بیوگرافی و زندگینامه کمند امیرسلیمانی

بیوگرافی کمند امیرسلیمانی

کمند امیرسلیمانی هنرمند پرکاری در عرصه‌ی سینما، تلویزیون و تئاتر ایران است. او با اجرای نقش‌های گوناگون و به‌یادماندنی در کارهای مختلف، جایگاه ارزشمندی در دل تماشاگران پیدا کرده است. وی در ۱۶ خرداد ۱۳۵۲ در تهران به دنیا آمده و دختر سعید امیرسلیمانی، بازیگر قدیمی تئاتر و تلویزیون است.

او از همان سال‌های کودکی قدم به دنیای هنر گذاشت و با ایفای نقش در سریال‌هایی مانند پدرسالار، همسایه‌ها، در پناه تو و هتل، به محبوبیت زیادی رسید. کمند علاوه‌ بر فعالیت در تلویزیون، در فیلم‌های سینمایی و روی صحنه‌ی تئاتر نیز بسیار فعال بوده و به خاطر چهره‌ی دوست‌داشتنی، بازی‌های باورپذیر و پیشینه‌ی هنری خانوادگی، همواره مورد علاقه‌ی مردم بوده است.

منوی دسترسی سریع

خلاصه‌ای از زندگی و کارها

درباره من
پیوند زناشویی
پایگاه‌های اینترنتی
دوران فعالیت در عرصه هنر
فهرست آثار سینمایی
گفت‌وگوها

خلاصه زندگینامه

نام: کمند
نام خانوادگی: امیرسلیمانی
تاریخ تولد: شانزدهم خرداد ۱۳۵۲ در تهران
تحصیلات: دانش‌آموختهٔ رشتهٔ بازیگری و کارگردانی
همسر: ورقا عامری (همسر پیشین)
فرزند: ایلیا
ملیت: ایرانی
شغل: بازیگر
سال‌های فعالیت: از ۱۳۶۲ تا امروز
پدر: سعید امیرسلیمانی
بستگان: سپند امیرسلیمانی (برادر)

زندگینامه

کمند امیرسلیمانی، بازیگر ایرانی، متولد شهر تهران است.
او در یک خانواده کاملاً هنری بزرگ شد. پدرش، سعید امیرسلیمانی، از بازیگران قدیمی و با تجربه سینما و تلویزیون است و برادرش، سپند امیرسلیمانی، نیز حرفه بازیگری را دنبال کرده است. کمند فرزند بزرگ خانواده است و برادرش سپند از او کوچک‌تر است.
کمند امیرسلیمانی تحصیلاتش را در رشته بازیگری و کارگردانی تئاتر در دانشگاه آزاد اسلامی در سال ۱۳۷۶ به پایان رساند.
در میان اعضای خانواده، فقط مادر کمند در زمینه سینما و تلویزیون فعالیت هنری نداشته است.
اولین تجربه هنری او روی صحنه تئاتر، در هفت سالگی و با بازی در نمایش “سنجاب‌ها” بود. پس از آن، در سال ۱۳۶۰ برای اولین بار در تلویزیون ظاهر شد. ورود او به سینما نیز در سال ۱۳۶۵ و با بازی در فیلم سینمایی “ترنج” اتفاق افتاد.
خودش گفته که از نه سالگی کار بازیگری را شروع کرده است. او با اولین پولی که از این راه به دست آورد، یک پیانو خرید. جالب است که قبل از بیست سالگی، درآمد خوبی داشت و توانسته بود برای خودش ماشین و خانه بخرد.

مهاجرت به امارات:

کمند امیرسلیمانی در یک مصاحبه دلیل نقل مکان خود به دبی را اینگونه توضیح داد: او و خانواده‌اش با تهدیدهایی روبرو شده بودند که کار هنری آن‌ها را تحت تاثیر قرار می‌داد. به گفته او، این تهدیدها به گونه‌ای بود که اجازه ادامه فعالیت در زمینه‌های مختلف را به او، پدر و برادرش نمی‌داد.

این اتفاق پس از آن افتاد که او به دلیل دریافت نکردن دستمزدش، اعتراض کرده بود. او به روشنی گفت: «تهدیدم کردند که دیگر نمی‌گذاریم خودت و پدرت و برادرت در تلویزیون بازی کنید. این حرف خیلی تاثیر بدی روی من گذاشت و گفتم اصلا دیگر نمی‌خواهم در این شغل باشم.»

