روش های بهبود صدای تو دماغی

اگر به خوانندگی علاقه دارید، ممکن است صدای تو دماغی مانعی برای پیشرفت یا حتی شروع کار شما باشد. با اینکه این نوع صدا می‌تواند چالش بزرگی به نظر برسد، اما باید بدانید که این مشکل دلیلی علمی دارد و برطرف کردن آن کاملاً امکان‌پذیر است. تنها کافی است ابتدا ریشه این موضوع را بشناسید و سپس راه‌های رفع آن را یاد بگیرید. در این نوشته از وبلاگ آرین لوتوس، با روش‌های اصلاح و بهبود صدای تو دماغی بیشتر آشنا خواهید شد.

نحوه اصلاح صدای تو دماغی

گفتار تودماغی که در جامعه معمولاً به عنوان “حرف زدن تو دماغی” شناخته می‌شود، نوعی اختلال در صحبت کردن است. در این حالت، هوا به جای خروج از دهان، از راه بینی خارج می‌شود. این نوع صدا معمولاً ناخوشایند تلقی می‌گردد. در موسیقی سبک کانتری این صدا پذیرفته شده است، اما در سبک‌هایی مانند پاپ، کر، رپ و دیگر آوازهای امروزی معمولاً قابل قبول نیست.

تکلم تودماغی در واقع به مشکل در تشدید یا عبور هوا در حفره بینی هنگام صحبت اشاره دارد. متخصصان گفتاردرمانی برای توصیف این حالت از اصطلاح “صدای خیشومی” استفاده می‌کنند. این مشکل ممکن است به دلیل انسداد یا گرفتگی بینی ایجاد شود. در چنین شرایطی، تلفظ حروفی که نیاز به خروج هوا از بینی دارند، با دشواری روبرو می‌شود.

خوانندگانی که صدای تودماغی دارند، معمولاً به راحتی با گروه‌های کر ترکیب می‌شوند و صدایشان کمتر به صورت تک‌صدا به گوش می‌رسد. صدای تودماغی زمانی ایجاد می‌شود که کام نرم (بافت نرم سقف دهان) به اندازه کافی بالا نرود. در حالت عادی، این بخش برای تولید صدای شفاف و رسا به سمت بالا کشیده می‌شود. اگر کام نرم به خوبی بالا نرود، صدا تودماغی می‌شود. این صدا نتیجه هوایی است که به دلیل محدودیت فضای پشت گلو، از مسیر بینی خارج می‌شود.

صدای تودماغی چگونه است

صدای تودماغی یا هیپونازال، شبیه حالتی است که انگار چیزی راه بینی را بسته است. برای اینکه این صدا را بهتر بشناسید، می‌توانید با دست بینی خود را بگیرید و حرف بزنید. در این حالت، ممکن است یک یا چند مورد از این نشانه‌ها را داشته باشید:

کیپ شدن بینی
سختی در نفس کشیدن از راه بینی
آبریزش زیاد بینی
درد گلو و سرفه
کم شدن یا از دست دادن حس بویایی و چشایی
خر و پف
سینوزیت

علل تکلم تو دماغی :

علت صحبت کردن با صدای تو دماغی بسته، معمولاً به دلیل گرفتگی یا انحراف در مسیر هوای بینی است. دلایل اصلی آن عبارتند از:
۱- مشکلات ساختاری مانند لوزه سوم بزرگ، پولیپ بینی و انحراف تیغه بینی
۲- ضخیم شدن دیواره داخلی بینی در اثر بیماری‌های طولانی مدت
۳- تورم بافت داخلی بینی به دلیل حساسیت یا آلرژی
۴- آسیب و ضربه به بینی

درمان این مشکل، با برطرف کردن دلیل اصلی آن امکان‌پذیر است؛ چه از طریق روش‌های درمانی غیرجراحی و چه با عمل جراحی.

