آموزش جوشکاری از صفر تا صد با 20 درس رایگان+ نکات جوشکاری

جوشکاران در مکان‌های بسیار مختلفی، از اعماق دریا تا فراسوی جو زمین، کار می‌کنند و وظیفه‌ی تعمیر و نگهداری سازه‌ها در شرایط سخت را بر عهده دارند. چه شما یک جوشکار خودآموخته باشید و چه کسی که به تازگی به این شغل علاقه‌مند شده است، این مقاله می‌تواند همه‌ی مراحل و نکات مهم این حرفه را به شما بیاموزد.

جوشکاری چیست؟

جوشکاری در ساده‌ترین تعریف، به معنای اتصال دو قطعه فلز به کمک ذوب کردن مواد است. این فرآیند شاید در نگاه اول آسان به نظر برسد، اما نیازمند یادگیری روش‌های مختلف و مهارت‌های فنی است.

معروف‌ترین و پایه‌ای‌ترین نوع جوشکاری، جوشکاری قوس الکتریکی نام دارد. این روش، اساسی‌ترین شکل جوشکاری محسوب می‌شود و همه تازه‌کاران باید آموزش خود را از اینجا آغاز کنند.

جوشکاری قوس الکتریکی خود شامل چندین تکنیک پرکاربرد و راحت است که در صنعت بسیار مورد استفاده قرار می‌گیرند. از جمله این روش‌ها می‌توان به جوشکاری با الکترود دستی، جوشکاری میگ (MIG) و جوشکاری تیگ (TIG) اشاره کرد.

در ادامه، این روش‌های جوشکاری را به طور کامل بررسی خواهیم کرد.

جوشکاری الکترود دستی

جوشکاری با الکترود دستی که با نام‌های جوشکاری قوس فلزی با پوشش محافظ یا SMAW نیز شناخته می‌شود، به دلیل سادگی در انجام، یکی از روش‌های قدیمی و بسیار رایج جوشکاری است. برخلاف روش‌هایی مثل جوشکاری TIG و MIG که برای محافظت از منطقه جوش از گاز استفاده می‌کنند، این روش تحت تأثیر وزش باد قرار نمی‌گیرد. به همین دلیل، یکی از بهترین و محبوب‌ترین انتخاب‌ها برای انجام جوشکاری در محیط‌های باز به شمار می‌آید.

اصول جوشکاری الکترود دستی

جوشکاران با استفاده از یک الکترود فلزی و برقراری قوس الکتریکی بین آن و قطعه کار، عملیات جوشکاری را انجام می‌دهند. وقتی جریان برق از الکترود گذر می‌کند، باعث ذوب شدن آن می‌شود و در نتیجه، حوضچه‌ای از فلز مذاب روی قطعه ایجاد می‌گردد. روی این الکترود، پوشش خاصی وجود دارد که هنگام ذوب، از حوضچه جوش در برابر عوامل محیطی و آلودگی‌ها محافظت می‌کند. این عملکرد، تقریباً شبیه به نقش گاز محافظ در روش‌های جوشکاری TIG و MIG است.

با این برنامه ساده، فقط با روزی ۵ دقیقه گوش دادن، بعد از ۸۰ روز می‌توانی به راحتی و با اعتماد به نفس به هر زبانی صحبت کنی! از بهترین روش‌های آموزشی استفاده شده که حافظه تو را هم تقویت می‌کند. آموزش‌ها به شکل تصویری هستند و با کمترین هزینه در دسترس تو قرار دارند.

ماده شیمیایی گدازآور ذوب می‌شود و یک پوشش محافظ روی محل جوش ایجاد می‌کند. این پوشش که به آن سرباره می‌گویند، پس از سرد شدن عملیات جوشکاری باید کاملاً از روی کار جدا شود.

