داستان موسیقی نهنگ ۵۲ هرتز که باید بشنوید!

در گوشه‌وکنار جهان، آهنگ‌های زیادی با الهام از آوای یک نهنگ خاص به نام «نهنگ ۵۲ هرتزی» ساخته شده است. این نهنگ آوایی منحصربه‌فرد دارد که با صدای هیچ نهنگ دیگری در جهان شباهت ندارد. در این نوشته از وبلاگ آرین لوتوس، داستان این صدا را برایتان تعریف می‌کنیم و علت الهام‌بخش بودن آن برای آهنگ‌های پرمعنا را بررسی خواهیم کرد.

نهنگ ۵۲ هرتز چیست؟

در سال ۱۹۸۹، پژوهشگران مؤسسه وودز هول که در زمینه علوم اقیانوسی فعالیت می‌کنند، با استفاده از میکروفون‌های مخصوص زیرآبی، صدای عجیبی از یک نهنگ ثبت کردند. فرکانس صدای این نهنگ ۵۲ هرتز بود، در حالی که فرکانس صداهای نهنگ‌های دیگر، مانند نهنگ آبی، معمولاً بین ۱۰ تا ۳۰ هرتز است.

به دلیل تفاوت زیاد در فرکانس صدا، این نهنگ نمی‌تواند با دیگر نهنگ‌ها ارتباط برقرار کند و به همین خاطر به آن لقب “تنها‌ترین نهنگ دنیا” داده‌اند. دانشمندان هنوز نتوانسته‌اند نهنگ مشابهی پیدا کنند و نظریه‌های مختلفی دربارهٔ آن وجود دارد. بعضی از محققان فکر می‌کنند که این نهنگ دچار نوعی ناهنجاری جسمی یا مشکل مادرزادی است. برخی دیگر احتمال می‌دهند که شنوایی ندارد و گروهی نیز معتقدند که ممکن است حاصل جفت‌گیری دو گونه متفاوت از نهنگ‌ها باشد.

استفاده از صدای نهنگ ۵۲ هرتز در موسیقی

در سراسر جهان، آهنگ‌های زیادی از صدای نهنگ ۵۲ هرتزی الهام گرفته‌اند. این صدا کمی از پایین‌ترین نت ترومپت بلندتر است و می‌توان آن را با صدای بم‌ترین سیم کنترباس مقایسه کرد. به خاطر حس غم و تنهایی که این صدا در دل شنوندگان می‌اندازد، بسیاری از آهنگسازان از آن در کارهای خود استفاده کرده‌اند.

یکی از مشهورترین قطعاتی که از این صدا استفاده کرده، اثر گروه آی‌دی (Iday) است. این گروه در واقع پروژه یک آهنگساز جوان روس به نام دامیر محمدیاروف است. در این قطعه، صدای نهنگ ۵۲ هرتز همراه با ملودی‌های آرام و غمگین، حس تنهایی و اندوه را به خوبی به شنونده منتقل می‌کند.

همچنین دو آهنگساز انگلیسی به نام‌های کاترین رابرتز و سین لیکمن، در سال ۲۰۱۵ آلبومی با عنوان «فردا به دنبال امروز می‌آید» منتشر کردند که قطعه‌ای به نام «۵۲ هرتز» در آن وجود دارد. در این آهنگ، جمله‌ای تأثیرگذار توسط گروه کر تکرار می‌شود:
«۵۲ هرتز، ۵۲ هرتز، من آهنگ عاشقانه‌ای را می‌خوانم که هیچ‌کس نمی‌تواند بشنود.»