معنی ضرب المثل ” خوشا چاهی که آب از خود برآرد “

در میان ضرب المثل‌های شیرین فارسی، این جمله زیبا جایگاه ویژه‌ای دارد: “خوشا چاهی که آب از خود برآرد”. این سخن پرمعنی، ستایشگر استقلال و خودکفایی است.

این مثل زیبا معمولاً برای افرادی به کار می‌رود که برای انجام کارهایشان به دیگران وابسته نیستند. آن‌ها مانند چاهی هستند که همیشه پرآب است و نیازش را از دل خودش برطرف می‌کند. چنین افرادی برای رسیدن به خواسته‌هایشان دست نیاز به سوی این و آن دراز نمی‌کنند و با تکیه بر توانایی‌های خود، راهشان را ادامه می‌دهند.

این چاه پربرکت، نماد شخصی است که از درون، سرشار از امکانات و استعداد است. او برای حل مشکلاتش نیازی به کمک دیگران ندارد و خودش منبع راه‌حل‌هاست. این ویژگی، باعث می‌شود که همیشه عزت نفس و استقلال خود را حفظ کند.

در زندگی، افرادی که می‌توانند روی پای خود بایستند و با قدرت درونی‌شان پیش بروند، بسیار قابل احترام هستند. آن‌ها مانند همان چاه پرارزش، همیشه قابل اتکا هستند و وجودشان برای اطرافیان نعمتی بزرگ به شمار می‌رود.

در این نوشته می‌خواهیم با هم معنی یکی از ضرب‌المثل‌های کهن و پرمعنی ایرانی آشنا شویم. در ادامه با ما همراه باشید.

معنی ضرب المثل خوشا چاهی که آب از خود برآرد چیست؟

۱- تنها به چیزهایی ببالید که خودتان برای به دست آوردنشان زحمت کشیده‌اید!
۲- اگر کسی به خوبی‌های دیگران افتخار کند، در حالی که خودش آن صفات را ندارد، این کار هیچ سودی برایش ندارد.
۳- معمولاً این ضرب‌المثل را خطاب به کسانی به کار می‌برند که به دارایی پدر، مقام خانواده یا موفقیت اطرافیانشان مغرور می‌شوند و می‌خواهند با تکیه بر اینها، خود را هم فردی مهم نشان دهند. در چنین مواقعی، دیگران با این جمله به آنان یادآوری می‌کنند که این افتخارات، مال تو نیست.
۴- این جمله را به کسی می‌گویند که می‌کوشد با استفاده از موقعیت و اسم دیگران، برای خود جایگاهی دست و پا کند.
۵- معنی روشن این ضرب‌المثل این است: چاهی ارزش دارد که از درون خودش آب بجوشد. چنین چاهی بی‌گمان باارزش و پربرکت است. اما اگر چاهی خشک باشد و آبی در آن نباشد، هر چقدر هم از بیرون در آن آب بریزی، سودی ندارد و پایدار نمی‌ماند.

در مفهوم کنایی، “چاه بی‌آب” نماد انسانی است که هیچ توانایی و استعداد درونی ندارد و می‌خواهد از دستاوردهای دیگران سود ببرد و آن را به نام خود ثبت کند. اما “چاهی که از درون می‌جوشد” نشانۀ آدمی کوشا، بااستعداد و پرتلاش است که دانش و ادب و موفقیت‌های خودش باعث تحسین دیگران می‌شود، نه دارایی‌ها و موقعیت خانوادگی و دوستانش!

چه زیبا گفته‌اند:
گیرم پدر تو بود فاضل
از فضل پدر تو را چه حاصل؟!

◊ در یک کلام: چاه واقعی آن است که از درون بجوشد!
ضرب‌المثل‌های فارسی با آب
اختصاصی-آرین لوتوس