مزایا

مزایای اصلی جوشکاری با الکترود دستی عبارتند از:

این روش جوشکاری در هر موقعیت و شرایطی قابل انجام است، چون ابزار آن سبک و قابل جابه‌جایی است. همچنین برای اتصال قطعات فلزی با ضخامت نسبتاً زیاد نیز مناسب می‌باشد.
تجهیزات این روش سنگین نیستند و به راحتی می‌توان آن‌ها را به محل‌های مختلف منتقل کرد. علاوه بر این، نیاز به کابل‌های تغذیه پیچیده یا وسایل اضافی مانند کپسول گاز ندارد.

جوشکاری با الکترود دستی، گزینه‌ای بسیار مناسب برای کار در فضای باز محسوب می‌شود. در مقابل، جوشکاری با گاز در محیط بیرون و به‌ویژه در هوای بادی، عملاً امکان‌پذیر نیست.

یادگیری این روش در مقایسه با جوشکاری TIG آسان‌تر است، اما برای مهارت یافتن در آن، نیاز به تمرین و تجربه کافی وجود دارد.

یکی دیگر از مزایای این روش این است که حتی اگر سطح فلز کاملاً تمیز نباشد، باز هم می‌توان جوشکاری را انجام داد. این روش روی سطوحی که کمی زنگ‌زده یا اکسید شده‌اند نیز جواب می‌دهد.

معایب

جوشکاری با الکترود دستی، در مقایسه با روش MIG، به تجربه و دقت بالاتری نیاز دارد. در این روش، فرد جوشکار باید الکترود را در فاصله مشخصی از قطعه کار نگه دارد و این فاصله را در حین ذوب شدن الکترود، ثابت حفظ کند.

این نوع جوشکاری معمولاً با پاشیدن جرقه‌های زیاد و تولید سرباره همراه است که کار را تا حدی چالش‌برانگیز می‌کند. همچنین، به دلیل باقی ماندن سرباره روی محل جوش، لازم است که سطح کار پس از اتمام جوشکاری تمیز شود که این خود باعث کاهش سرعت کار می‌گردد.

در نهایت، جوش حاصل از این روش از نظر استحکام و کیفیت، به پای جوش حاصل از روش TIG نمی‌رسد.

لوازم ایمنی

قبل از شروع جوشکاری، ایمنی شما از هر چیز دیگری مهم‌تر است. این موضوع باید همیشه در اولویت باشد.
حتماً قبل از کار با دستگاه جوش، دفترچه راهنمای آن را بخوانید و نکات ایمنی که شرکت سازنده نوشته است، به دقت رعایت کنید.

برای در امان ماندن از نور مضر، حرارت و جرقه‌های ناشی از جوشکاری، باید از وسایل محافظتی مناسب استفاده کنید. لباس کار آستین بلند و نسوز بپوشید تا بدن شما کاملاً محافظت شود. همچنین برای محافظت از چشمان و سرتان، از عینک و کلاه مخصوص جوشکاری استفاده کنید.

جوشکاری با الکترود دستی، دود غلیظ و زیادی تولید می‌کند. به همین دلیل در هر فضایی که با این روش جوشکاری می‌کنید، باید هوا به خوبی جریان داشته باشد. اگر در فضای باز کار می‌کنید، نگرانی زیادی درباره تهویه وجود ندارد.
اما در محیط‌های سربسته مثل کارگاه‌های کوچک، ایجاد جریان هوا یک اقدام ضروری است. بهتر است از یک دستگاه تهویه یا هواکش استفاده کنید تا دود و گازهای تولیدشده از محیط کار خارج شود.

تجهیزات جوشکاری الکترود دستی

به عنوان کسی که تازه کار را شروع کرده‌اید، می‌توانید از یک دستگاه جوش همه‌کاره استفاده کنید. این دستگاه به شما کمک می‌کند تا روش‌های مختلف جوشکاری مانند الکترود دستی، تیگ و میگ را به راحتی تمرین کنید.
همچنین اگر بخواهید، امکان خرید یک دستگاه جوش چوبی مخصوص نیز وجود دارد که هزینه کمتری دارد و مقرون به صرفه است.

