معرفی گروه های ایرانی با سبک موسیقی فیوژن
در نوشتههای قبلی، به طور کامل به معرفی موسیقی فیوژن یا تلفیقی پرداختیم.
اما این بار در بلاگ آرین لوتوس قصد داریم گروههای ایرانی را به شما معرفی کنیم که در زمینهٔ موسیقی تلفیقی فعالیت میکنند.
معرفی گروه های ایرانی با سبک موسیقی فیوژن
گروه آویژه
رامین بهنا از نخستین کسانی است که موسیقی تلفیقی را در ایران پایهگذاری کرد. او در سال ۱۳۷۵ به همراه پدرام درخشانی، بابک ریاحیپور و رضا آبایی، گروه موسیقی آویژه را بنیان نهاد. اجراهای زنده این گروه، به عنوان اولین نمونههای موسیقی تلفیقی در ایران شناخته میشوند.
گروه اوهام
گروه موسیقی اوهام در سال ۱۳۷۸ در تهران شکل گرفت. پایهگذاران این گروه شهرام شعرباف (خواننده و آهنگساز)، شاهرخ ایزدخواه (نوازنده گیتار الکتریک) و بابک ریاحیپور (نوازنده گیتار بیس) بودند. آنها اولین آلبوم خود به نام «نهال حیرت» را در تابستان همان سال ضبط کردند، اما این اثر موفق به دریافت مجوز انتشار نشد.
گروه رومی
بعد از جدا شدن گروه آویژه، پدرام درخشانی بیش از هر کس دیگری به ساختن موسیقی تلفیقی با همان سبک ادامه داد.
او به همراه رضا آبایی و چند نوازنده دیگر، گروه رومی را تشکیل داد. درخشانی در این گروه جدید، چیزهایی که در آویژه دوست نداشت را تغییر داد و ایدههای مورد علاقهاش را به شنوندگان ارائه کرد. این کار باعث شد گروه رومی خیلی زود مورد استقبال مردم قرار بگیرد.
گروه باراد
گروه “باراد” یک گروه راک ایرانی بود که در سال ۱۳۸۲ یک آلبوم با نام خودشان منتشر کردند. موسیقی این آلبوم، ترکیبی از راک و نواهای محلی مناطق مختلف ایران بود.
این گروه را پویا محمودی بنیان گذاشت. او از موسیقی بومی نواحی جنوب ایران الهام گرفت و آهنگهایی ساخت که در آنها این دو سبک در هم آمیخته بود. گروه باراد تنها دو سال بعد از انتشار آلبومشان، در سال ۱۳۸۴ از هم جدا شد. دلیل این جدایی هرگز به طور عمومی اعلام نشد.
گروه دارکوب
گروه دارکوب در سال ۱۳۸۶ با این هدف شکل گرفت که به موسیقی بپردازد و تمرکز اصلی آن بر روی سازهای کوبهای باشد. در ابتدا، هسته اصلی این گروه را همایون نصیری، حبیب مفتاح بوشهری و رضا گلزار تشکیل میدادند.
گروه کامنت
گروه کامنت یا کامنت بند، یک گروه موسیقی ایرانی در سبک آلترناتیو راک است. این گروه در سال ۱۳۸۶ به دست کیان پورتراب و نیما رمضان در تهران پایهگذاری شد. پس از آن، با پیوستن دیگر اعضا به گروه، چندین قطعه از ساختههای کیان پورتراب ضبط شد و در نهایت نخستین آلبوم گروه با نام «میرم بالاتر» در سال ۱۳۸۸ منتشر گردید.
گروه بهنا
گروه بهنا در فصل پاییز سال ۱۳۸۵ به سرپرستی رامین بهنا شکل گرفت. هدف اصلی این گروه، خلق موسیقیای بود که در آن، عناصر مختلف با هم تلفیق شده و در عین حال، هویت و رنگوبوی ایرانی خود را حفظ کند. کار این مجموعه با جمعی صمیمی و محدود آغاز شد. اعضای گروه در ابتدا به تمرین آهنگهایی پرداختند که پیش از این توسط رامین بهنا برای گروه آویژه ساخته شده بود.
