۳ تفاوت تحریر و ویبره در خوانندگی
تحریر و ویبره، دو روش مهم و پرکاربرد در آوازخوانی هستند. تشخیص تفاوت این دو روش برای افراد معمولی و کسانی که تازه شروع به خوانندگی کردهاند، کار سختی است؛ در حالی که این دو تکنیک تفاوتهای زیادی با هم دارند. در این نوشته از وبلاگ آرین لوتوس با ما همراه باشید تا سه تفاوت اصلی تحریر و ویبره را برای شما شرح دهیم.
تفاوت تحریر و ویبره در خوانندگی چیست؟
１. سبک موسیقی
چهچهه یا تحریر، صداهایی هستند که با بیرون دادن هوا ایجاد میشوند و به کمک ماهیچههای حنجره به سرعت قطع و وصل میگردند. این روش، صدایی شبیه به آواز پرندگان تولید میکند. تحریر بیشتر در موسیقی سنتی ایران دیده میشود و در موسیقی کشورهایی مانند آذربایجان، عراق و سوریه نیز از آن استفاده میگردد؛ اما در موسیقی پاپ کمتر به کار میرود. در تکنیک ویبره، خواننده روی یک نت مشخص، موجهای کوچک و لرزشهایی ایجاد میکند. برخلاف تحریر، ویبره در موسیقی پاپ بسیار پرکاربرد است.
２. فواصل بین نتها
یک تفاوت اصلی بین تحریر و ویبره، میزان فاصلهای است که از نت اصلی فاصله میگیریم. در ویبره، حرکت فقط بین نت اصلی و نتهای نزدیک به آن صورت میگیرد و این فاصله نباید از نیمپرده بیشتر شود؛ چرا که در غیر این صورت ویبره به درستی و زیبایی ایجاد نمیشود. اما در تحریر، این محدودیت وجود ندارد و میتوان حتی تا فاصله یک و نیم پرده بالاتر یا پایینتر از نت اصلی، حرکت کرد و بازگشت.
３. نحوه ایجاد
ویبره به لرزشی منظم و پیاپی در صدا گفته میشود. برای ایجاد ویبره، باید از دیافراگم کمک بگیرید و هیچ فشاری به گلو وارد نکنید. کنترل درست دم و بازدم، مهمترین عامل در ایجاد ویبره است.
در مقابل، تحریر به معنای لرزش صدا نیست، بلکه نوعی قطع و وصل کردن صدا است. در تحریر هم دیافراگم نقش دارد، اما کار اصلی را ماهیچههای گلو انجام میدهند. برای اجرای تحریر، ابتدا دیافراگم هوا را به بیرون میفرستد و سپس ماهیچههای حنجره، صدا را به سرعت قطع و وصل کرده و به آن حالت میدهند.