معمولاً همراه دستگاه جوش، یک گیره زمین یا بست زمین نیز ارائه می‌شود. باید این گیره را به دستگاه متصل کرده و آن را روی قطعه فلزی که می‌خواهید جوش دهید، به خوبی محکم کنید.

در روش جوشکاری با الکترود دستی، روی سطح جوش، ماده‌ای به نام سرباره تشکیل می‌شود. بعد از اینکه محل جوش کمی خنک شد، باید این لایه را جدا کنید.
می‌توانید با استفاده از یک قلم مخصوص و چکش، سرباره خشک و سفت شده را بردارید. برای اینکه سطح جوش تمیزتر شود، بعد از برداشتن سرباره، می‌توانید آن ناحیه را با یک برس سیمی خوب تمیز کنید.

انتخاب الکترود مناسب

در بازار، انواع مختلفی از الکترودهای جوشکاری موجود است. انتخاب الکترود مناسب باید بر اساس نیازهای پروژه‌ی شما انجام شود. از معروف‌ترین انواع الکترودها می‌توان به مدل‌های 7018، 7024، 7014، 6013، 6012، 6011 و 6010 اشاره کرد.

اگر روی فولاد نرم کار می‌کنید، می‌توانید از هر الکترود دستی از دسته E70 یا E60 استفاده کنید. الکترود 6013 برای کسانی که تازه کار را شروع کرده‌اند گزینه مناسبی است، اما الکترود 7018 به خاطر کیفیت بالای جوشی که ایجاد می‌کند، طرفداران بیشتری دارد.

برای اینکه بتوانید بهترین انتخاب را داشته باشید، باید معنای چهار عدد روی الکترود را بدانید:
– دو رقم اول، نشان‌دهنده حداقل مقاومت کششی الکترود هستند. مثلاً اگر الکترودی با عدد 60 شروع شود، یعنی مقاومت کششی آن 60000 پوند بر اینچ مربع است. این عدد باید با مقاومت فلز پایه شما همخوانی داشته باشد.
– سومین رقم، موقعیت‌های جوشکاری قابل استفاده با آن الکترود را مشخص می‌کند. عدد 1 یعنی الکترود برای جوشکاری در هر موقعیتی (افقی، عمودی و …) مناسب است. عدد 2 یعنی الکترود فقط برای جوشکاری در موقعیت تخت یا افقی قابل استفاده است.
– چهارمین رقم هم نوع جریان مناسب برای الکترود و جنس پوشش آن را نشان می‌دهد. در ادامه مشخصات مربوط به این رقم آمده است (نوع جریان داخل پرانتز نوشته شده است):

0- سدیم سلولز (DCEP)
1- پتاسیم سلولز (DCEN, DCEP, AC)
2- تیتانیا سدیم (DCEN, AC)
3- پتاسیم تیتانیا (DCEN, AC)
4- پودر آهن تیتانیا (DCEN, DCEP, AC)
5- سدیم با هیدروژن کم (DCEP)
6- پتاسیم با هیدروژن کم (DCEP, AC)
7- پودر آهن و اکسید آهن (DCEP, AC)
8- پودر آهن با هیدروژن کم (DCEN, DCEP, AC)

راه اندازی دستگاه جوش الکترود دستی

راه‌اندازی دستگاه جوشکاری با الکترود دستی معمولاً کار پیچیده‌ای نیست، چون وسایل و تجهیزات مورد نیاز آن در مقایسه با دیگر روش‌های جوشکاری ساده‌تر است.
یک نکته مهم که باید همیشه به آن توجه کنید، تنظیم صحیح قطبیت دستگاه است. این تنظیمات بستگی به نوع الکترودی دارد که برای کار خود انتخاب می‌کنید. پس مطمئن شوید که دستگاه را روی حالت DC+، DC- یا AC تنظیم کرده‌اید.
اگر تازه کار هستید، می‌توانید جوشکاری را با الکترودهای 6013 و در حالت DCEN روی یک صفحه فولادی با ضخامت تقریبی ۳/۱۶ اینچ شروع کنید و تمرین کنید.