گروه دنگشو
اولین بار در سال ۱۳۸۳ ایده تشکیل گروهی به نام “دنگ شو” به ذهن طاها پارسا و رضا شایا رسید. این دو، پسران علیرضا شجاعنوری (بازیگر معروف سینما، تئاتر و تلویزیون) هستند. با این حال، آنها مسیر و علاقه شخصی خود را در دنیای موسیقی دنبال کردند که در نهایت منجر به شکلگیری گروه دنگشو شد.
در دنیای موسیقی ایران، گروههای جالبی وجود دارند که سبک خاصی به نام «فیوژن» را اجرا میکنند. فیوژن به معنای تلفیق و ترکیب است. این هنرمندان، موسیقی سنتی ایرانی را با سبکهای دیگر مثل جاز، راک، پاپ یا حتی موسیقی مناطق مختلف جهان درهم میآمیزند.
نتیجه این کار، صدایی تازه و امروزی است که در عین حفظ اصالت موسیقی ایرانی، حال و هوای جدیدی به آن میبخشد. آنها از سازهای ایرانی مانند تار و سنتور همراه با سازهای مدرنی مثل گیتار بیس و درامز استفاده میکنند.
این گروهها با خلاقیت خود، آهنگهایی خلق میکنند که هم برای شنوندگان سنتیتر و هم برای نسل جوان جذاب است. هدف آنها ساختن پلی بین گذشته و حال، و ارائه موسیقی ایرانی به زبانی جهانی است.
گروه بمرانی
گروه بمرانی کار خود را از سال ۸۷ با ضقط آلبومی به نام “آسمان زرد خورشید آبی” شروع کرد. این اثر توسط بهزاد عمرانی و با همراهی حمیدرضا بهزادیان تولید شد. پس از آن، این گروه یک اجرای زنده در مجتمع فنی تهران داشت.
این گروه از جمله گروههای نادری است که در این سالها توانسته به آرامی و بدون وقفه، راه خود را در دنیای موسیقی بیابد و همچنین اعضای اولیه خود را تا به امروز حفظ کند.
گروه پالت
گروه موسیقی پالت در سال ۸۸ به شکل کاملاً تصادفی تشکیل شد. اعضای گروه برای یک اجرا در مؤسسه خیریه محک کنار هم قرار گرفتند و این تجربه برایشان آنقدر لذتبخش و دلچسب بود که از همان زمان، آغاز رسمی فعالیت پالت رقم خورد.
گروه دیوار
گروه “دیوار” در سال ۱۳۹۰ توسط مسعود همایونی، که گیتار الکتریک مینوازد، و یاشار خسروی، نوازنده ساکسوفون، تأسیس شد. بعدها، پویا نیکپور (نوازنده کیبورد و پیانو)، بابک ریاحیپور (نوازنده گیتار باس) و ایلیار خسروی (درامر) نیز به این گروه اضافه شدند تا ترکیب اصلی “دیوار” کامل شود.
گروه چارتار
گروه چارتار یک مجموعهی موسیقی ایرانی است که در سال ۱۳۹۰ به دست آئین احمدی فر، آرش فتحی، آرمان گرشاسبی و احسان حائری شکل گرفت.
به دلیل نگاه ویژهی اعضا به آهنگسازی و ایدههای نو، اولین آلبوم آنها با نام «باران تویی» در بهمنماه همان سال روانهی بازار موسیقی شد.
گروه پیتر سلیمانیپور
گروه پیتر سلیمانیپور در زمستان سال ۱۳۹۱ و برای حضور در اولین «هفتهی موسیقی تلفیقی» تشکیل شد. هستهی اصلی کار این گروه، مجموعهای از قطعات قدیمی بود که خود سلیمانیپور سالها پیش ساخته بود. این آثار برآمده از نگاه و روش خاص او به موسیقی در آن دوره بود که به دلایلی هرگز فرصت اجرا و ارائه به مخاطب را پیدا نکرده بودند.
گروه کاسته
شاید یکی از بزرگترین مشکلاتی که گروه موسیقی “کاسته” در این مدت داشت، خداحافظی پیتر سلیمانیپور از گروه بود. به دلایلی، از تابستان سال ۱۳۹۵ او دیگر نتوانست با گروه همکاری کند. در نتیجه، با پیشنهاد خود پیتر، سهیل پیغمبری به جای او به گروه پیوست. گروه “کاسته” کار خود را از سال ۱۳۹۱ با نام “تریو احسان صدیق” شروع کرد.
گروه دال
گروه دال که نامش از نخستین حرف کلمه دوستی برگرفته شده، در اسفندماه سال ۱۳۹۲ با پخش ترانه “آوازم را میرقصیدی” کار خود را آغاز کرد. این گروه در سال بعد چند تکآهنگ دیگر نیز در فضای اینترنت منتشر کرد که باعث شد جایگاه خود را در میان شنوندگان موسیقی ترکیبی امروز تثبیت کند. همچنین در همان سال، این گروه قطعه “طعم شیرین خیال” را برای تیتراژ فیلمی با همین نام ساخت.
در دنیای موسیقی ایران، گروههای جالبی هستند که سبکی به نام «فیوژن» را دنبال میکنند. فیوژن به معنای تلفیق و ترکیب است. این هنرمندان، موسیقی سنتی ایرانی را با سبکهای دیگر مانند جاز، راک، پاپ یا حتی موسیقی مناطق مختلف جهان درهم میآمیزند.
هدف آنها خلق یک صدای تازه و امروزی است، در حالی که اصالت و حس موسیقی ایرانی در کارشان حفظ میشود. در این آثار، ممکن است سازهای کهنی مانند تار و سنتور، کنار گیتار الکتریک یا درامز نواخته شوند و حال و هوایی منحصربهفرد ایجاد کنند.
این گروهها نشان میدهند که موسیقی ایرانی بسیار غنی و انعطافپذیر است و میتواند با فرهنگهای دیگر گفتوگو کند. گوش دادن به آثار آنها، میتوانند سفر شنیداری جذاب و متفاوتی برای شما باشد.
گروه داماهی
گروه داماهی یک مجموعه موسیقایی ایرانی است که در سال ۱۳۹۳ شکل گرفت. هدف اصلی این گروه، خلق موسیقی با نگاهی باز و بدون محدودیت بود. آنها در کارهای خود، عناصر گوناگونی از موسیقی محلی ایران — به ویژه نواهای مناطق جنوبی کشور — را با سبکهای مختلفی مانند جاز، رگه، فلامنکو، موسیقی آفریقایی، لاتین، فانک و حتی موسیقی هندی درهم میآمیزند. این گروه با همین دیدگاه، اولین آلبوم خود را ساخت و منتشر کرد.
گروه کماکان
در سال ۱۳۹۴، مهدی ساکی اولین آلبوم رسمی خود به نام «کماکان» را با راهنمایی هنری ماکان اشگواری عرضه کرد. او پیش از این، با اجراهای زنده مختلفی شناخته شده بود. این آلبوم اول، به یکی از پرفروشترین آثار در سبک تلفیقی تبدیل شد و موفقیت چشمگیری در این زمینه کسب کرد.
گروه نیوش
این گروه موسیقی از سه نفر اصلی تشکیل شده است: سروش قهرمانلو که خوانندگی و نوازندگی سهتار الکتریک را بر عهده دارد، آرش قهرمانلو که از بنیانگذاران گروه و مدیر برنامههای آنهاست، و کیکاووس مختاری که مسئولیت تنظیم قطعات را انجام میدهد. سبک موسیقی آنها ترکیبی از راک، موسیقی سنتی و موسیقی محلی است.
