هرچیزی که باید درباره موسیقی درمانی بدانید!
موسیقی، یک زبان جهانی است که تمام مردم دنیا آن را درک میکنند و میتواند حسهای گوناگونی را در ما بیدار کند. این زبان مشترک، علاوه بر لذت بخشیدن، جنبه درمانی نیز دارد و به شکل یک روش درمانی علمی و اثبات شده به کار گرفته میشود. اگر دوست دارید بدانید موسیقیدرمانی چه تعریفی دارد، چه تکنیکهایی در آن استفاده میشود و گذشته آن به چه صورت است، پیشنهاد میکنیم این مطلب را از دست ندهید. همچنین برای مطالعه بیشتر در زمینه موسیقی میتوانید به وبلاگ آرین لوتوس مراجعه کنید.
موسیقی درمانی چیست؟
کنث بروسلیو، استاد موسیقیدرمانی در دانشگاه تمپل فیلادلفیا، دو تعریف برای این رشته ارائه کرده است.
تعریف اول: یک فرآیند ارتباطی است که در آن درمانگر از همه جنبههای موسیقی استفاده میکند تا به بیمار کمک کند سلامتی خود را به دست آورد، بهبود بخشد و حفظ کند.
تعریف دوم: یک فرآیند برنامهریزیشده و مداخلهای است که در آن درمانگر به فرد تحت درمان کمک میکند تا از راه تجربههای موسیقایی و ارتباطاتی که به عنوان عوامل پویا و تغییردهنده عمل میکنند، سلامت خود را افزایش دهد.
موسیقی درمانی چه تاثیراتی دارد؟
متمرکز کردن توجه
موسیقی تمام حواس ما را به خود جلب میکند و باعث میشود تمرکزمان کاملاً روی آن جمع شود. در نتیجه، از عوامل آزاردهندهای مانند درد، نگرانی و فشارهای روحی فاصله میگیریم و آرامش پیدا میکنیم.
تعدیل احساسات
مطالعات علمی ثابت کردهاند که گوش دادن به موسیقی میتواند روی قسمتهایی از مغز تأثیر مستقیم بگذارد که مسئول ایجاد، نگهداری و پایان دادن به احساسات ما هستند.
بهبود فرآیندهای شناختی
موسیقی میتواند تواناییهای ذهنی، به ویژه حافظه را بهبود بخشد. به همین دلیل از آن برای کمک به سالمندانی که حافظهی آنها کاهش یافته است نیز استفاده میشود.
درمان رفتار
موسیقی میتواند به بهتر شدن کارهای روزمره ما، مانند نحوه راه رفتن و حتی شیوه حرف زدن، کمک کند.
تقویت ارتباطات
موسیقی این توانایی را دارد که مردم را بدون استفاده از هیچ واژهای، به هم نزدیک کند و احساساتشان را به اشتراک بگذارد.
روشهای موسیقی درمانی
فعال: به فعالیتهایی مثل نواختن ساز، خواندن آواز و انجام حرکات رقص گفته میشود که همراه با موسیقی انجام میشوند. این فعالیتها روی احساسات، افکار، بدن و حرکات فیزیکی فرد تأثیر مستقیم میگذارند.
غیرفعال: منظور از این حالت، فقط شنیدن موسیقی است که باعث تحریک و بروز واکنشهای عاطفی و فکری در فرد میشود.
تاریخچه
موسیقی درمانی قدمتی بسیار طولانی دارد و ریشههای آن به دوران دانشمندان بزرگی مانند ارسطو، افلاطون و فیثاغورث بازمیگردد. حتی فیثاغورث باور داشت که میتوان از گامها و حالتهای مختلف موسیقی برای درمان بیماریهای جسمی و روحی استفاده کرد. پس از آن، در قرن بیستم، از موسیقی برای بهبود بیماران و مجروحان جنگ جهانی اول کمک گرفته شد. نخستین دوره آموزشی موسیقی درمانی در جهان، در سال ۱۹۴۴ در دانشگاه میشیگان راهاندازی شد.
در سال ۱۹۷۱، انجمن موسیقی درمانی آمریکا تشکیل شد و در سال ۱۹۸۵ نیز فدراسیون جهانی موسیقی درمانی پدید آمد. اما اگر از تاریخچه جهانی این رشته بگذریم، خوب است بدانیم که در ایران نیز موسیقی درمانی پیشینه قابل توجهی دارد. بر اساس کتیبههای به جا مانده از سال ۱۳۴۹، در دانشگاه جندیشاپور، دانشجویان پزشکی موظف بودند که درمان با موسیقی را نیز بیاموزند. حتی پرستاران باید نواختن چند ساز را یاد میگرفتند تا بتوانند دستورات پزشکان را اجرا کنند.