انجام اولین جوش الکترود دستی

بعد از روشن کردن دستگاه جوش، مطابق با دستورالعمل‌های موجود در دفترچه راهنما، زمان شروع به کار فرامی‌رسد. یک بار دیگر همه چیز را چک کنید تا از صحت تنظیمات دستگاه اطمینان حاصل کنید. پس از اطمینان، می‌توانید چند قطعه فلز با ضخامت ۳/۱۶ اینچ را کنار هم بگذارید و یک جوش لب به لب ایجاد کنید.

چون جوشکاری با الکترود دستی به تجربه و مهارت نیاز دارد، بهتر است ابتدا روی قطعات فلزی بی‌استفاده و اضافه تمرین کنید و پس از کسب مهارت لازم، سراغ پروژه‌های اصلی بروید. به تمرین ادامه دهید تا زمانی که در این نوع جوشکاری کاملاً مهارت پیدا کنید.

معمولاً سخت‌ترین بخش کار، ایجاد جرقه با الکترود است. با تکرار و تمرین می‌توانید بر این مرحله نیز مسلط شوید. بقیهٔ مراحل جوشکاری بسیار راحت‌تر و ساده‌تر هستند.

جوشکاری MIG

جوشکاری MIG که با نام جوشکاری قوس فلز با گاز محافظ یا GMAW نیز شناخته می‌شود، یک روش جوشکاری بسیار پرکاربرد است. MIG مخفف Metal inert gas به معنای گاز بی‌اثر فلزی است.

این روش جوشکاری به دلیل سادگی، گزینه مناسبی برای افراد تازه‌کار به شمار می‌رود. از جوشکاری MIG معمولاً برای تعمیر قطعات خودرو و همچنین انجام پروژه‌های خانگی استفاده می‌شود. این روش بیشتر برای اتصال فولادهایی با میزان آلیاژ پایین کاربرد دارد.

در جوشکاری MIG، یک قوس الکتریکی بین سیم الکترود و قطعه فلزی ایجاد می‌شود. این قوس، سیم الکترود را به تدریج ذوب کرده و از آن برای ایجاد اتصال جوش استفاده می‌کند.

شما می‌توانید سیم جوش را به‌راحتی و با کنترل دقیق، توسط تفنگی که به دستگاه جوش MIG وصل است، به محل جوش هدایت کنید. این تفنگ علاوه بر این، مقدار مشخصی گاز محافظ را در اطراف منطقه جوش پخش می‌کند تا از حوضچه مذاب در برابر آلودگی‌های محیط محافظت کند.

مزایای جوشکاری MIG

یکی از مهم‌ترین مزایای جوشکاری MIG، افزایش سرعت و بازده کار است. علاوه بر سادگی استفاده، این روش جوشکاری تمیزتر است و نیاز به پاک‌سازی کمتری دارد. با این روش در وقت خود صرفه‌جویی می‌کنید، چون لازم نیست الکترودها را عوض کنید یا سرباره را جدا نمایید. به همین دلیل، جوشکاری MIG بازده بسیار بالاتری نسبت به جوشکاری با الکترود دستی دارد.

هزینه کم: می‌توانید یک دستگاه جوش MIG باکیفیت و مناسب را با کمتر از ۵۰۰ دلار خریداری کنید. یکی از دستگاه‌های خوب در این زمینه، جوشکار Hobart 500559 است. برای شروع جوشکاری MIG فقط کافی است مقداری هزینه برای گاز و سیم الکترود در نظر بگیرید. با توجه به افزایش راندمانی که گفتیم، هزینه‌های جوشکاری هم کمتر می‌شود. بنابراین این نوع جوشکاری برای کارگاه‌های کوچک بسیار ایده‌آل است.

یادگیری و راه‌اندازی آسان: هرکسی می‌تواند به سرعت این روش جوشکاری را یاد بگیرد. به همین خاطر، جوشکاری MIG گزینه مناسبی برای افراد تازه‌کار و کسانی است که در خانه کار می‌کنند. تنها در چند دقیقه می‌توانید دستگاه را تنظیم و شروع به جوشکاری کنید.

