بیوگرافی علی تجویدی

علی تجویدی، هنرمندی بود که در نواختن ویلن و سه‌تار مهارت داشت و همچنین آهنگ‌سازی، پژوهش و نویسندگی می‌کرد. او را به‌عنوان یکی از استادان بزرگ موسیقی ایرانی می‌شناسند. اگر دوست دارید اطلاعات بیشتری از زندگی و فعالیت‌های هنری این موسیقی‌دان به‌دست آورید، در ادامه این نوشته در وبلاگ آرین لوتوس با ما همراه بمانید.

تولد و کودکی علی تجویدی

علی تجویدی در پانزدهم آبان‌ماه ۱۲۹۸ در محله‌ای در تهران به نام کوچه ظهیرالاسلام به دنیا آمد. خانواده‌ او اصالتاً اهل اصفهان بودند و به هنر علاقه‌ی زیادی داشتند. پدرش، هادی تجویدی، هم نقاش بود و هم موسیقی می‌دانست و نزد استادان بزرگی مانند کمال‌الملک و درویش‌خان آموزش دیده بود.علی دو برادر به نام‌های محمد و علی‌اکبر داشت که هر دو به نقاشی روی آوردند و بعدها از نقاشان شناخته‌شده شدند؛ اما خود او از همان سنین کم به موسیقی علاقه نشان داد.آموزش موسیقی علی از پدرش شروع شد. سپس برای یادگیری فلوت نزد ظهیرالدینی رفت و تا دوازده سالگی همه‌ی دستگاه‌های موسیقی ایرانی را به خوبی فراگرفت. در شانزده سالگی، نواختن ویولن را نزد حسین یاحقی آغاز کرد و وقتی هجده ساله شد، نزد ابوالحسن صبا رفت و آموزش جدی‌تر را شروع کرد.علی تجویدی هشت سال شاگرد استاد صبا بود و در این مدت آنقدر پیشرفت کرد که وقتی استادش غایب بود، کلاس‌ها را او برگزار می‌کرد. با تشویق و معرفی استاد صبا، به محفل هنری محمد ایرانی مجرد راه پیدا کرد و در آنجا با هنرمندان نامداری مانند محمد ایرانی مجرد، اسماعیل قهرمانی، سید حسین طاهرزاده و رکن‌الدین مختاری آشنا شد. در طول این هشت سال، او به فراگیری موسیقی غربی و نواختن ویولن کلاسیک نیز پرداخت.

آثار

علی تجویدی پیش از انقلاب، آهنگ‌های فراوانی برای خوانندگان سرشناس ساخت. او در آن دوران نه فقط یک آهنگساز و نوازنده ویولن مشهور بود، بلکه در هنرستان موسیقی نیز تدریس می‌کرد و شاگردان بسیار توانمندی را پرورش داد. پس از انقلاب، فعالیت هنری او بسیار کاهش یافت؛ با این حال همکاری‌های معدودی با هنرمندانی مانند علی‌اصغر شاه‌زیدی، محمدرضا شجریان و فرهاد فخرالدینی داشت. افزون بر کارهای موسیقایی، او پس از انقلاب سه کتاب با عنوان‌های “موسیقی ایران یک” و “موسیقی ایران دو” توسط انتشارات سروش، و کتاب سوم با نام “ماهور” از سوی نشر ماهور منتشر کرد.