تاریخچه ساخت پیانو بلوتنر
پیانوهای برند بلوتنر از بهترین و خوشساختترین پیانوهای دنیا هستند و میان نوازندگان، طرفداران زیادی دارند. در این نوشته از وبلاگ آرین لوتوس، داستان پدید آمدن و تاریخچهی این ساز را با هم مرور میکنیم. امیدواریم تا پایان این مطلب با ما همراه بمانید.
تاریخچه ساخت پیانو بلوتنر
در میانههای قرن نوزدهم، شهر لایپزیگ در کنار شهرهایی مانند پاریس، لندن و وین، یکی از کانونهای مهم فرهنگی اروپا به شمار میرفت. مردم طبقه متوسط این شهر، از رفاه نسبی، آزادی و بلندپروزی برخوردار بودند و اغلب بااعتمادبهنفس و اهل فکر و دانش بودند. لایپزیگ علاوه بر دانشگاه معتبرش، در زمینه تجارت بینالمللی نیز شهرت داشت. پس از انقلاب صنعتی، تحولات اجتماعی به گونهای پیش رفت که دیگر برای اشرافزاده بودن، نیاز چندانی به دانش و فرهنگ نبود. با این حال، زندگی در لایپزیگ رونق و ثبات خوبی داشت و مردم در رفاه به سر میبردند. در سال ۱۸۴۳ نیز نهادهای فرهنگیای مانند گروه کر پسران توماس، سالن اپرا، ارکستر گواندهاس و آکادمی موسیقی در این شهر پایهگذاری شدند.
خانواده بلوتنر نیز جزیی از این سنت غنی موسیقی در لایپزیگ بودند و نشان میدادند که روحیه کار و نوآوری در این شهر زنده است. همه این شرایط باعث شد تا جولیوس بلوتنر در روز ۱۸ نوامبر ۱۸۵۳ کارخانه ساخت پیانوی خود را تأسیس کند. این کارخانه به سرعت رشد کرد و بسیار موفق شد.
بلوتنر مهارت و دانش فنی لازم برای ساختن پیانو را داشت. سازهای تولیدی شرکت او خیلی زود به دلیل کیفیت بالای فنی و صدای دلنشین، مورد توجه قرار گرفتند و راه خود را به سالنهای کنسرت در نقاط مختلف جهان باز کردند.
برنامه بلوتنر برای تجارت ساده و یکپارچه بود:
من پیانوهای بزرگ و معمولی با سبک طراحی آلمانی و انگلیسی تولید و به فروش میرسانم. فعالیت تولیدی من در یک کارگاه اجارهای و با همراهی سه نفر از استادکاران ماهر شروع شد. شعار من در این راه این است: «خدا هدایتگر من است».
تولید ده ساز در سال اول
در نخستین سال فعالیت، ده ساز ساخته شد: هشت پیانو بزرگ و دو پیانو دیواری. خیلی زود، این سازها نگاه کارشناسان، نوازندگان حرفهای و اهل موسیقی را به سوی خود جلب کردند. در سراسر جهان، علاقهمندان در مورد پیانوهای شگفتانگیز بلوتنر که در شهر لایپزیگ ساخته میشد، گفتگو میکردند.
هنرمندان بزرگی مانند براهام، جادسون، لیست، مالر، نیکیش، راخمانینوف، شومان و چایکوفسکی به کارگاه بلوتنر دعوت شدند. این هنرمندان در سفرهای هنری خود، نظرات مثبت و تحسینآمیزی دربارهٔ کیفیت بالای این سازها بیان کردند.
جولیوس بلوتنر که در کار خود به موفقیت چشمگیری رسیده بود، در سال ۱۸۶۸ اقدام به ایجاد یک شبکهٔ فروش و پخش بینالمللی کرد. این شبکه به سرعت در جهان گسترش یافت و رونق آن حتی تا امروز نیز ادامه دارد.
او با استفاده از سرمایه و سهم خود، در نمایشگاههای معتبری در شهرهایی مانند بروکسل، آمستردام، ملبورن، پاریس، فیلادلفیا، سیدنی و وین شرکت کرد و پیانوها و نوآوریهای جدیدش را به نمایش گذاشت. پیانوهای بلوتنر که در کنسرتها به عنوان سازهایی جدی و باکیفیت شناخته میشدند، با استقبال و تحسین فراوان روبرو شدند.
با افزایش تقاضا و محدود بودن ظرفیت تولید، جولیوس بلوتنر تصمیم به گسترش کار گرفت. او ابتدا کارگاهی را اجاره کرد، سپس زمینی خریداری نمود و به تدریج تا سال ۱۸۹۰، کارخانهای جدید ساخت که گنجایش ۱۲۰۰ کارگر را داشت. این کارخانه در مساحتی حدود ۸۵۰۰۰ متر مربع بنا شد و بخشهای گوناگونی برای تولید در آن ایجاد شد.
در این دورهٔ رشد سریع، جولیوس بلوتنر تلاش کرد تا شرکت را به صورت یک کسبوکار خانوادگی مدیریت کند و این رویکرد حتی پس از درگذشت او در سال ۱۹۱۰ نیز ادامه یافت.
از میان هشت فرزند او (چهار پسر و چهار دختر)، مطابق رسم آن زمان، پسران مسئولیت ادارهٔ شرکت را بر عهده گرفتند. جولیوس بلوتنر معلمی سختگیر بود و از پسرانش انتظار داشت که شغل خانوادگی را با تمام جزئیات بیاموزند و درکی عمیق از تمام مراحل تولید پیانو پیدا کنند.