کیفیت بالای جوش: در جوشکاری MIG از گاز محافظ استفاده می‌شود تا حوضچه جوش از آلودگی‌های محیط در امان بماند. نتیجه کار، یک جوش تمیز و بدون اشکال است. دیگر نیازی به جدا کردن سرباره سفت و سخت نیست. همچنین دقت جوش بیشتر است، چون می‌توانید با هر دو دست تفنگ جوش را کنترل کنید. علاوه بر این، با تنظیم ولتاژ می‌توانید سرعت تغذیه سیم را تغییر دهید که انعطاف‌پذیری زیادی به فرآیند جوشکاری می‌دهد.

سیم جوش MIG: باید سیم جوش را به درستی داخل دستگاه قرار دهید تا بتواند از طریق تفنگ جوش به محل اتصال هدایت شود.

اندازه‌های سیم جوش: ممکن است دستگاه شما با قرقره سیم الکترود با هسته پودری کار کند. برای جوشکاری قطعات فلزی ضخیم‌تر، باید از سیم ضخیم‌تر استفاده کنید. برای بهترین کیفیت جوش، بهتر است نازک‌ترین سیم ممکن را به کار ببرید. در ادامه چند راهنمای کلی برای انتخاب سیم جوش ارائه می‌شود:

– سیم ۰٫۵۸ سانتی‌متری: این سیم فقط برای دستگاه‌های جوش MIG کوچک و جوشکاری ورق‌های نازک فلزی با ضخامت ۴۰ تا ۶۰ مناسب است.
– سیم ۰٫۷۶ سانتی‌متری: معمولاً دستگاه‌های جوش MIG با این قطر سیم عرضه می‌شوند. این نوع سیم برای جوشکاری ورق‌های فلزی تا ضخامت ۰٫۳۰ سانتی‌متر کافی است.
– سیم ۰٫۸۸ سانتی‌متری: این سیم گزینه خوبی برای افراد تازه‌کار است و برای قطعات فلزی با ضخامت تا ۰٫۶۳ سانتی‌متر مناسب می‌باشد.
– سیم ۱٫۱۴ سانتی‌متری: این سیم معمولاً بهترین گزینه برای جوشکاری صنعتی محسوب می‌شود، زیرا برای قطعات فلزی با ضخامت بیش از ۰٫۶۳ سانتی‌متر کارایی مناسبی دارد.

گاز جوش

در فرآیند جوشکاری میگ، برای این که منطقه جوش در حالت مذاب و داغ، از آسیب هوا و اکسید شدن در امان بماند، از گاز محافظ استفاده می‌شود. در ادامه، یک راهنمای کوتاه و کاربردی درباره ویژگی‌های اصلی این گازها و نحوه انتخاب گاز مناسب برای کارهای مختلف ارائه شده است.

تخلخل

تخلخل به وجود حفره‌های ریز درون جوش گفته می‌شود. این مشکل را باید جدی بگیرید، چون وجود این سوراخ‌ها استحکام جوش را کم می‌کند و در نتیجه قطعه آسیب‌پذیر خواهد شد.

در بیشتر موارد، گازهای موجود در هوا باعث ایجاد تخلخل می‌شوند. به همین دلیل از گاز محافظ استفاده می‌کنیم تا جوش را از تأثیرات منفی هوا حفظ کند. اگر گاز محافظ به کار نبریم، جوش با نیتروژن و اکسیژن هوا واکنش نشان می‌دهد و همین مسئله باعث ایجاد تخلخل می‌شود.

اگر از سیم جوش با هسته پودری استفاده کنید، جای نگرانی نیست؛ چون این نوع سیم، گازهای محافظی تولید می‌کند که از منطقه جوش محافظت می‌کنند.

