بیوگرافی جیمزمارشال هندریکس
جیمز مارشال هندریکس، هنرمندی که در دوران فعالیتش و حتی پس از آن، الهامبخش بسیاری از موزیسینهای سبک راک اند رول بود. در ادامه این نوشته، همراه ما باشید تا بیشتر با این چهره تأثیرگذار موسیقی آشنا شوید.
بیوگرافی جیمزمارشال هندریکس
جیمی هندریکس در ۲۷ نوامبر ۱۹۴۲ متولد شد. او یک نوازنده گیتار، خواننده و ترانهسرای آمریکایی بود.
هندریکس نفوذ عمیقی بر موسیقیدانان سبک راک اند رول گذاشت. او نواختن گیتار را به تنهایی و بدون معلم یاد گرفت و اغلب با یک گیتار فندر استرتوکستر مینواخت.
چون چپدست بود، گیتار را برعکس در دست میگرفت و مینواخت.
اول در انگلستان و سپس در سراسر جهان مشهور شد، به خصوص بعد از اجرای چشمگیرش در جشنواره پاپ مونتری در سال ۱۹۶۷.
جیمی هندریکس یک موسیقیدان بهیادماندنی است که در دوران خودش استاد راک کلاسیک نامیده میشد.
تسلط خارقالعادهاش بر گیتار و همینطور جستوجوی همیشگیاش برای صداها و افکتهای جدید، او را به یکی از درخشانترین ستارههای دوران خود تبدیل کرد.
جیمی هندریکس که پیشروی بسیاری از تکنیکهای نوین بود، درک مردم از موسیقی راک را گسترش داد و به یک اسطورهی واقعی در این سبک تبدیل شد.
دوران سربازی اجباری و شروع یک تجربه جدید
هندریکس ازنپز مالی وضعیت خوبی نداشت. او دو بار به دلیل دزدیدن خودرو بازداشت شده بود و با دو گزینه روبرو بود: یا دو سال به زندان برود یا به ارتش آمریکا بپیوندد.
هندریکس تصمیم گرفت به ارتش برود و در تاریخ ۳۱ می ۱۹۶۱ به پایگاه فورت کمپل اعزام شد.
در طول خدمت، فرماندهانش گزارش میدادند که او اغلب در حین انجام وظایفش به خواب میرود و نیاز بود همیشه کسی مراقبش باشد.
او در استفاده از سلاح مهارت چندانی نداشت و یکی از افسران گفته بود: «ذهن او هنگام مأموریت، بیشتر درگیر گیتارش بود تا کارهای نظامی».
با این حال، همین دوره خدمت برای هندریکس بسیار سرنوشتساز شد، زیرا در آنجا با سرباز دیگری به نام بیلی کوکس آشنا شد که نوازنده گیتار بیس بود. بعدها این دو در یک گروه موسیقی کوچک به نام The King Kasuals با هم همکاری کردند.
در ۳۱ مه ۱۹۶۲، فرماندهان به این نتیجه رسیدند که بهتر است هندریکس ارتش را ترک کند، چون مشکلات زیادی ایجاد کرده بود. هندریکس نیز موافقت کرد و پس از تنها یک سال خدمت، از ارتش خارج شد.
هندریکس بعدها تعریف کرد که پس از مصدومیت قوزک پایش در هنگام فرود از بیست و ششمین پرش با چتر نجات، از ارتش مرخص شد.
او گفت که خدمت در ارتش را دوست نداشت و با روشها و قوانین آنجا کنار نمیآمد.
“Hey Joe”
این ترانه در سال ۱۹۶۷ به بازار آمد و به عنوان اولین تکآهنگ و نخستین تجربه مهم جیمی هندریکس در مسیر حرفهایاش شناخته میشود.
این قطعه در انگلستان بازتاب گستردهای داشت و پس از آن، ترانههایی مانند «Purple Haze» و «The Wind Cries Mary» نیز منتشر شدند.
هندریکس با استعداد چشمگیرش در گیتارنوازی و صدای متمایزش، خیلی زود توجه شمار زیادی از شنوندگان را جلب کرد.
در ژوئن ۱۹۶۷، او با اجرای خارقالعادهاش در جشنواره مونتری پاپ، جایزه بهترین موسیقی آمریکا از نگاه هواداران را نیز از آن خود کرد.
مرگ
در هجدهم سپتامبر سال ۱۹۷۰، جیمز هندریکس در اتاق زیرزمین هتل سمرقند پیدا شد.
او پیش از آن مقدار زیادی نوشیدنی الکلی مصرف کرده و تعداد زیادی قرص خوابآور خورده بود. در اثر این ترکیب، بدنش دچار استفراغ شد و چون در حالت بیهوشی قرار داشت، نتوانست راه تنفسی خود را باز نگه دارد و بر اثر خفگی ناشی از استفراغ جان سپرد.
دربارهٔ مرگ او حدسهای مختلفی وجود دارد. دوستدختر هندریکس که در زمان مرگ در کنارش بود، ادعا کرده وقتی او را به آمبولانس منتقل کردند هنوز زنده بود. اما پرسنل بیمارستان اعلام کردند که پیش از رسیدن آمبولانس، او فوت کرده بود.
بعضی افراد معتقدند امدادگران هنگام انتقال، سر او را به درستی ثابت نگه نداشتند و همین باعث شد در حالت بیهوشی راه نفس او بسته شود.
همچنین شعری غمانگیز در آپارتمان شخصی هندریکس پیدا شد که خودش نوشته بود و این موضوع باعث شد برخی فکر کنند او عمداً به زندگی خود پایان داده است.
به نظر محتملترین توضیح این است که او در حالت مستی، قرصهای خواب زیادی خورده و پس از استفراغ، در خواب و ناهشیاری خفه شده است.
یک حدس دیگر هم که اخیراً مطرح شده، این است که ممکن است مدیر برنامهاش در مرگ او نقش داشته باشد.
دفن
جیمی هندریکس در روز نخست اکتبر سال ۱۹۷۰ در گورستان پارک یادبود گرینوود، واقع در شهر رنتون ایالت واشینگتن به خاک سپرده شد.