ماکس، برونو و روبرت (Max, Bruno & Robert)
در روز اول جولای سال ۱۸۹۲، ماکس بلوتنر کار خود را به عنوان شریک در شرکت خانوادگی بلوتنر شروع کرد. او نیز مانند برادرانش، برونو و رابرت، ابتدا حرفهٔ ساخت پیانو را آموخت و سپس تواناییهایش را در شهرهای لندن و پاریس گسترش داد. ماکس خیلی زود در کارش از پدرش پیشی گرفت.
وظیفهٔ اصلی او، مدیریت بخش فنی و تولید سازها بود. مسئولیت ساخت پیانو و همچنین تجارت بینالمللی بر عهدهٔ ماکس و دو برادرش بود. به این ترتیب، همانطور که جولیوس بلوتنر آرزو داشت، همهٔ بخشهای کسبوکار به دست نسل جوان و توانای خانواده سپرده شد.
مزیتهای یک شرکت خانوادگی در دوران جنگ جهانی اول، سالهای پس از آن و همچنین در زمان رکود بزرگ اقتصادی سال ۱۹۲۹ خود را نشان داد؛ در آن زمان، رودلف بلوتنر هسلر مدیریت شرکت را بر عهده داشت.
حدود سالهای ۱۹۳۵ تا ۱۹۳۶، مقامات آلمانی، شرکت بلوتنر را که به خاطر نوآوری و کیفیت بالایش معروف بود، برای یک مأموریت ویژه انتخاب کردند. هدف، ساخت یک پیانو بزرگ اما سبکوزن برای کشتی هوایی معروف هیندنبورگ بود.
در نهایت، اولین پیانوی بلوتنر از فراز اقیانوس اطلس گذشت و با اجرای اولین کنسرت پیانو در آسمان، شگفتی مردم دنیا را برانگیخت. این رویداد به صورت زنده از ۶۳ ایستگاه رادیویی در سراسر جهان پخش شد.
رودولف
در سال ۱۹۳۲، دکتر رودولف بلوتنر هسلر مدیریت شرکت را بر عهده گرفت. یکی از دشوارترین وظایف او، هدایت این کسبوکار در طول جنگ جهانی دوم بود. او متعهد بود که شرکت را بر پایهی اصول سنتی خانواده بلوتنر حفظ کند و از این بابت بسیار ناراحت شد که ببیند تمام کارخانه در یک بمباران هوایی طعمه حریق شده است.
پس از پایان جنگ، بسیاری از دوستان و مشتریان قدیمی، خانواده را تشویق کردند تا شرکت را با چشماندازی جدید و امید به آینده، دوباره بسازند. دکتر بلوتنر هسلر، با وجود اختلافنظرهایی که با مقامات آلمانی داشت، مسئولیت تاریخی بازسازی شرکت را مطابق با استانداردهای جهانی پذیرفت.
سرانجام در سال ۱۹۴۸ این رویا محقق شد و سازها یک بار دیگر توانستند از دروازههای کارخانه خارج شوند. شرکت برای پیشبرد کار خود، با مراکز موسیقی معتبری مانند کنسرواتوار چایکوفسکی در مسکو و کنسرواتوار لنینگراد همکاری کرد. نوازندگان چیرهدست این مراکز، گواهی بر کیفیت برتر این سازها بودند.
اینگبرت (Ingbert)
پس از درگذشت دکتر رودولف بلوتنر-هسلر در ۱۶ ژوئن ۱۹۹۶، پسرش اینگبرت بلوتنر-هسلر مدیریت شرکت را بر عهده گرفت. البته پیش از این، در سال ۱۹۷۲، دولت آلمان شرقی رهبری و گرایشهای ملیگرایانه را غیرقانونی اعلام کرده بود.
اگرچه اینگبرت در ابتدا درباره ماندن در سمت مدیرعاملی تردید داشت، اما این انتخاب از نظر اقتصادی مناسب و برای آینده شرکت بسیار سرنوشتساز بود.
پس از فروپاشی دیوار برلین در سال ۱۹۸۹، اینگبرت شرکت قدیمی را به یک کسبوکار کاملاً خانوادگی تبدیل کرد و مانند نسلهای پیشین خانواده بلوتنر، توان تولید را نیز افزایش داد. بین سالهای ۱۹۹۴ تا ۱۹۹۷، خانواده یک کارخانه جدید در نزدیکی لایپزیگ تأسیس کردند.
از سال ۱۹۹۵، اینگبرت بلوتنر-هسلر مدیریت شرکت را به همراه دو پسرش بر عهده گرفت: دکتر کریستین بلوتنر-هسلر که تحصیلاتش در زمینه پزشکی و اقتصاد بود، و کنوت بلوتنر-هسلر که نوازندگی پیانو خوانده بود و در تمام بخشهای ساخت پیانو مهارت داشت.
امروز دکتر کریستین بلوتنر-هسلر مسئولیت بخش تولید و تمام جنبههای فنی شرکت را بر عهده دارد. شرکت بلوتنر با توجه به درخواستهای فراوان و استقبال گسترده از محصولاتش، دفاتر و مراکز خدماتی در کشورهایی مانند آمریکا، بریتانیا، روسیه، فرانسه، هلند، لندن، وین و آسیا دارد. علاوه بر این، شبکهای جهانی از شرکای تجاری و نمایندگان فروش بلوتنر در سراسر جهان فعال هستند.
