یادگیری پیانو بدون داشتن پیانو ممکن است؟
پیانو سازی بزرگ، سنگین و پرهزینه است و به همین دلیل، خرید آن برای همه و در هر شرایطی امکان‌پذیر نیست. بعضی از پدر و مادرها ترجیح می‌دهند ابتدا مطمئن شوند فرزندشان به نواختن پیانو علاقه دارد و سپس اقدام به خرید آن کنند. از طرفی، ممکن است برخی افراد به دلایل مختلف، شرایط مالی یا فضای کافی برای داشتن این ساز در خانه را نداشته باشند. در چنین مواقعی این سوال پیش می‌آید که آیا می‌توان پیانو را بدون داشتن خود ساز یاد گرفت؟ در این نوشته از وبلاگ آرین لوتوس، به این پرسش پاسخ خواهیم داد.
روش های یادگیری پیانو بدون پیانو
۱. خرید کیبورد
کیبورد یک وسیله موسیقی شبیه به پیانو است که هم ارزان‌تر است و هم اندازه کوچک‌تری دارد. خیلی از افراد قبل از این که پیانو بخرند، ابتدا یک کیبورد مناسب تهیه می‌کنند و با آن نواختن پیانو را تمرین می‌کنند. توجه داشته باشید که کیبوردی که انتخاب می‌کنید باید دارای قابلیت حساسیت به فشار (تاچ) باشد تا بتوانید با آن به خوبی تمرین کنید و حس نواختن روی پیانو را تجربه کنید.
۲. تمرین در آموزشگاه یا استودیو
خیلی از آموزشگاه‌ها و استودیوها، فضای مناسبی برای تمرین پیانو در اختیار هنرجوها قرار می‌دهند. شما هم می‌توانید از این مکان‌های تمرینی استفاده کنید.
۳. اپلیکیشن‌های پیانو
مطمئناً نرم‌افزارهای پیانو نمی‌توانند جای یک پیانوی واقعی را بگیرند، اما در یادگیری به شما کمک بزرگی می‌کنند. در بعضی آموزشگاه‌ها، هنرجویان ابتدا قطعه را با کمک اپلیکیشن یا حتی روی کاغذی که کلیدهای پیانو روی آن چاپ شده تمرین می‌کنند تا آن را حفظ کنند. بعد از آن، سراغ تمرین روی یک پیانوی واقعی می‌روند.
۴. تمرینات ذهنی
یک تمرین مفید برای ذهن این است که دست‌هایتان را روی یک میز صاف بگذارید. بعد، فرض کنید در حال نواختن پیانو هستید و حرکت درست انگشت‌ها را تصور کنید. خیلی از نوازندگان پیانو، وقتی در سفر هستند یا به ساز دسترسی ندارند، به آهنگ مورد نظر گوش می‌دهند و همین تمرین ذهنی را انجام می‌دهند.
اندرو گاریدو (Andrew Garrido)؛ کسی که پیانو را بدون ساز یاد گرفت!
اندرو گاریدو نمونه‌ای شگفت‌انگیز از کسی است که پیانو را بدون داشتن ساز واقعی یاد گرفت. در دوران کودکی، او از مادرش خواست تا برایش یک پیانو بخرد، اما به دلیل مشکلات مالی، این امکان برای مادرش وجود نداشت. اندرو دست از تلاش برنداشت و راه خلاقانه‌ای پیدا کرد: او کلیدهای پیانو را روی یک کاغذ کشید و سعی کرد آن‌ها را دقیقاً شبیه پیانوی واقعی طراحی کند. سپس با جست‌وجو در اینترنت، صدای هر کدام از کلیدها را پیدا کرد و به آن گوش داد. ماه‌ها و شاید سال‌ها، او با همین پیانوی کاغذی تمرین کرد و فقط گاهی اوقات می‌توانست از پیانوی مدرسه استفاده کند تا مهارت‌هایش را روی ساز واقعی محک بزند. تلاش و پشتکار او در نهایت نتیجه داد و توانست در آزمون ورودی دبیرستان موسیقی پذیرفته شود تا راهی را که همیشه در رویایش می‌دید، ادامه دهد.