سه قسمت اصلی که در ایجاد صدا نقش دارند:
۱- شش‌ها و دیافراگم
۲- حنجره
۳- حفره‌های تشدیدکننده صدا

حفره‌های گلو، بینی و دهان، علاوه بر اینکه مسیر عبور هوا و محل تولید بسیاری از اصوات گفتاری هستند، باعث تقویت صدای در حال عبور شده و بر حجم و کیفیت آن تأثیر می‌گذارند.

مشکلات مربوط به تشدید صدا به سه دسته اصلی تقسیم می‌شوند:
۱- تشدید بیش از حد از راه بینی: صدا به شکل افراطی تو دماغی می‌شود. دلیل اصلی آن، وجود شکاف یا سوراخ در سقف دهان مانند شکاف کام و لب یا شکاف پنهان در زیر مخاط است.
۲- نشت هوا از بینی: خروج هوا از بینی که ممکن است همراه با صدا یا بی‌صدا باشد. علل مختلفی دارد مانند سوراخ در قسمت جلویی دندان‌ها، سوراخ در بخش میانی سقف دهان یا سوراخ در بخش پشتی سقف دهان.
۳- تشدید کم از راه بینی: هوای لازم برای تولید همه صداها از دهان خارج می‌شود، به جز دو صدای «م» و «ن» که در آن‌ها هوا از بینی خارج شده و در حفره بینی تقویت می‌شود. در این حالت، وقتی صدا نیاز به تشدید بیشتر در بینی دارد، به اندازه کافی تقویت نمی‌شود.

روش های بهبود صدای تو دماغی

درمانی که پزشک برای شما تجویز می‌کند، بستگی به علت اصلی ایجاد مشکل دارد.

**درمان با دارو:** برخی داروها مانند ضد انعقادها، آنتی‌هیستامین‌ها و اسپری‌های بینی کورتونی می‌توانند تورم را کم کرده و گرفتگی بینی ناشی از آلرژی، عفونت سینوس یا پولیپ را برطرف کنند. آنتی‌بیوتیک‌ها نیز برای عفونت‌های سینوسی باکتریایی استفاده می‌شوند.

**جراحی:** بسیاری از مشکلات ساختاری که باعث صدای تودماغی می‌شوند، با عمل جراحی قابل اصلاح هستند، مانند:
* خارج کردن لوزه‌ها یا آدنوئید
* جراحی برای اصلاح انحراف تیغه بینی
* آندوسکوپی بینی برای برداشتن پولیپ
* جراحی برای بلند کردن کام نرم کوتاه
* جراحی ترمیم شکاف کام در کودکان حدود یک ساله

**گفتاردرمانی:** شما می‌توانید قبل یا بعد از جراحی از گفتاردرمانی کمک بگیرید. متخصص گفتاردرمانی ابتدا میزان مشکل شما را ارزیابی کرده و بهترین روش درمان را انتخاب می‌کند. او به شما آموزش می‌دهد که چگونه از زبان، لب‌ها و فک خود به شکل درست استفاده کنید تا صداها و حروف را به طور صحیح ادا نمایید.
معمولاً درمانگر، تمریناتی را برای انجام در خانه به شما می‌دهد. بهترین روش تمرین، تقلید از نحوه صحبت کردن درمانگر است. حتی می‌توانید با تلفظ صحیح حروف آواز بخوانید یا کلمات را با حالات احساسی مختلف مانند گریه یا خنده بیان کنید. برخلاف توصیه‌های رایج، تمرین‌های دمیدن یا مکیدن به بستن بهتر دریچه کامی-حلقی کمک نمی‌کنند.

با وجود همه این راه‌ها، به خاطر داشته باشید که صدای هرکس منحصر به فرد است. اگر احساس می‌کنید صدایتان کمی تودماغی است، اما هیچ یک از مشکلات پزشکی گفته شده را ندارید، احتمالاً این همان صدای طبیعی و ویژه شماست و نیاز به تغییر یا درمان ندارد. اغلب ما نسبت به صدای خود حساسیت بیشتری داریم تا دیگران.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن