بیوگرافی ارسلان کامکار

ارسلان کامکار نوازنده‌ی عود و ویولن است و همچنین به ساخت آهنگ نیز می‌پردازد. در ادامه‌ی این نوشته در وبلاگ آرین لوتوس، بیشتر با این هنرمند آشنا خواهید شد.

بیوگرافی ارسلان کامکار

ارسلان کامکار در دومین روز دی‌ماه سال ۱۳۳۹ در شهر سنندج چشم به جهان گشود. او اصول اولیه موسیقی را نزد پدرش، حسن کامکار، آموخت. از همان سال‌های کودکی در زادگاهش، در کنار گروه‌های موسیقی که تحت نظر پدرش فعالیت می‌کردند، به روی صحنه می‌رفت و کنسرت اجرا می‌کرد.

پس از مدتی، ارسلان کامکار به تهران رفت و در دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران، به ادامه‌ی تحصیل و فراگیری موسیقی پرداخت.

همکاری با ارکستر سمفونیک تهران

پس از پایان تحصیلات موسیقی، او به عنوان نوازنده ویولن همکاری خود را با ارکستر سمفونیک تهران شروع کرد. در حال حاضر او یکی از اعضای این ارکستر و نیز رهبر گروه (مایستر) آن است.
در کنار این فعالیت، او رهبر ارکستر فیلارمونیک کردستان نیز هست. به پاس فعالیت‌های هنری ارزشمندش، در سال ۱۳۹۲ مدرک درجه یک هنری به ارسلان کامکار اهدا شد.
به دلیل استعداد چشمگیر او در موسیقی، کلاس‌های آموزشی‌اش همواره از پرطرفدارترین کلاس‌ها هستند.
از شاگردان مطرح او می‌توان به مریم ابراهیم‌پور، روزبه بختیاری، سینا جهان‌آبادی و گلریز زربخش اشاره کرد.
در واقع استعداد ارسلان کامکار تنها به موسیقی بزرگسالان محدود نمی‌شود. او آثاری نیز در حوزه موسیقی کودک خلق کرده است؛ از جمله موسیقی نمایش‌هایی مانند «سبز در سبز»، «بابابزرگ و ترب»، «شش جوجه کلاغ و روباه»، «کارآگاه ۲» و نیز موسیقی فیلم «تنبل قهرمان».

فعالیت های موسیقی ارسلان کامکار

ارسلان کامکار در نواختن ویولون کلاسیک و بربط مهارت زیادی دارد و در نوازندگی عود نیز بسیار تواناست و این ساز را به صورت حرفه‌ای می‌نوازد. او علاوه بر رهبری دو ارکستر سمفونیک بزرگ، از اعضای مهم گروه کامکارها نیز هست که مدیریت آن را پدرش بر عهده دارد.

از نواختن ساز عود تا ویولون

ارسلان کامکار، که از خانواده‌ی هنرمند کامکارهاست، نخستین فرد در این خانواده است که علاوه بر ساز ایرانی عود، با ساز غربی ویولون نیز به خوبی آشناست و هر دو را می‌نوازد.
وقتی از او درباره‌ی علت نواختن این دو ساز متفاوت می‌پرسند، توضیح می‌دهد که این علاقه تحت تأثیر پدرش شکل گرفته است. پدرش ویولون می‌نواخت و خودش به طور مستقیم، روش نواختن ویولون به سبک ایرانیِ استاد صبا را به او آموخت.

ارسلان کامکار
به این دلیل که در آن زمان، تعداد نوازندگان ویولون در گروه ما زیاد بود، من تصمیم گرفتم ساز عود را یاد بگیرم و نواختن آن را شروع کنم.
بلافاصله پس از انقلاب اسلامی، به ارکستر سمفونیک تهران پیوستم و در آنجا ویولون کلاسیک می‌نواختم. در کنار این فعالیت، در گروه خودمان نیز عود می‌زدم.

برخی از کارهای ارسلان کامکار عبارت‌اند از:
قطعه به یاد علی اصغر کردستانی، زردی خزان، سوئیت سمفونیک افسانه سرزمین پدری ام، سرود ایران، شوریده دل، سوئیت سمفونیک کردی، کنسرتینو کمانچه (که با همکاری اردشیر کامکار ساخته شد)، شباهنگام (با همراهی هوشنگ کامکار روی شعرهای نیما یوشیج)، جادۀ ابریشم، موسیقی فیلم مادر (به کارگردانی علی حاتمی)، موسیقی فیلم آواز های سرزمین مادری ام (به کارگردانی بهمن قبادی)، آلبوم خاک، نغمۀ خراسانی، نغمۀ صلح و آلبوم ئه وین.

او برای کودکان نیز آثاری خلق کرده است، از جمله موسیقی نمایش‌های سبزدرسبز، شش جوجه کلاغ و روباه، کارآگاه ۲، بابا بزرگ و تُرُب و همچنین موسیقی فیلم تنبلِ قهرمان که همگی توسط بهروز غریب پور کارگردانی شده‌اند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن