بیوگرافی و زندگینامه هدیه تهرانی

بیوگرافی هدیه تهرانی
هدیه تهرانی بازیگر ایرانی است که در عرصه عکاسی هم تجربه دارد. او در چهارم تیرماه سال ۱۳۵۱ به دنیا آمد. از مهمترین دستاوردهای هنری او، دریافت دو سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن از جشنواره فیلم فجر است که برای بازی در فیلمهای «قرمز» و «چهارشنبهسوری» به دست آورد.
منوی دسترسی سریع
خلاصهای از زندگی
داستان زندگی
پیوند زناشویی
صفحات مجازی
عالم هنر
کارنامه سینمایی
تواناییها و دلبستگیها
فراز و نشیبهای زندگی
گفتوگوها

خلاصه زندگینامه
نام: هدیه
نام خانوادگی: تهرانی
تاریخ تولد: ۴ تیر ۱۳۵۱ (سن: ۵۲ سال)
محل تولد: تهران، ایران
ملیت: ایرانی
حرفهها: بازیگر و عکاس
زمینه کاری: سینما و تئاتر
شروع فعالیت: از سال ۱۳۷۵ تاکنون
زندگینامه
زندگی شخصی:
هدیه تهرانی، بازیگر سینمای ایران، در چهارم تیرماه سال ۱۳۵۱ در تهران متولد شد.
پدرش رضا جوادیه تهرانی نام دارد که اصالتاً اهل گرگان است. بنابراین با وجود نام خانوادگی “تهرانی”، ریشه خانوادگی این بازیگر به گرگان میرسد. مادر هدیه تهرانی نیز اهل گرگان است و پس از ازدواج با رضا جوادیه تهرانی، به تهران نقل مکان کردند. پس از این جابجایی، هدیه در تهران به دنیا آمد.
هدیه یک خواهر به نام هیلدا دارد که نویسنده و شاعر است. داستان فیلم سینمایی “شب” از آثار هیلدا است و هدیه تهرانی نیز در این فیلم ایفای نقش کرده است.
نکته جالب دیگر این است که ناصر تقوایی، فیلمساز، نویسنده و عکاس سرشناس ایرانی، همسرش از بستگان هدیه تهرانی محسوب میشود.
علاقه نداشتن به بازیگری پیش از ورود به حرفه:
هدیه تهرانی در دوران جوانی هیچ علاقهای به بازیگری نداشت و این شغل جزو برنامههای آیندهاش نبود.
او در یک مصاحبه گفته است: هرگز به صورت جدی و فعال برای وارد شدن به دنیای بازیگری تلاش نکرده است. با این حال، این حرفه برایش جذاب و دوستداشتنی بود. همان کششی که هنر بازیگری و همهی جزئیاتش برای مردم عادی دارد.
هدیه تهرانی اشاره کرده که پدرش علاقهی زیادی به تماشای فیلم داشت و همیشه او را هم برای دیدن فیلم به سینما میبرد. همچنین گاهی اوقات پدرش در زمینه تئاتر نیز فعالیت میکرد.
مادربزرگ هدیه تهرانی نیز وقتی ۳۰ سال داشت، در یک فیلم بازی کرده بود.
اهدای نشان درجه یک هنر:
در یک مراسم ویژه سینمایی، علی جنتی که در آن زمان وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بود، جایزه مهم درجه یک هنری را به هدیه تهرانی و چند هنرمند دیگر اهدا کرد. با این حال، این تصمیم با واکنشهای انتقادی از سوی برخی کارشناسان و رسانهها همراه شد.
ازدواج
این بازیگر ایرانی در اوایل سال ۱۳۸۶ با فردی به نام هومن بهمنش که در زمینه فیلمبرداری فعالیت داشت و در آن زمان هنوز شناختهشده نبود، ازدواج کرد و زندگی جدیدی را شروع کرد. اما متأسفانه این ازدواج دوام چندانی نداشت و به جدایی آن دو در همان سال انجامید.
هومن بهمنش در ششم بهمنماه سال ۱۳۵۹ در لاهیجان متولد شده و بهعنوان مدیر فیلمبرداری کار میکند. او دانشآموخته رشته کارگردانی سینما از دانشگاه است و همچنین عضوی از انجمن مدیران فیلمبرداری ایران به شمار میرود. پس از این جدایی، او بار دیگر ازدواج کرد و همسر جدیدی را برای زندگی برگزید.
هدیه تهرانی در شبکه های اجتماعی
اینستاگرام:
hediehtehranioriginal@
زندگی هنری

هدیه تهرانی برای اولین بار در سال ۱۳۷۵ با بازی در فیلم سینمایی “سلطان” ساخته مسعود کیمیایی وارد دنیای سینما شد. اما پیش از این فیلم، دو فرصت بازی در فیلمهای دیگر را از دست داده بود.
اولین پیشنهاد بازی به هدیه تهرانی، مربوط به فیلم “روز واقعه” به کارگردانی شهرام اسدی در سال ۱۳۷۳ بود که این همکاری محقق نشد و در نهایت لادن مستوفی به جای او در این فیلم بازی کرد. دومین پیشنهاد، بازی در فیلم “بودن یا نبودن” ساخته کیانوش عیاری بود که این بار هم همکاری صورت نگرفت. به این ترتیب، فیلم “سلطان” ساخته مسعود کیمیایی، نقطه آغاز فعالیت سینمایی هدیه تهرانی شد.
علاقه شدید پدر هدیه تهرانی به تماشای فیلم، نقش مهمی در ورود او به عرصه هنر داشت. همچنین جذابیتهای دنیای بازیگری باعث شد تا هدیه تهرانی به سمت این حرفه کشیده شود.
زمانی که او در فیلم “غریبانه” و به ویژه فیلم “شوکران” بازی روان و فوقالعادهای ارائه داد، مورد ستایش منتقدان قرار گرفت. هدیه تهرانی برای بازی در فیلم “چهارشنبه سوری” موفق به دریافت سیمرغ بلورین از جشنواره فیلم فجر و تندیس زرین از جشن خانه سینما شد. علاوه بر این، نشریه همشهری جوان در مقالهای، هدیه تهرانی را پس از مهناز افشار، به عنوان دومین بازیگر زن پولساز سینمای دهه ۸۰ معرفی کرد.
مراحل ورود به بازیگری:
دعوت به فیلم چای تلخ۴ تقوایی:
وقتی بیست ساله بودم، برای اولین بار به این فکر افتادم که در یک فیلم بازی کنم. در همان زمان، آقای تقوایی قصد داشت فیلمی به نام “چای تلخ” را بسازد، اما این پروژه هرگز به پایان نرسید. این ماجرا تقریباً همزمان با تصمیم من برای ادامه تحصیل در رشته دکوراسیون داخلی در آلمان رخ داد.
عدم تمایل به سینمای ایران:
چند سالی گذشت. یک روز هدیه تهرانی به طور اتفاقی در یک مغازه با محمدرضا شریفینیا و آزیتا حاجیان روبرو شد. آن دو از او پرسیدند که آیا به بازیگری علاقهمند است؟ هدیه پاسخ داد نه. او در جایی گفته بود که در آن زمان، علاقهای به سینمای ایران نداشته و به همین دلیل، بازیگری هم برایش جذاب نبوده است.
اما در نهایت، با اصرارهای پیاپی شریفینیا و حاجیان، او برای گفتوگو درباره فیلم سینمایی «روز واقعه» به دفتر کارگردان رفت. وقتی نقش کوچکی به نام «راحله» به او پیشنهاد شد، هدیه احساس کرد این نقش بسیار کوتاه است و کاری جز گفتن چند کلمه «بله» و «خیر» ندارد. از نگاه او، این نقش بیشتر شبیه یک چهره ساده بود تا یک شخصیت واقعی. به همین دلیل، قبول کردن آن را نپذیرفت.
هدیه تهرانی به خوبی میدانست که ورود به دنیای بازیگری، تمام زندگی او را تحت تأثیر قرار خواهد داد. بنابراین، سعی داشت اولین نقشش به گونهای باشد که ارزش این ریسک بزرگ را داشته باشد.
سانحه تصادف:
بعد از این اتفاقات، هدیه تهرانی طبق برنامهریزی قبلی خود قصد سفر به آلمان را داشت که ناگهان در یک تصادف جدی قرار گرفت و برای مدت طولانی بیهوش شد. به همین دلیل، حدود شش ماه در بیمارستان ماند و تحت درمان قرار گرفت.
سه هدیه در یک کلاس:
آقای مهرجویی در ادامه، از هدیه تهرانی دعوت کرد تا در فیلم تازهاش بازی کند. ماجرا از این قرار بود که آناهیتا همتی و هدیه تهرانی، هر دو در شهرک اکباتان زندگی میکردند و در دوران مدرسه همکلاس بودند. وقتی آناهیتا همتی برای تست بازیگری نزد داریوش مهرجویی رفت، مهرجویی متوجه شد او ساکن اکباتان است. از او پرسید: «آیا دختری به نام هدیه را در آن محله میشناسی؟» آناهیتا پاسخ داد که سه همکلاسی با این نام داشته است. در واقع، هدیه تهرانی یکی از همان سه نفر بود که حتی با او همنیمکت بوده است.
عدم پذیرش پیشنهاد مهرجویی جهت فیلم لیلا:
هدیه تهرانی برای بازی در فیلم “لیلا” ساخته داریوش مهرجویی دعوت شد. اما چون موضوع فیلم را دوست نداشت، این پیشنهاد را نپذیرفت.
او در یک مصاحبه گفته است: اگرچه در آن زمان شناخت و تجربه کافی نداشتم و شاید انتخاب درستی نکردم، و بهتر بود به خاطر نام و جایگاه آقای مهرجویی این نقش را میپذیرفتم. اما داستان فیلم، که درباره مردی است که به دلیل نازا بودن همسرش میخواهد همسر دوم بگیرد، برایم قابل قبول نبود.
دعوت به فیلم بودن یا نبودن:
هدیه تهرانی پیشنهاد بازی در فیلم “بودن یا نبودن” را از کیانوش عیاری دریافت کرد. وقتی عیاری در دفتر کارش داستان فیلم را برای او تعریف کرد، هدیه موضوع داستان را دوست داشت و قبول کرد که در فیلم بازی کند. او کمکم نگاه عمیقتری به این نقش پیدا کرد و سعی کرد با تحقیق کردن و صحبت با بیماران قلبی، این شخصیت را بهتر بشناسد. اما به دلایلی، همکاری او با گروه فیلمسازی انجام نشد. هدیه گفته است: “تمرین و تحقیق برای این نقش دو سال از وقت مرا گرفت و من از وضعیت سینمای ایران هیچ اطلاعی نداشتم؛ نمیدانستم که فعالان این حوزه چطور به هم کمک میکنند یا همدیگر را تخریب میکنند! مدام خبرهایی به من میرسید که این فیلم مجوز ساخت ندارد و ساخته نخواهد شد. حتی آقای عیاری به یکی از دوستانم گفته بود که ساخت فیلم لغو شده است. در حالی که همه این حرفها فقط شایعه بود و من از این ماجرا ناراحت شدم که چرا آقای عیاری این موضوع را مستقیماً به خودم نگفت.”
فیلم سلطان از مسعود کیمیایی:
بعد از این اتفاقات، هدیه تهرانی میپذیرد که در فیلم «سیب سرخ حوا» به کارگردانی مسعود کیمیایی بازی کند. اما ساخت این فیلم توسط کیمیایی متوقف میشود و سعید اسدی جای او کارگردان فیلم میشود. با این حال، خانم تهرانی همکاری با گروه جدید را نمیپذیرد.
روزی مسعود کیمیایی با هدیه تهرانی تماس میگیرد و به او میگوید که قصد دارد یک فیلم در فضای باز و در مدت زمان کوتاهِ بیست روزه بسازد. او توضیح میدهد که این پروژه ممکن است نتیجه بسیار خوبی داشته باشد یا اینکه به موفقیت نرسد. در نهایت، هدیه تهرانی میپذیرد که در فیلم سینمایی «سلطان» به کارگردانی کیمیایی بازی کند.
او درباره دلیل بازی در این فیلم گفته است: اسم و شهرت کیمیایی برایم خیلی مهم نبود، چون اگر اینطور بود، بازی در فیلم مهرجویی را هم میپذیرفتم. یکی از دلایلی که باعث شد در فیلم «سلطان» بازی کنم، علاقه شدید من به موضوعات قدیمی است. این علاقه شامل ساختمانهای با طراحی قدیمی، وسایل خانه و مبلمان سنتی میشود. من مخالف نادیده گرفتن و از بین رفتن چنین چیزهایی هستم و داستان فیلم «سلطان» هم در همین زمینه بود.
شهرت با فیلم قرمز:
فیلم «قرمز» یکی از آثار سینمایی است که هدیه تهرانی در آن بازی کرده است. در ابتدا قرار بود تمام گفتوگوهای نقش «هستی» —که هدیه تهرانی آن را بر عهده داشت— مانند سایر نقشها و در یک سبک مشابه نوشته و اجرا شود. اما پس از گفتوگوی هدیه تهرانی با فریدون جیرانی، این پیشنهاد مطرح شد که چون شخصیت هستی، فردی با شخصیت مدرن و متمدن است، بهتر است دیالوگهایش تغییر کند یا در برخی صحنهها به جای حرف زدن، اعتراض خود را با سکوت نشان دهد. این ایده پذیرفته شد و در فیلم اجرا گردید.
به عنوان مثال، در صحنه درگیری در دادگاه، بر اساس فیلمنامه اولیه، نقش هستی باید در پاسخ به فریادها و حتی سیلی خوردن از خواهرشوهرش، او هم فریاد میکشید و واکنش مشابهی نشان میداد. اما هدیه تهرانی پس از فکر کردن به این نتیجه رسید که اگر خودش در آن شرایط واقعی قرار داشت، چنین رفتاری از خود نشان نمیداد. او در این باره گفته بود: اتفاقات و روند داستان در فیلمها، نوعی از شناخت و درک درونی را به همراه دارد؛ طوری که خود من هم در طی این مسیر، به کشف تازهای رسیدم و شناختم از دنیای اطرافم عمیقتر شد.
بازی در فیلم دوئل:
هدیه تهرانی برای بازی در فیلم “دوئل” ساخته احمدرضا درویش انتخاب شده بود و قرار بود نقش سلیمه را بازی کند. اما بعداً این نقش به پریوش نظریه داده شد. احمدرضا درویش فکر میکرد چون این نقش ویژه و خاص است، هدیه تهرانی در آن زمان گزینه مناسبی برای آن محسوب میشود.
با این حال، خود هدیه تهرانی احساس میکرد بازی در نقش سلیمه در فیلم “دوئل”، با وجود جذابیت، برای شروع کارش تفاوتهای زیادی دارد و فکر میکرد این نقش به او نمیآید. اما وقتی بعداً فیلم “دوئل” را دید، متوجه شد که این نقش هم میتوانست برایش مناسب باشد و چندان هم دور از انتظار نبود.
در آن زمان، نکته اصلی که هدیه تهرانی در گفتگو با احمدرضا درویش مطرح کرد این بود که در فیلم “دوئل”، هر شخصیت به شیوهای خاص صحبت میکند و همه با لهجه جنوبی حرف نمیزنند و این مسئله به نظرش عادی نمیرسید. همچنین در فیلم “زنگی و رومی” هم قرار بود او نقش یک معلم جنوبی را با لهجه محلی بازی کند و برایش قابل درک بود. اما در فیلم “دوئل” حس میکرد آن نقش با تغییرات ناگهانی و این نوع لهجه، هماهنگی لازم را ندارد.
فیلم زمانه:
اولین باری که تصمیم گرفتم در یک فیلم، نقش مکمل را بپذیرم، پیشنهاد فیلم “زمانه” به من رسید. فکر میکردم بهتر است همیشه نقش اصلی را بازی نکنم و عادت نکنم که بیشتر وقت فیلم روی پرده سینما حاضر باشم. در ابتدا، درست متوجه موضوع و داستان فیلم نشدم و حتی گفتوگوهای مفصلی که با آقای صلاحمند داشتم، به نتیجه خاصی نرسید. با این حال، نقش پیشنهادی خیلی کوتاه نبود و فقط یک یا دو دقیقه محدود نمیشد. همچنین، جذابیت و زیبایی اولین نقش آفرینی در قالب یک شخصیت کوتاه، دلیل مهمی برای پذیرش آن بود.
در آن زمان، شایعات زیادی پخش شد که من فقط به خاطر حضور گلزار در این فیلم، نقش را قبول کردهام. در حالی که این موضوع، ارتباط چندانی با او نداشت.
