معنی ضرب المثل ” آسمان ریسمان به هم بافتن “

**درک معنی و مفهوم ضرب‌المثل «آسمان ریسمان به هم بافتن»**

این ضرب‌المثل برای توصیف فردی به کار می‌رود که برای رسیدن به هدفش یا توجیه کاری، به دروغ‌گویی و ساختن داستان‌های غیرواقعی و عجیب روی می‌آورد. وقتی کسی شروع به “آسمان ریسمان به هم بافتن” می‌کند، در واقع دارد با خیالپردازی و اغراق، چیزی را توصیف یا وعده می‌دهد که اصلاً امکان‌پذیر نیست یا بسیار دور از ذهن است.

**ریشه و تصویرسازی این مثل:**
تصور کنید کسی قصد دارد از آسمان، که چیزی غیرقابل لمس و نامشهود است، یک ریسمان یا طناب محکم بسازد! این کار به وضوح غیرممکن و نشدنی است. بنابراین، وقتی این عبارت را برای کسی به کار می‌بریم، منظور این است که او دارد حرف‌های بی‌اساس و غیرعملی می‌زند؛ حرف‌هایی که مانند بافتن ریسمان از آسمان، بی‌پایه و اساس هستند.

**کاربردهای رایج:**
معمولاً از این ضرب‌المثل در دو موقعیت اصلی استفاده می‌شود:

* **برای سرزنش دروغگوها:** وقتی فردی آشکارا دروغ می‌گوید و برای حرفش دلیل‌تراشی می‌کند.
* مثال: «دیگه از این حرف‌های الکی نزن، داری آسمون ریسمون به هم می‌بافی!»

* **برای اشاره به وعده‌های پوچ:** وقتی کسی قول و وعده‌هایی می‌دهد که انجام آن‌ها غیرممکن یا بسیار بعید است.
* مثال: «قول داده ظرف یک ماه پولدارمون کنه، ولی داره آسمون ریسمون به هم می‌بافه.»

به طور خلاصه، این ضرب‌المثل هشدار می‌دهد که فریب حرف‌های زیبا اما غیرواقعی را نخوریم و در برخورد با کسانی که زیاد قول می‌دهند اما عمل نمی‌کنند، محتاط باشیم.

در این نوشته، می‌خواهیم مفهوم واقعی یکی از ضرب‌المثل‌های کهن و پرمعنی ایرانی را با هم مرور کنیم. در ادامه با ما همراه باشید.

معنی آسمان ریسمان به هم بافتن یعنی چه؟

آسمان و ریسمان به دو چیز کاملاً بی‌ربط گفته می‌شود. وقتی کسی این دو را به هم می‌بافد، یعنی حرف‌های بی‌سر و ته و بی‌ارتباط می‌زند.

این ضرب‌المثل چند معنی دارد:

۱. به کسی اشاره می‌کند که زیاد حرف می‌زند و حرف‌هایش اغلب بی‌معنی و بی‌ربط است. چنین فردی آنقدر صحبت می‌کند که حتی چیزهای نامربوط را هم به هم وصل می‌کند تا شنوندگانش را سرگرم کند.

۲. همچنین وقتی کسی سعی می‌کند بین دو چیز کاملاً بی‌ارتباط، رابطه ساختگی ایجاد کند، می‌گویند: «داری آسمان را به ریسمان می‌بافی!»

۳. گاهی شنونده‌ها از دست کسی که مدام حرف می‌زند خسته می‌شوند و به او اعتراض می‌کنند و می‌گویند: «دیگر بس است! چقدر آسمان و ریسمان به هم می‌بافی؟»

در آموزه‌های دینی نیز از پرحرفی نهی شده است. در سخنان حضرت علی (علیه‌السلام) آمده است:

◊ آن کس که زیاد سخن بگوید، اشتباهش زیاد می‌شود. (نهج‌البلاغه، حکمت ۳۴۹)
◊ زبان چون حیوانی است که اگر رها شود می‌گزد.
◊ سخن مانند دارو است، اندکش مفید زیادش کشنده است. (غرر الحکم، شماره ۲۱۸۲)
◊ آنچه را نمی‌دانی مگو، بلکه همه آنچه را نیز می‌دانی مگو. (حکمت ۳۷۴)
◊ هنگامی که عقل انسان کامل شد، سخنش کم می‌شود. (حکمت ۳۴۹)

بیشتر بخوانید: ضرب‌المثل درباره پرحرفی
اختصاصی-آرین لوتوس