شغل دوم:

این بازیگر علاوه بر کار در سینما، به هنر عکاسی هم می‌پردازد و یک آتلیه عکاسی شخصی نیز دارد.

مدلینگ:

کمند امیرسلیمانی سال‌های زیادی است که علاوه بر بازیگری، در عرصه‌ی تبلیغات و مدلینگ نیز حضور فعال و موفقی دارد.

تناسب اندام:

این هنرمند از جمله چهره‌های شناخته‌شده‌ای است که همیشه به سلامتی بدن خود اهمیت زیادی داده و به یک رژیم غذایی مناسب پایبند بوده است. او حتی در یک مصاحبه اشاره کرده که در خانواده‌شان به تغذیه سالم توجه می‌شود و از خوردن شیرینی‌ها و غذاهای پرروغن خودداری می‌کنند.

به نظر می‌رسد مدتی پیش، لاغری ناگهانی کمند امیرسلیمانی و کاهش وزن او در زمان کوتاهی، سوژه خبری رسانه‌ها شده بود.

ازدواج

کمند امیرسلیمانی با ورقا عامری ازدواج کرد و زندگی جدیدی را در کنار هم شروع کردند. آنها برای مدتی در شهر دبی زندگی کردند، اما به دلیل مشکلات مالی و ضررهایی که متحمل شدند، پس از چند سال، کمند به ایران بازگشت و دوباره کار هنری خود را از سر گرفت.

ورقا عامری در رشته عکاسی تحصیل کرده و مدرک خود را گرفته است. این زوج زمانی در تهران دو استودیو داشتند که یکی از آنها را کمند امیرسلیمانی مدیریت می‌کرد.

جدایی:

کمند امیرسلیمانی در یک مصاحبه اعلام کرد که پیش از بازگشت از دبی، از همسر خود جدا شده است. او دلیل این جدایی را مشکلات شدید مالی و شرایط سخت زندگی بیان کرد.

فرزند:

کمند امیرسلیمانی و ورقا عامری صاحب پسری شدند که نام او را ایلیا گذاشتند. ایلیا در حال حاضر با مادرش زندگی می‌کند.

کمند امیرسلیمانی در پاسخ به این پرسش که آیا به خاطر کارهای زیاد هنری، در مراقبت و بزرگ کردن فرزندش به مشکل برمی‌خورد یا نه، گفت: در روزهای اول که ایلیا تازه به دنیا آمده بود، از مقدار کارهای هنری‌ام کم کردم تا زمان بیشتری برای رسیدگی به پسرم داشته باشم. بعد از گذشت چند وقت که او بزرگ‌تر شد، همسرم در مراقبت از ایلیا به من کمک زیادی کرد و این کمک‌ها باعث شد من بتوانم دوباره به کارهایم برسم.

او ادامه داد: من علاقه‌ای ندارم که زندگی شخصی‌ام را رها کنم و فقط روی سینما و تئاتر تمرکز کنم. همچنین به طور جدی می‌گویم که دوست ندارم پسرم ایلیا در آینده بازیگر شود. چون این کار ممکن است باعث شود او از خانواده‌اش دور بماند.

کمند امیرسلیمانی در شبکه های اجتماعی

اینستاگرام:

kamandamirsoleymani@

زندگی هنری

ورود به بازیگری:

کمند امیرسلیمانی در یک خانواده اهل هنر به دنیا آمد و به همین دلیل خیلی زود راهش به سمت بازیگری باز شد. او حتی در سنین کم، کنار پدرش روی صحنه تئاتر می‌رفت و در نمایش‌های مختلف با او همکاری می‌کرد.

اولین تجربه‌ی بازیگری او روی صحنه تئاتر، در هفت سالگی و در نمایش “سنجاب‌ها” بود. پس از آن، در سال ۱۳۸۵، او توانست در فیلم سینمایی “ترنج” بازی کند و پا به دنیای سینما بگذارد.

اما نقطه‌ی اوج و شهرت او، بازی در تلویزیون و به‌ویژه ایفای نقش “آذر” در سریال “پدرسالار” بود. این نقش، زندگی هنری او را دگرگون کرد. همچنین بازی در سریال “همسایه‌ها” توجه بسیاری از کارشناسان را به او جلب کرد.

این هنرمند در عرصه سینما نیز بسیار موفق عمل کرد. او به خاطر بازی درخشان و متفاوتش در فیلم “قرمز”، در هفدهمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم فجر، لوح تقدیر دریافت کرد.

نقش ماندگار در سریال پدرسالار:

مجموعه تلویزیونی پدرسالار به کارگردانی اکبر خواجویی در سال ۱۳۷۲ ساخته شد. در این سریال، کمند امیرسلیمانی نقش دختری به نام آذر را بازی کرد که یکی از به یاد ماندنی‌ترین نقش‌آفرینی‌های او محسوب می‌شود.

به سختی می‌توان بیننده یا کسی را پیدا کرد که آذر در سریال پدرسالار را نشناسد. بسیاری از کارشناسان و علاقه‌مندان به هنر، این نقش‌آفرینی کمند امیرسلیمانی را یکی از بهترین کارهای او می‌دانند.

این بازیگر بیشتر موفقیت‌های هنری خود را با بازی در سریال‌های تلویزیونی به دست آورده است. هرچند او در سینما هم کارهای قابل توجهی داشته، اما اغلب مردم او را با نقش‌هایش در تلویزیون به خاطر می‌آورند.

فیلم شناسی

در این قسمت، قصد داریم فعالیت‌های هنری کمند امیرسلیمانی را در عرصه‌های گوناگون مانند سینما، تلویزیون و تئاتر مرور کنیم و آثار ثبت‌شده در کارنامه‌ی او را به طور خلاصه معرفی نماییم.

سینما:

سریال های تلویزیونی:

سریال های نمایش خانگی:

فیلم های تلویزیونی:

مصاحبه

کمند امیرسلیمانی از بازیگرانی است که در اوج جوانی، وقتی پیشنهادهای بسیار خوبی از سینما و تلویزیون دریافت می‌کرد، تصمیم گرفت به امارات برود و بازیگری را کنار بگذارد.
او به مدت شش سال در دبی زندگی کرد و در این مدت فقط از دور سینما را دنبال می‌کرد. گاهی به ایران می‌آمد و گاه در برخی فیلم‌ها و سریال‌ها حضور پیدا می‌کرد.
این بازیگر که مدتی در خارج از ایران زندگی کرده بود — آن هم در کشوری که تنها دو ساعت با هواپیما با ایران فاصله داشت — خاطرات خوبی از مهاجرت ندارد و همیشه تأکید می‌کند که زندگی در هیچ کجای دنیا با وطن خود انسان برابر نیست.
کمند امیرسلیمانی نمونه‌ی کامل کسانی است که تجربهٔ مهاجرت به کشور دیگری را داشته‌اند.

شما به عنوان کسی که خارج از ایران زندگی کرده اید، می توانید درباره واقعی یا غیرواقعی بودن تصویری که سینمای ایران تا امروز از مهاجرت داشته است صحبت کنید، به نظرتان تا چه حد به روایت درست از مفهوم مهاجرت نزدیک شده ایم؟

به نظر می‌رسد در سینمای ایران موضوع مهاجرت به صورت کلیشه‌ای مطرح شده است. ولی این دیدگاه بسیار به واقعیت نزدیک است. چرا که حقیقت دارد.

در نظر افرادی که تاکنون مهاجرت به کشور دیگری را نداشته‌اند، اقامت در یک کشور خارجی یک رویا و آرزوی بزرگ بوده که دور از دسترسشان قرار دارد. ولی من به مدت شش سال در کشوری سکونت داشتم که با قابلیت‌ها و امکانات متعددی که برای شهروندان فراهم می‌کرد، ارائه‌گر چیزی بود که در هیچ سرزمین مادری وجود ندارد.

حتی اگر شما با اقامت در کشور خارجی بتوانید به موفقیت و دستاوردهای عظیمی دست یابید، چیزی از وجودتان محو می‌شود که هیچگاه در زادگاهتان چنین احساسی ندارید. از نظر شما به چه علت افراد موفق در مقاطع بالای تحصیلی همچون پزشکان و مهندسان مطرح، پس از گذشت ندین سال و یا در دوران بازنشستگی به ایران مراجعت می‌کنند؟

به این دلیل که هیچ نقطه‌ای از جهان احوال و شرایط سرزمین مادری را ندارد. بسیاری از هم‌وطنان ایرانی نیز با مهاجرت به خارج از کشور، ماهیت و شخصیت حقیقی خود را فراموش می‌کنند. به طوری که من برخی مواقع در دبی با برخی از افراد ایرانی مواجه شدم که گویا از یک کره دیگر به آنجا نقل مکان کرده اند.

