بیوگرافی علیرضا مشایخی؛ پیشگام موسیقی مدرن

علیرضا مشایخی، از آهنگسازان مطرح و از بنیان‌گذاران موسیقی نوگرا در ایران به شمار می‌رود. او همچنین استاد دانشگاه هنرهای موسیقی تهران است و شاگردان بسیاری را تحت آموزش خود پرورش داده است. مشایخی دانش موسیقی مدرن را در کشورهای دیگر فرا گرفت و پس از بازگشت به میهن، این دانش را در اختیار جوانان علاقه‌مند قرار داد. در این نوشته از وبلاگ آرین لوتوس، نگاهی به زندگی و آثار او خواهیم داشت.

مسیر یادگیری موسیقی

علیرضا مشایخی در چهارم بهمن‌ماه ۱۳۱۸ در تهران به دنیا آمد. دوران دبیرستان را در مدرسه‌ی علمیه گذراند و از سنین نوجوانی به موسیقی علاقه نشان داد. او نواختن موسیقی ایرانی، موسیقی کلاسیک و پیانو را نزد استادانی مانند لطف‌الله مفخم پایان، حسین ناصحی و افلیا کمباجیان فرا گرفت.
مشایخی در سال ۱۳۳۶ برای ادامه تحصیل در رشته آهنگسازی به آکادمی موسیقی و هنرهای نمایشی وین رفت. او همچنین برای مطالعه و پژوهش در زمینه موسیقی الکترونیک به شهر اوترخت در هلند سفر کرد و در کارگاه‌های آموزشی مختلفی شرکت نمود. در پایان دهه ۱۳۵۰، او به آمریکا رفت تا دانش موسیقایی خود را گسترش دهد و سپس در دهه ۱۹۷۰ به ایران بازگشت.

**علیرضا مشایخی و نوگرایی**
علیرضا مشایخی را به عنوان یک آهنگساز نوگرا و مدرن می‌شناسند و او را نخستین آهنگساز ایرانی می‌دانند که قطعاتی در سبک موسیقی الکترونیک ساخته است. او از پیشتازان موسیقی چندفرهنگی نیز به شمار می‌رود.
در دهه ۱۳۵۰، او با قطعه‌ای به نام “گسترش شماره ۵” با عنوان “نیما”، موسیقی نو را به شکلی انقلابی در جامعه هنری ایران معرفی کرد. پس از اجرای این قطعه، آثار دیگری از او مانند باله “بوف کور”، “سمفونی شماره ۲” با نام “سمفونی تهران” و قطعه “ما باغ‌های نیشابور را هرگز نخواهیم دید”، توسط ارکستر سمفونیک تهران و ارکستر مجلسی رادیو و تلویزیون ملی ایران به رهبری فرهاد مشکات و ایوو مالک به روی صحنه رفتند.

افتخارات

در بخش موسیقی کلاسیکِ سی و دومین جشنواره‌ی بین‌المللی موسیقی فجر، مشایخی به خاطر ساخت آلبوم «گرند کنسرتو» موفق به دریافت جایزه‌ی باربد شد.
پیش از این نیز در اسفندماه سال ۱۳۹۹، او برای آهنگسازی آلبوم «مدال ۲۰۱۵» نامزد دریافت همین جایزه در سی و ششمین دوره از جشنواره موسیقی فجر شده بود.