برای داشتن جوشی محکم و بدون حفره، باید از مناسب بودن میزان گاز محافظی که از سیلندر خارج می‌شود مطمئن شوید. زیاد کردن بیش از حد گاز هم روش خوبی نیست، چون باعث کاهش دمای جوش مذاب می‌شود. باید بین مقدار گاز کافی و حفظ دمای مناسب تعادل برقرار کنید.

یک راه ساده برای اطمینان از جریان مناسب گاز این است: دست خود را در فاصله حدود ۷.۶ سانتی‌متری نوک نازل بگیرید. سپس گاز را باز کنید. اگر در همان لحظه بتوانید جریان گاز را روی دست خود حس کنید، یعنی میزان گاز ایده‌آل است.

انواع گاز های محافظ

در این بخش به معرفی متداول ترین ترکیبات گاز محافظ می پردازیم.

آرگون خالص برای جوشکاری فولاد نباید از آرگون خالص استفاده کنید. این گاز برای فلزات غیر آهنی مثل آلومینیوم مناسب است. آرگون با ظرفیت پایینش برای هدایت حرارتی اش شناخته می شود. این گاز به تشکیل یک مهره باریک تر منجر می شود. اگرچه در وسط جوش نفوذ خوبی ایجاد می شود، اما ممکن است در سایر نواحی جوش نفوذ کافی وجود نداشته باشد. به همین دلیل برای فولاد موثر نیست.

دی اکسید کربن گاز دی اکسید کربن انتخاب خوبی است زیرا بسیار ارزان تر از آرگون است. بنابراین، اکثرا انتخاب جوشکاران میگ خواهد بود.

با این وجود، دی اکسید کربن یک مشکل اساسی دارد. قوس تولید شده می تواند گسترده تر و ناپایدارتر باشد که همین باعث ایجاد جرقه زیاد می شود.

مخلوط آرگون ترکیب مناسب دی اکسید کربن و آرگون می تواند جوشی با بالاترین کیفیت را ایجاد کند. ویژگی های این قوس یک چیزی بین دی اکسید کربن خالص و آرگون خالص است . قوس دامنه مناسب، نفوذ خوب و حداقل پاشش جرقه را دارد.

5 تا از بهترین آموزشگاههای برگزارکننده دوره های جوشکاری

تکنیک های جوشکاری میگ

برای جوشکاری میگ، معمولاً از دو روش اصلی استفاده می‌شود:

**روش اول: هل دادن یا پیش‌دستی**
این روش، معمولترین شیوه برای جوشکاری میگ است. برای بهترین نتیجه، تفنگ جوش را با زاویه‌ای حدود ۱۰ درجه طوری نگه دارید که الکترود به سمت مسیر جوش باشد. اگر بخواهید شکل مهره جوش را تغییر دهید، می‌توانید این زاویه را کمی کمتر کنید.
بعد از تنظیم زاویه، کافی است ماشه تفنگ را فشار دهید و آن را به آرامی در جهت جوشکاری به سمت جلو حرکت دهید.

**روش دوم: کشیدن یا پس‌دستی**
در این روش، تفنگ جوش را با همان زاویه ۱۰ درجه به سمت خودتان می‌کشید. این کار باعث می‌شود جوش نفوذ بیشتری نسبت به حالت هل دادن داشته باشد.

جوشکاری TIG

TIG مخفف جوشکاری با گاز بی اثر تنگستن است. در این فرآیند جوشکاری، شما از یک الکترود تنگستن برای ایجاد قوسی استفاده خواهید کرد که فلز را تا نقطه ذوب آن گرم می کند. گاز محافظ به سمت حوضچه جوش هدایت می شود تا از تاثیرات جو محیط در امان بماند. جوش تیگ به خاطر ایجاد جوش با بالاترین کیفیت شناخته می شود.

جوشکاری TIG به اپراتوری نیاز دارد که مشعل TIG را در یک دست نگه دارد و مواد پرکننده را با دست دیگر تغذیه کند. پا این اوصاف این یکی از سخت‌ ترین فرآیند جوشکاری است؛ زیرا به مهارت کار با دست فوق العاده و استفاده هم زمان از هر دو دست نیاز دارد.

