داستان جالب خلق تنصیف سپیده
ترانه تنصیف، یکی از آهنگهای دلنشین و به یاد ماندنی است که با اجرای استاد محمدرضا شجریان جاودانه شد. در این نوشته از وبلاگ آرین لوتوس، داستان خواندنی و جالبِ ساخته شدن ترانه «تنصیف سپیده» را میخوانید.
تنصیف سپیده
«سپیده» که با نام «ایران، ای سرای امید» نیز معروف است، یکی از تصنیفهای ساختهشده به دست محمدرضا لطفی است. شیوهٔ ساختن این آهنگ، کاملاً از ویژگیهای تندنوازی و شیوهٔ مضرابزدن او بر ساز تار گرفته شده است.
در آغاز، درآمدی تند بر روی نت «دو» در سیم زرد اجرا میشود و پس از آن، حرکتهای صوتی و ملودیهای گسترده، سریع و زیبا پدید میآید. این اثر در دستگاه ماهور نواخته شده است. شعر آن را هوشنگ ابتهاج (ه. الف. سایه) سروده و با صدای استاد محمدرضا شجریان اجرا شدهاست.
داستان جالب خلق تنصیف سپیده
استاد فقید محمدرضا لطفی در مورد چگونگی خلق این قطعه چنین نقل کردهاند:
«آهنگ تصنیف سپیده پس از مقدمهٔ آن ساخته شد. چند ماه قبل از اولین اجرای این اثر، به خانهی سایه رفتم و ملودی تصنیف را با سهتار برایش نواختم. او پس از شنیدن، اشتیاق نشان داد که شعر آن را بسراید. از او درخواست کردم که هرچه سریعتر این کار را انجام دهد، زیرا زمان کنسرت نزدیک بود و بدون این تصنیف، اثر ما کامل نمیشد.
فرآیند سرودن شعر زمان زیادی برد و من نگران شده بودم، تا اینکه تنها یک هفته به اجرای کنسرت مانده بود که شعر آماده شد و من آن را نزد استاد شجریان بردم.»
آلبوم چاووش ۶
در نهایت این قطعه در آلبوم “چاووش ۶” با صدای استاد محمدرضا شجریان به گوش مردم رسید. در حقیقت، اجرای ایشان بود که باعث شد آهنگ “سپیده” به محبوبیت بسیار زیادی در موسیقی ایران دست پیدا کند. مدتی بعد، محمدرضا لطفی که آهنگساز این اثر بود، آن را در کنسرتی با خوانندگی محمد معتمدی اجرا کرد و به صورت یک آلبوم تصویری منتشر نمود.