چطور؟

در جای جای مختلف سرزمین ایران نوعی محبت در میان مردم وجود دارد که این موضوع در بین افرادی که به خارج از کشور مهاجرت می‌کنند، وجود ندارد. برای نمونه هنگامی که در ایران، کسی بر روی سطح خیابان زمین بخورد، چندین نفر به سراغ او آمده و با گرفتن دستش او را بلند می‌کنند. ولی در کشورهای خارجی حتی بسیاری از ایرانیان یکدیگر را در شرایط سخت و طاقت فرسا قرار می‌دهند تا سقوط کند.

به قدری مشاهده چنین موضوعاتی برای من حیرت انگیز بود که از صمیم قلب تمایل داشتم مشتری‌های گسترده‌ای در کارم به من رجوع کنند که هیچ وقت ناچار به همکاری با ایرانی‌ها نشوم.

چرا؟

باور دارم چنانچه همان افراد ایرانی در کشور خودمان بودند، راضی نمی‌شدند در چنین موقعیت ناشایست و نادرستی حضور یابند. در آنجا همه افراد نقابی مشابه به صورت زده‌اند. لازم است در آنجا به شکلی حاضر شویم که گویا زره بر تن کرده و ماسکی را به صورت داشته باشیم.

من در جایگاه شخصی که در زمینه فرهنگی فعالیت داشتم، قادر به معاشرت و همنشینی با دوستی نبودم که موضوع صحبتمان مشترک باشد. تمامی خانم‌های ساکن در آنجا، در ذهن و سخنان خود دغدغه داشتن کفش‌های پاشنه بلند و کیف مارک دار وجود دارد. و این موضوع برای من دشوار بود. حتی به جرأت می‌گویم مصاحبت و همنشینی با این اشخاص، گویی شما را به دهه ۶۰ برده و هیچگونه مراوداتی با محیط پیرامون خود نداشتند.

من همواره بیان کرده‌ام، در کشور ایران شما با تماس با پنج نفر از اطرافیان و دوستان و همچنین تلفن زدن به فروشگاه محل سکونت و خرید مایحتاج همچون ژامبون و نان، قادر هستید لحظات خوبی را داشته باشید. ولی در کشورهای خارجی، چنین رویکردهای زیبایی دیده نمی‌شود! تنها نکته مثبت آنجا وجود امنیت شغلی بوده که هنوز در کشور ایران جریان امنیت کاری به سطح مطلوب نرسیده است.

به نظر شما که خارج از کشور زندگی کرده اید، آیا یک بازیگر می تواند با مهاجرت به کشوری دیگر موفق شود؟

هنرپیشگان هیچگاه با مهاجرت به خارج از کشور به موفقیت نخواهند رسید. این شرایط مشابه دورانی است که پزشکان هندی به کشور ایران آمده و در شهرستان‌ها کار می‌کردند. چنانچه کسی دچار حادثه شده و نیاز به مراجعه به پزشک پیدا می‌کرد، با آگاهی از وجود پزشک هندی، از رفتن به آنجا منصرف می‌شد.

هم اکنون ما هنرپیشگان نیز شباهت زیادی به پزشکان هندی داریم. لذا من بعید می‌دانم بازیگران قادر باشند در موقعیتی بیرون از ایران، به جایگاه حقیقی خود دست یابد. برای هیچ یک از بازیگران برخاسته از جهان سوم و کشورهای آسیایی، میسر نیست با حضور در هالیوود مسیر خوبی را برای زندگی خود بیابد. در این میان تعداد معدودی هنرپیشه از سینمای شرق وجود دارند که در سینمای غربی راه یافته و فعالیتشان نیز مستمر و درخشنده نبوده است.‌

شما تجربه کار هنری در خارج از کشور را داشته اید؟

بله در شهر دبی من یک نمایش تئاتر را در کنار پدرم و برادرم سپند به انجام رساندیم که به هیچ وجه با چنین تجاربی در ایران برابری نمی‌کند. در عین حال که من در یک سرزمین هنرپرور سکونت نداشتم. برای نمونه چنانچه زادگاهم پاریس بود که رفتن به نمایش‌های تئاتر از کارهای معمول و متداول افراد بوده و من چنین تجربه‌ای را داشته و آن را با موارد مشابه در ایران قیاس کنم، شرایط کاملاً تغییر می‌کرد. ولی در شهر دبی تنها چند سال است که رفتن به سینما در زمره سرگرمی و تفریحات به شمار می‌آید.

