عصمتالدوله نخستین پیانیست زن ایرانی
پیانو سازی است که داستان ورود و رواج آن در ایران بسیار خواندنی است. همانطور که پیشتر نیز گفته شد، تاریخچه این ساز در کشور ما جذابیت خاص خود را دارد. اما نکته قابل توجه دیگر، شناسایی نخستین زن نوازنده پیانو در ایران است. این بانوی پیشگام، یک شاهزاده بود و در زمان خود کاری بسیار غیرمعمول و چشمگیر محسوب میشد. در ادامه این نوشته از وبلاگ آرین لوتوس، شما را با اولین پیانیست زن ایرانی آشنا میکنیم.
عصمتالدوله نخستین پیانیست زن ایرانی
عصمتالدوله در سال ۱۲۳۴ در تهران و محله تجریش به دنیا آمد. او دختر ناصرالدینشاه بود. مادرش تاجالدوله، دومین همسر عقدی ناصرالدینشاه و دختر سیفالله میرزا (پسر فتحعلیشاه) محسوب میشد.
در اندرونی شاهان قاجار، همه زنان فقط به فکر خوردن، خوابیدن و تفریح نبودند. عصمتالدوله، که پنجمین دختر ناصرالدینشاه بود، از جمله زنانی است که در این گروه جای میگیرد.
او نخستین زن در دوره قاجار است که به طور رسمی دو کتاب از خود به جای گذاشته: یکی با عنوان “وقایع الزمان” و دیگری “یادداشتهایی از زندگی ناصرالدین شاه”.
عصمتالدوله با معیرالممالک ازدواج کرد و صاحب چهار فرزند شد:
– عصمتالملوک معیری (همسر میرزا حسن مستوفیالممالک)
– دوستعلی معیری
– فخرالتاج معیری
– دوستمحمدخان اعتصامالدوله
فراگیری پیانو
عصمتالدوله نخستین بانوی نوازنده پیانو در ایران
محمدصادق سرورالملک پس از یادگیری اصول نوازندگی پیانو، دانش خود را به عصمتالدوله، دختر پادشاه، آموزش داد. او که به موسیقی علاقه داشت، از این فرصت با اشتیاق استقبال کرد. پس از مدتی، برای نخستین بار در تالار مقابل پیانو نشست و شروع به نواختن کرد. همه حاضرین از نوای ساز او لذت بردند و او را تشویق کردند. این تشویقها انگیزه او را بیشتر کرد و با پشتکار بیشتری به تمرین پیانو ادامه داد.
فاطمه خانم عصمتالدوله نخستین بانوی ایرانی است که نواختن پیانو را فراگرفت. البته او در آن روزها نمیدانست که در آینده به عنوان نخستین زن پیانیست ایران شناخته خواهد شد و نامش در تاریخ به عنوان یکی از پیشگامان ثبت خواهد گردید.
