معنی ضرب المثل ” تا نباشد چوب تر فرمان نبرد گاو و خر “

همانطور که میدانید، هر جامعهای ضربالمثلهای خاص خودش را دارد. این جملههای کوتاه و پرمعنا، سالهای سال است که بین مردم رد و بدل میشوند و حکمت زندگی را به نسلهای بعد منتقل میکنند. یکی از این ضربالمثلهای معروف، این است: **«تا نباشد چوب تر، فرمان نبرد گاو و خر»**.
شاید با شنیدن این جمله، اولین تصویری که به ذهن میرسد، یک گاو یا الاغ باشد که کشاورز برای هدایت آن از یک چوب استفاده میکند. این تصویر درست است و دقیقاً به همان وضعیت اشاره دارد. منظور این است که برای وادار کردن یک حیوان سرسخت به اطاعت، گاهی لازم است از یک ابزار سفت و سخت، مثل یک چوب تر و محکم، استفاده کرد.
اما مفهوم اصلی و عمیقتر این ضربالمثل، مربوط به زندگی انسانها و مدیریت جامعه است. این مثل به ما میگوید که برای برقراری نظم و جلوگیری از هرج و مرج، وجود قانون و یک مدیریت قاطع ضروری است. همانطور که بدون چوب، هدایت گاو و خر ممکن نیست، بدون اجرای دقیق قانون و برخورد با افرادی که قوانین را زیر پا میگذارند، جامعه به آشوب کشیده میشود.
در واقع، این ضربالمثل به “قدرت” و “اجبار” به عنوان دو ابزار لازم برای اداره امور اشاره میکند. این مفهوم در بسیاری از کتابهای تاریخی و ادبی ما هم دیده میشود. برای مثال، در جای دیگری آمده است که برای حفظ نظام و اداره مردم، به دو چیز نیاز است: **”کتابی که راهنمای آنها باشد و شمشیری که پشتیبان آن کتاب.”** این سخن به خوبی نشان میدهد که هدایت و قانون (نماد کتاب) زمانی مؤثر است که پشتوانه قدرت و قاطعیت (نماد شمشیر) وجود داشته باشد.
پس این ضربالمثل به ما یادآوری میکند که مهربانی و گفتوگو همیشه کافی نیست و در برخی شرایط، برای حفظ منافع عمومی و برقراری عدالت، باید قاطع بود و از قدرت قانون استفاده کرد.

در این نوشته به بررسی معنای این ضربالمثل ایرانی میپردازیم. در ادامه با ما همراه باشید.
معنی ضرب المثل تا نباشد چوب تر فرمان نبرد گاو و خر چیست؟
۱- تا زمانی که فرد نادان با پیامدهای کارهایش روبرو نشود، از اشتباهاتش درس نمیگیرد و به رفتار نادرست خود ادامه میدهد.
۲- این ضربالمثل در ظاهر میگوید حیوانات تا تنبیه نشوند، کار خود را به خوبی انجام نمیدهند. اما در معنای عمیقتر، درباره افرادی به کار میرود که با پند و اندرز تغییر نمیکنند و فقط زمانی به راه میآیند که مجبور شوند یا با سختگیری مواجه گردند.
حدیث درباره اندرز و موعظه بی فایده
امیرالمؤمنین علی علیه السلام در نامه ۳۱ نهج البلاغه میفرمایند: از آن افرادی نباش که پند و اندرز بر آنان تأثیری ندارد، مگر وقتی که با سختی و دردسر بسیار به آنان تذکر داده شود؛ زیرا انسان خردمند با پند و ادب، درس میگیرد، اما حیوانات تنها با تنبیه و ضرب و زدن، آموزش میبینند.
ضرب المثل با گاو 🐮
اختصاصی-آرین لوتوس




