جوشکاری تیگ به کمک الکترود های تنگستن که غیر قابل مصرف و بسیار پایدار هستند، انجام می شود. به یک ماده پرکننده هم نیاز است که با دست تغذیه می شود. گاز محافظ، هم حوضچه جوش و هم الکترود را از خوردگی محافظت می کند. جوشکاری تیگ جوش های دقیقی ایجاد می کند و می توان از آن برای طیف گسترده ای از فلزات استفاده کرد.

تیگ یک روش جوشکاری بسیار متنوع است؛ زیرا برای طیف وسیعی از فلزات مثل فولاد ضد زنگ (استیل)، فولاد، آلیاژهای نیکل، آلومینیوم، کرومولی ، مس، منیزیم، برنز ، برنج و طلا مناسب است.

8 نکته بسیار مهم آموزش جوشکاری برق که حتما باید بدانید!

از آنجایی که به مواد گدازآور متکی نیست، خطر خوردگی ناشی از به دام افتادن گداز جوش ها وجود ندارد. سرباره هم ایجاد نمی شود. این مزیت شما را تمیز کردن بعد از جوش راحت می کند. علاوه بر این، هیچ جرقه یا دود خطرناکی در این فرآیند ایجاد نمی شود و جایگزین ایمن تری برای جوشکاری میگ و یا الکترود دستی است.

از آن جایی که جوشکاری TIG جوش های تمیز و باکیفیت ایجاد می کند، برای جا هایی که ظاهر اهمیت دارد، مناسب تر است. هیچ پاشش جرقه ای وجود ندارد زیرا به مقدار نسبتا کم تری از پرکننده نیاز است.

به لطف خواص حرارتی مطلوب تنگستن، قوس حفظ می شود که به همین دلیل دما می تواند تا 11000 درجه فارنهایت بالا برود. هدایت حرارتی عالی و نقطه ذوب بالا مانع از ذوب تنگستن می شود . تنگستن همچنین دارای مقاومت کششی بسیار بالاتری در مقایسه با فولاد است.

تکنیک های جوشکاری TIG

جوشکاری TIG در 2 حالت اتوماتیک و نیمه اتوماتیک انجام می شود . در حالت نیمه اتوماتیک، اپراتور جوشکاری جریان گاز و تنظیمات جریان را تنظیم و بعد سیم جوش و الکترود تنگستن را کنترل می کند.

در حالت خودکار، اپراتور سرعت جریان گاز، طول قوس، موقعیت سیم جوش و سرعت حرکت را تنظیم می کند؛ سپس عملیات را در حین پیشرفت مشاهده و فقط در صورت لزوم مداخله می کند.

جوشکاری تیگ را می توان با هر دو منبع ac و dc با جریان بین 15 تا 350 آمپر انجام داد.

ویدیوهای آموزش جوشکاری

برای ذخیره کردن درس‌ها، می‌توانید یکی از این دو روش را انجام دهید:

1. کلید Alt روی صفحه‌کلید را نگه دارید و همزمان روی عنوان درس کلیک کنید.
2. یا فقط روی عنوان درس کلیک کنید. وقتی درس باز شد، علامت سه‌نقطه در پایین صفحه، سمت راست را انتخاب کنید و گزینه Save as (ذخیره به عنوان) را بزنید.

اگر درسی برای شما باز نشد یا با مشکل مواجه شدید، لطفاً در قسمت نظرات آن را گزارش دهید تا به سرعت برطرف شود. همچنین می‌توانید به صفحه منبع اصلی مراجعه کرده و درس مورد نظر را از آنجا دانلود کنید.

از پیج رامین کامجو:

حتما دانلود کنید: بهترین کتاب رایگان آموزش جوشکاری بصورت pdf

جوشکاری رو یه بار برای همیشه یاد بگیر با بسته خودآموز حرفه ای زیر: