبان می‌گفتند و به جای اینکه یاد بگیرید، با او می‌رفتید خرید کنید.

ما دارای آموزگار زبان نبودیم.‌ تنها یک خانم را به منظور ترجمه به ما معرفی کردند که او نیز بیشتر از یک ماه با ما همکاری نکرد. هرچند کلاس‌های آموزشی برایمان برگزار کردند که من به همراه خانمم و آقای دایی در آنجا شرکت می‌کردیم. تا حدی که ظرفیت و توانم بود در این کلاس‌ها حضور داشته و مابقی را صرف نظر کرده و نرفتم.

فوتبال اروپا را به خاطر زبان ترک کردید؟

خیر من به مدت سه سال در آنجا مستقر بودم. ولی به علت برخی رخدادها و تصمیمات نادرستی که خودم در نظر گرفتم، دوباره به ایران برگشتم.  هیچ ارتباطی به موضوع آموزش زبان نداشت. خودتان آگاه هستید رخی اوقات چنین شایعاتی می‌سازند و حتی این موضوع ممکن است از طرف دوستانمان باشد.

زبان ترکی ما به قدری شیوا و قوی بود که برخی از آنها ترکی را از ما فرا گرفتند. در ازای اینکه ما زبان آلمانی را یاد بگیریم. این حرفا محض خنده و شوخی گفته نمی‌شود. تا جایی که برایم مقدور بود در آنجا حضور داشتم. خودتان آگاه هستید فوتبال اروپا دشواری‌ها و چالش‌های بسیاری دارد. هدف از ذکر این‌ها، جور کردن بهانه نیست. ولی قادر بودم به مراتب مطلوب‌تر از این عمل کنم که میسر نشد.

یعنی معتقدید در دورانی که بازی می‌کردید، تصمیمات اشتباه گرفتید.

بله، می‌شد در آلمان مانده و به بازی ادامه دهم. ولی به خاطر یک تصمیم نادرست، خیلی زودتر به ایران برگشتم. در آنجا از موقعیت خوبی برخوردار بودم. می‌شد در آنجا مانده و موفقیت بیشتری حاصل کنم.‌ در سنین جوانی بوده و تصمیم اشتباه گرفته و بازگشتم.

اگر یک عقب برگردید، آن تصمیم را نمی‌گیرید؟

صد البته.‌

اگر بتوانید یک نفر را انتخاب کنید که با او چای بخورید، از تاریخ یا معاصر، فوتبالی یا غیرفوتبالی؟

من علاقه دارم به همراه کانتونا قهوه بخورم.

از او چه سوالی می‌پرسید؟

شخصیت و منش او برایم جالب است. سوال‌هایی در خصوص دوران بازیکنی او می‌پرسم.

شما نقطه مقابل او هستید و همیشه مؤدب بودید.

نه، او هم همینطور بود. کانتونا نیز روش و شیوه منحصر به خودش را داشت.

تماشاچی زده است.

سبک و استایل او برایم خوشایند بود. من به فرده به شخصیت و شیوه بازی او علاقه داشتم. در حال حاضر نیز به عنوان یکی از بازیگرهای خوب فرانسه فعالیت دارد.

آن شبی که سبیل‌هایتان را زدید، به یاد کنتونا این کار کردید.

من نه سبیلهایم را کوتاه کرده بودم و نه زده بودم. آن زمان تیم ما در موقعیت ناخوشایندی بوده و شکست خورده بود. در جام جهانی هم حضور داشتیم. حواشی زیادی برای ما شکل گرفته و یکی از این موارد سیبیل‌هایمان بود.

برای آقای مایل کهن زدید؟

نه، همه اینها شایعه بود. ما همینطوری زدیم.

همه زدید.

هیچکس نزده بود، تنها من سبیل هایم را کوتاه کرده بودم.

از مادرتان چه چیزی یاد گرفتید؟

خدا مادرم را بیامرزد. خاطرم هست زمانی که کودک بودم، سختی‌های زیادی را برای ما متحمل شدند. تمامی مادرها اینطور بوده و بسیاری از آنها زحماتی را به خاطر فرزندانشان متحمل می‌شوند. ولی فرزندان ۱۷ الی ۱۸ ساله اغلب به دنبال مد بوده و چندان مادرانشان را جدی نمی‌گیرند. در آن عصر که ما به عنوان بازیکن به بازی فوتبال می‌پرداختیم، امکانات زیادی وجود نداشته و پدر و مادرمان همیشه تلاش داشتند همه انرژی خود را صرف درس خواندن کنیم. لذا اجازه نمی‌دادند مشغول بازی فوتبال شویم.

پدرم معتقد بود یا لازم است به درس خواندن ادامه داده و یا شروع به کار کنم، انتخاب سومی در میان نبود. من به همراه درس فوتبال را نیز انتخاب کرده و بسیار کوشش داشتم فوتبال هم بازی کنم. به همین دلیل بارها کتک‌هایی را از پدرم خوردم. ولی همواره مادرم مراعات حال مرا کرده و طرفدارم بود. لذا برخی اوقات به طور پنهانی مرا با خود برده و می‌توانستم فوتبال بازی کنم.

از پدرتان چه چیزی یادتان است؟ کتکهایی که خوردید؟

کتک که نبوده.

بی‌انضباطی (با خنده).

آن دوران چنین چیزی در جامعه رایج بود. اجازه نمی‌دادند و اعتقاد داشتند که یا لازم است درس بخوانی و یا شروع به کار کنی. ما نیز به بازی فوتبال رفته و وقتی به خانه می‌رسیدیم، کتک خوردنمان آغاز می‌شد. ولی همواره پدرم برایم یک پشتوانه قوی بود. تا هنگامی که او زنده بود، در کنارش لذت می‌بردم. او نقطه قوت خانواده محسوب می‌شد.

اگر خارج از ایران کسی از شما بپرسد ایران چه شکلی است، چه چیزی می‌گویید؟

کشور ایران یک مکان بسیار مطلوب، خرم و بی‌نظیر است. کسانی که به اینجا سفر کرده‌اند، تعریف‌های دیگری بیان می‌کنند. ما در ورزش فوتبال حضور داریم، افراد خارجی که به ایران می‌آیند، بسیار به ایران علاقه دارند. در کشور ما مناطق بسیار زیبایی هست که در سایر کشورها وجود ندارد. در حقیقت ما در سرزمین مان همزمان چهار فصل را داریم. به طوری که به ندرت می‌توان در سایر کشورها چنین چیزی را ببینید.

ما مردها چه ویژگی‌هایی داریم که کسی متوجه نمی‌شود؟

خصوصیات زیادی در ما وجود دارد. برای نمونه بسیاری از مسائل و مشکلات را مطرح نمی‌کنیم و در خودمان پنهان می‌کنیم. به طوری که تلاش داریم به تنهایی در جهت برطرف کردن آنها بکوشیم. ممکن است خانم‌ها چنین رویکردی را نداشته باشند.