آشنایی با سبک موسیقی رگی یا رگه
موسیقی رگی که رگه هم نامیده می‌شود، سبکی از موسیقی است که ریشه‌های آن به کشور جامائیکا بازمی‌گردد. از شناخته‌شده‌ترین خوانندگان این سبک می‌توان به باب مارلی اشاره کرد که تأثیر زیادی در محبوبیت و گسترش این موسیقی در سراسر جهان داشت. در ادامه این مطلب از وبلاگ آرین لوتوس، با ما همراه باشید تا اطلاعات بیشتری درباره سبک رگی کسب کنید.
ویژگی‌های موسیقی رگی
موسیقی رگی معمولاً به مسائل اجتماعی، تحلیل‌های سیاسی و پیام‌های مربوط به صلح و برابری می‌پردازد؛ با این حال بعضی از آهنگ‌های این سبک هم موضوعات آرام‌تر و روزمره‌ای مانند عشق و روابط را بیان می‌کنند. ریتم در موسیقی رگی نقش بسیار مهمی دارد و معمولاً از الگوهای سنتی آفریقایی در آن استفاده می‌شود که بیشتر با درام و گیتار بیس اجرا می‌شوند. علاوه بر این، نواختن آکوردهای کوتاه و جدا از هم با گیتار و پیانو در این سبک رواج دارد. همچنین استفاده از ضدضرب بسیار رایج است و تأکید اصلی روی ضرب‌های دوم و چهارم هر میزان قرار می‌گیرد.
یکی از روش‌های مرسوم در موسیقی رگی، تکنیک «پرسش و پاسخ» است. در این روش، یک نوازنده جمله‌ای موسیقایی را می‌نوازد و نوازنده دیگر با جمله‌ای دیگر به آن پاسخ می‌دهد؛ درست شبیه یک گفت‌وگوی دوستانه در قالب موسیقی. در میان سازهای این سبک، گیتار بیس نقش اصلی را بر عهده دارد و معمولاً ریتم‌های غیرمعمول و نت‌های بم را اجرا می‌کند. از سازهای دیگر رایج در موسیقی رگی می‌توان به درامز، پیانو و گیتار الکتریک اشاره کرد. در بعضی آهنگ‌ها از ساکسیفون، سازهای کوبه‌ای و ویولن نیز استفاده می‌شود.
تاریخچه
تاریخچهٔ موسیقی رگی به دههٔ ۱۹۶۰ در کشور جامائیکا بازمی‌گردد. این سبک از ترکیب موسیقی محلی کارائیب، ریتم‌های کالیپسو و همچنین تأثیراتی از جاز و ریتم‌اند‌بلوز آمریکایی شکل گرفته است. جنبش راستافاری نیز نقش مهمی در رشد و گسترش این موسیقی داشته است. این جنبش در قرن بیستم در جامائیکا به وجود آمد و هدف آن مقابله با تبعیض نژادی و حفظ هویت فرهنگی سیاهان بود. بسیاری از خوانندگان و نوازندگان رگی در آن دوران، در ترانه‌های خود به اندیشه‌ها و مفاهیم راستافاری می‌پرداختند و حتی روی جلد آلبوم‌هایشان از نمادهای این جنبش استفاده می‌کردند.