نقش های ماندگار:
در طول سالهایی که هدیه تهرانی به صورت حرفهای در سینما فعالیت کرده، نقشهای زیبا و مهم زیادی را بازی کرده و توانسته جوایز متعددی دریافت کند. برخی از شخصیتهایی که او بازی کرده، با استقبال زیادی از طرف مردم روبرو شده است.
وقتی هدیه تهرانی در سال ۱۳۷۷ در فیلم قرمز به کارگردانی فریدون جیرانی بازی کرد، یکی از بهترین نقشآفرینیهای خود را ارائه داد که باعث شد سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن را از جشنواره بینالمللی فیلم فجر بگیرد.
بازی در فیلم سینمایی شوکران هم از کارهای درخشان و فراموشنشدنی هدیه تهرانی است که جایزه بهترین بازیگر زن را در چهارمین دوره جشن حافظ برایش به ارمغان آورد. همچنین، به نظر انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران، او به عنوان بهترین بازیگر نقش اول سال انتخاب شد.
یکی دیگر از کارهای زیبا و درخشان هدیه تهرانی، بازی در فیلم چهارشنبه سوری در نقش مژده صمیمی است. او برای این نقش توانست چند جایزه مهم کسب کند: تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن از دهمین جشن خانه سینما، جایزه بهترین بازیگر نقش اول زن از جشنواره فیلم پوسان و سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن از بیست و چهارمین دوره جشنواره بینالمللی فیلم فجر.
فیلم شناسی

هدیه تهرانی در نخستین سالهای حضورش در سینمای ایران، به چهرهای بسیار محبوب و ستارهای بزرگ تبدیل شد و طرفداران فراوانی پیدا کرد. در ادامه، نگاهی به فیلمها و آثاری خواهیم داشت که در فهرست فعالیتهای هنری او دیده میشود.
فیلم های سینمایی:
| سال | نام فیلم | کارگردان | نقش |
|---|---|---|---|
| ۱۳۷۵ | سلطان | مسعود کیمیایی | مریم کوهساری |
| ۱۳۷۶ | غریبانه | احمد امینی | بهرخ ثابتی |
| ۱۳۷۷ | شوکران | بهروز افخمی | سیما ریاحی |
| سیاوش | سامان مقدم | هدیه | |
| قرمز | فریدون جیرانی | هستی مشرقی | |
| ۱۳۷۸ | دستهای آلوده | سیروس الوند | دیبا |
| ۱۳۷۹ | پارتی | سامان مقدم | نگار آریانی |
| آبی | حمید لبخنده | مهتاب | |
| چتری برای دو نفر | احمد امینی | یاسمن پاکروان | |
| ۱۳۸۰ | زمانه | حمیدرضا صلاحمند | زری |
| کاغذ بی خط | ناصر تقوایی | رویا رؤیایی | |
| خانهای روی آب | بهمن فرمانآرا | ژاله تیرانداز | |
| ۱۳۸۱ | آبادان | مانی حقیقی | آرزو |
| دنیا | منوچهر مصیری | دنیا شاداب | |
| دختر ایرونی | محمدحسین لطیفی | مریم یزدانی | |
| ۱۳۸۲ | دوئل | احمدرضا درویش | هانیه |
| ۱۳۸۳ | جایی برای زندگی | محمد بزرگنیا | گلچهره |
| شبانه | امید بنکدار و کیوان علیمحمدی | شبنم نامی | |
| یک بوس کوچولو | بهمن فرمانآرا | زن مرموز / فرشته مرگ | |
| ۱۳۸۴ | چهارشنبه سوری | اصغر فرهادی | مژده سمیعی |
| ۱۳۸۵ | نیوهمانگ | بهمن قبادی | هشو |
| نسل جادویی | ایرج کریمی | فروغ | |
| ۱۳۸۶ | هر کس سینمای خودش | عباس کیارستمی | خودش |
| ۱۳۸۷ | شیرین | عباس کیارستمی | هدیه تهرانی |
| فرزند صبح | بهروز افخمی | دایه روحاله خمینی | |
| تهران ۱۵۰۰ | بهرام عظیمی | نازی | |
| ۱۳۸۸ | هفت دقیقه تا پاییز | علیرضا امینی | میترا |
| ۱۳۹۰ | پل چوبی | مهدی کرم پور | نازلی |
| یک روز دیگر | حسن فتحی | ||
| ۱۳۹۱ | آشغالهای دوست داشتنی | محسن امیریوسفی | سیما |
| ۱۳۹۳ | روز مبادا | فائزه عزیزخانی | |
| ۱۳۹۴ | آااادت نمیکنیم | ابراهیم ابراهیمیان | سیما |
| دوئت | نوید دانش | ||
| ۱۳۹۵ | اسرافیل | آیدا پناهنده | ماهی |
| پدیده | علی احمدزاده | ||
| بدون تاریخ بدون امضا | وحید جلیلوند | سایه | |
| ۱۳۹۶ | روزهای نارنجی | آرش لاهوتی | آبان |
| ۱۳۹۷ | مسخرهباز | همایون غنیزاده | هما |
| ۱۳۹۸ | سینما شهرقصه | کیوان علیمحمدی | |
| ۱۳۹۹ | بیهمه چیز | محسن قرایی | لیلی نظریان |
سریال های نمایش خانگی:
| سال | نام | کارگردان | نقش |
|---|---|---|---|
| ۱۳۹۱ | قلب یخی (فصل سوم) | سامان مقدم | سایه صولت |
