پارس نکردن سگ؛ روش‌ها و درمان دارویی

در این نوشته چه مواردی را بررسی می‌کنیم؟
– دلایل اصلی پارس کردن سگ
– درمان دارویی برای کاهش پارس کردن سگ
– نکات کلیدی در استفاده از دارو برای کنترل پارس کردن

پارس کردن، یکی از راه‌های طبیعی سگ برای ارتباط با دنیای اطرافش است. سگ‌ها با پارس کردن، گاهی از صاحبشان کمک می‌خواهند، گاهی به او هشدار می‌دهند و گاهی هم احساس ناراحتی یا ناخوشنودی خود را نشان می‌دهند. اما وقتی این پارس کردن بیش از اندازه شود، می‌تواند برای اطرافیان آزاردهنده و مشکل‌ساز باشد. اگر مطمئن هستید که سگ شما از نظر جسمی سالم است و دلیل پارس کردنش درد یا بیماری نیست، می‌توانید برای آرام کردنش از روش‌های دارویی و غیردارویی کمک بگیرید. در ادامه این روش‌ها را با هم مرور می‌کنیم.

دلایل پارس کردن سگ

قبل از هر اقدامی برای درمان، بهتر است ابتدا محیط و شرایط زندگی سگ خود را به دقت بررسی کنید. بفهمید چه دلایلی باعث شده حیوان بی‌قرار شود و مدام پارس کند. سپس برای حل این مشکل اقدام کنید.

دلایل مختلفی می‌توانند باعث پارس کردن سگ‌ها شوند:

* **احساس خطر و هشدار:** این یک رفتار طبیعی در سگ‌هاست. آن‌ها معمولاً با دیدن یک فرد یا شیء غریبه، احساس خطر می‌کنند و با پارس کردن واکنش نشان می‌دهند.
* **ترس، تنهایی و اضطراب ناشی از جدایی:** این احساسات اغلب زمانی به وجود می‌آیند که سگ از صاحبش جدا می‌شود. سگ‌ها گاهی برای آرام کردن خود در مواقع ناراحتی و ترس، پارس می‌کنند.
* **محافظت از قلمرو:** سگ‌ها برای حفظ قلمرو خود، به ویژه وقتی سگ‌های دیگر در اطراف هستند، شروع به پارس کردن می‌کنند.
* **هیجان:** بازی کردن و هیجان زیاد نیز می‌تواند دلیل پارس کردن باشد. در این حالت، پارس کردن معمولاً کوتاه و پشت سر هم است.
* **درد جسمی:** گاهی اوقات پارس مداوم سگ می‌تواند نشان‌دهنده وجود درد یا مشکل فیزیکی در بدن او باشد.
* **خستگی و بی‌حوصلگی:** سگ‌هایی که در طول روز فعالیت کافی ندارند، اغلب از روی بی‌حوصلگی بیشتر پارس می‌کنند.
* **نژاد خاص:** ژنتیک و نژاد نیز در میزان پارس کردن تأثیر دارد. برای مثال، نژادهایی مانند تریرها و پامرانیان معمولاً در طول روز بیشتر پارس می‌کنند.

درمان دارویی برای آرام کردن سگ

استفاده از دارو برای درمان پارس کردن سگ، تنها در شرایط خاصی توصیه می‌شود. یعنی زمانی که روش‌های آموزش و تغییر رفتار جواب ندهند و پارس کردن بیش از حد، هم برای خود سگ و هم برای اطرافیانش آزاردهنده باشد.

این داروها حتماً باید توسط دامپزشک تجویز شوند تا از عوارض ناخواسته آن‌ها جلوگیری شود. به طور کلی، سه راه اصلی برای درمان دارویی وجود دارد:

**۱. داروهای ضد اضطراب:**
این داروها برای سگ‌هایی که اضطراب شدیدی دارند استفاده می‌شوند. دامپزشک پس از معاینه، ممکن است یکی از این داروها را تجویز کند:

