سبک موسیقی چیل اوت چیست؟
موسیقی چیل اوت که به آن چیل هم می‌گویند، یکی از شاخه‌های موسیقی الکترونیک است. این سبک معمولاً سرعت آرامی دارد و با گوش دادن به آن، احساس آرامش و آسودگی به شما دست می‌دهد. اگر دوست دارید بیشتر با این سبک موسیقی آشنا شوید، در ادامه این نوشته از وبلاگ آرین لوتوس همراه ما باشید.
ویژگی‌های سبک موسیقی چیل اوت
موسیقی چیل اوت معمولاً ریتمی آرام و بی‌حاشیه و سرعت کمی دارد. سرعت ضرب‌های آن حدود ۸۰ و نهایتاً تا ۱۲۰ ضرب در دقیقه است. ملودی‌های این سبک نیز لطیف، رویایی، تکراری و فاقد تغییرات ناگهانی هستند. در این سبک معمولاً از سینتی‌سایزرهای ملایم و تلفیقی از سازهای الکترونیک و آکوستیک استفاده می‌شود. به کارگیری پدهای سینتی‌سایزری و افکت‌های اکو و طنین، حس سبکی و شناور شدن را به شنونده القا می‌کند. همچنین استفاده از صداهای طبیعی مانند صدای موج دریا، آواز پرندگان و وزش باد در این سبک مرسوم است. سبک چیل اوت از ژانرهای دیگری مانند امبینت، داون تمپو، جز، لوفی و هاوس ملایم نیز تأثیر پذیرفته است. این نوع موسیقی معمولاً برای مواقع استراحت، درس خواندن، رانندگی شبانه و حتی برای مراقبه و تمرینات توجه آگاهی انتخاب می‌شود.
تاریخچه
تاریخچه سبک موسیقی چیل اوت بسیار خواندنی است. این سبک در سال ۱۹۸۹ در لندن شکل گرفت. دی‌جی‌ها پس از پخش آهنگ‌های تند و سریع رقص، برای دادن فرصت استراحت به شنوندگان، قطعات آرام‌تر و میکس‌هایی از هنرمندانی مانند برایان اینو و پینک فلوید را پخش می‌کردند.
در اوایل دهه ۲۰۰۰ در اسپانیا نیز موسیقی‌های پرسرعت و پرانرژی مانند ترنس، تکنو و هاوس بسیار محبوب شده بود. رقصیدن مداوم به این سبک‌ها باعث خستگی و آزردگی ذهن و گوش می‌شد. برای رفع این مشکل، چیل اوت به عنوان سبکی برای آرامش و تجدید قوا پس از رقص ابداع شد.
اولین بار این ایده در کافه‌ای در ایبیزای اسپانیا اجرا شد. آن‌ها اتاق‌هایی به نام «چیل اوت روم» راه‌اندازی کردند که در آن موسیقی با سرعت کمتر و ملودی‌های نرم و آرامش‌بخش پخش می‌شد. مردم در این فضاها استراحت می‌کردند، با هم گفت‌وگو می‌کردند و اوقات خوشی را سپری می‌کردند.
به تدریج، استفاده از این سبک موسیقی گسترش یافت و برای کارهایی مانند مدیتیشن، مطالعه، کار کردن در محیط‌های کاری، فضای رستوران و کافه، استراحت و حتی رانندگی در شب نیز مورد استفاده قرار گرفت.