| ۱۳۹۸ | هم گناه | مصطفی کیایی | زیبا فخری |
| ۱۴۰۱ | هزار و یک شب | مصطفی کیایی | |
| ۱۴۰۳ | تاسیان | تینا پاکروان |
تئاتر:
این تابستان یادم رفت تو را
(کارگردان: بهاره رهنما، سال ساخت: ۱۳۹۱)
[با حضور در بخش صداگذاری، بدون ایفای نقش در تصویر]
جوایز سینمایی:
| سال | جشنواره | بخش | فیلم | نتیجه | جایزه |
|---|---|---|---|---|---|
| ۱۴۰۱ | چهاردهمین جشن بزرگ منتقدان و نویسندگان سینمایی ایران | بازیگر نقش اول زن | بی همه چیز | ||
| ۱۳۹۸ | جشنواره بینالمللی فیلم «ایمجین ایندیا» ۲۰۱۹ اسپانیا | بازیگر نقش اول زن | روزهای نارنجی | تقدیر ویژه هیئت داوران | |
| ۱۳۹۷ | جشنواره بینالمللی فیلم مانهایم-هایدلبرگ | بازیگر نقش اول زن | تقدیر ویژه هیئت داوران | ||
| جشنواره سینه ایران تورنتو | بازیگر نقش اول زن | برنده | |||
| ۱۳۹۵ | سی و پنجمین جشنواره فیلم فجر | بهترین بازیگر نقش اول زن | اسرافیل | نامزدشده | سیمرغ بلورین |
| ۱۳۸۸ | بیست و هشتمین جشنواره فیلم فجر | بهترین بازیگر نقش اول زن | هفت دقیقه تا پاییز | نامزدشده | سیمرغ بلورین |
| ۱۳۸۵ | جشنواره فیلم پوسان | بازیگر نقش اول زن | چهارشنبه سوری | نامزدشده | |
| دهمین جشن سینمای ایران | بهترین بازیگر زن | برنده | تندیس زرین | ||
| نهمین جشن حافظ | بهترین بازیگر زن | نامزدشده | تندیس حافظ | ||
| ۱۳۸۴ | بیست و چهارمین جشنواره فیلم فجر | بهترین بازیگر نقش اول زن | برنده | سیمرغ بلورین | |
| ۱۳۸۲ | هفتمین جشن حافظ | بهترین بازیگر زن | دختر ایرونی | نامزدشده | تندیس حافظ |
| ۱۳۸۱ | نهمین جشنواره بینالمللی فیلم پیونگ یانگ کره شمالی | بهترین بازیگر زن | پارتی | برنده | |
| ششمین جشن حافظ | بهترین بازیگر زن | کاغذ بی خط | برنده | تندیس حافظ | |
| ۱۳۸۰ | بیستمین جشنواره فیلم فجر | بهترین بازیگر نقش اول زن | نامزدشده | سیمرغ بلورین | |
| ۱۳۷۹ | چهارمین جشن سینمای ایران | بهترین بازیگر زن | شوکران | نامزدشده | تندیس زرین |
| چهارمین جشن حافظ | بهترین بازیگر زن | برنده | تندیس حافظ | ||
| ۱۳۷۸ | سومین جشن حافظ | بهترین بازیگر زن | قرمز | نامزدشده | تندیس حافظ |
| ۱۳۷۷ | هفدهمین جشنواره فیلم فجر | بهترین بازیگر نقش اول زن | برنده | سیمرغ بلورین | |
| ۱۳۷۶ | اولین جشن حافظ | بهترین بازیگر زن | سلطان | برنده | تندیس حافظ |
داوری:
عضو گروه داوری در اولین دورهٔ جشنواره ملی عکاسی ماسار در سال ۱۳۹۶
و همچنین از داوران ششمین دورهٔ جشنواره جهانی فیلم سبز ایران در سال ۱۳۹۶
علایق و استعدادها
این هنرمند ایرانی برای محیط زیست اهمیت زیادی قائل است و در زمینه محافظت از آن، فردی فعال و تأثیرگذار محسوب میشود. او همواره بر ارتباط عمیق با طبیعت و روشهای نگهداری از آن تأکید دارد. اگر به صفحه اینستاگرام او سری بزنید، میتوانید تصاویر متنوعی از فعالیتهای زیستمحیطی هدیه تهرانی را مشاهده کنید.
علاوه بر این، طراحی داخلی از علاقهمندیهای دیگر اوست. بنابراین در کنار بازیگری، در حوزه دکوراسیون داخلی نیز فعالیت میکند. هدیه تهرانی همچنین به اشیاء و وسایل قدیمی و آنتیک علاقهمند است.
حضور فعال در مناطق سیل زده:
در اواخر سال ۱۳۹۷ و همزمان با آغاز نوروز ۱۳۹۸، اتفاقات ناگوار و غمانگیزی در چندین نقطه از کشور رخ داد و سیل بخشهایی از شهرها و مناطق مختلف را فرا گرفت. هدیه تهرانی از همان روزهای اول این حادثه، در مناطق گوناگون استان گلستان که تحت تأثیر سیل قرار گرفته بودند حاضر شد و به یاری آسیبدیدگان شتافت. علاوه بر این، او با جمعآوری و توزیع کمکهای مردمی و هلال احمر، از مردم سیلزده حمایت و همراهی میکرد.
نمایشگاه عکس:
هدیه تهرانی در آذرماه سال ۱۳۸۸ یک نمایشگاه عکس برگزار کرد و در آن ۱۹۸ قطعه عکس که خود گرفته بود، در خانه هنرمندان و گالری عکس آبانگان به نمایش گذاشت. قیمت این عکسها از ۵۰۰ هزار تومان تا ۸ میلیون تومان تعیین شده بود.
