معنی ضرب المثل ” علم بیاموز و عمل پیشه کن “

در زندگی، دانش و عمل دو بال پرواز برای رسیدن به موفقیت هستند. این ضرب‌المثل به ما یادآوری می‌کند که یادگیری به تنهایی کافی نیست؛ بلکه باید از آنچه می‌آموزیم در زندگی واقعی استفاده کنیم.

وقتی دانشی کسب می‌کنیم، مانند کسی هستیم که بذرهای فراوانی در دست دارد. اما اگر این بذرها را نکارد، هرگز محصولی به دست نخواهد آورد. عمل کردن به دانش، مانند کاشتن این بذرهاست که ثمره‌اش را در زندگی نشان می‌دهد.

به عبارت دیگر، علم بدون عمل مانند درختی است که میوه نمی‌دهد. ممکن است زیبا به نظر برسد، اما فایده چندانی ندارد. از طرفی، عمل بدون دانش نیز مانند حرکت در تاریکی است؛ ممکن است به جایی برسیم، اما احتمال اشتباه بسیار است.

بنابراین بهترین راه این است که همواره در حال یادگیری باشیم و همزمان، آنچه را می‌آموزیم به کار ببندیم. اینگونه هم دانش ما کاربردی می‌شود و هم اعمالمان استوار و درست خواهد بود.

در این بخش، به بررسی معنای این ضرب‌المثل ایرانی می‌پردازیم. در ادامه همراه ما باشید.

علم بیاموز و عمل پیشه کن کنایه از چیست؟

1- این سخن به ما می‌گوید که یادگیری علم و دانش، اگر با عمل همراه نباشد، بی‌فایده است. یک فرد عالم که به دانسته‌هایش عمل نمی‌کند، چه فرقی با زنبوری دارد که عسل ندارد؟
2- هنگامی که شخصی درس می‌خواند یا چیز تازه‌ای یاد می‌گیرد، این ضرب‌المثل را برایش به کار می‌برند تا فقط به حفظ کردن کلمات بسنده نکند. زیرا نکته‌ی مهم و اساسی، به کار بستن چیزهایی است که یاد گرفته است.
3- به این معنا که هر چقدر بر علم و دانشت افزوده می‌شود، باید آن را با عمل کردن همراه کنی. در غیر این صورت، این دانش در وجودت ریشه نمی‌دواند و به زودی از یادت خواهد رفت. (البته افرادی هم هستند که کلمات را فراموش نمی‌کنند، اما به آن عمل هم نمی‌کنند!)

شعر کوتاه درباره علم بدون عمل

هر چه بیشتر دانش بخوانی، ولی آن را به کار نبندی، در حقیقت نادان هستی.
او نه یک پژوهشگر است و نه یک آگاه راستین، بلکه همچون چهارپایی است که بارش کتاب‌هایی بی‌شمار است.
آن کس که مغزش تهی است، چه فرقی می‌کند که چه می‌داند؟
برای او کتاب مانند هیزم است، یا کاغذی بیش.

اختصاصی-آرین لوتوس
بیشتر بخوانید: ضرب المثل‌های شیرین فارسی