آشنایی با ساز بوزوکی؛ ساز اصیل یونانی
بوزوکی یک ساز سنتی و اصیل مربوط به کشور یونان است که خیلی شبیه به ماندولین ساخته شده. این ساز نقش مهمی در موسیقی ربتیکا ایفا می‌کند، اما در سبک‌های دیگری مانند جاز، بلوگرس، فولک و حتی راک نیز از آن استفاده می‌شود. اگر کنجکاو هستید که اطلاعات بیشتری درباره این ساز به دست آورید، در ادامه این مطلب از وبلاگ آرین لوتوس با ما همراه باشید.
ساختار ساز بوزوکی
ساز بوزوکی از نظر ساختار شبیه به سازهای باغلاما و پاندورا است. صدای آن نیز شبیه به ماندولین است، با این تفاوت که صدای ماندولین زیرتر است و برای ساختن ملودی مناسب‌تر می‌باشد. اما بوزوکی معمولاً در گروه‌های موسیقی و برای همراهی با سازهای دیگر به کار می‌رود.
این ساز از دو بخش اصلی تشکیل شده است: یک کاسه طنینی که شکلی شبیه به گلابی دارد، و یک دسته بلند و نازک. در گذشته، پرده‌های ساز (فرت‌ها) قابلیت جابه‌جایی داشتند، اما امروزه این پرده‌ها ثابت هستند. همچنین تعداد سیم‌های آن در ابتدا ۶ عدد بود که در مدل‌های جدید به ۸ سیم افزایش یافته است.
جنس چوب در ساخت بوزوکی اهمیت بسیار زیادی دارد و تأثیر مستقیمی روی کیفیت صدای آن می‌گذارد. بهترین نوع چوب برای ساخت این ساز، چوب درختان توت، زردآلو، گیلاس، اقاقیا و سنجد است که معمولاً رشد کُندی دارند.
انواع بوزوکی
ساز بوزوکی در یونان به دو نوع اصلی تقسیم می‌شود. نوع اول «تری کوردو» نام دارد که سه جفت سیم دارد. نوع دوم «تتراکوردو» است و چهار جفت سیم در آن به کار رفته است. این ساز در ابتدای قرن بیستم توسط یونانی‌هایی که از منطقه آناتولی به یونان مهاجرت کرده بودند، به این کشور وارد شد و بعدها به ساز محوری در موسیقی سبک ربتیکا تبدیل گردید.
تاریخچه
پس از جنگی که بین سال‌های ۱۹۱۹ تا ۱۹۲۲ در منطقه آسیای صغیر رخ داد، گروهی از مردم که از ترکیه به یونان مهاجرت کردند، سازی به نام بوزوکی را با خود به این کشور بردند. نمونه‌های اولیه این ساز، معمولاً سه سیم داشتند و به روش‌های گوناگونی کوک می‌شدند. تا پایان دهه ۱۹۵۰، نوع چهارسیم بوزوکی محبوبیت پیدا کرد که نحوه کوک کردن آن دقیقاً مشابه گیتار استاندارد بود. از حدود میانه‌های قرن بیستم، این ساز به عنوان نماد موسیقی یونان شناخته شده است. همچنین در سال ۱۹۶۵، جانی مونیهان این ساز یونانی را به مردم ایرلند معرفی کرد.