او در یک جلسه مطبوعاتی درباره این نمایشگاه، با انتقادهای زیادی از سوی خبرنگاران روبرو شد. در حالی که هدیه تهرانی گفته بود برای برپایی این نمایشگاه ۲۲۰ میلیون تومان وام از سازمان میراث فرهنگی و گردشگری گرفته، سخنگوی این سازمان مبلغ وام را ۸۰ میلیون تومان و رئیس وقت سازمان، آن را ۱۲۰ میلیون تومان اعلام کرد.
همچنین در سال ۱۳۹۰، طراح نمایشگاه از هدیه تهرانی به دلیل چک برگشتی شکایت کرد. او در دادگاه حاضر شد و از خود دفاع کرد.
انتصاب در کمیته تایچیچوان:
در شهریور سال ۱۳۹۲، هدیه تهرانی به عنوان نایب رئیس کمیته بانوان رشته تایچی انتخاب شد. این اتفاق با واکنشهای زیادی از سوی مردم روبرو شد. اما مسئولان فدراسیون ووشو در پاسخ به این انتقادها توضیح دادند که او قبلاً به عنوان مربی در زمینه تایچی تجربه کاری دارد.
اعتراض به احداث پتروشیمی میانکاله:
در سیزدهمین روز فروردین سال ۱۴۰۱، هدیه تهرانی به منطقه تالاب میانکاله سفر کرد. او در آنجا به جمع افرادی پیوست که با ساخت کارخانه پتروشیمی در نزدیکی این تالاب مخالف بودند.
هدیه تهرانی با در دست داشتن پلاکاردی که بر روی آن نوشته شده بود “نه به پتروشیمی میانکاله”، مخالفت خود را با این پروژه که به نظر او خلاف قانون بود، به طور عمومی نشان داد.
حاشیه های زندگی هدیه تهرانی

هدیه تهرانی یکی از بازیگران بسیار معروف و محبوب سینمای ایران است. او در دورهای از کارش به عنوان تنها سوپراستار زن سینما شناخته میشد. به همین دلیل، درباره زندگی شخصی و ازدواج او نیز شایعات مختلفی بین مردم و طرفدارانش رواج پیدا کرده که در ادامه به آنها میپردازیم.
ازدواج هدیه تهرانی و علی انصاریان:
یکی از موضوعاتی که درباره هدیه تهرانی، بازیگر محبوب، مطرح میشد، ازدواج او با علی انصاریان، بازیکن فوتبال ایران بود. اما صحبتهای مادر هدیه تهرانی این شایعات را رد کرد و پایانی بر این گفتگوها گذاشت. بعد از آن، دیگر خبری درباره ازدواج هدیه تهرانی در فضای مجازی منتشر نشد.
واکنش به شایعات ازدواجش:
بعد از اینکه شایعات ضد و نقیضی درباره ازدواج این بازیگر ایرانی بین مردم پخش شد، یکی از خبرنگاران در یک ملاقات با هدیه تهرانی از او پرسید که چرا در برابر این خبرها هیچ واکنشی نشان نمیدهد. او در پاسخ گفت:
“من نمیتوانم هر روز به این چیزها فکر کنم و وقتم را برای روزنامههای زردی تلف کنم که در طول یک سال، هشت بار داستانهای مختلفی درباره ازدواج من چاپ میکنند. حتی اگر با منطق پیش برویم و زمان قانونی بین دو ازدواج را هم در نظر بگیریم، باز غیرممکن است که کسی در یک سال بتواند ده بار با افراد مختلف ازدواج کند! آیا شما انتظار دارید من برای چنین چیزهایی وقت بگذارم و فکر کنم؟ یا اینکه با سروصدا به این حرفها پاسخ دهم؟ حتی اگر این کار را هم بکنم، تیتر اول همان روزنامهها این خواهد بود: هدیه تهرانی با آمدن به دفتر ما، ده ازدواج خود در یک سال را تکذیب کرد!!”
نشریات زرد:
هدیه تهرانی، مانند بسیاری از چهرههای شناختهشده، از شایعات و خبرهای دروغی که برخی از سایتها و مجلات زرد منتشر میکنند، ناراحت است. او میگوید مسئولان باید به طور جدی با این منابع خبری که افکار عمومی را گمراه میکنند، برخورد کنند.
او حتی با کنایه اشاره کرده که شاید بعضی افراد دوست دارند چنین خبرهای ساختگی را بشنوند؛ مثلاً اینکه هدیه تهرانی در یک مهمانی دستگیر شده و الان در زندان است، در حالی که او مشغول بازی در دو فیلم جدید است و حتی در ایران هم نیست و به سفر رفته. یا شایعهای که میگوید او از کار محروم شده و کسی او را با دست شکسته در خیابان دیده و چیزهای دیگری از این قبیل!
به نظر میرسد هدیه تهرانی تمایلی ندارد از این رسانهها به دادگاه شکایت کند. چون معتقد است کسانی که او را از نزدیک میشناسند، به شخصیت و رفتارش آگاهند. بقیه افراد هم که او را نمیشناسند، بر اساس فکر و وجدان خودشان حرف میزنند و قضاوت میکنند. در چنین شرایطی او نمیتواند کار خاصی انجام دهد.
همه ما ممکن است در زندگی روزمره با حرفهای نادرست دیگران مواجه شویم. ممکن است همسایهها یا آشنایان در غیاب ما حرفهای ناشایستی بزنند. آیا باید با هرکدام درگیر شد یا بهتر است آنها را نادیده گرفت؟ هدیه تهرانی میگوید: من از یک جایی به بعد تصمیم گرفتم به این شایعات توجه نکنم.
