معرفی ساز گیتار الکتریک | ساختار+انواع+تاریخچه
گیتار برقی نوعی گیتار است که برای تولید صدا به آمپلیفایر (تقویتکننده صدا) نیاز دارد. صدای آن با گیتار آکوستیک فرق دارد و قابلیت ایجاد افکتهای صوتی متنوعی را دارد. این ساز در سبکهای گوناگون موسیقی استفاده میشود، ولی بیشترین کاربرد آن در موسیقی راک، متال و بلوز دیده میشود. اگر دوست دارید با تاریخچه، اجزای تشکیلدهنده و روش نواختن گیتار برقی بیشتر آشنا شوید، ادامه این مطلب را از دست ندهید. همچنین میتوانید در وبلاگ آرین لوتوس، مقالات بیشتری در مورد مدلهای مختلف گیتار بخوانید.
ساختار گیتار الکتریک
گیتار الکتریک از قطعهای به نام پیکاپ استفاده میکند که لرزش سیمها را به سیگنال الکتریکی تبدیل میکند. این سیگنال سپس به دستگاهی به نام آمپلیفایر یا تقویتکننده صدا فرستاده میشود. آمپلیفایر نه تنها صدا را بلندتر میکند، بلکه امکان تغییر و افزودن افکتهای مختلف به صدای گیتار را نیز فراهم میآورد.
نکته مهم دیگر در مورد گیتار برقی، تعداد سیمهای آن است. بیشتر گیتارهای الکتریک شش سیم دارند. برخی مدلها نیز دوازده سیم دارند که در آنها، هر دو سیم کنار هم، یک نت مشابه را در اکتاوهای مختلف اجرا میکنند. تعداد کمی از گیتارهای برقی هم وجود دارند که هفت یا هشت سیم دارند.
انواع گیتار الکتریک
توخالی (Hollow Body)
این مدل از گیتارهای برقی دارای یک محفظه داخلی برای تولید صدا هستند که صدایی گرم و عمیق ایجاد میکنند. با این حال، این گیتارها یک عیب مهم دارند: باعث ایجاد صدای ناهنجار فیدبک میشوند.
نیمه تو خالی (Semi-Hallow Body)
این گیتارها برای رفع مشکل صدای ناخواسته در گیتارهای معمولی طراحی شدهاند. در برخی از آنها یک قطعه چوب جامد و محکم به کار رفته است. در مدلهای دیگر هم یک محفظه توخالی در نظر گرفتهاند که ویژگیهای صوتی خاصی به ساز میدهد.
تو پر یا بدنه سخت (Soild Body)
این گیتارها به طور کامل مشکل پسفِدِنگ (فیدبک) صدا را از بین بردهاند. بدنه آنها از یک یا دو قطعه چوب محکم و فشرده تشکیل شده است. به همین دلیل، کیفیت صدای تولیدشده تنها به نوع پیکاپهای بهکاررفته در آنها وابسته است.
تاریخچه گیتار الکتریک
داستان ساخت گیتار برقی از جایی شروع شد که گروههای موسیقی بزرگ و بزرگتر شدند و نوازندگان گیتار متوجه شدند صدای سازشان در میان بقیهٔ سازها آنقدر ضعیف است که به خوبی به گوش نمیرسد. برای حل این مشکل، در موسیقی جاز برای اولین بار از گیتارهای آکوستیک مجهز به قطعهای به نام مبدل الکترومغناطیسی استفاده کردند. اما اولین گیتار الکتریکی که به شکل رسمی به بازار آمد، در سال ۱۹۳۱ بود. در آن سال، جورج بوچمپ و آدولف ریکنباکر موفق شدند پیکاپهای الکترومغناطیسی را بسازند و با استفاده از آنها، نخستین گیتار الکتریک را اختراع کنند. چند سال بعد، در ۱۹۳۵، یک نوآوری بزرگ دیگر توسط کن رابرتز انجام شد. او یک گیتار الکترو اسپانیایی ساخت که در نوع خود اولین گیتار برقی با ۲۵ اینچ طول و ۱۷ فرت بود. علاوه بر این، برای اولین بار این گیتار طوری طراحی شده بود که میشد مانند گیتار آکوستیک، به صورت ایستاده هم آن را نواخت. امروزه کمتر از ۱۰ عدد از این گیتارهای ساخت رابرتز در دنیا باقی مانده است.
