بیوگرافی هنگامه اخوان

هنگامه اخوان از خوانندگان باسابقه موسیقی اصیل ایرانی است. این هنرمند بانوی ایران از سال‌ها قبل از انقلاب تا به امروز، در زمینه موسیقی فعالیت دارد. در این نوشته از وبلاگ آرین لوتوس، زندگی‌نامه این هنرمند را مرور می‌کنیم.

کودکی و آغاز مسیر موسیقی

هنگامه اخوان در سی‌ویکم خرداد سال ۱۳۴۳ در روستای کلاشم پایین از توابع شهر صومعه‌سرا در استان گیلان به دنیا آمد. او کوچک‌ترین عضو خانواده بود. پدر، مادر و برادرش همگی صدای خوش و دلنشینی داشتند، اما تنها هنگامه بود که به صورت جدی و حرفه‌ای به سمت موسیقی رفت. این پدرش بود که او را با دنیای آواز آشنا کرد. از زمانی که هنگامه تنها ده سال داشت، پدرش آواز دشتی را به او یاد داد و نام قمرالملوک وزیری را به او شناساند.علاوه بر این، هنگامه تا پایان دوره دبستان همراه برادرش در گروه‌های سرود مدرسه فعالیت داشت و آواز می‌خواند. پس از چندی برای دیدار خواهر بزرگ‌ترش به تهران رفت و با مشاهده امکانات گسترده‌تر برای یادگیری موسیقی، تصمیم گرفت در این شهر بماند. در تهران، در آزمون خوانندگی رادیو شرکت کرد و نوار آزمایشی ضبط کرد که در آن یکی از ساخته‌های علی تجویدی و چندین ملودی که پدرش به او آموخته بود را اجرا کرد.هیئت داوران رادیو شامل مرتضی حنانه، علی تجویدی، حبیب‌الله بدیعی، جواد معروفی و فلاح بودند. نظر سه تن از داوران به پذیرش او انجامید، اما دو نفر دیگر خواستار آزمون مجدد شدند. در این آزمون دوم، به دلیل آشنایی نداشتن با ردیف‌های موسیقی، پذیرفته نشد. اما این ناکامی او را ناامید نکرد. هنگامه در کلاس‌های فشرده شرکت کرد و ردیف‌های موسیقی را فراگرفت و سرانجام پس از چند هفته در آزمون بعدی موفق به کسب قبولی شد.

مسیر آموزش هنگامه اخوان

شورای رادیو، افرادی که در آزمون پذیرفته شده بودند را برای یادگیری آواز، نزد استاد ادیب خوانساری فرستاد. او به مدت ده سال، زیر نظر این استاد، ردیف‌های آوازی و روش‌های خواندن را فراگرفت. در بیشتر این کلاس‌ها، نوازنده‌ای به نام ابراهیم سرخوش که تار می‌نواخت نیز حاضر می‌شد و با هنرجویان هم‌نوازی می‌کرد. هنگامه اخوان درباره آن دوران می‌گوید که استاد ادیب خوانساری، شاگردان بسیار زیادی داشت؛ اما در حال حاضر، فقط او به عنوان تنها یادگار زنده از آموزش‌های آن استاد بزرگ باقی مانده است.

فعالیت در رادیو

هنگامه اخوان کار خود در رادیو را از سال ۱۳۵۴ شروع کرد و قطعاتی از قمرالملوک وزیری را اجرا نمود. اولین آوازی که از او پخش شد، در برنامه‌ی گل‌های زنده بود. هوشنگ ابتهاج او را به محمدرضا لطفی معرفی کرد و پس از آن، هنگامه اخوان به گروه شیدا نیز پیوست. ابتهاج عقیده داشت که حضور اخوان در رادیو باعث شد او از فضای کافه‌ها فاصله بگیرد و برخلاف بسیاری از خوانندگان آن دوره، مسیر هنری متفاوتی را در پیش گیرد. او در همان دوران با دو گروه سرشناس دیگر، یعنی گروه سماعی و گروه عارف، نیز همکاری داشت.

فعالیت‌های هنری هنگامه اخوان پس از انقلاب

پس از انقلاب، هنگامه اخوان در وزارت فرهنگ و ارشاد و همچنین در شورای موسیقی عضو بود و دیدگاه‌های کارشناسی خود را درباره موسیقی بانوان ارائه می‌داد.

او در چهارمین گردهمایی عمومی کانون خوانندگان خانه موسیقی به ریاست این کانون برگزیده شد.

در سال ۱۳۶۳، سازمان صدا و سیما از او به عنوان یک متخصص آرشیو دعوت کرد تا در انجمن حفظ و گسترش موسیقی ایرانی همکاری خود را آغاز کند.

هنگامه اخوان از سال ۱۳۶۶ تا ۱۳۷۰ به عنوان مدرس آواز در این انجمن فعالیت کرد، اما پس از آن استعفا داد و تدریس خصوصی را دنبال کرد.

از سال ۱۳۷۰، او با راهبری گروه موسیقی «بهار»، کنسرت‌های متعددی برای بانوان برگزار کرد.