موسیقی لوفای چیست؟

لوفا یکی از سبک‌های جذاب و پرطرفدار موسیقی است که بسیاری از دوستداران موسیقی به آن علاقه دارند. به همین دلیل، در این نوشته از وبلاگ آرین لوتوس، به معرفی این سبک موسیقی پرداخته‌ایم. اگر شما هم به موسیقی لوفا علاقه‌مند هستید، پیشنهاد می‌کنیم تا پایان این مطلب با ما همراه باشید.

موسیقی لوفای چیست؟

سبک لوفای یکی از محبوب‌ترین سبک‌های موسیقی است، چون معمولاً قوانین معمول را نمی‌پذیرد و راه خودش را می‌رود. لوفای (Lo-Fi) مخفف عبارت Low Fidelity به معنای «وفاداری کم» است. منظور از وفاداری در اینجا، پایبند بودن به کیفیت اولیه و دقیق صدای ضبط‌شده است.

لوفای در مقابل سبک های-فای (Hi-Fi) قرار می‌گیرد که در آن هدف، حفظ حداکثر وفاداری به صدای اصلی است. در واقع لوفای یک شیوه از ضبط صدا محسوب می‌شود. در این سبک، هنرمندان عمداً برخی نواقص را در قطعات خود نگه می‌دارند؛ نواقصی که در ضبط استاندارد معمولاً حذف می‌شوند، اما در موسیقی لوفای، این موارد بخشی از زیبایی اثر شده و به تجربه شنیداری listeners اضافه می‌کنند.

در آهنگ‌های این سبک، بسیاری از اصول رایج ضبط موسیقی — مانند حذف صدای هوم، جلوگیری از اعوجاج صدا، پاک کردن نویزهای اضافی و رعایت تعادل فرکانسی — نادیده گرفته می‌شوند.

تاریخچه موسیقی لوفای

در طول ده سال گذشته، موسیقی لوفا هواداران زیادی پیدا کرده و به عنوان یکی از سبک‌های مهم و شناخته‌شده در عرصه موسیقی جهان مطرح شده است.
در ابتدا اما، این سبک توسط هنرمندان مستقل و کمتر شناخته‌شده تولید می‌شد که در فضای زیرزمینی فعالیت داشتند. تلاش این هنرمندان باعث شد لوفا به تدریج جایگاه جدی‌تری پیدا کند.
علت به وجود آمدن این سبک، استفاده هنرمندان از درام‌ماشین‌هایی بود که در اواخر قرن بیستم ساخته می‌شد. آن‌ها با کمک این دستگاه‌ها سعی کردند موسیقی‌ای نرم و آرام خلق کنند. گرد هم آمدن این نوازندگان و تولید این قبیل قطعات را می‌توان نخستین موج موسیقی لوفا به شمار آورد.
وقتی به این آهنگ‌ها گوش می‌دهید، احساس آرامش خاصی به شما دست می‌دهد. به همین دلیل بسیاری از شنوندگان، موسیقی لوفا را هنگام انجام کارهای روزمره مثل کار کردن، مطالعه کتاب و سایر فعالیت‌ها استفاده می‌کنند.

تبدیل یک صدا به لو- فای

راه‌های مختلفی برای تبدیل یک صدا به لو- فای یا ساخت آن وجود دارد برای مثال لو- فای را می‌توان با ضبط با کیفیت پایین، میکروفون‌ نویزدار و یا ضبط بر روی دستگاه‌‌ نویزدار ساخت و البته ایجاد لو-فای می‌تواند به صورت دیجیتال باشد برای نمونه می‌توان به تبدیل فرمت و استفاده از فرمت‌های با کیفیت پایین اشاره کرد.

 نتیجۀ همۀ این روش‌ها یک چیز است، آن هم کاهش کیفیت صدای تولیدشده است. ریشۀ اصلی این کار به دهۀ ۸۰ برمی‌گردد که تولیدکنندگان موسیقی با تجهیزات ارزان‌قیمت و در استودیوهای خانگی اقدام به تولید موسیقی می‌کردند. لوفای از مدت‌ها پیش در دهه‌های ۸۰ و ۹۰ میلادی وجود داشته و استانداردهای آن به مرور زمان تکامل یافته‌است ولی در آن زمان به عنوان چیزی که امروزه تعریف می‌شود شناخته نمی‌شده‌است.

معمولا آهنگ‌های لوفای (یا لو- فای) بی‌کلامند و اگر هم در آن صدای خواننده باشد، یه عنوان سمپل در فضاسازی استفاده می‌شود؛ در این سبک موسیقی استفاده از صدای گوینده رادیویی یا تلویزیونی، دیالوگ فیلم‌ها یا سخن بزرگان رواج بیش‌تری نسبت به ترانه و خواندن دارد. از این رو، معمولا آهنگ‌های لوفای خاصیت ریلکسینگ دارد و سعی در جلب توجه مخاطب ندارد! بلکه به شنونده فضا برای تمرکز بر کاری دیگر می‌دهد.

شاخصه‌ی دیگر لوفای، تنظیم آن است. در تنظیم آهنگ‌های لوفای، سمپل‌های موسیقی زیرزمینی دهه ۴۰ و موسیقی جز دهه ۶۰ دیده می‌شود. هرگونه موسیقی یا محتوای غنی نوستالژیک درترکیب با المان‌های الکترونیک به درد موسیقی‌دان لوفای می‌خورد.

لوپ‌هایی از موسیقی جز، ملودی‌های گیتار آکوستیک وموسیقی هیپ هاپ در بازه‌های زمانی طولانی المان‌های پرتکراری در لوفای هستند. ترکیب هیپ‌هاپ با المان‌های لوفای را لوفای-هیپ‌هاپ، چیل‌هاپ یا لوفای بیتس (Lo-Fi Beats) هم می‌نامند.

 پس میکس‌های طولانی، موسیقی لوپ، ویدیو انیمه یا گیف کارتون‌های مشهور، درام‌های الکترونیک روی تمپو پایین، نویز و صداهای اضافی، همه با هم نشانه‌های لوفای محسوب می‌شوند . این ویدیو‌های طولانی در لوپ‌هایی آرام و با ریتم خلوت، به مخاطب حس غرق‌شدگی در فضایی آرامش‌بخش می‌دهند.