سینتی سایزر ساز تولید کننده صداهای عجیب

سینتی سایزر ابزاری برای ساختن صداهای متنوع و گاه غیرمعمول است. برخلاف بیشتر سازها که صدا را مستقیماً از طریق ارتعاش سیم یا پوست ایجاد می‌کنند، این دستگاه ابتدا یک سیگنال الکتریکی تولید کرده و سپس آن را به صدا تبدیل می‌کند. در این نوشته از وبلاگ آرین لوتوس، بیشتر با این ابزار کارآمد در عرصه موسیقی آشنا خواهید شد.

سینتی سایزر ساز تولید کننده صداهای عجیب

به زبان ساده، سینتی سایزر یک دستگاه الکترونیکی است که می‌تواند صداهای گوناگونی را با ساختن و ترکیب سیگنال‌های الکتریکی در بسامدهای مختلف ایجاد کند.

برخلاف سازهای معمولی، سینتی سایزر ابتدا یک سیگنال الکتریکی تولید می‌کند، سپس آن را پردازش و تغییر می‌دهد و در پایان با فرستادن آن به بلندگو، آن سیگنال را به صدا تبدیل می‌کند. کنترل این دستگاه معمولاً با یک صفحه کلید شبیه به پیانو انجام می‌شود.

در سینتی سایزر، بخشی به نام «نوسان‌ساز» مسئول ایجاد صدا است. بیشتر نوسان‌سازها در سینتی سایزر، موج‌هایی غنی از هارمونی تولید می‌کنند که به شکل‌هایی مانند دندان اره‌ای، مثلثی، مربعی و ضربه‌ای هستند. این نام‌ها به دلیل شباهت شکل این موج‌ها به دندانه اره، مثلث و مربع انتخاب شده‌اند.

سینتی سایزر می‌تواند صداهای موسیقایی مانند سازهای مختلف یا صداهای طبیعت و حتی صداهای غیرموسیقایی را شبیه‌سازی کند یا آواهای جدید و غیرمعمول خلق نماید.

سینتی سایزرها با روش‌های مختلفی سیگنال‌های الکتریکی صداها را تولید می‌کنند و همین روش‌های گوناگون ساخت و ترکیب سیگنال‌ها، باعث به وجود آمدن انواع مختلفی از این دستگاه شده است.

سینتی سایزرها هم قادرند سازهای واقعی را تقلید کنند و هم می‌توانند صداهایی کاملاً نو و بی‌سابقه تولید نمایند.

اولین سینتی سایزر

این تصویر، نخستین سینتی‌سایزر را نشان می‌دهد که در سال ۱۸۷۶ میلادی به دست الیشا گری ساخته شد.

رابرت موگ در سال ۱۹۶۸ سینتیسایزر نوآورانه‌ای ساخت که در واقع پیدایش ابزار موسیقی‌ای به نام سینتیسایزر از همین دوره آغاز شد. استفاده‌ی وندی کارلوس از این ساز در قطعه‌ی موفق «سوئیچد-آن باخ»، باعث شد توجه آهنگسازان بیشتری به آن جلب شود.

در دهه‌ی ۱۹۷۰، با پیشرفت علم الکترونیک، اندازه‌ی سینتیسایزرها کوچک‌تر شد و برای نخستین بار به شکل قابل حمل تولید شدند. این ویژگی، استفاده از این ساز را در کنسرت‌های زنده بسیار رایج‌تر کرد.

در آغاز دهه‌ی ۱۹۸۰، شرکت‌هایی مثل یاماها شروع به ساخت مدل‌های ارزان‌تر مانند دی‌ایکس‌۷ کردند. همچنین در همین سال‌ها استاندارد میدی به وجود آمد.

در دهه‌ی ۱۹۹۰، روند ساخت سینتیسایزرها به سمت نرم‌افزارهای مجازی و اجرا روی رایانه‌های شخصی حرکت کرد.