نازنین آقاخانی؛ رهبر ارکستر ایرانی

نازنین آقاخانی یک آهنگساز و از رهبران ارکستر موفق با اصالت ایرانی است که در کشور اتریش به دنیا آمده. در ادامه این نوشته از وبلاگ آرین لوتوس، با هم نگاهی به زندگی و آثار این هنرمند خواهیم داشت.

تولد و کودکی نازنین آقا خانی

نازنین آقاخانی در سال ۱۳۵۹ در شهر وین، در یک خانواده ایرانی به دنیا آمد. او از هشت سالگی شروع به آموختن نواختن پیانو کرد. وقتی دوازده ساله شد، در کنسرواتوار وین پذیرفته شد و آموزش پیانو را نزد کارل بارت و پس از آن، مِیرا فارکاس ادامه داد. در همین دوران، استاد دیگری به نام توماس کریستیان نیز به او درس می‌داد و علوم موسیقی مانند هارمونی، کنترپوان و همچنین رهبری ارکستر را به او آموزش داد.

تحصیلات دانشگاهی

نازنین آقاخانی در دانشگاه موسیقی و هنرهای نمایشی شهر وین، نزد دو استاد به نام‌های اروین آتسل و لئوپلد هاگر به فراگیری موسیقی پرداخت. سپس برای ادامه تحصیل، به کالج سلطنتی موسیقی در استکهلم رفت و در آنجا از آموزه‌های یورما پانولا، استاد فنلاندی، بهره برد. او در استکهلم همچنین موسیقی الکتروآکوستیک را نزد بیل برونسون و فردریک هدلین فراگرفت. در نهایت، نازنین آقاخانی در سال ۲۰۰۸ برای گذراندن دوره کارشناسی ارشد در رشته رهبری ارکستر و اپرا، به آکادمی سیبلیوس رفت.

فعالیت‌های حرفه‌ای

نازنین آقاخانی در سال‌های ۲۰۰۷، ۲۰۰۸ و ۲۰۰۹ به عنوان رهبر ارکستر در جشنواره موزیکا نووا در شهر هلسینکی حضور یافت. در سال ۲۰۰۸، او برای نخستین بار قطعاتی از آهنگسازان جوان اروپایی را در جشنواره موسیقی معاصر «وین مدرن» اجرا کرد. همچنین او به عنوان یکی از داوران در «جشنواره موسیقی آونگ نوردیسک» فعالیت داشته است.

آقاخانی در اتریش نیز در اپرای دون ژوان اثر موتسارت همکاری کرد و به عنوان دستیار رهبر ارکستر در جشنواره زالتسبورگ خدمت نمود. او در سال ۲۰۲۰ ارکستری با نام IUNCTUS در وین تأسیس کرد. علاوه بر این، او در زمینه تولید آلبوم و همچنین انتشار محتوای موسیقی در یوتیوب فعال است.

نازنین آقاخانی و ارکستر سمفونیک تهران

نازنین آقاخانی در سال ۱۳۸۹ و در دوران بارداری به ایران بازگشت. پس از بازگشت، او همکاری خود را با ارکستر سمفونیک تهران به عنوان رهبر ارکستر آغاز کرد. او نخستین زنی بود که مسئولیت رهبری این ارکستر به او سپرده شد. در آن دوره، اخبار از جو مثبت جلسات تمرین و رضایت نوازندگان از همکاری با آقاخانی حکایت داشت. قرار بود این گروه چهار کنسرت مختلف اجرا کند، اما در نهایت ارکستر سمفونیک تهران تحت رهبری او موفق به دریافت مجوز برای اجرای عمومی نشد.