۵ تا از بهترین فواید یادگیری گیتار

گیتار یکی از پرطرفدارترین سازها در سراسر جهان است و افراد زیادی در نقاط مختلف دنیا، این ساز را برای نواختن برمی‌گزینند. شاید برایتان جالب باشد که یادگیری گیتار، علاوه بر لذت بخش بودن، مزایای زیادی برای سلامت جسم و ذهن دارد. در این نوشته از وبلاگ آرین لوتوس، به مهم‌ترین فواید یادگیری گیتار می‌پردازیم.

۱. فواید شناختی

تحقیقات مختلف نشان داده‌اند که یادگیری گیتار در دوران مدرسه می‌تواند تأثیرات مثبتی روی رفتار، حافظه و هوش دانش‌آموزان داشته باشد. بر اساس این مطالعات، مغز نوازندگان جوان گیتار از نظر ساختاری تفاوت دارد؛ به طوری که نیم‌کره چپ مغز آن‌ها بزرگ‌تر است و ظرفیت بهتری برای ذخیره اطلاعات دارند.

لوتز یانکه، روانشناس دانشگاه زوریخ، در این زمینه توضیح می‌دهد که نواختن گیتار باعث فعال‌تر شدن بخش‌هایی از مغز می‌شود که وظیفه کنترل شنیدن، به خاطر سپردن اطلاعات و حرکات دست را بر عهده دارند. جالب اینجاست که این تأثیرات مثبت فقط محدود به سنین پایین نیست و حتی در افراد بالای ۶۵ سال نیز دیده می‌شود. سالمندانی که گیتار می‌نوازند، کمتر در معرض ابتلا به بیماری‌هایی مانند آلزایمر و فراموشی قرار می‌گیرند.

۲. تقویت خلاقیت

یادگیری گیتار می‌تواند به پرورش خلاقیت شما کمک کند. خیلی از نوازندگان گیتار، با بداهه‌نوازی و ساختن آهنگ‌های جدید، به صورت مستقیم قدرت تخیل و خلاقیت خود را افزایش می‌دهند.

۳. نظم و انضباط

برای اینکه هنرجویان گیتار بتوانند در نوازندگی به سطح حرفه‌ای برسند، باید زمان زیادی را به تمرین اختصاص دهند. این تلاش و مداومت در تمرین، به آن‌ها نظم و پایبندی به برنامه‌ها را می‌آموزد و این ویژگی را در دیگر جنبه‌های زندگی خود نیز به کار می‌گیرند.

۴. بهبود مهارت‌های حرکتی ظریف

نواختن گیتار به تقویت مهارت‌های ظریف دست و انگشتان کمک می‌کند. وقتی سیم‌ها را روی دسته گیتار فشار می‌دهید تا نت‌های مختلفی ایجاد کنید، دست‌ها و انگشتان شما حرکات دقیق و هماهنگی را انجام می‌دهند. مطالعات نیز نشان داده‌اند که گیتاریست‌ها معمولاً دست‌های قوی‌تر و کنترل بهتری دارند. این توانایی حتی در کارهای ساده‌ای مانند تایپ کردن یا خرد کردن سبزیجات هم به کمک آن‌ها می‌آید.

۵. هماهنگی چشم و دست

یک از مهم‌ترین مهارت‌های یک گیتاریست، همکاری دقیق بین چشم و دست است. این نوازندگان مدام به دسته گیتار نگاه می‌کنند تا موقعیت دقیق انگشتان خود را روی سیم‌ها کنترل کنند. با گذشت زمان، به طور ناخودآگاه نقشه‌هایی تصویری از محل قرارگیری نتها در ذهنشان شکل می‌گیرد. در این حالت، مغز تصاویر دریافتی از چشم را پردازش می‌کند، آن را تحلیل کرده و فرمان‌های دقیقی برای حرکت صحیح دست و انگشتان صادر می‌نماید.