تنها شاهکار شناخته شده‌ی تاریخ اپرا  اثر کیست ؟

اپرا (Opera) در اصل شکل جمع واژه‌ی لاتینی «اپوس» (Opus) است که به معنی «اثر» می‌باشد. بنابراین اگر بخواهیم دقیق ترجمه کنیم، اپرا به معنای «آثار» است. اما از ابتدای سده هفدهم میلادی، این کلمه به صورت یک اسم مفرد مونث به کار رفت و به نوعی نمایش موزیکال اشاره دارد که تماماً با آواز اجرا می‌شود. در ادامه این مطلب از وبلاگ آموزشگاه موسیقی الهام، با خالق تنها شاهکار به‌یادماندنی تاریخ اپرا آشنا خواهید شد.

تنها شاهکار شناخته شده‌ی تاریخ اپرا اثر کیست ؟

ریچارد واگنر که او را استاد بزرگ اپرا می‌نامند، یک آهنگساز، رهبر ارکستر، نویسنده و تحلیلگر موسیقی اهل آلمان بود. عمده شهرت او به خاطر کارهای اپرایی‌اش است. با وجود این که واگنر در زندگی شخصی فرد محبوبی نبود، اما مشهورترین شاهکار تاریخ اپرا با نام «حلقه نیبلونگ» از آثار اوست.

حلقه نیبلونگ در واقع مجموعه‌ای از چهار اپرا است که واگنر آن‌ها را طی بیست و شش سال، از ۱۸۴۸ تا ۱۸۷۴ خلق کرد. هم موسیقی و هم متن این آثار را خود واگنر نوشته است.

او در خلق این اپراها از داستان‌های اساطیری ژرمنی و نیز اشعار آلمانی دوره قرون وسطی برای شکل‌دادن به قصه و نوشتن متن اپرا بهره برده است.

چهار اپرای حلقه نیبلونگ عبارت‌اند از:

طلای راین ؛والکوره ؛ زیگفرید ؛ غروب خدایان
اپراهای حلقه نیبلونگ بسیار بزرگ و گسترده ساخته شده‌اند و اگر همه آن‌ها پشت سر هم اجرا شوند، بیش از پانزده ساعت زمان می‌برند. موسیقی‌ای که واگنر برای این مجموعه نوشته، بسیار غنی و دشوار است و در زمینه‌های گوناگون آهنگسازی، ایده‌های تازه و بدیعی را ارائه می‌دهد.
واگنر برای به صحنه بردن این اپراها، به یک سالن مخصوص و بزرگ نیاز داشت. با پشتیبانی نجیب‌زادگان آلمانی و پادشاه منطقه باواریا، سرانجام این سالن در شهر بایرویت آلمان ساخته شد و نخستین اجرای کامل مجموعه اپراهای حلقه نیبلونگ در همین شهر انجام گرفت.

بیوگرافی ریچارد واگنر

ویلهم ریچارد واگنر یک موسیقیدان، رهبر ارکستر، نویسنده و مقاله‌نویس اهل آلمان بود. بیشتر معروفیت او به خاطر اپراهایی است که ساخته است. در موسیقی کلاسیک، بسیاری او را کسی می‌دانند که راه لودیگ وان بتهوون را ادامه داد. ریچارد واگنر در ۲۲ مه ۱۸۱۳ در شهر لایپزیگ و در محله‌ای که یهودیان زندگی می‌کردند متولد شد. پدرخوانده‌اش نمایشنامه‌نویس بود و همین، علاقه به تئاتر را به واگنر منتقل کرد. او از کودکی در نمایش‌های زیادی شرکت می‌کرد.

وقتی پانزده سال داشت، برای نخستین بار سمفونی هفتم بتهوون را شنید. این قطعه تأثیر عمیقی روی او گذاشت و بتهوون به انگیزه‌ای بزرگ برای آهنگساز شدن واگنر تبدیل شد. همچنین، دیدارش با خواننده اپرایی به نام ویلهلمین دورینِت رویداد مهم دیگری در زندگی او بود که این هنرمند به الگویی در موسیقی و نمایش برای واگنر بدل شد.

واگنر در سال ۱۸۳۱ در دانشگاه لایپزیگ ثبت نام کرد. استاد آهنگسازی او که بسیار تحت تأثیر استعداد واگنر قرار گرفته بود، در چاپ یکی از کارهایش برای پیانو به او کمک کرد. در همان سال، با همراهی برادرش، رهبری یک گروه کُر را بر عهده گرفت و نخستین اپرای خود به نام «فرشته» را نیز به پایان رساند.

دوازده سال از زندگی واگنر در دوری از وطن و تبعید گذشت. او با نوشتن مقاله‌های مختلف، تأثیر زیادی بر شیوه اجرای اپرا گذاشت. همچنین، برای آنکه بتواند اپراها را به روش ایده‌آل خودش روی صحنه ببرد، یک سالن اپرای ویژه نیز تأسیس کرد.

کارهای واگنر به شکل گسترده‌ای از داستان‌ها و اسطوره‌های اروپای شمالی، به ویژه افسانه‌های موسیقی‌ای ایسلندی و آلمانی، الهام گرفته‌اند.

مشهورترین اپرا های واگنر

حلقه نیبلونگ، تریستان و ایزولده، طلای راین و والکیری‌ها (یا ندیمه‌های اودین) از معروف‌ترین اپراهای او به شمار می‌روند.

واگنر در دوران موسیقی رمانتیک موفقیت‌های بزرگی کسب کرد. او در کارهایش از نغمه‌های پیچیده، هارمونی غنی و آرایش گسترده‌ای برای سازهای ارکستر بهره می‌برد. متن‌های آوازی اپراهایش را نیز خودش می‌نوشت. علاوه بر این، او روش «لایتموتیف» را در موسیقی پایه‌گذاری کرد؛ یعنی برای هر شخصیت داستان یک نغمه یا تم ویژه در نظر می‌گرفت. این نوآوری واگنر، تأثیر زیادی بر موسیقی فیلم در قرن بیستم گذاشت.