رحمت الله بدیعی از تکنیکی ترین نوازندگان ویولن
رحمتالله بدیعی، از چهرههای برجسته موسیقی ایران است که سهم بزرگی در معرفی ویولن به دنیا داشته است. این هنرمند توانا، یکی از ماهرترین نوازندگان ویولن در موسیقی ایرانی به شمار میرود. در ادامه، در وبلاگ آرین لوتوس، نگاهی دقیقتر به زندگی و آثار او خواهیم داشت. پیشنهاد میکنیم تا پایان این نوشته با ما همراه بمانید.
زندگینامه رحمت الله بدیعی
رحمت الله بدیعی در سال ۱۳۱۵ در شهر کاشان متولد شد. او در خانوادهای بزرگ شد که به هنر و موسیقی علاقهی زیادی داشتند. رحمت الله از پنج سالگی نزد پدربزرگش موسیقی را یاد گرفت و نواختن ساز نی را به صورت ابتدایی از او آموخت.
برادرش در نواختن ویولن بسیار مهارت داشت و به همین دلیل، رحمت الله از همان دوران کودکی به ساز ویولن علاقمند شد. این علاقه آنقدر قوی بود که با وجود جثه کوچکش، شروع کرد به تمرین با ویولن بزرگ برادرش، بدون اینکه معلمی داشته باشد. او با تکیه بر استعداد ذاتی و اشتیاق فراوانش، توانست آهنگهای سادهای را که قبلاً شنیده بود، به گوش تقلید کند و بنوازد.
آموزش ویولن و ورود به هنرستان موسیقی
پدر رحمتالله به هنر و موسیقی علاقهی زیادی داشت. وقتی که اشتیاق و تلاش پسرش را برای یادگیری ویولن دید، یک ویولن کوچک برایش خرید تا بتواند راحتتر تمرین کند. رحمتالله بدیعی نواختن ویولن را مانند نواختن نی، نزد پدربزرگش شروع کرد و قطعات و ملودیهای موسیقی ایرانی را از او آموخت. بعد از آنکه با اصول اولیهی نوازندگی ویولن و مبانی موسیقی ایرانی آشنا شد، برای ادامهی یادگیری نزد روبیک گریگوریان رفت که یک نوازنده و آهنگساز سرشناس ارمنیتبار اهل ایران بود.
رحمتالله بدیعی در سن یازده سالگی وارد هنرستان عالی موسیقی شد و تا زمان پایان تحصیلاتش، از آموزش بهترین استادان موسیقی ایران مانند ابوالحسن صبا بهره برد. او به مدت پنج سال شاگرد استاد صبا بود و در نهایت توانست دیپلم موسیقی خود را از این هنرستان دریافت کند.
رحمت الله بدیعی ، یکی از تکنیکی ترین نوازندگان ویولن ایرانی
او از نوازندگان بسیار چیرهدست ویولن در ایران به شمار میرود و علاوه بر تسلط بر موسیقی ایرانی، در نواختن سبک کلاسیک نیز مهارتی حرفهای داشت.
آغاز فعالیت هنری
رحمت الله بدیعی پس از به پایان رساندن دورهی هنرستان موسیقی و دریافت مدرک دیپلم، کار خود را در رادیو شروع کرد و با ارکستر گلها نیز همکاری داشت. او در سال ۱۳۵۳ بار دیگر برای ادامهی تحصیل به هنرستان موسیقی بازگشت و تا دریافت مدرک لیسانس در همان جا درس خواند.
بدیعی پس از فارغالتحصیلی، به مدت بیست سال در وزارت فرهنگ و هنر فعالیت کرد و در کنار آن، در هنرستان موسیقی نیز به آموزش نواختن سازهای ویولن، کمانچه و قیچک مشغول بود.
مهاجرت به اروپا
در سال ۱۳۵۸، رحمت الله بدیعی آخرین اجرای صحنهای خود را همراه با گروه فرامرز پایور و با آواز محمدرضا شجریان ارائه کرد. این کنسرت با نام «راز دل» منتشر شد. پس از آن، او به همراه خانوادهاش به اروپا نقل مکان کرد و در آنجا به آموزش کمانچه و ویولن ایرانی مشغول شد.
او از سال ۱۹۷۹ تا ۱۹۹۹ به عنوان نوازنده و رهبر گروه نوازندگان در ارکستر سمفونیک هلند فعالیت کرد.
پس از این دوره، بدیعی به سراغ اجرا و ضبط آثار استاد ابوالحسن صبا رفت. این مجموعه از کارها توسط انتشارات سرود به چاپ رسید. او از جمله کسانی بود که سبک ویولننوازی استاد صبا را به طور کامل و بدون هیچ دخل و تصرفی حفظ کرده بود و به همین خاطر، توانست این شیوه را به درستی به نسلهای بعد منتقل کند.
