نکات مهم در هنگام خرید سیم گیتار

برای نوازندگان گیتار، آشنایی با سیم‌های این ساز اهمیت زیادی دارد. این شناخت به شما کمک می‌کند تا سیم مناسب و دلخواه خود را انتخاب کنید و صدای سازتان را با توجه به مهارت و نیازهای خود تنظیم نمایید. در ادامه، با نکات کلیدی برای خرید سیم گیتار در وبلاگ آرین لوتوس همراه باشید.

نکات مهم در هنگام خرید سیم گیتار

سیم‌های گیتار کلاسیک از جنس‌های مختلفی ساخته می‌شوند. هر جنس، صدای مخصوص به خود را ایجاد می‌کند و کاربردهای متفاوتی دارد.
سیم‌های این گیتار به دو گروه اصلی تقسیم می‌شوند: سیم‌های زیر (Treble) و سیم‌های بم (Bass).
سیم‌های زیر معمولاً از نایلون هستند و صدایی گرم و نرم تولید می‌کنند. برخی از این سیم‌ها نیز از نوعی نایلون پرداخت‌شده ساخته می‌شوند که صدای آن‌ها حتی از نایلون معمولی نیز نرم‌تر و ملایم‌تر است.

سیم مشکی ساز گیتار

نوع دیگر سیم‌های پرطرفدار، نایلون مشکی است که صدایی نرم‌تر و دلنشین‌تر نسبت به نایلون‌های معمولی ایجاد می‌کند. همچنین سیم‌های تیتانیومی معمولاً صدایی شفاف‌تر و درخشان‌تر از سیم‌های رایج دارند.

برای سیم‌های بیس، مدل برنز ۸۰/۲۰ (که با نام سیم‌های برس یا طلایی نیز معروف است) از پرطرفدارترین انتخاب‌هاست. سیم‌های مسی با پوشش نقره هم انتخاب خوبی برای کسانی است که به دنبال صدایی گرم و عمیق‌تر هستند.

همه این سیم‌ها در نوع روکش‌دار هم موجود می‌باشند. این روکش از سیم در برابر رطوبت، چربی پوست و زنگ‌زدگی محافظت می‌کند. به همین دلیل، این سیم‌ها معمولاً دوام بیشتری نسبت به سیم‌های بدون روکش دارند، البته با قیمتی کمی بالاتر.

انتخاب بهترین کشش

برخلاف گیتارهای آکوستیک و الکتریک که سیم‌هایی با قطرهای مختلف دارند، سیم‌های گیتار کلاسیک معمولاً در سه گروه اصلی جای می‌گیرند: سیم‌های با کشش ملایم، سیم‌های با کشش معمولی و سیم‌های با کشش زیاد.

نکات مهم در هنگام خرید سیم گیتار

میزان سفتی یا نرمی سیم‌های گیتار معمولاً روی جلد بسته‌بندی آن نوشته شده است. هر برند ممکن است روش خاص خود را برای نشان‌دادن این میزان داشته باشد. بنابراین، ممکن است سیمی که یک شرکت آن را «متوسط» معرفی می‌کند، با سیم «متوسط» یک شرکت دیگر، کمی تفاوت داشته باشد.

سیم‌های نرم‌تر، حجم صدای کم‌تری تولید می‌کنند و دامنه صوتی محدود‌تری دارند. به همین خاطر، بسیاری از افراد پس از گذراندن دوره مقدماتی یادگیری گیتار، به سراغ سیم‌های سفت‌تر می‌روند. سیم‌های سنگین‌تر حجم صدای بیشتری دارند و به همین دلیل، اغلب نوازندگانی که بخش ریتم را می‌نوازند (مانند برخی نوازندگان فلامنکو) این نوع سیم‌ها را ترجیح می‌دهند.

اگر شما تازه‌کار هستید، سیم‌های با کشش متوسط گزینه مناسبی برای شروع هستند. این سیم‌ها فشار مناسبی به انگشتان شما وارد می‌کنند و در عین حال، باعث اذیت شدن دست‌تان نمی‌شوند. علاوه بر این‌ها، نوعی سیم به نام «هایبرید» یا ترکیبی هم وجود دارد که در آن، سختی سیم‌های مختلف با هم ترکیب شده است. برای مثال، می‌توانید سیم‌های باس (سیم‌های ضخیم) را با کشش متوسط و سیم‌های زیر (سیم‌های نازک) را با کشش بالا انتخاب کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

همچنین ببینید
بستن