زندگی‌نامه و فعالیت هنری استاد داوود آزاد

داوود آزاد، یک نوازنده و خواننده اهل ایران است. او با بررسی و مطالعهٔ دقیق کارهای هنرمندان قدیمی موسیقی، توانست در زمینهٔ نواختن ساز و آموزش موسیقی، به موفقیت‌های چشمگیری برسد و به چهره‌ای شناخته‌شده تبدیل شود. داوود آزاد نخستین سخنران ایرانی است که در دانشگاه معروف آکسفورد دربارهٔ موسیقی ایرانی صحبت کرده است. همچنین او در دانشگاه‌های دیگری مانند منچستر و میامی نیز سخنرانی‌هایی داشته است. در ادامهٔ این نوشته، در وبلاگ آرین لوتوس، بیشتر با این هنرمند آشنا خواهید شد.

زندگی‌نامه و فعالیت هنری استاد داوود آزاد

داوود آزاد در سال ۱۳۴۲ در شهر ارومیه به دنیا آمد. او وقتی بیست سال داشت، به دنیای موسیقی قدم گذاشت و نواختن ساز تار را بدون معلم و به صورت خودآموز شروع کرد.

او هیچ استاد مستقیمی نداشت، اما با بررسی و مطالعهٔ کارهای هنرمندانی مانند غلامحسین بیگجه‌خانی و سعید هرمزی، توانست این کمبود را جبران کند. از بهمن‌ماه سال ۱۳۶۲، به طور رسمی به آموزش سازهای تار و سه‌تار در شهر تبریز مشغول شد.

تحقیق در آثار گذشتگان موسیقی

او از همان روزهای اول کارش، تمام تلاشش را صرف جستجو و بررسی کارهای استادان قدیمی موسیقی کرد. او روی آثار بزرگی مانند تار بیگجه‌خانی، تار مرتضی نی‌داوود، تار آقا حسینقلی، سه‌تار سعید هرمزی، آواز طاهرزاده، آواز اقبال آذر و آواز قمرالملوک وزیری تحقیق کرد.

داوود آزاد علاوه بر نوازندگی، آهنگ‌های خودش را نیز می‌خواند. او به موسیقی تلفیقی علاقه زیادی دارد و در این زمینه چندین کار منتشر کرده است. استاد آزاد از جمله هنرمندان نادری است که نتیجه پژوهش‌های خود را مستقیماً با ساز و نوازندگی به نمایش گذاشته‌اند.

اولین کار او «یادواره استاد بیگجه‌خانی» بود که مربوط به سبک تار تبریز است. بعد از آن، آلبومی با نام «آی ایشیقی» منتشر کرد که در آن قطعات آذری را با تار ایرانی نواخته است.

تصنیف نوازی

یک آلبوم دیگر از او پژوهشی درباره روش‌های تصنیف‌نوازی به نام «در بهار امید» است. در این اثر، او توانسته ظرافت و پیچیدگی موجود در نوازندگی و آواز استادان قدیم، از جمله سبک نواختن نی داوود و خوانندگی قمرالملوک و دیگران را با تار خود به نمایش بگذارد. آلبوم دیگر تکنوازی او «به یاد هرمزی» نام دارد.
دو آلبوم دیگر این هنرمند با نام‌های «نورجان» و «می‌بیرنگی» هستند که گامی تازه در موسیقی صوفیانه به شمار می‌روند. این آثار با صدای خود او و بر پایه موسیقی اصیل ایرانی ساخته شده‌اند.