معنی ضرب المثل ” سالی که نکوست از بهارش پیداست “

همه ما این ضرب المثل قدیمی را شنیده‌ایم که می‌گوید: «سالی که نکوست از بهارش پیداست». اما این جمله دقیقاً چه معنایی دارد؟

این مثل زیبا به ما می‌گوید که گاهی می‌توان نتیجه یک کار یا سرنوشت یک رویداد را از همان ابتدا و از روی نشانه‌های اولیه پیش‌بینی کرد. همان‌طور که اگر بهاری پر از شکوفه و طراوت نباشد، می‌توان فهمید که احتمالاً سال خوبی برای کشاورزی و محصول نخواهد بود، در زندگی هم بعضی وقت‌ها با دیدن شروع یک کار یا یک رابطه، می‌توان حدس زد که پایان آن چگونه خواهد بود.

برای مثال، اگر پروژه‌ای از همان روزهای اول با بی‌دقتی و بی‌برنامگی پیش برود، بعید است که در پایان به نتیجه مطلوبی برسد. یا اگر دوستی از ابتدا بر پایه иск sincerity و احترام شکل نگیرد، احتمالاً پایدار نخواهد ماند.

این ضرب المثل به ما یادآوری می‌کند که به نشانه‌های اولیه و شروع هر کاری توجه کنیم، زیرا این آغاز است که معمولاً مسیر ادامه راه را نشان می‌دهد.

در این نوشته می‌خواهیم با هم معنی‌های گوناگون این ضرب‌المثل ایرانی را که در کتاب فارسی کلاس پنجم آمده است، بررسی کنیم. در ادامه با ما همراه باشید.

معنی سالی که نکوست از بهارش پیداست

این ضرب‌المثل قدیمی بر اساس شرایط آب و هوایی فصل بهار شکل گرفته است. اگر در بهار باران به اندازه کافی ببارد، مردم می‌گویند که سال خوبی در پیش است. اما اگر باران کم باشد و هوا گرم و خشک شود، می‌گویند سال خوبی نخواهد بود. در واقع نشان می‌دهد که «سالی که نکوست از بهارش پیداست.»

معنای اصلی این ضرب‌المثل این است که شروع هر کار، نشان‌دهنده پایان آن است.
نتیجه هر کاری از همان ابتدا مشخص است.
هر چیزی که پایانش از اول آشکار باشد.

این ضرب‌المثل معمولاً در چه مواقعی استفاده می‌شود:
از این ضرب‌المثل وقتی استفاده می‌کنیم که کاری از ابتدا خوب پیش برود. در واقع برای کارهایی به کار می‌رود که نتیجه آن از همان شروع کار مشخص است؛ یعنی اگر شروع یک کار خوب باشد، احتمال دارد پایانش نیز خوب باشد.

شعر ضرب المثل

تا خانه انسان، این دنیا است
کارهایش همه گناه و کار خداوند، مهربانی و بخشش است
خوشحال باش که آن خانه نیز همین گونه خواهد بود
سال خوب را از آغاز بهارش می‌توان فهمید

شاعر: شیخ بهایی
بیشتر بخوانید: ضرب المثل‌های شیرین فارسی
اختصاصی-آرین لوتوس