تنور، زیرترین نوع صدای مردان
صدای هر فرد با دیگری متفاوت است و به همین دلیل میتوانیم افراد را از روی صدایشان تشخیص دهیم. این تفاوت در دنیای موسیقی نیز بسیار مهم است و خوانندگان با توجه به ویژگیهای صدایشان در دستههای مختلفی قرار میگیرند. یکی از این دستهبندیها «تنور» نام دارد که در این نوشته از وبلاگ آرین لوتوس به آن میپردازیم. تا پایان این مطلب با ما همراه باشید.
گونههای صدا :
انواع صدا، روشی برای دستهبندی صدای انسانها (چه زنان و چه مردان) در خوانندگی است که هر کدام محدودههای صوتی و رنگهای صدای مخصوص به خود را دارند. فارابی معتقد بود که حنجره انسان، کاملترین ساز تولید صدا به شمار میرود.
خواندن در حقیقت، حالت منظم و سامانیافتهای از صدای آدمی است که با آموزش و تمرینهای گوناگون، جهتدار و دلنشین میشود.
انواع گونههای صدا
در دنیای خوانندگی، دستهبندیهای گوناگونی برای صداها وجود دارد. به طور کلی میتوان آنها را در هفت گروه اصلی جای داد. سه گروه از این دستهها مربوط به بانوان است: سوپرانو، متزوسوپرانو و کنترآلتو. چهار گروه دیگر نیز مختص آقایان است: کنترتنور، تنور، باریتون و باس.
در این طبقهبندی، صدای کودکان و نوجوانان نیز جای میگیرد. همچنین زیرمجموعههای بسیار دیگری وجود دارد که به ویژگیهای هر صدا مانند جنس، قدرت، رنگ صدا و تواناییهای فردی خواننده بستگی دارد.
گستره صوتی که انسان قادر به تولید آن است، از بمترین نت تا زیرترین آن، از نت دو (C2) تا نت سل (G6) میباشد.
تنور زیرترین نوع صدای مردان
تنور نام یک محدوده صوتی در موسیقی و نوعی از صدای مردانه در آواز و اپرا است.
این اصطلاح به زیرترین دسته صدا در مردان اشاره دارد. معمولاً گستره آن در کلید سل، از نت «دو» زیر خط اول حامل تا «لا» بالای خط پنجم است، با این توضیح که این صدا در مقایسه با صدای سوپرانو، یک اکتاو بمتر شنیده میشود.
به بیان دیگر، در آثار گروهی مانند کر، محدوده تنور اغلب بین «دو» بمتر از دو میانی (C3) تا «لا» بالاتر از دو میانی (A4) قرار دارد.
البته در قطعات تکنوازی، این دامنه گاهی تا «دو» بالاتر از دو میانی (C5) نیز گسترش مییابد. بالاترین نتی که معمولاً یک خواننده تنور قادر به اجرای آن است، نت «فا» بعد از فا میانی (F5) میباشد.
این نوع صدا در آواز مردان موسیقی ایرانی از جایگاه بسیار ویژهای برخوردار است و میتوان گفت بیشتر خوانندگان مرد ایران در این دسته صوتی میخوانند.
به عنوان نمونه، در موسیقی اصیل ایرانی میتوان از استادانی مانند طاهرزاده، دردشتی، تاج اصفهانی و شجریان نام برد و در موسیقی پاپ نیز از آقایان ابراهیم حامدی، فریدون فروغی، فرهاد مهراد، نصرالله معین، محمد اصفهانی و امید سلطانی یاد کرد.