* **کلومیپرامین (Clomicalm):** این داروی ضد افسردگی برای درمان اختلالات اضطرابی یا اضطراب جدایی به کار می‌رود. عوارض احتمالی آن شامل اسهال و استفراغ، بی‌حالی، افزایش احساس تشنگی، تپش قلب و در موارد نادر، تشنج است.
* **آمی‌تریپتیلین:** این دارو هم معمولاً برای درمان اضطراب جدایی استفاده می‌شود و ممکن است باعث کاهش فشار خون، افزایش ضربان قلب و کند شدن تنفس شود.
* **فلوکستین (پروزاک):** از این دارو برای کم کردن اضطراب و درمان رفتارهای وسواسی مانند پارس کردن مداوم که به یک عادت تبدیل شده، استفاده می‌شود. این دارو برای درمان‌های بلندمدت مناسب است و با افزایش هورمون سروتونین در مغز، به بهبود خلق و خو و کاهش اضطراب سگ کمک می‌کند. عوارض آن نیز می‌تواند شامل کم‌اشتهايی، خواب‌آلودگی و مشکلات گوارشی باشد.

**۲. داروهای آرام‌بخش:**
این داروها برای مواقعی که سگ بسیار هیجان‌زده، مضطرب یا ترسیده است، بسیار مفید هستند. مثلاً در شب چهارشنبه‌سوری که صداهای بلند باعث ترس حیوان می‌شود. همچنین می‌توان با تجویز دامپزشک، در موقعیت‌های خاصی مانند سفر یا معاینه در مطب از آن‌ها استفاده کرد. برخی از این داروها عبارتند از:

* **ترازودون:** این دارو برای بهتر کردن خواب، درمان اضطراب و ترس و کاهش تحریک‌پذیری عصبی استفاده می‌شود و برای سفر یا مراجعه به دامپزشکی نیز مناسب است. عوارض آن ممکن است شامل مشکلات گوارشی، خواب‌آلودگی، کم‌اشتهایی و در موارد نادر، باعث بی‌قراری بیشتر شود.
* **دیازپام (والیوم):** این داروی آرام‌بخش معروف برای درمان اضطراب و شل کردن عضلات استفاده می‌شود و می‌تواند باعث خواب‌آلودگی، گیجی و مشکلات گوارشی شود.
* **آلپرازولام (زاناکس):** این دارو که اثر سریعی دارد، برای درمان استرس‌های کوتاه‌مدت، ترس از صداهای بلند و اضطراب جدایی به کار می‌رود. عوارض جانبی آن معمولاً خواب‌آلودگی و در برخی موارد، افزایش فعالیت است.
* **گاباپنتین:** این دارو معمولاً برای سگ‌هایی که درد شدید یا اضطراب و ترس زیادی دارند، تجویز می‌شود. خواب‌آلودگی و گاهی عدم تعادل از عوارض آن است.

نکات مهم در استفاده از درمان دارویی برای پارس کردن سگ

هرگز به صلاحدید خودتان و بدون نسخه دامپزشک، به سگ خود دارو ندهید. بعضی از داروها در شرایط خاصی اصلاً نباید استفاده شوند و فقط یک دامپزشک است که پس از معاینه کامل می‌تواند تشخیص دهد چه دارویی مناسب است. مقدار دارو و مدت زمان مصرف آن نیز باید دقیقاً طبق دستور دامپزشک و با در نظر گرفتن ویژگی‌های سگ شما مثل وزن، سن و نژادش باشد. قبل از دادن دارو حتماً از عوارض جانبی احتمالی آن آگاه شوید تا اگر نشانه‌های غیرعادی مشاهده کردید، فوراً به دامپزشک اطلاع دهید.

در پایان، پارس کردن بیش از حد سگ‌ها می‌تواند نشانه مشکلات رفتاری یا اضطراب باشد که گاهی ممکن است نیاز به درمان دارویی پیدا کند. استفاده از داروهای آرام‌بخش و ضد اضطراب در موارد شدید و فقط زیر نظر دامپزشک توصیه می‌شود. اما پیش از رسیدن به این مرحله، بهتر است روش‌های بدون دارو مانند تمرینات ایجاد آرامش، روش‌های اصلاح رفتار، بیشتر کردن بازی و فعالیت بدنی و کم کردن عوامل استرس‌زا در محیط را امتحان کنید.