مصاحبه
شروع بازیگری برایتان چگونه بود؟
هدیه تهرانی وقتی برای اولین بار پیشنهاد بازی در فیلم سلطان را دریافت کرد، از پدرش نظرخواهی کرد. پدرش نه کاملاً موافق بود و نه مخالف؛ بنابراین تصمیم نهایی را به عهدهٔ خودش گذاشت.
او دربارهٔ شروع فعالیتش در سینما گفته: بارها برایم پیش آمد که افراد فعال در سینما، به من پیشنهاد بازی در فیلم میدادند. حتی دوستان و آشنایانی مثل ناصر تقوایی و اکبر عالمی نیز گاهی این موضوع را با من در میان میگذاشتند و چنین پیشنهادهایی بارها تکرار شد.
احساس شما پس از دیدن اولین فیلم:
هدیه تهرانی اولین باری که در سینما آزادی فیلمی را تماشا کرد که خودش در آن نقش داشت، به شدت احساس خجالت کرد. او در مصاحبهای گفته: وقتی برای اولین بار خودم را روی پرده سینما دیدم، واقعاً دلم میخواست کاش میتوانستم زیر صندلی پنهان شوم. فکر کردم بازی من چقدر بد و ناشیانه بوده است. این احساس و خاطره هنوز هم با اوست و حتی با گذشت زمان تغییری نکرده است.
آیا عامل اصلی روی آوردن به حرفه بازیگری، ماجراجویی و کنجکاوی است؟
بله، درست است.
هدیه تهرانی خودش گفته که همیشه عاشق ماجراجویی بوده است. این علاقه به کشف چیزهای جدید، باعث شده تا او به سمت مکانهایی مانند منطقه زلزلهزده بم، بغداد، افغانستان و کردستان عراق برود. او در این باره میگوید: هر جایی که نشانهای از یک اتفاق تازه و یک موقعیت پرماجرا باشد، من تمام خطراتش را میپذیرم و در آنجا حاضر میشوم. همیشه دوست دارم به مناطق مختلف سفر کنم و شاهد رویدادهای گوناگون، directly و از نزدیک، باشم.
چالش با نقش:
هدیه تهرانی میگوید چالشها و نگرانیهایی که برای بازی در نقشهای گوناگون تجربه میکند، برایش مانند یک انگیزه درونی عمل میکند. این حس به او کمک میکند تا خود را محک بزند و ببیند آیا میتواند از پس آن نقش برآید یا نه؛ مثلاً آیا میتواند نقش یک زن کرد را که حدود ده سال از خودش بزرگتر است، به خوبی و باورپذیر بازی کند.
او در پاسخ به این پرسشها توضیح میدهد: ممکن است در نگاه اول به نظر برسد که بعضی از نقشهایی که بازی کرده — مثل فیلمهای «پارتی»، «دنیا» و «دختر ایرونی» — شباهت زیادی به هم دارند. در واقع نقطه مشترک این شخصیتها، آزادیطلبی و استقلالخواهی آنهاست که ممکن است باعث شود به شکل کلیشهای و با چهرهای سرد و جدی دیده شوند. اما به نظر من، هر یک از این نقشها با دیگری تفاوت دارد و تکراری نیست. حتی اگر اینطور هم باشد، چیزی که مهم است این است که من باید هر نقش را در چارچوب فیلمنامه و به گونهای بازی کنم که برای بیننده قابل پذیرش و درست به نظر برسد.
امروزه در سینمای جهان، فقط بازیگر نیست که باعث میشود یک نقش به زیبایی و به شکل منحصر به فردی اجرا شود. بلکه گروه بزرگ و متنوعی از عوامل پشت صحنه و تواناییهای مختلف وجود دارند که در کنار هم این نتیجه را ممکن میسازند. اما گاهی در سینمای ما پیش میآید که برخی از این عوامل، برعکس، تمام تلاش خود را میکنند تا این همکاری به نتیجه نرسد! در چنین شرایطی، من باید تلاشم را چند برابر کنم تا با وجود همه دشواریها، بهترین بازی ممکن را ارائه دهم و فیلمی قابل قبول در سینما خلق کنم. در نهایت، هدف این است که کار مورد پسند مردم قرار گیرد و آنها به دیدن آن علاقهمند شوند.
طرفداران:
بسیاری از بازیگران معروف هنگام برخورد با هوادارانشان، با مسائل و حاشیههای زیادی روبرو میشوند. هدیه تهرانی هم از این موضوع جدا نیست. او در یک مصاحبه با یک مجله سینمایی گفته است: گاهی حتی فکر کردن به طرفدارانم باعث ناراحتی میشود. چون درست نیست که در برابر دیگران بیتوجه باشیم و برای این علاقه و اشتیاق آنها ارزشی قائل نشویم. اما گاهی ناچاریم برخلاف میلمان چنین برخوردی داشته باشیم و بیتفاوتی نشان دهیم. چون با توجه به اتفاقاتی که در گذشته برایم افتاده، میدانم که ادامه دادن به این روابط، راه حل درستی نیست. وقتی بعضی از افراد در این رابطهها وابستگی شدید پیدا میکنند، در نهایت خودشان آسیب میبینند.
هدیه تهرانی در ادامه خاطرهای تعریف کرد: قبلاً فکر میکردم دیدار با طرفدارانم باعث میشود بفهمند من هم مثل خودشان یک انسان معمولی هستم. یک بار یک دختر که از هوادارانم بود به خانهام زنگ زد و وقتی به او گفته شد که من در حمام هستم، با تعجب پرسید: “مگر خانم تهرانی هم حمام میرود؟!” به نظر میرسد بعضی از مردم فکر میکنند بازیگران از یک جعبه جادویی بیرون میآیند، جلوی دوربین میروند و بعد دوباره دورشان کاغذ طلا میکشند و توی جعبه میگذارند تا نوبت فیلم بعدی شود.
نظر شما در خصوص فیلم چهارشنبه سوری:
با نگاهی به فعالیتهای هنری هدیه تهرانی، میتوان فیلمهایی مانند شوکران، کاغذ بیخط و چهارشنبهسوری را از جمله آثار برجسته و مورد تحسین او دانست. او دربارهٔ فیلم چهارشنبهسوری گفته است:
از آنجا که به کارهای قبلی اصغر فرهادی علاقهٔ زیادی داشتم، وقتی پیشنهاد بازی در این فیلم را دریافت کردم، بدون درنگ پذیرفتم. هرگز فکر نمیکردم روزی فرصت همکاری با او برایم پیش بیاید و از همان ابتدا مطمئن بودم که این فیلم با موفقیت روبرو خواهد شد. با این حال، خود فرهادی چندان اطمینان نداشت که من بتوانم به خوبی از عهدهٔ این نقش برآیم. به نظرم این تردید او به این دلیل بود که نمیخواست تصویر قبلی مردم از من به عنوان یک چهرهٔ شناخته شده، روی فیلم تأثیر بگذارد و فروش آن را تحت الشعاع قرار دهد. در واقع او دوست داشت من در فیلمش بازی کنم، اما در عین حال نگران بود.
فرهادی بارها با من در مورد شخصیت مژده صحبت کرد، اما هنوز دید روشنی دربارهٔ آن نداشت و گزینههای دیگری را نیز در نظر میگرفت. یک بار میگفت مژده زنی ستمدیده و ضعیف است، و بار دیگر از ویژگیهایی مانند اقتدار و حیا در او حرف میزد. انگار هزار جور روحیهٔ متفاوت و گاه противоречи را برای این شخصیت تصور میکرد. در یکی از صحنهها که مژده در راه پله و جلوی آسانسور با مرتضی گفتگو میکند، فرهادی از من خواست پنج حالت مختلف را نشان دهم. میبایست زنی را بازی میکردم که در اوج درماندگی و بدگمانی، هم نگران آبرویش بود و هم میخواست همسایهها متوجه سر و صدا نشوند. اما بلافاصله فرهادی میگفت: نه، اینجا باید فریاد بزنی و جنجال به پا کنی! در نهایت از او خواستم تا موضعش را روشن کند تا بفهمم مژده دقیقاً چه ویژگیهایی دارد. او در پاسخ گفت: من مژده را درون خودت پیدا خواهم کرد.
هدیه تهرانی در مورد صحنهای که در آن مژده توسط شوهرش مرتضی (با بازی حمید فرخنژاد) کتک میخورد، گفت: در این صحنه از بدل استفاده نشد و خودم این بخش را بازی کردم. وقتی به زمین افتادم، آرنجم آسیب دید و تا یک ماه درد داشت. عصب دستم هم تحت تأثیر قرار گرفت. فرخنژاد از این اتفاق ناراحت شد، چون قرار نبود با این شدت ضربه بزند. البته این جزئیات در فیلم آشکار نیست.
چرا در فیلم اشک سرما بازی نکردید؟
فیلم «اشک سرما» به کارگردانی عزیزالله حمیدنژاد ساخته شده و گلشیفته فراهانی در آن بازی کرده است. این اثر سینمایی با استقبال خوبی روبرو شده است. در ابتدا قرار بود هدیه تهرانی بازیگر این فیلم باشد. او درباره دلیل حضور نداشتن در این پروژه گفت: با اینکه در طرح داستانی فیلم تناقضهایی وجود داشت، ولی نقش زن داستان برایم جذاب بود. اما به دلیل همزمانی فیلمبرداری با پروژه دیگرم، امکان همکاری با این فیلم را پیدا نکردم.
نظر شما در مورد فیلم بوتیک:
فیلم بوتیک برای من بسیار جذاب و دلنشین بود. در ابتدا گفتوگوهای کوتاه و سادهای با دستیار نعمتالله داشتم، اما در آن زمان مشغول بازی در یک فیلم دیگر بودم. بعدها متوجه شدم که آن نقش با من همخوانی نداشت و بهتر بود گلشیفته آن را بازی میکرد. با این حال، اگر همسن گلشیفته بودم، واقعاً دوست داشتم در فیلم بوتیک بازی کنم.
فیلمهای محبوب شما کدام است؟
به نظر من آثاری مثل «کاغذ بیخط»، «شوکران»، «آبادان»، «خانهای روی آب»، «شبانه» و چند فیلم دیگر، واقعاً نمونههای خوب و قابل قبولی از سینما هستند. علاوه بر این، دو فیلم «پارتی قرمز» و «جایی برای زندگی» را هم بسیار دوست دارم و در اولویت علاقهم قرار دارند.
فیلم «دستهای آلوده» را اثر بدی نمیدانم، اما با آن راحت نیستم و ارتباطم با آن چندان آسان نیست. همین حس را درباره فیلمهایی مثل «زمانه»، «چتری برای دو نفر» و «آبی» نیز دارم.
دلیل علاقه به نقش اما تورمن در فیلم بیل را بکش:
در یک مصاحبه، از هدیه تهرانی پرسیده شد که چرا به فیلم “بیل را بکش” و شخصیت اما تورمن علاقه دارد. او در پاسخ گفت: شاید دلیلش این باشد که مدتی است من هم به صورت جدی در ورزشهای رزمی و ووشو تمرین میکنم.











































