معنی ضرب المثل ” چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است “

این ضرب المثل زیبا در واقع یک درس اخلاقی مهم را به ما یادآوری می‌کند. معنای اصلی آن این است که اگر چیزی برای استفاده خودمان و خانواده‌مان مناسب نیست، نباید آن را به دیگران و به ویژه مکان‌های عمومی یا مقدس پیشکش کنیم.

مثلاً فرض کنید یک چراغ دارید که نور آن کم و نامناسب است. اگر این چراغ برای روشنایی خانه خودتان کافی نیست، پس چطور می‌توانید آن را به مسجد ببرید تا فضای عمومی را با آن روشن کنید؟ این کار درست نیست.

این مثل فقط به چراغ محدود نمی‌شود. منظور اصلی، هر چیزی است که در اختیار داریم؛ از پول و وقت گرفته تا عشق، محبت و کمک. درس اصلی این است که اولویت اول را به عزیزان‌مان و کسانی که مستقیم در زندگی‌مان حضور دارند بدهیم. وقتی نیازهای آنان را به خوبی برطرف کردیم، آنگاه می‌توانیم به فکر کمک به دیگران و جامعه باشیم.

این سخن به ما می‌گوید که مهربانی و بخشش را باید از نزدیک‌ترین حلقه زندگی خودمان شروع کنیم.

در این بخش، به بررسی معنی و مفهوم این ضرب‌المثل ایرانی می‌پردازیم. در ادامه همراه ما باشید.

چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است یعنی چه؟

1- وقتی می‌خواهید به دیگران کمک مالی کنید یا نیازهایشان را برطرف کنید، باید ابتدا به فکر نزدیکان خود باشید که خانواده‌تان هستند.
2- این ضرب‌المثل معمولاً برای یادآوری این موضوع به کار میرود که اگر خانواده‌ات در سختی به سر می‌برند، اول باید مشکل آنها را حل کنی و بعد به فکر دیگران باشی.
3- گاهی هم از این ضرب‌المثل زمانی استفاده میشود که سرپرست خانواده به جای رسیدگی به مشکلات خانه، وقت و انرژی خود را صرف کارهای دیگر میکند.
4- در واقع این جمله به ما می‌گوید که خانواده باید در اولویت قرار گیرد.
بیشتر بخوانید: اثرات انفاق در زندگی

آیا این ضرب المثل درست است؟

اسلام برای حفظ کانون خانواده بسیار ارزش قائل است. برای نمونه، از اعمالی مانند عبادت زیاد به گونه‌ای که باعث دوری از خانواده و بی‌توجهی به آنان شود، نهی کرده است. همچنین تأمین نیازهای اصلی خانواده را مهم شمرده است. اگر این نیازها برآورده نشود و به جای آن، توجه به مسائل بیرون از خانه اولویت پیدا کند، ممکن است اعضای خانواده نیازمند دیگران شوند و این موضوع به عزت نفس آنها لطمه وارد کند.

اما برای افراد با روحیه بزرگ و ایثارگر، این موضوع شکل دیگری دارد. در اینجا مسئله از خودگذشتگی مطرح می‌شود. ایثار به این معناست که فرد با وجود نیازمندی خود، دیگران را بر خود مقدم بداند.

چنین افرادی نه تنها در شرایط سخت به دیگران کمک می‌کنند، بلکه در هر حالتی عزت نفس خود را نیز حفظ می‌نمایند. قرآن کریم در توصیف پرهیزکاران می‌فرماید:
وَسَارِعُوا إِلَىٰ مَغْفِرَةٍ مِنْ رَبِّكُمْ وَجَنَّةٍ عَرْضُهَا السَّمَاوَاتُ وَالْأَرْضُ أُعِدَّتْ لِلْمُتَّقِينَ ﴿١٣٣﴾
الَّذِينَ يُنْفِقُونَ فِي السَّرَّاءِ وَالضَّرَّاءِ وَالْكَاظِمِينَ الْغَيْظَ وَالْعَافِينَ عَنِ النَّاسِ ۗ وَاللَّهُ يُحِبُّ الْمُحْسِنِينَ ﴿١٣٤﴾

اختصاصی-آرین لوتوس