معنی و مفهوم ضرب المثل ” کینه شتری “

**درک معنی، مفهوم و تاریخچه ضرب‌المثل “کینه شتری”**

حتماً شما هم شنیده‌اید که درباره کسی می‌گویند: “فلانی کینه شتری دارد”. این ضرب‌المثل برای افرادی به کار می‌رود که اگر از کسی رنجیده خاطر شوند یا به آنها بی‌احترامی شود، برای مدت زمان بسیار طولانی کینه آن شخص را به دل می‌گیرند و به سادگی نمی‌بخشند. این فرد مانند شتری است که رفتار بد دیگران را برای همیشه در حافظه خود نگه می‌دارد.

**ریشه و داستان پشت این مثل:**

در گذشته، مردم به شتر به عنوان حیوانی با حافظه‌ای بسیار قوی نگاه می‌کردند. باور عمومی بر این بود که اگر کسی حتی یک بار به شتر آسیبی برساند یا با او بدرفتاری کند، شتر این موضوع را هرگز فراموش نمی‌کند. ممکن بود ماه‌ها یا حتی سال‌ها بعد، در فرصتی مناسب، با لگد یا گاز گرفتن از خود واکنش نشان دهد و رفتار بد گذشته را تلافی کند.

این ویژگی که به شتر نسبت داده می‌شد، کم‌کم وارد فرهنگ عامه مردم شد. وقتی می‌خواستند درباره فردی کینه‌توز صحبت کنند که گذشت زمان هم کینه‌اش را از بین نمی‌برد، از عبارت “کینه شتری” استفاده کردند. این تشبیه به خوبی نشان می‌دهد که کینه این افراد، عمیق و ماندگار است.

پس در یک کلام، این ضرب‌المثل هشدار می‌دهد که مراقب رفتار خود با دیگران باشید، زیرا برخی افراد اشتباهات و بی‌احترامی‌ها را هرگز فراموش نمی‌کنند.

در این نوشته، با هم به بررسی معنا، مفهوم و پیشینه‌ی ضرب‌المثل کهن ایرانی «کینه شتری» می‌پردازیم. در ادامه با ما همراه باشید.

معنی ضرب المثل کینه شتری

کینه شتر به این دلیل مشهور است که اگر صاحبش رفتار بدی با او داشته باشد، آن را فراموش نمی‌کند و در دل نگه می‌دارد تا در فرصت مناسب، پاسخ آن را بدهد.

این ضرب‌المثل زمانی استفاده می‌شود که کسی با وجود تمام محبت‌هایی که از دیگری دیده، وقتی یک بی‌مهری یا خطا از او می‌بیند، آن را در دلش نگه می‌دارد و تبدیل به کینه می‌کند.

یعنی فرد آنقدر کینه‌توز است که بعید است خطای کسی را ببخشد.

این مثل معمولاً برای افرادی به کار می‌رود که لجوج و انتقام‌جو هستند و به اصطلاح “نمک‌نشناس” نامیده می‌شوند.

کینه شتری به این معناست که فرد نه‌تنها اشتباهات دیگران را نمی‌بخشد، بلکه مانند شتر، به شکلی سخت و جدی انتقام می‌گیرد.

تاریخچه ضرب المثل کینه شتری

این داستان قدیمی دلیل به وجود آمدن این ضرب‌المثل است:
ساربان با وجود همه زحمت‌هایی برای شتر می‌کشد و از او مراقبت می‌کند، اگر روزی باعث آزار و خشم شتر شود، آن حیوان کینه او را به دل می‌گیرد و در فرصتی مناسب از او انتقام می‌گیرد. نکته جالب اینجاست که شتر با وجود خشم زیاد، می‌داند اگر وقتی ساربان‌ها دور هم هستند به آن‌ها حمله کند، بقیه با چوب به او ضربه می‌زنند. بنابراین فقط با چشمانی پر از کینه به ساربان نگاه می‌کند و با صدای بلند فریاد می‌زند.
اما وقتی شتر کینه‌توز، ساربان را در بیابان تنها پیدا کند، تمام خشم خود را بر سر او خالی می‌کند. در چنین مواقعی، ساربانان یک نقشه دارند: وقتی شتر آن‌ها را دنبال می‌کند، باید mientras فرار می‌کنند، لباس‌های خود را درآورند و روی زمین بیندازند.
شتر فریب می‌خورد و فکر می‌کند آن لباس، خود ساربان است. پس آن را گاز می‌گیرد و روی آن می‌نشیند. این کار باید آنقدر ادامه پیدا کند تا ساربان خود را به روستا یا یک جای امن برساند و پنهان شود. اگر قبل از اینکه تمام لباس‌هایش را دربیاورد و پشت سرش بیندازد، شتر به او برسد، به شکلی بسیار وحشتناک جان خود را از دست خواهد داد.
این است کینه شتری!!
بیشتر بخوانید: ضرب المثل‌های ایرانی