فرم پرلود در موسیقی به چه فرمی گفته می شود؟

پرلود در زبان فارسی به معنی پیش‌درآمد، دیباچه یا بخش آغازین یک اثر است و خود نیز یک قالب موسیقایی محسوب می‌شود. اگر دوست دارید با قالب‌های موسیقی بیشتر آشنا شوید، در این نوشته از وبلاگ آموزشگاه موسیقی الهام، می‌خواهیم قالب پرلود را برای شما شرح دهیم. تا پایان این مطلب با ما همراه باشید.

**قالب پرلود در موسیقی**
پرلود قطعه‌ای موسیقایی است که معمولاً کوتاه است و در بیشتر موارد پیش از یک قطعه بلندتر اجرا می‌شود. این واژه به شکل کلی برای هر آهنگی که پیش از اجرای آثار مذهبی، غیرمذهبی یا اپرا نواخته شود، به کار می‌رود.
در سده هفدهم میلادی، نوازندگان ارگ به شکل ویژه‌ای شروع به ساختن پرلودهایی با ساختاری آزاد برای فوگ‌های پیچیده خود کردند. برجسته‌ترین آهنگساز در این قالب، یوهان سباستین باخ، به هر پرلود شخصیت مستقل و ویژه‌ای بخشید.

پرلودهای فردریک شوپن و کلود دبوسی

پرلودهای ساخته‌شده توسط فردریک شوپن و کلود دبوسی، قطعاتی کوتاه و مستقل با شخصیت‌های متمایز هستند که در فضایی ویژه خلق شده‌اند. اتودهای شوپن از نظر ساختاری کمی با پرلودهایش تفاوت دارند. در مقابل، پرلودهای دبوسی اغلب عنوان‌های توصیفی و به‌یادماندنی دارند و گاهی ساختاری شبیه به یک رپسودی دارند. دمیتری شوستاکوویچ نیز از آهنگسازان سده بیستم است که آثار برجسته‌ای در این فرم موسیقایی خلق کرده است.

پرلودها شکل ثابت و یکسانی ندارند. گاهی تنها از یک رشته آرپژ تشکیل می‌شوند، گاهی یک الگوی خاص از قطعه اصلی را معرفی می‌کنند، گاهی بخشی آزاد با بافت کنترپوانتیک هستند و گاهی حتی بخشی کاملاً آوازگونه به شمار می‌روند.

پرلود در معنای واژگانی به معنی پیش‌درآمد، دیباچه یا بخش آغازین یک چیز است. پرلود یکی از قالب‌های آهنگسازی است که ایده اصلی پیدایش آن از سازهای کلاویه‌ای به جز ارگ گرفته شده است. با ارگ می‌توان یک آکورد را به مدت دلخواه نگه داشت، اما در سازهایی مانند هارپسیکورد یا پیانو این امکان کمتر وجود دارد.

به همین دلیل، آهنگسازان پایان سده هفدهم و آغاز سده هجدهم، به ویژه در دوره باروک، به فرمی علاقه‌مند شدند که در آن نت‌های یک آکورد به جای نواخته شدن همزمان، پشت سر هم اجرا می‌شدند و به این ترتیب فرمی به نام پرلود را پدید آوردند.

باخ ، تاثیرگذار در شناخت پرلود

وقتی در دنیای موسیقی نام “پرلود” به گوش می‌رسد، تقریباً همه بی‌اختیار به یاد باخ، آهنگساز بزرگ می‌افتند. یکی از زیباترین و در عین حال ساده‌ترین پرلودهای او، قطعه‌ای است که در آغاز کتاب مشهور “کلاویه خوش‌آهنگ” (Well Tempered Clavier) قرار دارد.

پس از آن، به تدریج پرلود به عنوان یک قالب مستقل در موسیقی پذیرفته شد و آهنگسازانی مانند شوپن، دبوسی و راخمانینف در این سبک به خلق آثار پرداختند. چارلز گونود، موسیقیدان فرانسوی، در سال ۱۸۵۹ ملودی بسیار زیبایی بر روی همان پرلود اول باخ نوشت و آن را “آوه ماریا” نامید. از آن زمان به بعد، این قطعه به نام Ave Maria شهرت یافت.