داستان ضرب المثل توبه ی نصوح چیست ؟ و معنی آن

داستان توبه واقعی و پذیرفته شده

در روایات اسلامی، سخنی از یک توبه ویژه و خاص به نام “توبه نصوح” به میان آمده است. اما این توبه به چه معناست؟

“نصوح” از ریشه “نَصَح” گرفته شده که به معنای خیرخواهی، درستکاری و خلوص است. پس توبه نصوح، یعنی توبه‌ای که خالصانه، درست و واقعی است؛ توبه‌ای که شخص را به سوی خدا بازمی‌گرداند و در وجودش ثابت و پایدار می‌ماند.

**ویژگی‌های توبه نصوح**

برای این که توبه ما، یک “توبه نصوح” باشد، شرایطی بیان شده است:

1. **قطع کردن گناه:** فرد باید به طور کامل و فوری، از کار اشتباهی که مرتکب می‌شده، دست بردارد.

2. **پشیمانی عمیق قلبی:** باید در دلش، یک حس پشیمانی واقعی و عمیق نسبت به گناهش احساس کند.

3. **عزم جدی برای عدم بازگشت:** باید در قلب خود، تصمیم قاطع بگیرد که هرگز به سوی آن گناه بازنگردد.

4. **جبران حقوق مردم:** اگر گناهش مربوط به حق الناس (تضییع حق دیگران) بوده؛ مثلاً مال کسی را خورده یا به کسی ظلم کرده، باید حق او را برگرداند و رضایتش را جلب کند.

**یک داستان نمادین**

در میان داستان‌های گذشتگان، حکایتی شناخته شده وجود دارد که مفهوم توبه نصوح را به زیبایی نشان می‌دهد:

مردی بود که سال‌ها مرتکب گناه بزرگی شد. یک روز که از کار خود به شدت خسته و پشیمان شده بود، در بیابانی تنها نشست و با دل شکسته، از درگاه خداوند طلب بخشش کرد. او آن‌قدر گریست و توبه کرد که از فرط ناراحتی، جان به جان‌آفرین تسلیم کرد.

در آن حال، ندایی از آسمان شنیده شد که به فرشتگان دستور داد: “بنده من از گناهش پشیمان شد و به سوی من بازگشت. ما هم او را بخشیدیم و به رحمت خود پذیرفتیم. اکنون او را به بهشت ببرید.”

این داستان نشان می‌دهد که رحمت و بخشش خداوند، آن‌قدر وسیع است که اگر بنده‌ای با تمام وجود و به طور واقعی توبه کند، خداوند هم توبه او را می‌پذیرد و گذشته‌اش را پاک می‌کند.

**سخن پایانی**

توبه نصوح، فقط یک گفتار با زبان نیست؛ بلکه یک تحول درونی و بازگشتی واقعی به سوی خداست. این نوع توبه، نور امیدی در دل همه بندگان است و نشان می‌دهد که هیچ‌گاه برای بازگشت و شروع یک زندگی پاک، دیر نیست.

توبه به این معناست که انسان از کار اشتباهی که انجام داده، искренانه پشیمان شود و تصمیم بگیرد در آینده آن را تکرار نکند. در قرآن از عبارت “توبه نصوح” استفاده شده است:
( توبوا الی الله توبه نصوحا) (آیه ۸ سوره تحریم)
در مورد معنای “نصوح” دیدگاه‌های گوناگونی وجود دارد، اما مفهوم اصلی آن این است که فرد پس از توبه کردن، دیگر هرگز به سوی آن گناه بازنگردد و در تصمیم خود ثابت‌قدم بماند.

ضرب المثل توبه ی نصوح

وقتی کسی کاری انجام می‌دهد که آسیب جدی به او می‌زند و بعد به طور کامل از آن دست می‌کشد، طوری که حتی اگر دیگران هم از او درخواست کنند، آن کار را تکرار نمی‌کند، در این حالت می‌گویند توبه‌ی نصوح کرده است.

داستان ضرب المثل

داستانی قدیمی در مورد یک ضرب‌المثل معروف وجود دارد. می‌گویند مردی حیله‌گر به نام نصوح زندگی می‌کرد که به خاطر ظاهر و صدای زنانه‌اش، در حمام زنان کار می‌کرد. او به خاطر شغلش، مدام درگیر افکار نادرست و وسوسه‌های شیطانی بود. هر شب پس از پایان کار، با دل شکسته از خدا طلب بخشش می‌کرد و توبه می‌کرد، اما فردا با دیدن دوباره زنان، توبه‌اش را فراموش می‌کرد و دوباره به سمت حمام زنان می‌رفت.

یک روز، دختر پادشاه یک جواهر بسیار ارزشمند را در حمام گم کرد. به همین دلیل، دستور دادند همهٔ کارکنان حمام باید بررسی شوند تا دزد جواهر پیدا شود. نصوح که هرگز چنین موقعیت خطرناکی را پیش‌بینی نمی‌کرد، وقتی نوبت به بازرسی او رسید، ترسید و به طرف خزینه حمام فرار کرد. در آن لحظه، آن‌قدر ترسیده بود که با دل و جان از خدا کمک خواست و قول داد اگر این بار نجات پیدا کند، برای همیشه توبه کند و دیگر به گناه بازنگردد.

خداوند دعای خالصانه او را پذیرفت. درست در لحظه‌ای که می‌خواستند او را دستگیر کنند، از بیرون صدایی آمد که جواهر پیدا شده است. پس از این ماجرا، نصوح با چشمانی گریان به سوی کوه رفت و آن‌قدر خود را با حمل سنگ‌ها در کوه‌ها خسته کرد تا بدنش بسیار ضعیف شد. سرانجام، خداوند توبهٔ او را پذیرفت.

گفته می‌شود در دوران پادشاهی ناصرالدین شاه قاجار و زمانی که شجاع‌الدوله در منطقه قوچان خراسان حکومت می‌کرد، اتفاقی مشابه این داستان رخ داده است.