معنی ضرب المثل ” کسی که خودش را به خواب زده نمی شود بیدار کرد “

این ضرب‌المثل در مورد کسانی به کار می‌رود که خودشان را به نادانی می‌زنند و واقعیت را قبول نمی‌کنند. وقتی کسی خودش را به خواب بزند، یعنی عمداً چشم‌هایش را بر روی حقیقت می‌بندد و نمی‌خواهد بفهمد چه اتفاقی در اطرافش می‌افتد. در چنین حالتی، هیچ تلاشی برای بیدار کردن او نتیجه‌ای ندارد، چون خودش نمی‌خواهد از این خوابِ ساختگی بیرون بیاید.

این مثل معمولاً برای افرادی استفاده می‌شود که در برابر نصیحت یا هشدار دیگران مقاومت می‌کنند و ترجیح می‌دهند در دنیای خیالی خودشان زندگی کنند. تا زمانی که خود فرد اراده نکند و تصمیم به تغییر نگیرد، هیچ کس نمی‌تواند کمک واقعی به او بکند.

در این نوشته، با شما همراه می‌شویم تا معنی و مفهوم اصلی این ضرب‌المثل کهن ایرانی را بهتر بشناسیم. با آرین لوتوس بمانید.

معنی ضرب المثل

شکل کامل این ضرب‌المثل این است: می‌شود یک نفر خوابیده را بیدار کرد، اما کسی که خود را به خواب زده باشد را نمی‌توان بیدار کرد.

۱- یعنی اگر کسی واقعاً خوابیده باشد، با صدا زدن از خواب بیدار می‌شود. اما بعضی افراد اصلاً خواب نیستند، فقط تظاهر می‌کنند که خوابند و آنقدر در این نقش غرق می‌شوند که حتی با صداهای مکرر دیگران هم بیدار نمی‌شوند. اگر این بیدارنشدن ادامه پیدا کند، دیگران متوجه می‌شوند که این خواب، واقعی نیست و از این ضرب‌المثل استفاده می‌کنند.
می‌گویند: خواب‌زده را نمی‌شود بیدار کرد!

۲- بعضی افراد برای فرار از کار و مسئولیت، روش معروف «خود را به خواب زدن» را به کار می‌برند. این افراد با هیچ صدایی بیدار نمی‌شوند، مگر اینکه آب سردی روی صورتشان بریزد!

۳- حتماً دیده‌اید که وقتی کسی واقعاً خواب است، اگر بار اول با صدایش کردن بیدار نشد، در دفعات بعد حتماً بیدار می‌شود. اما کسی که نقش یک فرد خواب را بازی می‌کند، تمام صداهایی که او را صدا می‌زنند می‌شنود و شاید حتی در دل جواب هم بدهد (!) اما هیچ واکنشی نشان نمی‌دهد تا مبادا از او کاری بخواهند.

پیشنهاد: ضرب‌المثل خود را به «موش‌مردگی زدن» تغییر دهید.
اختصاصی-آرین لوتوس