آشنایی با انواع صدای مردان
همانطور که قبلاً گفتیم، صداها انواع مختلفی دارند. صدای آقایان هم مانند صدای بانوان، دستهبندیهای گوناگونی دارد که ویژگیهای هر صدا، نوع آن را مشخص میکند. برای اینکه با انواع صدای مردان آشنا شوید، در ادامه این نوشته از وبلاگ آرین لوتوس همراه ما باشید.
انواع صدای مردان
۱ – تنور(Tenor)
صدای تنور، زیرترین نوع صدای مردانه در خوانندگی محسوب میشود. محدوده این صدا معمولاً از نت «دو»ی زیر خط اول حامل تا «لا»ی بالای خط پنجم در کلید سل است، با این ویژگی که صدادهی آن یک اکتاو بمتر از صدای سوپرانو است. به بیان دیگر، در آثار گروهی مانند کر، محدوده صدای تنور معمولاً از «دو»ی بمتر از «دو»ی میانی (C3) تا «لا»ی بالاتر از «دو»ی میانی (A4) ادامه دارد.
در قطعات تکنوازی، این محدوده گاهی تا «دو»ی بالاتر از «دو»ی میانی (C5) نیز گسترش مییابد و در برخی موارد، یک خواننده تنور ممکن است حتی بتواند تا نت «فا»ی بعد از «فا»ی میانی (F5) را بخواند.
این نوع صدا در آواز مردان ایرانی از جایگاه بسیار ویژهای برخوردار است و میتوان گفت بیشتر خوانندگان مرد ایران دارای چنین صدایی هستند. به عنوان نمونه، در موسیقی اصیل ایرانی میتوان از استادانی مانند طاهرزاده، دردشتی، تاج اصفهانی و شجریان نام برد و در موسیقی پاپ نیز هنرمندانی مانند ابراهیم حامدی (بیژن)، فریدون فروغی، فرهاد مهراد، نصرالله معین، محمد اصفهانی و امید سلطانی از جمله صداهای شاخص با این محدوده صدایی هستند.
ویژگی های صدای تنور
صدای تنور، بمترین نوع صدای مردان است. این صدا معمولاً با کلید سل نتنویسی میشود، اما در واقعیت، صدایی که تولید میکند یک اکتاو بمتر از نتهای نوشتهشده است.
در گروههای کر، محدوده این صدا معمولاً از نت «دو» (C3) تا نت «فا» (F4) است.
اما وقتی یک خواننده به صورت تکنوازی میخواند، میتواند محدوده صدای خود را تا نت «دو» (C5) که یک اکتاو بالاتر از «دو»ی میانی (C4) است، گسترش دهد.
۲ – باریتون (baritone)
صدای مردانهای که نه خیلی زیر است و نه خیلی بم، باریتون نامیده میشود. محدوده این صدا از نت «لا»ی پایینِ خطوط نتنویسی تا نت «لا»ی بالای آن ادامه دارد. همچنین، این صدا حدود یک اکتاو از صدای متسوسپرانو (یکی از انواع صدای زنانه) بمتر است.
۳ – باس (Bass)
صدای بسیار کُند و عمیق مردان را باس مینامند. این صدا محدودهای از نت «فا»ی پایینتر از خط اول حامل تا نت «فا»ی روی خط پنجم حامل را در برمیگیرد و در مقایسه با صدای آلتو، یک اکتاو پایینتر و بمتر است.
