جاشوا بل؛ از بهترین ویولنیست‌های زنده جهان
جاشوا بل یکی از بزرگ‌ترین نوازندگان ویولن در دنیای امروز به شمار می‌رود. در این نوشته از وبلاگ آرین لوتوس، نگاهی می‌اندازیم به زندگی و مسیر هنری این موسیقیدان و رهبر ارکستر آمریکایی.
تولد و کودکی جاشوا بل
جاشوا دیوید بل در نهم دسامبر ۱۹۶۷ در شهر بلومینگتون ایالت ایندیانا به دنیا آمد. پدر و مادر او هر دو روانشناس بودند. شاید تخصص آن‌ها در روانشناسی باعث شد استعداد پسرشان را خیلی زود تشخیص دهند. وقتی جاشوا تنها چهار سال داشت، مادرش دید که او با وسایل خانه در حال ساختن یک ویولن است! این اتفاق باعث شد پدر و مادر به علاقه او به موسیقی پی ببرند و در پنج سالگی برایش یک ویولن واقعی خریدند. اولین معلم او دونا بریخت، دومین معلمش میمی تسوایگ و سومین استادش ژوزف گینگولد بود. جاشوا در کنار نواختن ویولن، از فعالیت‌های معمول کودکان هم لذت میبرد. او در بازی‌هایی مثل بولینگ، تنیس و بازی‌های ویدیویی بسیار خوب بود. حتی در ده سالگی در مسابقات ملی تنیس شرکت کرد و به طور کلی دوران کودکی شاد و بی‌دغدغه‌ای داشت.
فعالیت‌های حرفه‌ای جاشوا بل در دنیای موسیقی
جاشوا بل در سن چهارده‌سالگی به عنوان نوازندهٔ تک‌نواز به ارکستر فیلادلفیا پیوست.
او آموزش ویولن را در مدرسهٔ موسیقی جاکوبز، واقع در دانشگاه ایندیانا ادامه داد و در سال ۱۹۸۴ از دبیرستان بلومینگتون فارغ‌التحصیل شد.
در هفده‌سالگی و در سال ۱۹۸۵، با اجرای سمفونی سنت لوئیس در تالار کارنگی روی صحنه رفت. او در سال ۱۹۸۹ موفق به دریافت دیپلم هنر در رشتهٔ نوازندگی ویولن از دانشگاه ایندیانا شد.
در سال ۱۹۹۰ و در سن ۲۲ سالگی، در اولین تور مشترک هنرمندان جوان آمریکایی و روسیه شرکت کرد. پس از آن با بسیاری از ارکسترهای بزرگ جهان همکاری نمود و در سال ۱۹۹۳ جایزهٔ گرمی را به دست آورد.
او از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۰۷ به عنوان شریک هنری در ارکستر مجلسی سنت پل فعالیت کرد و همچنین به عنوان استاد مهمان در آکادمی سلطنتی موسیقی لندن تدریس نمود.
در سال ۲۰۰۷، در مرکز لینکلن نیویورک، جایزهٔ اوری فیشر را دریافت کرد.
در سال ۲۰۰۹، در موسیقی فیلم «فرشتگان و شیاطین» به عنوان نوازندهٔ ویولن با هانس زیمر همکاری کرد.
در سال ۲۰۱۱، به عنوان مدیر موسیقی آکادمی سنت مارتین در فیلدز (ASMF) انتخاب شد.
آزمایش معروف جاشوا بل در مترو
یکی از داستان‌های معروف درباره جاشوا بل، نوازنده چیره‌دست ویولن، مربوط به آزمایشی غیرمعمول در تاریخ ۱۲ ژانویه ۲۰۰۷ است. این ایده را روزنامه واشنگتن‌پست مطرح کرد و طی آن جاشوا بل، بدون این که کسی او را بشناسد، به ایستگاه مترو رفت و با ویولن بسیار ارزشمندش، همان قطعاتی را که چند روز قبل در یک سالن کنسرت اجرا کرده بود، این‌بار به صورت رایگان برای مردم نواخت.
نکته جالب این بود که با وجود گذشتن بیش از هزار نفر از مقابل او، تنها هفت نفر برای گوش دادن به موسیقی‌اش توقف کردند. جاشوا در این برنامه ۴۵ دقیقه‌ای، در مجموع ۳۲ دلار دریافت کرد که ۲۰ دلار آن را یک نفر که او را تشخیص داده بود، به او داد.
این رویداد در سراسر جهان بازتاب گسترده‌ای داشت و نظرات مختلفی در مورد آن مطرح شد. بسیاری معتقدند این آزمایش نشان می‌دهد که چقدر شرایط و محیط بر قضاوت و توجه ما تأثیر می‌گذارد. همچنین گاهی به خاطر گرفتاری‌ها و کارهای روزمره، متوجه زیبایی‌هایی که در اطرافمان وجود دارد نمی‌شویم؛ مثلاً ممکن است حتی صدای نواختن یک نوازنده مشهور هم در شرایطی عادی، برایمان معمولی به نظر برسد.