از این که چندین سال در ایران زندگی نکردید و زندگی کاری تان با این رفت و آمد تحت الشعاع قرار گرفت، پشیمان نیستید؟

در هر صورت این موضوع خطرات زیادی داشت که من متحمل شدم. چرا که تمامی کارگردان‌ها تمایل دارند، هنرپیشگان در هنگام پرداختن به یک اثر در کنار آنها حضور داشته باشد. با توجه به اینکه زندگی من در دبی بود، لذا قادر نبودم برای نمونه مدت شش ماه را برای پرداختن به یک مجموعه در ایران ماندگار شوم و این موضوع به مراتب دشوارتر بود. ولی در اینجا اعتراف می‌کنم به هیچ وجه از داشتن چنین تجربه شش ساله ندامت ندارم.‌

با این همه معایبی که می گویید، این حرفتان جالب است.

من در آنجا در شرایطی قرار گرفتم که هیچگاه تا قبل از آن قادر به دستیابی به این موقعیت نبودم. حتی باور و طرز فکر من در قبال کار و زندگی دستخوش تغییرات زیادی بوده است. چنانچه من به این مهاجرت تن نمی‌دادم، نمی‌توانستم از دیدگاه متفاوت و دور به جریان زندگی و حرفه توجه داشته باشم.

چه تغییری کردید؟

من هم اکنون به راحتی می‌توانم با مسائل و چالش‌های حرفه‌ام مواجه شوم.‌ چرا که تا حدودی به شکیبایی و آرامش دست یافتم. در عین حال که من باور زیادی به سرنوشت پیدا کرده و معتقدم لازم است جهت جریاناتی که به واسطه دست تقدیر برایم رخ می‌دهد، راضی و خوشنود باشم.‌

پس از برگشتن به ایران راضی هستید؟

چنانچه ارقام کلانی به من پیشنهاد شده و حتی کارهای بسیار ایده‌آل و زیبایی به من ارائه شود، به هیچ وجه راضی به ترک ایران نخواهم شد. هم اکنون از بازگشت به ایران بسیار پر نشاط و خوشحال هستم.

رشته پزشکی:

با وجود اشتیاق و رغبت زیادی که به هنرپیشگی در من وجود داشت، من در سال‌های تحصیل در مدرسه از دانش‌آموزان درس خوان بودم. به طوری که وارد شدن به رشته پزشکی در ذهنم بود. هم اکنون که به آن دوران نگاه می‌کنم، متوجه علت علاقه به رشته پزشکی ام نمی‌شوم. چرا که روح و روان من هیچ تطابقی با این رشته ندارد.

دوستی با گوهر خیراندیش:

از نزدیک‌ترین و صمیمی‌ترین دوستان دیرینه من رامک است که حتی برخی اوقات تصور می‌کنم بدون او قادر به زندگی نیستم. من از سال‌های بسیار قبل نیز دوستی زیادی با خانم گوهر خیراندیش دارم.‌

در عین حال که اختلاف سنی زیادی میان مان وجود دارد، در عین حال ما دوستان بسیار خوبی هستیم.

مراقبت از پوست و زیبایی:

من از آن گروه افرادی هستم که تمایل چندانی ندارم اوقاتم را در مطب پزشک سپری کرده و حتی تا به این لحظه جهت حفاظت و رسیدگی به پوستم به نزد پزشک متخصص پوست و مو نرفته ام. ولی برخی از فعالیت‌های روتین و روزمره که لازم است بر روی پوست صورت گیرد همچون کرم روز و شب، کرم ضدآفتاب و کرم دور چشم را حتماً استفاده می‌کنم.‌

آشپزی:

ممکن است تصور کنید در حال تعریف از خود هستم، ولی من مهارت زیادی در آشپزی داشته و وقت زیادی را برای آن صرف می‌کنم. من در میان غذاها علاقه زیادی به قورمه سبزی داشته و پسرم نیز دوست دار همه غذاهای ایرانی است.